Μυρτώ μου, καλό φθινόπωρο. Διάβαζα στο ίντερνετ μια έρευνα που έλεγε ότι τα ζευγάρια που παντρεύτηκαν με προξενιό είναι πιο ευτυχισμένα από τα ζευγάρια που παντρεύτηκαν από έρωτα. Ξέρεις πώς το εξηγώ αυτό; Άμα παντρευτείς από προξενιό δεν περιμένεις πολλά από τον άλλον, ούτε απογοητεύεσαι όταν τα βλέπεις όλα μπροστά σου να γκρεμίζονται. Γι’ αυτό βάζω αγγελία στη στήλη σου, βρε Μυρτώ μου, που τη διαβάζει πολύς κόσμος μήπως βρω τον πρίγκιπα των ονείρων μου και ας είναι κι από blind date. Ζητείται σύντροφος από 28 ως 32 χρονών με διάθεση και όρεξη για σχέση στοργής. Δεν με νοιάζει να έχει πολλά λεφτά. Φιλιά πολλά σε όλους και πιο πολύ σε εσένα. - Λ.
Ετοιμαζόμουν να κανιβαλίσω αυτά με τα προξενιά και τους πρίγκιπες, μέχρι που έφτασα στην προτελευταία φράση και χτύπησε ξαφνικά η καρδιά μου.
Υ.Γ. «Με διάθεση και όρεξη για σχέση στοργής». Είσαστε εύστοχη αν μη τι άλλο, αγαπητή Λ. Εύχομαι να έρθει με τα πρωτοβρόχια.
»Μυρτουδάκι μου, διαβάζω κάθε φορά τις σκέψεις όλων και σκέφτομαι ότι όλοι παραπονιόμαστε ότι κάτι δεν μας πάει καλά ή τουλάχιστον όχι έτσι όπως το θέλουμε. Μην τρελαθούμε όμως, γιατί το μείζον θέμα το ξεκαθαρίσαμε: δεν παίρνουμε ό,τι αξίζουμε και ας μας φαίνεται κάποιες φορές έτσι. Ήμουν σίγουρη ότι θα έδινες μια αισιόδοξη απάντηση σαν και αυτή και όντως σχημάτισα διαφορετική άποψη επί του θέματος. Τη ζωή μας, ειδικά την προσωπική, την κάνουμε εμείς έτσι όπως την κάνουμε. Εάν είχαμε την πολυτέλεια να είμαστε εφτάψυχες/οι, ας αφήναμε τις ζωές μας στα χέρια των άλλων. Από τη στιγμή που όμως είναι μια ζωή, ή πιο σωστά συσσωρευμένες στιγμές για τον καθένα μας μη ορισμένου χρόνου διαρκείας, ας τη ζήσουμε χωρίς καθημερινές ανασφάλειες και «οικογενειακά» ήθη.
Υ.Γ. Το @
Όταν ακούω για οικογενειακά ήθη παθαίνω έντονη εμβοή στο αριστερό αυτί. Τα έχουμε ξαναπεί. Η ζωή αυτή δεν είναι πρόβα για μια επόμενη. Και όπως είπε και η σοφή Έλλη Κοκκίνου, «αν ζήσω σύμφωνα με αυτά που λένε οι άλλοι θα ζήσω τη ζωή άλλων». Ή κάπως έτσι.
Υ.Γ. Είδες τι μαθαίνει όποιος ενημερώνεται από το yupi.gr;
»Αγαπητή Μυρτώ (όχι Μυρτούλα –δεν είσαι κολλητή μου– ούτε Μυρτούδι, που αν θυμάμαι καλά το σιχαίνεσαι...), αν και αρκετές φορές θέλω να σου γράψω, μετά το ξεχνάω. Οπότε διαβάζοντας το τεύχος της 15ης/9, αποφάσισα να γράψω την ίδια μέρα. Αφορμή στάθηκε το γράμμα της φίλτατης «κερατωμένης», την οποία θέλω να πω εκ των προτέρων ότι συμπονώ. Είναι κάτι που σκέφτομαι καιρό διαβάζοντας τις απαντήσεις σου ορισμένες φορές... Αν εκτός από αυτό που είδαμε ως απάντηση, έστειλες και κάτι άλλο στην κοπέλα προσωπικά, κάτι πιο ανθρώπινο, τότε οk, άκυρο. Αν όχι, τότε πρέπει να σου πω ότι μου θυμίζεις την Αννίτα Πάνια στα πρώτα της χρόνια: τότε που ερχόταν ο κάθε κακόμοιρος προβληματισμένος ή/και προβληματικός στην εκπομπή της και αυτή «στ’ αρχίδια» της, μόνο που δεν του έδενε την πέτρα στο λαιμό να πάει να πνιγεί μια ώρα αρχύτερα, να της αδειάσει και τη γωνιά. Πραγματικά πιστεύω πως η κοπέλα ήθελε μια απάντηση από σένα. Τώρα αν θέλει τη γνώμη μου, δεν πιστεύω στο σεξ με μία τελευταία πριν το γάμο, ο τύπος την κεράτωνε μάλλον και από πριν. Αλλά και έτσι να μην είναι, τόσο που γλυκάθηκε με αυτό το πήδημα, θα συνέχιζε κατά πάσα πιθανότητα να «διαχειρίζεται» τη γειτόνισσα και μετά το γάμο τους. Οπότε, αγαπητή παθούσα, κάνε κάτι στον πρώην που θα τον πονέσει πολύ (ας μην ξεχνάμε, είμαστε και πολιτισμένοι άνθρωποι... χαχα) και την επόμενη στιγμή τράβα μπροστά, μη σκεφτείς τι έπαθες, τι έχασες, τι έζησες, σκέψου μόνο πως όποιος μας αγαπά αληθινά είναι μόνο κάποιος αληθινός! Μετά τιμής... - Μια Κάποια Γνώμη
Με κατσαδιάζετε, αλλά δεν σκέφτεστε ότι το δικό μου σχόλιο έδωσε σε σας χώρο και αφορμή να απαντήσετε συμβουλευτικά (και με σοβαρότητα βεβαίως βεβαίως) στη συν-αναγνώστριά σας. Δείξτε επιείκεια κι επιδοκιμάστε κάποιον που επιλέγει την ταπεινότητα αντί τη χειραγώγηση. Μου τα χώνετε και με πληγώνετε. (Τι στιχουργάρα είμαι, γαμώ τις ομοιοκαταληξίες μου!)
»Μυρτώ, παρατηρώ ότι τελευταία γκρινιάζεις για τα χαρτιά που σου έρχονται από την εφορία και γενικότερα για τα οικονομικά σου. Έχεις σκεφτεί ποτέ να τα φτιάξεις με λογιστή;
11°
