ΙΣΤΟΡΙΕΣ

«Σε ρωτάω πώς φαντάζεσαι τη ζωή σου στο μέλλον. Σε πέντε καλοκαίρια από τώρα ας πούμε»

«Πιο φίλη μου από ποτέ η ματαιότητα αυτό το καλοκαίρι»

«Έκανε υπολογισμούς μέχρι που τα μάτια της θόλωσαν»

«Όταν πας με παρέα φαντάζεσαι τη ζωή σας σε κάθε δωμάτιο»

«Να μετράμε παγωτά και μπάνια. Κι όχι κρούσματα»

«Κάθε απόγευμα άνοιγαν τις λιγοστές κούτες με τα πράγματα που είχαν φέρει μαζί τους, παρέα με ένα ποτήρι κρασί και μια πορτοκαλάδα μπλε»

«Κρατάμε ο ένας το χέρι του άλλου, φοράμε και οι δυο μάλλινη ζακέτα και ζούμε μόνο στην στιγμή "ad finem"»

«Κατέβηκε στο κέντρο της πόλης να δει τους κατοίκους. Σίγουρα θα ήταν όλοι μαζεμένοι μετά το μεγάλο σούσουρο των τελευταίων μηνών. Μπα... πού να πάει ο νους του».

Όλη αυτή η αίσθηση ήταν μάλλον ό,τι καλύτερο μπορούσα να έχω ως «καλοκαίρι μαζί της»