ΣΕ ΕΙΔΑ

Χαριλάου Τρικούπη τελείωμα προς Αλεξάνδρας, σε είδα το απόγευμα Μεγάλης Δευτέρας με το άσπρο-μπλε σουζουκάκι σου, πινακίδα με πολλά "Α". Είσαι μία θεά πάνω του με το μαύρο σου κολάν και τις ιδανικές μεγάλες καμπύλες σου. Σε ακολούθησα με το δικό μου 1200άρι αλλά έφυγες πάνω στη Βαρβάκη, ενώ εγώ έστριψα να κατέβω την Αλεξάνδρας. Ξέρω ότι σίγουρα θα σε ξαναδώ.

28 Απριλίου, περίπου 3:30 η ώρα στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο. Χαζεύοντάς σε καθώς είσαι μία κούκλα, άκουσα να λες για το σκονάκι χημείας που είχες κάνει κάποτε στα νύχια σου, το σχολίασα αλλά δεν το συνέχισα γιατί δεν ήθελα νά ενοχλήσω γενικά. Δεν ξέρω αν το πέρασες τό μάθημα αλλά εγώ σε αγαπάω και έτσι (κουτσουράκι 🪵 )😁

Κοιτιόμασταν και χαμογελούσαμε. Τι ωραίο χαμόγελο που έχεις!

Πήγαινες αεροδρόμιο με μια αποσκευή και τη φανταστική σκυλίτσα σου! Μπήκα Κεραμικό και κατέβηκα Χολαργό και δεν σε ρώτησα αν θέλεις να ζευγαρώσουμε!

Ήμουν στα Zara και είχε ατελείωτη ουρά στα ταμεία... Ανέβηκα επάνω στο αντρικό να πληρώσω και ήσουν μπροστά μου. Ψηλός μελαχρινός με μπλε σκούρο πουκάμισο και τζιν παντελόνι, κάνατε σχέδια για το βράδυ με τον φίλο σου... Κοιταχτήκαμε και υπήρχε φουλ αμηχανία ❤️

Αναμένοντας τον επόμενο συρμό προς Ανθούπολη, οι ματιές μας συναντήθηκαν στιγμιαία. Αρβυλομποτάκια με λευκές κάλτσες που φαινόταν μόνο η μάρκα τους, γκρι τζιν φούστα (θα την έλεγες και παπαδιάς :p), έχεις πίρσινγκ στον αφαλό και μαύρο τζιν πανωφόρι. Καστανά μάτια και χαρακτηριστικά προσώπου που με κέντρισαν κατευθείαν. Πηγαινοερχόσουν στη στάση μέχρι που σου έχασα, αλλά βρεθήκαμε μέσα στον συρμό και μετά από μερικές στάσεις κάθισες στη γωνιακή θέση. Και έκανα join μετά από λίγο. Έπρεπε να σου μιλήσω, ίσως να είχε εμπλουτιστεί η ζωή μας με λίγο παραπάνω ενδιαφέρον και περιπέτεια σε εκείνη τη διαδρομή! Ποιος ξέρει αν θα σε ξανασυναντήσω;

Ελληνικό, λίγο πιο πάνω απ' το μετρό, σε ρώτησα πού πάει το 154 και αφού μου απάντησες, μπήκαμε μαζί μέσα. Ήθελα ν' ανοίξω κουβέντα γι' αυτό και σχολίασα την εντύπωση που μου έκανε πώς μια νεαρή κοπέλα σαν εσένα φορούσε μάσκα! Κατέβηκα μετρό Αργυρούπολης, αλλά εσύ συνέχισες. Θα ήθελα πολύ να σε ξαναδώ!

Κοιταχτήκαμε μερικές φορές, μέχρι που ήρθε το λεωφορείο... Το πρόλαβες οριακά ευτυχώς για σένα, δυστυχώς για εμένα!

...και έπαθα την πλάκα μου!!!

Την Τρίτη γύρω στις 9.15 το πρωί... Πανέμορφη και στυλάτη μελαχρινή, με άσπρη μπλούζα και τζιν παντελόνι. Θέλω να σε ξαναδώ.