ΣΕ ΕΙΔΑ

Περιμέναμε τα αυτοκίνητά μας μαζί! Σε είδα και μου έκανες εντύπωση, βαμμένη ξανθιά σε total grey outfit! Ήμασταν παρκαρισμένοι και δίπλα και μου είπες να περάσω, αλλά σου έδωσα προτεραιότητα! Θα ήθελα να σε ξαναδώ!

Διασταυρώθηκαν τα βλέμματά μας για ώρα. Αν το δεις, στείλε.

Κώστα, σε είδα ξανά, αυτήν τη φορά στον Κηφισό, το βράδυ της Τετάρτης 3/4. Εσύ έφευγες για Πεδίον Άρεως για να κλείσεις το δρομολόγιο, εγώ ανέβαινα Θεσσαλονίκη. Άραγε θα συμπέσουν ποτέ ξανά τα δρομολόγιά μας;

Γοητευτικέ ταμία, Σάββατο απόγευμα. Κάναμε όλη τη συναλλαγή με τα μάτια μας καρφωμένα ο ένας στον άλλο και με ένα ωραίο χαμόγελο. Σου είπα τον τρόπο που κάποιος μπορεί να θυμάται το τηλέφωνό μου όταν μου το ζήτησες για την απόδειξη. Και είπες, δύσκολο νούμερο. Πεταλούδες στο στομάχι οταν έφυγα.

Γιατί όχι, είπα στις 22 Μαΐου. Θυμάσαι;

Σε είδα στο 360 το βράδυ του Σαββάτου. Ήμουν επάνω στις σκάλες με τον κολλητό μου. Κατέβηκες και εσύ με τη φίλη σου. Ήσουν ντυμένη με ένα ασπρόμαυρο φόρεμα. Στάθηκες για λίγα λεπτά έξω από τον σταθμό. Θέλω να σε δω.

Ταξιδεύαμε μαζί. Με είδες, σε είδα, και κάτι μου λέει ότι έπρεπε να είχαμε μιλήσει. Εγώ με μακριά μαλλιά και ακουστικά over ear, εσύ με ένα γεμάτο σακίδιο πλάτης που το πήρες και στη στάση μαζί σου. Καθόμουν στις πρώτες θέσεις, εσύ αρκετά πίσω. Κοιταζόμασταν αρκετά και λίγο ντροπαλά. Κατεβήκαμε και οι δύο Βόλο. Πλάκα θα είχε να σε έβρισκα εδώ :))

Περίμενες να περάσεις τον δρόμο στο διάζωμα στη Ιερά Οδό στην Αίγλη. Ήμουν στο γκρι αυτοκίνητο και κοιταχήκαμε έντονα. Κόκκινο καρέ μαλλί και φόραγες μακρύ μπουφάν.

Με είδες στον δρόμο με τη ρακέτα και μου είπες ότι έψαχνες αντίπαλο στο τένις... Δεν κανονίσαμε όμως αγώνα, το αφήσαμε στην τύχη! Μήπως φοβήθηκες ότι θα σε κερδίσω; Έβαλα στοίχημα με φίλη να γράψω εδώ μπας και γίνει παιχνίδι :)

Μπήκες στον σταθμό Εθνικής Άμυνας, κατέβηκες στο Σύνταγμα. Είμαι η κοπέλα που στεκόταν απέναντι με το ριγέ πουκάμισο. Βιάστηκα προς τη μετεπιβίβαση προς Ελληνικό να σε προλάβω αλλά είχες φύγει.