ΣΕ ΕΙΔΑ

Jordan μαύρη-μοβ βερμούδα, μαύρο t-shirt και μαύρο τεράστιο σακίδιο (φαντάρος;). Ήρθες με έναν φίλο σου με μουστάκι κατά τις 12 και καθίσατε δύο τραπέζια πιο πέρα. Γιατί όχι δίπλα μας, καλέ; Είχες τατουάζ στο ένα χέρι, τύπου μανίκι, και ρολόι με ασημένιο μπρασελέ. Λευκά sneakers, αν θυμάμαι καλά. Αν δεν θυμάμαι, θες να μου θυμίσεις; Είμαι η κοπέλα με το μαύρο φόρεμα, τα καστανά μαλλιά και τα γυαλιά ηλίου στο κεφάλι. Αν και απίθανο να το δεις... I tried!

Σε είδα στην παραλία και σε χάζευα από την πρώτη στιγμή μέχρι να φύγω, μελαχρινή με κοντό μαλλί και χαμογελάρα, κ@&€@ντησες με 2-3 παρέες για αυτό και δε σου μίλησα. Aν το βλέπεις, να ξέρεις ότι μας τρέλανες...

Δευτέρα λίγο πριν τις 10. Μπήκα στο σταθμό Κατεχάκη. Ήσουν ήδη μέσα στο τρένο. Τα μάτια μου πήγαν αμέσως στο υπέροχο κραγιόν και τα καλοσχηματισμένα χείλη σου. Τα στιλάτα γκρι γυαλιά ηλίου έκρυβαν τα μάτια σου. Υπέροχη επιδερμίδα. Στάση σώματος με cool αυτοπεποίθηση. Ριγέ t-shirt και jean παντελόνι. Έκανα ότι κοίταζα αλλού, εκτός από εσένα. Προσπάθησα να δείξω χαρακτήρα επειδή δεν μου αρέσει να γίνομαι αδιάκριτος, ειδικά όταν δεν λαμβάνω κάποιο μήνυμα. Κατεβήκαμε και οι δύο στο Σύνταγμα. Πήγαμε και οι δύο στην ίδια κατεύθυνση. Πήρες τις κυλιόμενες σκάλες. Δεν πρόλαβα από τον κόσμο και πήγα από τις κλασικές σκάλες για να σε προφτάσω. Ήμουν τελικά σε μικρή απόσταση μέχρι να βγούμε από τον σταθμό αλλά δεν κοίταξες ποτέ πίσω σου... Το πήρα σαν σημάδι και δυστυχώς μετανοιώνω που δεν σου είπα αμέσως για τη μεγάλη εντύπωση που μου έκανες. Η δεύτερη ευκαιρία μου είναι αυτή... θα υπάρξει;

Από το αστειάκι στο ασανσέρ που είπες με τα κιλά, τα βλέμματα που ανταλλάξαμε την ώρα της παράστασης, η ιστορία με το διαμέρισμα στο Γκύζη... Θα ήθελα να σε ξαναδώ!

Σε είδα το απόγευμα της Κυριακής 2/6/24. Εσύ οδηγός ταξί, πολύ όμορφος με υπέροχα μάτια. Κοιταζόμασταν αρκετά έντονα και δεν σου κρύβω ότι μου άρεσες πολύ! Όπως είδες, σου χαμογέλασα! Εγώ ήμουν στο αυτοκίνητο με τους γονείς μου και ήμασταν στο φανάρι. Δυστυχώς δεν μιλήσαμε και σε έχασα, θα ήθελα πολύ να σε γνωρίσω αν και απίθανο να το δεις...

Κοιταζόμασταν συνέχεια. Εσύ με τα ωραία, διάφανα γυαλιά και τις 2 φίλες στο τραπέζι στη γωνία. Εγώ στην αρχή μόνος και μετά με την ξαδέρφη μου.

Δουλεύεις στο ΟΚ Μarket στο Κολωνάκι τα πρωινά. Έχεις γκριζάρει στους κροτάφους λίγο και είσαι κούκλος. Ρίξε μου ένα παραπάνω βλέμμα την επόμενη φορά.

Κοιταχτήκαμε μέσα από το παράθυρο πολλές φορές. Φάνηκε να ήσουν απασχολημένη. Κάτι έγραφες. Είχες πανέμορφα πράσινα μάτια και μπουκλωτά μαλλιά. Σου χαμογέλασα λίγο πριν φύγεις και μου χαμογέλασες και εσύ.

Η εντυπωσιακή μελαχρινή, που μια εμφανιζόταν και μια εξαφανιζόταν, μπροστά στο nutsural στο Χαλάνδρι! Λίγο μετά τις 5.30 την Τετάρτη. Κάπου πήγαινες εκεί γύρω και σε έχανα. Κάποια στιγμή ένα μηχανάκι σου είπε κάτι που δεν κατάλαβα. Έχεις απίστευτο στυλ.

Εγώ κολλημένος στην κίνηση της Αττικής οδού μέσα σε ένα γκρι Golf, εσύ περίμενες το τρένο. Φορούσες λευκή μπλούζα, είχες φανταστικά μαλλιά μαύρα & κοιταζόμασταν τρελά… ένιωθα πως έβλεπα πίσω από τα γυαλιά σου! Τη δεύτερη φορά πήγες να κατεβάσεις τα γυαλιά σου… Ελπίζω να το δεις!