Βιβλιο

Ο Βαγγέλης Κάλιοσης έχει «Το Τσιπάκι της Γνώσης»

Ο συγγραφέας μιλάει για το βιβλίο του, που κυκλοφορεί από την Ontime Books

Τάκης Σκριβάνος
ΤΕΥΧΟΣ 748
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Συνέντευξη με τον συγγραφέα Βαγγέλη Κάλιοση για το νέο του βιβλίο «Το Τσιπάκι της Γνώσης», που κυκλοφόρησε στο εξωτερικό σε μετάφραση των εκδόσεων Ontime Books

Ο Βαγγέλης Κάλιοσης μιλάει για το βιβλίο του, που κυκλοφορεί από την Ontime Books, έφτασε στο Νο1 των Political Fiction της Amazon και έγινε book of the day στην Αμερική. Το «Τσιπάκι της Γνώσης» του Βαγγέλη Κάλιοση αρχικά κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κάκτος, στα ελληνικά. Στη συνέχεια οι εκδόσεις Ontime Books, οι οποίες εκδίδουν βιβλία Ελλήνων και Κύπριων συγγραφέων σε όλον τον αγγλόφωνο κόσμο, αποφάσισαν να το μεταφράσουν και να το εκδώσουν. Η επιτυχία που γνωρίζει είναι μεγάλη και, όπως λέει ο συγγραφέας, είναι σαν να πάτησε το Έβερεστ. 

Το «Τσιπάκι της γνώσης» κυκλοφορεί, πλέον, σε όλο τον αγγλόφωνο κόσμο, από την Ontime Books. Τι σκεφθήκατε όταν σας έγινε η συγκεκριμένη πρόταση; Και ποια είναι η αίσθηση του να διαβάζουν το βιβλίο σας άνθρωποι από κάθε γωνιά του κόσμου;
Όταν ο εξαίρετος μεταφραστής του βιβλίου μου Δημήτρης Θανασούλας αναφέρθηκε σε αυτή την προοπτική ενθουσιάστηκα. Όταν δε μίλησα με τον εκδότη Δημήτρη Χριστοδούλου, ο ενθουσιασμός έγινε σιγουριά επιτυχίας. Είναι ένας άνθρωπος που με την πείρα του στελέχους της Amazon και του συνεργάτη της Netflix, εκτός του ότι γνωρίζει άριστα το αντικείμενο, έχει την ευχέρεια να κινείται με άνεση στα διεθνή δίκτυα διακίνησης του βιβλίου. Αισθάνομαι πολύ τυχερός και απολαμβάνω πραγματικά τη συνεργασία μου με τον ίδιο και  την ομάδα του. Το αίσθημα ασφυξίας που κόμιζα όλα αυτά τα χρόνια ως Έλληνας συγγραφέας έχει εξανεμιστεί. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα, για να αντιληφθείτε τη διαφορά. Μία μόνο κριτική στο αμερικάνικο Online Book club με αξιολόγηση τρία στα τέσσερα αστέρια προκάλεσε εκατοντάδες σχόλια προερχόμενα από ανθρώπους απλωμένους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, ενώ τα shares στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ανάγονται σε τετραψήφιο αριθμό με άδηλο το πλήθος των επιμέρους σχολίων που ακόμα συνεχίζονται. Αποτέλεσμα: την τελευταία εβδομάδα του Ιουνίου το βιβλίο βρέθηκε στο top 10 της Amazon στην κατηγορία των Political Fictions και στις 2 Ιουλίου κατέλαβε την 1η θέση παγκοσμίως. Το αίσθημα που βίωσα εκείνη την ημέρα δεν περιγράφεται. Είναι σαν να πάτησα Έβερεστ. Και το οφείλω στην Ontime Books, που ήρθε για να οδηγήσει τους Έλληνες συγγραφείς στο μεγάλο διεθνές κοινό.

Πείτε μας δυο λόγια για το μυθιστόρημά σας, το οποίο έχετε χαρακτηρίσει ως μυθιστόρημα μελλοντικής πολιτικής πραγματικότητας με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας. Πού τελειώνει η πραγματικότητα και πού αρχίζει η φαντασία;
«Το Τσιπάκι της γνώσης» είναι ένα μυθιστόρημα πολιτικής, επιστημονικής και ερωτικής φαντασίας. Πολιτικής, γιατί επιχειρεί μια προβολή της πολιτικής ουτοπίας του σήμερα σε ένα ορατό μέλλον με όρους πραγματικότητας, ένα είδος λογοτεχνικής προσομοίωσης δηλαδή στη γνήσια δημοκρατία του μέλλοντος. Επιστημονικής, γιατί ως καταλύτης στις εξελίξεις αναδεικνύεται ένα προηγμένο επιστημονικό επίτευγμα, το Τσιπάκι της Γνώσης, το οποίο ωστόσο λειτουργεί περισσότερο συμβολικά παρά ως ένα ρεαλιστικό ενδεχόμενο, για να δείξει πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα σήμερα, εάν η άγνοια δεν έκρυβε τις αληθινές μας δυνατότητες. Ερωτικής, τέλος, γιατί ο ιδεατός έρωτας δύο νέων ανθρώπων από ατομικό βίωμα μετουσιώνεται σε συλλογική πράξη, που σαν ορμητικό ποτάμι παρασύρει τον παλιό κόσμο και με το μάγμα των θρυμματισμένων υλικών του φτιάχνει έναν καινούργιο, ο οποίος δεν είναι φυσικά τέλειος αλλά είναι σίγουρα καλύτερος από τον προηγούμενο. Υπό αυτό το πρίσμα, λοιπόν, τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας είναι δυσδιάκριτα.

Με ποιον από τους ήρωες της ιστορίας σας έχετε τα περισσότερα κοινά και ποια είναι αυτά;
Επειδή δεν πιστεύω στους μονοσήμαντα καλούς ή κακούς χαρακτήρες, βρίσκω σημεία ταύτισης με όλους τους ήρωες της ιστορίας μου, ακόμη και τους πιο αρνητικούς, όπως είναι ο Κυβερνήτης. Αναλογιζόμενος για παράδειγμα το μονήρη πυρήνα της παιδικής μου ύπαρξης, τότε που φαντασιωνόμουν ότι όλος ο κόσμος μού ανήκει, βρίσκω να μοιάζω πολύ στον Κυβερνήτη, γιατί τι άλλο είναι ένας εξουσιαστής πέρα από ένα μονομανές ανώριμο εγωιστικό υποκείμενο, που ένα άθροισμα συγκυριών και μια κάποια ενδεχομένως διαχειριστική ικανότητα το έφεραν σε θέση ισχύος στους κόλπους πάντα ενός πρώιμου ανθρωποκεντρικού δεσποτικού πολιτικού συστήματος.