Ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος διαβάζει βιβλία στην καραντίνα

Θα περίμενε κάποιος ότι στη διάρκεια της καραντίνας θα είχα περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μου αλλά και για την οικογένειά μου. Η αλήθεια όμως είναι κάπως διαφορετική. Τον Μάρτιο και τον Απρίλιο ήρθαμε αντιμέτωποι στις εκδόσεις Διόπτρα με μια νέα συνθήκη, μια νέα πραγματικότητα που απαιτούσε από εμάς προσαρμοστικότητα, γρήγορες αποφάσεις και ευελιξία. Γνωρίζαμε ότι όσο πιο άμεσα ανταποκριθούμε τόσο πιο εξασφαλισμένο θα ήταν το θετικό πρόσημο στον απολογισμό μας. Από την άλλη πλευρά, η παρουσία τεσσάρων παιδιών στο σπίτι όλο το εικοσιτετράωρο, δεν άφηνε πολλά περιθώρια για απομόνωση και προσωπικό χρόνο. 

Στον ελεύθερο χρόνο που κατάφερα να «ξεκλέψω» παρ’ όλα αυτά ξαναδιάβασα στα ελληνικά πλέον το βιβλίο του Tim Marshal «Υψώνοντας τείχη», που εκδώσαμε τον Φεβρουάριο. Το θεωρώ απόλυτα επίκαιρο και έναν οδηγό για το πώς τα πολιτικά παιχνίδια διαιρούν τους ανθρώπους σε αντίπαλες ομάδες μέσα από κατασκευασμένα κριτήρια διαφοροποίησης.

Με αφορμή αυτό, βρήκα την ευκαιρία να ξεφυλλίσω μαζί με τις μεγάλες μου κόρες και την εικονογραφημένη έκδοση του προηγούμενου βιβλίου του «Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας». Μπορεί το συγκεκριμένο βιβλίο να μην «απευθύνεται» σε έξι χρονών παιδιά, ποτέ όμως δεν μου άρεσε να τις περιορίζω σε αναγνώσματα βάσει ηλικίας. Αντιθέτως βρήκαμε τα μέρη του βιβλίου που ενδιαφέρονταν να διαβάσουν και κατάλαβαν όχι απλά το πώς είναι ο κόσμος μας διαμορφωμένος αλλά και, το πιο σημαντικό, το γιατί. 

Το ενδιαφέρον μου για την Πολιτική και την Ιστορία με οδήγησε και στο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο της Λένας Διβάνη «Ζευγάρια που έγραψαν την ιστορία της Ελλάδας». Πάντα με ενδιαφέρει να μελετώ τα παρασκήνια της ιστορίας και τις μεγάλες προσωπικότητες πίσω από τη δημόσια εικόνα τους. Η σύλληψη της Λένας Διβάνη να ερευνήσει αυτές τις ιστορίες μέσα από τα ερωτικά ζευγάρια μου υπενθύμισε ότι το ποιος είμαστε καθορίζεται και από το ποιον επιλέγουμε να έχουμε δίπλα μας και να ανοίξουμε την ψυχή μας.