Θεατρο - Οπερα

Πάμε θέατρο τα Χριστούγεννα: 50 παραστάσεις για τις μέρες των γιορτών

Κωμωδίες, ρομαντικές και ανθρώπινες ιστορίες, κλασικά έργα, μουσικές και παιδικές παραστάσεις στα θέατρα της Αθήνας
Νίκη - Μαρία Κοσκινά
ΤΕΥΧΟΣ 982
11’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Οι θεατρικές παραστάσεις που θα δούμε την περίοδο των γιορτών

Τα Χριστούγεννα, ημέρες χαλάρωσης, γιορτής και αγάπης, είναι μια καλή ευκαιρία να αφιερώσουμε χρόνο σε όσα συχνά αφήνουμε πίσω μέσα στον απαιτητικό ρυθμό της καθημερινότητας. Μια ποιοτική θεατρική παράσταση, με την κατάλληλη παρέα ή μαζί με την οικογένεια, μπορεί να αποτελέσει την ιδανική έξοδο. Παρακάτω συγκεντρώσαμε τις προτάσεις μας για τις ημέρες των γιορτών.

Παραστάσεις που προβληματίζουν και συγκινούν

Στο Θέατρο Αργώ μεταφέρεται φέτος για η «Φθινοπωρινή ιστορία» του Αλεξέι Αρμπούζωφ, μια όμορφη ιστορία αγάπης, που σκηνοθετεί η Βάνα Πεφάνη, με πρωταγωνιστές την Πέμη Ζούνη και τον Σταύρο Ζαλμά. Μια ουσιαστική σχέση, που ξεπερνά τις συμβατικότητες μέσα από μικρές δόσεις τρέλας και ρομαντισμού.

Στην παράσταση «Τα παιδιά ενός κατώτερου θεού» στο Θέατρο Άλφα – Ληναίος-Φωτίου, παρακολουθούμε τη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σ’ έναν δάσκαλο και την κωφάλαλη πρώην μαθήτρια στο σχολείο όπου εκείνος εργάζεται. Μια ιστορία αγάπης που αναδεικνύει όλα τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με αναπηρίες ανά τον κόσμο. Ένα πολύ δυνατό κείμενο που έχει φωτίσει με πολύ ποιητικό τρόπο ο σκηνοθέτης της παράστασης Δημοσθένης Παπαδόπουλος. Ένας άντρας και μια γυναίκα και το εμπόδιο του ήχου που μπαίνει ανάμεσά τους. Πώς θα το προσπελάσουν; Να σημειώσουμε ότι η παράσταση έχει καθολική προσβασιμότητα για τα άτομα με ακουστικές αναπηρίες. 

Στο Νους-Creative Space, η Σοφία Φυτιάνου σκηνοθετεί την παράσταση «Είσαι μουσική», σε κείμενο του Δημήτρη Καρά και με την εκφραστική ερμηνεία της Αναστασίας-Ραφαέλας Κονίδου. Ένα 8χρονο παιδί προσπαθεί να κατανοήσει τα ανεξήγητα, μέσα σ’ ένα σπίτι όπου η μητέρα πάσχει από νευρική ανορεξία. Μια τρυφερή ιστορία, που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Η σχέση γιου-μητέρας είναι συγκινητική και στα δυο κείμενα του Εντουάρ Λουί. Το πρώτο, «Αγώνες και μεταμορφώσεις μιας γυναίκας», στο Τζένη Καρέζη, σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Σωτηρίου, με την Ελένη Κοκκίδου και τον Κωνσταντίνου Γεωργόπουλο. Το δεύτερο, «Η Μονίκ δραπετεύει», όπου ο Γιώργος Σουλεϊμάν σκηνοθετεί τη Θέμιδα Μπαζάκα και τον Δημήτρη Φουρλή, ενώ επί σκηνής βρίσκεται και ο μουσικός Capette.


Μια άλλη ιστορία που συγκινεί είναι το «Ακρωτήρι» του Σαρ Γουάιτ στο Θέατρο Ιλίσια, σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου. Μια επιτυχημένη νευρολόγος (Μαρία Ναυπλιώτου) αρχίζει σιγά σιγά να χάνει τη μνήμη της. Στο πλευρό της στέκεται ο σύζυγός της (Νικόλας Παπαγιάννης). Στο ίδιο θέατρο παίζεται και το «Κάθε Τρίτη με τον Μόρι», μια μελέτη της φιλικής ανθρώπινης σχέσης ανάμεσα σε έναν καθηγητή και τον πρώην φοιτητή του, με τον Γρηγόρη Βαλτινό να σκηνοθετεί και να πρωταγωνιστεί. Το θρυλικό «Άρωμα γυναίκας» μεταφέρεται φέτος στη σκηνή του Βρετάνια, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ασπιώτη, με τον Άκη Σακελλαρίου στον πρωταγωνιστικό ρόλο και την Ξένια Καλογεροπούλου σε ρόλο έκπληξη. Από την άλλη, η Ρένη Πιττακή αναπτύσσει μια ιδιαίτερη σχέση με τον δάσκαλο χορού της στο «Έξι μαθήματα χορού σε 6 εβδομάδες» του Ρίτσαρντ Αλφιέρι στο Πτι Παλαί, σε σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια.

Στο «Blue Train» του Γεράσιμου Ευαγγελάτου –συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά στο Άλμα, σε σκηνοθεσία Γιώργου Σουλεϊμάν– ο κεντρικός ήρωας (Σπύρος Χατζηαγγελάκης), με αφορμή συναντήσεις με αγαπημένα του πρόσωπα την ημέρα των γενεθλίων του, αναλογίζεται τη ζωή του, που κυλά πέρα από τα κοινωνικά στερεότυπα. Στον ρόλο της μητέρας του η Μαρία Αλιφέρη.

Η φιλία μεταξύ τριών αντρών δοκιμάζεται στο «Τζόνι Μπλε» του Γιωργή Τσουρή στο Άνεσις. Ένα reunion μετατρέπεται σε εφιάλτη όταν οι φίλοι καλούνται να κάνουν ένα… έγκλημα τιμής. Η γονεϊκή αγάπη και κατανόηση, η δολοφονία χαρακτήρων στα social είναι μερικά ακόμη ζητήματα που τίθενται στο έργο.

Το «Taverna Miresia - Mario, Bella, Anastasia» του Μάριο Μπανούσι, που έκανε πρεμιέρα το καλοκαίρι στο Φεστιβάλ Αθηνών, επιστρέφει στην Πειραιώς 260 για λίγες παραστάσεις, έπειτα από την περιοδεία του στο εξωτερικό. 

Οικογενειακές γιορτές... αλλιώς

Το «Festen» του Τόμας Βίντερμπεργκ για δεύτερη χρονιά στο Άλμα, σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου. Ένας κακοποιητικός πατέρας γιορτάζει τα 60 του χρόνια και όλοι οι θεατές είναι καλεσμένοι σε μια γιορτή με πολλά απρόοπτα και αποκαλύψεις. Ο Οδυσσέας Αλειφερόπουλος υποδύεται τον Κρίστιαν, τον πρωτότοκο γιο της οικογένειας που αποκαλύπτει το μεγάλο μυστικό ενώ κάνει πρόποση. Η παράσταση ακροβατεί ανάμεσα στην ατμόσφαιρα γιορτής και φρίκης, με έναν τελετάρχη (Γιάννης Καπελέρης) να προσπαθεί να κρατήσει τις λεπτές ισορροπίες). Το «Μέχρι να σβήσουν τ’ άστρα» της Μπεθ Στιλ, στο Θέατρο Χώρα, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, μας μεταφέρει σε έναν γάμο, όπου τρεις αδερφές έρχονται σιγά σιγά αντιμέτωπες με σκληρές αλήθειες που δοκιμάζουν τη σχέση τους. 

Λίγο γέλιο για τις γιορτές

Ο Γιάννης Μπέζος συνομιλεί με τον Τσέχωφ διασκευάζοντας και σκηνοθετώντας 3 μονόπρακτα με τον τίτλο: «Οι βλαβερές συνέπειες του γάμου (Γελώντας με τον Τσέχωφ)», στο Άνεσις. Από την άλλη, ο Γιάννης Κακλέας μεταφέρει στη σκηνή του Γκλόρια μια παράσταση για την απιστία, ένα νεανικό έργο του Φεϊντό, το «Ράφτης κυριών», με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Μακαλιά.

Το πολιτικό ειρωνικό χιούμορ του Νικολάι Γκόγκολ συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά στο Θησείον στις «Νεκρές Ψυχές», που ανεβαίνουν από την ομάδα Gaff, με τη σωματικότητα που τη χαρακτηρίζει, σε διασκευή και σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη. Ένα αλληγορικό όσο και επίκαιρο κείμενο ενάντια στη διαφθορά του Δημοσίου.

Η «Σωτηρία» της Χαράς Ρόμβη, σε σκηνοθεσία Θανάση Δόβρη,στο Από Μηχανής Θέατρο – Πάνω Σκηνή, μάς διηγείται τη ζωή στην επαρχία και την Αθήνα στις δεκαετίες του ’80-’90, από τα καπνά στην υπερκατανάλωση. Μια γυναίκα (Μαρία Παρασύρη) παγιδεύεται σ’ ένα σούπερ μάρκετ, θαμπωμένη από την υπερπροσφορά προϊόντων. Στην παράσταση «Το σπίτι στην Εθνική – Ένα ήσυχο μέρος» του Αλφρέντο Σανθόλ, στο Θέατρο Άλφα – Ληναίος-Φωτίου, η Βάνα Πεφάνη και η Ντέπυ Πάγκα –που σκηνοθετεί– προσπαθούν να επιλύσουν τα κληρονομικά τους και τη μεταξύ τους σχέση, μέσα από πολλές κωμικές σκηνές. 
Ο Λάκης Λαζόπουλος συνεχίζει την παράσταση «Ένας ήρως με παντούφλες» των Αλέκου Σακελλάριου & Χρήστου Γιαννακόπουλου, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μπέζου, στο Θέατρο Βέμπο. Ένα έργο που γράφτηκε κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου προσπαθώντας να φωτίσει την ευγενική πλευρά της Ελλάδας τα ζοφερά αυτά χρόνια. Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης επανέρχεται στο «Όνομα» των Ματιέ Ντελαπόρτ και Αλεξάντρ ντε λα Πατελιέρ στο Θέατρο Αθηνά. Μια κωμωδία με φόντο το όνομα που σκοπεύει να δώσει η οικογένεια στο παιδί που περιμένει. Στο ανακαινισμένο Φιλίπ παίζεται το «Χάσαμε τη θεία – Στοπ» του Γιώργου Διαλεγμένου, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Τριπόδη. Με φόντο μια κληρονομιά, βλέπουμε με γλαφυρό τρόπο όλες τις παθογένειες της ελληνικής οικογένειας.

Παραστάσεις για παιδιά

Στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ξεκίνησε να παίζεται το «In Motion», σε κείμενο και δραματουργία του Στρατή Νταλαγιώργου και σκηνοθεσία της Δανάης Μέγα, από την ομάδα Flux for art. Ένα έργο τέχνης σε κρίση… ταυτότητας, ψάχνοντας έναν χώρο για να εκτεθεί, καταλήγει στο Δημοτικό Θέατρο. Εκεί το βρίσκει μια 8χρονη συλλέκτρια έργων τέχνης (Ελένη Μιχαηλίδου). Και η περιπέτεια αρχίζει.

Στο «Still – ένα άγαλμα που γύρισε τον κόσμο» , στο Θέατρο Άνεσις, ένα κορίτσι που προσπαθεί να γλιτώσει από τη φρίκη του πολέμου βρίσκεται σε μια ξένη χώρα και ξαποσταίνει κάτω από ένα άγαλμα. Εκείνο ξυπνά, το προστατεύει και μαζί κάνουν τον γύρο του κόσμου. Το έργο –σε κείμενο του Σταύρου Σταύρου και σκηνοθεσία Κώστα Σιλβέστρου και Παναγιώτη Τοφή– είναι γραμμένο σε τέτοια γλώσσα ώστε να είναι καθολικά προσβάσιμο, ενώ τη μουσική συνέθεσε και ερμηνεύει επί σκηνής ο πιανίστας Χρήστος Οικονόμου.

Το «Ελίζα» της Ξένιας Καλογεροπούλου επέστρεψε φέτος στο Πόρτα, σε διασκευή και σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου. Η αγαπημένη ηρωίδα μικρών και μεγάλων, ένα απλό καθημερινό κορίτσι, που με επιμονή, εσωτερική δύναμη και φαντασία καταφέρνει τα ακατόρθωτα, μεταφέρεται στο σήμερα και ξεκινά τις περιπέτειές της φτάνοντας ως το διάστημα.

Το «ΠΟΥΠΟΥΛ-App» από την ομάδα Κοπέρνικος συνεχίζεται για 3η χρονιά, στο Θέατρο Αργώ. Το κείμενο, που υπογράφουν ο Άγγελος Αγγέλου και η Έμη Σίνη, σε σκηνοθεσία του Φοίβου Συμεωνίδη, μεταφέρει επί σκηνής μια υπόθεση μυστηρίου όπου η Στέλλα κι ο γιος της, Πολύκαρπος, αναζητούν τέσσερα… μαξιλάρια που κρύβουν έναν θησαυρό.

Το ΚΠΙΣΝ συνεργάζεται φέτος με τον Βασίλη Κουκαλάνι και την ομάδα του Συντεχνία του Γέλιου, ανεβάζει το «Επείγοντα Χριστούγεννα» μια διασκευή του έργου «Heile, heile Segen» των Φόλκερ Λούντβιχ και Κρίστιαν Φάιτ. Το έργο μάς μεταφέρει σ’ ένα νοσοκομείο, με πρωταγωνιστές 3 μικρούς ασθενείς που βρίσκονται μακριά από το σπίτι τους τη μέρα των Χριστουγέννων. Η μοναξιά που νιώθουν τους δένει και μαζί ξεκινούν περιπέτειες που δεν είχαν ποτέ φανταστεί. Τη μουσική υπογράφουν ο Σπύρος Γραμμένος και η Άννα Θεοχάρη.

Στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής παίζεται και πάλι το «Ιζαντόρα Ντακ», σε κείμενο και σκηνοθεσία Στέλλας Μιχαηλίδου και μουσική Κώστα Βόμβολου, ένας ύμνος στη διαφορετικότητα, με σαφείς αναφορές στην πρωτοπόρο χορεύτρια Ισιδώρα Ντάνκαν αλλά και σε παραμύθια όπως το «Ασχημόπαπο».

Ο Καραγκιόζης έχει την τιμητική του στις γιορτές τόσο στη Λυρική όσο και στο Μέγαρο. Στην ΕΛΣ παίζεται «Ο Καραγκιόζης Ριγολέτος», σε κείμενο του κωμικού, σκηνοθέτη και λιμπρετίστα Δημήτρη Δημόπουλου και του έμπειρου καραγκιοζοπαίχτη Αλέξανδρου Μελισσηνού. Στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ο Ηλίας Καρελλάς ανεβάζει τα «Χριστούγεννα του Καραγκιόζη στην Αίγυπτο». Παράλληλα, στο Μέγαρο παίζεται στις γιορτές η παράσταση «Ο Αλαντίν και τα μαγικά Χριστούγεννα», σε κείμενο του Γεράσιμου Ευαγγελάτου, μουσική του Στέφανου Κορκολή και σκηνοθεσία της Σοφίας Σπυράτου και της Χλόης Μάντζαρη.

Ένα μιούζικαλ για μικρούς και μεγάλους παίζεται στο Παλλάς. Η «Annie» του Τόμας Μίχαν, σε διασκευή και σκηνοθεσία της Θέμιδος Μαρσέλλου, μάς μεταφέρει σε ένα ορφανοτροφείο. Η γραμματέας ενός πλούσιου άντρα (Γιάννης Στάνκογλου), τον πείθει να φιλοξενήσει για λίγο στο σπίτι του την Annie. Εκείνος δένεται τελικά μαζί της και της υπόσχεται να βρει τους γονείς της. Τα πράγματα μπλέκονται από τη διευθύντρια του ορφανοτροφείου, που κάνει τη ζωή δύσκολη σε όλα τα παιδιά.

Χορός, όπερα και μουσική

Στην Εθνική Λυρική Σκηνή έχουμε πολλές επιλογές για έξοδο μέσα στις γιορτές. Στις 19 Ιανουαρίου ξεκινά η «Ζιζέλ», βασισμένη στην κλασική χορογραφία των Μαριύς Πετιπά, όπως την έχουν αναδιαμορφώσει οι Βερόνικα Βιγιάρ και η Ελένα Ιγκλέσιας, που μεταφέρεται από το μπαλέτο και την Ορχήστρα της ΕΛΣ, υπό τη μουσική διεύθυνση του Χοσέ Σαλαζάρ. Παράλληλα, συνεχίζεται η «Τόσκα» του Τζιάκομο Πουτσίνι, στην εμβληματική αναβίωση της σκηνοθεσίας του Κωνσταντίνου Πετρόπουλου. Στην Εναλλακτική Σκηνή θα δούμε και πάλι την οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη «Θέλω να δω τον πάπα!», υπό τη σκηνοθετική ματιά της Νατάσας Τριανταφύλλη, αλλά και το μιούζικαλ του Τζόναθαν Λάρσον «Tick, tick… boom!» σε πρώτη πανελλήνια παρουσίαση.

O «Καρυοθραύστης» του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι ζωντανεύει στο Ολύμπια – Δημοτικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας» την περίοδο των γιορτών, σε χορογραφία και σκηνοθετική σύλληψη της Χριστιάνας Στεφάνου, με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων υπό τη μουσική διεύθυνση του Κωνσταντίνου Δημηνάκη.

Στο Εθνικό συνεχίζεται το «Cow | Deer» των Κέιτι Μίτσελ, Νίνα Σεγκάλ και Μέλανι Γουίλσον, μια παράσταση όπου ο λόγος απουσιάζει, δίνοντας το προβάδισμα στον ήχο και την κίνηση. Στόχος είναι να μυηθεί ο θεατής στον κόσμο και στην οπτική των ζώων και να τα αντιμετωπίσει ως ίσα όντα μέσα στο οικοσύστημα. Παράλληλα, ξεκίνησε το «Kontakthof» της Πίνα Μπάους, σε σύμπραξη με το Pina Bausch Foundation. Ένας εξ ολοκλήρου ελληνικός θίασος αναβιώνει το εμβληματικό έργο της μεγάλης χορεύτριας υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Ζοζεφίν Αν Έντικοτ και του Δάφνι Κόκκινου.

Η Σμαράγδα Καρύδη σκηνοθετεί το νέο μιούζικαλ του Γεράσιμου Ευαγγελάτου, σε μουσική του Θέμη Καραμουρατίδη, με τον τίτλο «Hotel Amour» στο Θέατρο Ακροπόλ. Σε ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής συναντιούνται τέσσερα ετερόκλητα ζευγάρια και μιλούν ανοιχτά και χωρίς ταμπού για τον έρωτα.

Για δεύτερη χρονιά στο Hood Art Space ο Γιάννης Σκουρλέτης σκηνοθετεί τον Ody Icons στο «Κάπου περνούσε μια φωνή». Ένα λιτό σκηνικό, μια μαγευτική φωνή –σε μουσική του Χρίστου Θεοδώρου– μας ταξιδεύει στην ποίηση του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη. Κλείστε τα κινητά σας και τα μάτια σας κι αφήστε τη μουσική και την ποίηση να σας παρασύρουν.

«Το Μεγάλο μας τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη μεταφέρεται φέτος στο Θέατρον – Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος με πρωταγωνιστές την Ελεωνόρα Ζουγανέλη και τον Δημήτρη Γκοτσόπουλο. Όλη η ιστορία της Ελλάδας μέσα από το θρυλικό αυτό έργο, σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου. Μαζί τους ο Γιάννης Ζουγανέλης και ένας μεγάλος θίασος ηθοποιών και μουσικών.

Αρχαία τραγωδία

Ο βραβευμένος Βρετανός σκηνοθέτης και θεατρικός συγγραφέας Ρόμπερτ Άικ ανεβάζει στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση ένα σύγχρονο έργο βασισμένο στον μύθο των Λαβδακιδών. Στην αντίστροφη μέτρηση των αποτελεσμάτων των εκλογών, ο ανερχόμενος ηγέτης Οιδίποδας (Νίκος Κουρής) έρχεται αντιμέτωπος με τη σκληρή αλήθεια και το παρελθόν του.

Ο Θανάσης Σαράντος ανεβάζει για τέταρτη χρονιά το έργο «Οιδίπους τύραννος», στο Θέατρο Ροές. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο ίδιος, ενώ την Ιοκάστη υποδύεται η Αγγελική Λεμονή.

Ο Δημήτρης Τάρλοου, μετά την πρώτη του σκηνοθεσία στην Επίδαυρο, στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου 2025, επιστρέφει στην αρχαία τραγωδία με το «Ηλέκτρα εντός» στο Θέατρο Πορεία. Μια εντελώς διαφορετική παράσταση, με τη Λουκία Μιχαλοπούλου στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο ίδιος θα είναι παρών ως Αίγισθος. Κλυταιμνήστρα η Αγλαΐα Παππά και Ορέστης ο Κωνσταντίνος Ζωγράφος, που είχε τον ίδιο ρόλο στην «Ορέστεια» του Τερζόπουλου το περασμένο καλοκαίρι.

Σαν βγω από αυτή τη φυλακή...

Στο Άνεσις έχουμε δύο κείμενα του Στίβεν Κινγκ που έχουν γίνει ακόμη πιο γνωστά από τις κινηματογραφικές μεταφορές τους τη δεκαετία του 1990. Στο «Τελευταία έξοδος-Ρίτα Χέιγουορθ», σε σκηνοθεσία και διασκευή Ορέστη και Μανώλη Σταυρόπουλου, που διαδραματίζεται σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας, παρακολουθούμε τη φιλία μεταξύ δυο αντρών (Νίκος Ψαρράς, Δημήτρης Παπανικολάου), υπό τη σκιά του αυστηρού και διεφθαρμένου διευθυντή (Μάνος Βακούσης). Στο θρίλερ «Misery», η Έλενα Καραλούλη σκηνοθετεί τη Φιλαρέτη Κομνηνού και τον Αναστάση Ροϊλό. Η θαυμάστρια ενός συγγραφέα τον κρατά αιχμάλωτο στο σπίτι της, «φροντίζοντάς» τον, ενώ εκείνος δεν μπορεί να δραπετεύσει.

Σε μια φυλακή μάς μεταφέρει και το «Intra muros» του Γάλλου θεατρικού συγγραφέα Αλεξίς Μισαλίκ, σε σκηνοθεσία Θάνου Δεντάκη, που ανεβαίνει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Μια φιλία μεταξύ δυο κρατουμένων, μια βαθιά αγάπη συνθέτουν μια παράσταση με ρυθμό, αποκαλύψεις και ανατροπές.

Στο «Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς» του Χρόνη Μίσσιου, που ανεβαίνει για τέταρτη χρονιά από την ομάδα Gaff στο Σύγχρονο Θέατρο, σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη, σκιαγραφεί με σκληρό και πολύ ζωντανό τρόπο τις συνθήκες στις φυλακές πολιτικών κρατούμενων. Στον κεντρικό ρόλο ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης.

Το Θέατρο του Νέου Κόσμου συνεργάζεται με τη Schaubüne Berlin, ανεβάζοντας στο Θέατρο Κνωσός για πρώτη φορά στα ελληνικά τη διασκευή του Τόμας Οστερμάιερ στον «Εχθρό του λαού» του Ίψεν. Μια παράσταση με πολιτικά μηνύματα, με πρωταγωνιστή τον Κωνσταντίνο Μπιμπή και τον Μιχάλη Οικονόμου στον ρόλο του αδερφού του.

Το κλασικό έργο «Η δίκη» του Φραντς Κάφκα, σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη, παίζεται στο Αrk. Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος υποδύεται τον Γιόσεφ Κ., που συλλαμβάνεται ένα πρωί για ένα έγκλημα που δεν γνωρίζει ότι έχει διαπράξει.

Ο Μάκης Παπαδημητρίου και ο Γιώργος Χρυσοστόμου, σε σκηνοθεσία του πρώτου, ερμηνεύουν το εξαιρετικό κείμενο του Σάμιουελ Μπέκετ «Το τέλος του παιχνιδιού», σημειώνοντας απανωτά sold out, στο Θέατρο Ιλίσια.

Το εργασιακό burn out είναι το θέμα της παράστασης «Κουζίνα» στο Θέατρο Κιβωτός, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή, με τον Μιχάλη Σαράντη στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Σε μια κουζίνα πολυσύχναστου εστιατορίου, οι εργαζόμενοι δουλεύουν υπό πίεση άπειρες ώρες, ενώ ξεκλέβουν στιγμές για να ξαποστάσουν, να χαλαρώσουν, ακόμα και να ερωτευτούν.

Ο «Πουπουλένιος» στο Σύγχρονο Θέατρο, σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη, είναι ένα αστυνομικό θρίλερ που μας εισάγει σταδιακά σε μια φρικτή αλήθεια. Όλα ξεκινούν όταν συλλαμβάνεται και ανακρίνεται ένας συγγραφέας, με αφορμή των περιεχόμενο των μυθιστορημάτων του, που έχει πολλές ομοιότητες με ανεξιχνίαστους φόνους της πόλης.

Οι «Σπυριδούλες» της Νεφέλης Μαϊστράλη μεταφέρονται φέτος στο Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου, σε σκηνοθεσία Θανάση Ζερίτη. Ένα κείμενο βασισμένο στην αληθινή ιστορία της Σπυριδούλας, που υπέφερε βασανιστήρια από τα αφεντικά της, μιλά για όλα τα κορίτσια που μεγάλωσαν πρόωρα στα ξένα σπίτια όπου τις έστελναν για να εργαστούν.

Για δεύτερη χρονιά συνεχίζονται τα «Ανεξάρτητα κράτη» που συνυπογράφουν ο Παλούμπης κι ο Τσιοτσιόπουλος, σε σκηνοθεσία του πρώτου. Το ίδιο δίδυμο συνυπογράφει και την «Έντα» στο Τζένη Καρέζη. Ο Γιάννης Νταλιάνης σκηνοθετεί την «Ήμερη», την πιο σκοτεινή νουβέλα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, στο Θησείον. Κλεισμένοι σε ένα ενεχυροδανειστήριο, ένας άντρας και μια νεαρή γυναίκα ζουν τη δική τους πτώση.

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος συνεργάζεται με τον Ορφέα Αυγουστίδη, διασκευάζοντας και σκηνοθετώντας για πρώτη φορά στην Ελλάδα το έργο του Γκέοργκ Καίζερ «Εκείνος που έκλεψε τη μέρα και το πλήρωσε τη νύχτα». Ένα εξπρεσιονιστικό κείμενο, με ένα εικαστικό σύμπαν που εμπνέεται από τον κόσμο του καμπαρέ, το οποίο υπογράφει ο Βασίλης Παπατσαρούχας. Ένας άντρας αφήνει τη νόμιμη και φιλήσυχη ζωή του και προσπαθεί να ζήσει τη ζωή που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε ζήσει, για χάρη μιας γυναίκας.

Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης σκηνοθετεί τον Μιχάλη Σαράντη στην παράσταση «Ο φονιάς – Έγκλημα και αθώωση» του Βασίλη Κατσικονούρη, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Το έργο μεταφέρει στη σκηνή την πραγματική ιστορία μιας γυναικοκτονίας που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο τη δεκαετία του ’60. Ο δράστης όχι μόνο δεν καταδικάστηκε, αλλά αθωώθηκε, καθώς θεωρήθηκε πως διέπραξε «έγκλημα τιμής» εν βρασμώ ψυχής.

Το έργο του Τιμ Κράουτς «Ολική Άμεση Συλλογική Επικείμενη Επίγεια Σωτηρία», σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ραπτοτάσιου, στο Θέατρο ΦΙΑΤ, μιλά για μια αίρεση που στρατολογεί ανθρώπους μετρώντας αντίστροφα για το τέλος του κόσμου. Τον ρόλο του προφήτη μοιράζονται εναλλάξ ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης και ο Γιώργος Βαλαής.

Αμερικάνικο όνειρο, χαμένες προσδοκίες και παραστάσεις που μας μεταφέρουν ιστορικά γεγονότα 

Ο «Αμερικάνικος Βούβαλος» του Ντέιβιντ Μάμετ ζωντανεύει στο Θέατρο Σημείο σε σκηνοθεσία Γιάννη Μπέζου. Το αμερικάνικο όνειρο σε παρακμή μέσα από την ιστορία τριών αντρών. Ένας παλαιοπώλης πουλά ένα σπάνιο νόμισμα σε έναν συλλέκτη. Αφού το έχει πουλήσει, σκέφτεται ότι έπρεπε να έχει ζητήσει περισσότερα και αποφασίζει να μπει στο σπίτι του αγοραστή και να το πάρει πίσω.

Παρόμοια ζητήματα θέτει με διαφορετικό τρόπο ο «Τελευταίος γιάνκης» του Άρθουρ Μίλερ, στο Μικρό Γκλόρια, σε σκηνοθεσία της Αγγελικής Καρυστινού. Δύο ζευγάρια διαφορετικά μεταξύ τους συναντιούνται στο ψυχιατρείο, όπου νοσηλεύονται για διαφορετικούς λόγους οι δυο γυναίκες.

Η Νένα Μεντή πρωταγωνιστεί στο «Μια ζωή – Ο μονόλογος μιας μοδίστρας», στο Πτι Παλαί, σε κείμενο και σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια, που μας μεταφέρει όλη την ιστορία της παλιάς Αθήνας, όπως εκείνη την έζησε.

Το αντιπολεμικό έργο του Σαίξπηρ «Ερρίκος Ε΄» ανεβαίνει στο Θέατρο Σημείο, σε σκηνοθεσία και μετάφραση του Αλέξανδρου Διαμαντή, 85 χρόνια μετά την πρώτη του παρουσίαση, το 1940, από το Εθνικό. Ένας τολμηρός ηγέτης της Αγγλίας επιτίθεται στην ισχυρή τότε Γαλλία και κερδίζει, πέρα από τις προσδοκίες όλων.

Η αίγλη της Αλεξάνδρειας μεταφέρεται επί σκηνής σε μια μεγάλη παραγωγή στο Παλλάς, σε σύλληψη και σκηνοθεσία του Φωκά Ευαγγελινού, κείμενο της Ζέτης Φίτσιου και μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα. Με φόντο μια ιστορία αγάπης, η παράσταση, με έντονα ιστορικά και πολιτιστικά στοιχεία, μας ταξιδεύει στην Αλεξάνδρεια του Μεσοπολέμου.

Τα «Χρόνια» της βραβευμένης με Νόμπελ Ανί Ερνώ ανεβαίνουν για πρώτη φορά από ελληνικό θίασο, σε σκηνοθεσία και διασκευή των Ακύλλα Καραζήση και Νίκου Χατζόπουλου, στο Θέατρο Θησείον. Ένα διαφορετικό ταξίδι στον χρόνο μέσα από τρεις γενιές, που με ποιητικό τρόπο μάς θυμίζει γεγονότα από τη μεταπολεμική Ευρώπη μέχρι σήμερα.

Το «Τρίτο Στεφάνι» του Κώστα Ταχτσή μεταφέρεται επί σκηνής στο θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία του Στάθη Λιβαθινού. Νίνα και Εκάβη μας ταξιδεύουν στην Ελλάδα του Παύλου Μελά, των Βαλκανικών Πολέμων, του Μεσοπολέμου και του Μεταξά, αλλά κα της Κατοχής, του Εμφυλίου και των Δεκεμβριανών.