Η θεατρική ομάδα Kritamo Theatre Group φέρνει το «Μακάρι όλοι ίσοι προς ίσους να ζούσαμε» στο Θέατρο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών
Ο άνθρωπος σε κρίση είναι ικανός για τα πάντα. Αυτή η φράση αντικατοπτρίζει ακριβώς την αιτία των δεινών που ο άνθρωπος προκαλεί και που του προκαλούνται. Αυτό θα έρθει στις 11 και στις 12 Ιουλίου να μας δείξει η θεατρική ομάδα Kritamo Theatre Group, με το «Μακάρι όλοι ίσοι προς ίσους να ζούσαμε».
Η θεατρική παράσταση, η οποία βασίζεται στην «Μήδεια» του Ευριπίδη, θα βρεθεί στην Αθήνα στο Θέατρο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (Πειραιώς 256), ως επόμενο της επιτυχίας της στο Αρχαίο Θέατρο Μεσσήνης (8ο Διεθνές Νεανικό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος) και στο Φουγάρο στο Ναύπλιο (Φεστιβαλάκι Θεατρικής Παραγωγής 2019). Η θεατρική ομάδα, μάλιστα, που μας την παρουσιάζει μετρά μόλις μερικούς μήνες ζωής, αφού δημιουργήθηκε τον Δεκέμβριο του 2018 στα πλαίσια του μαθήματος Θεατρικής Παραγωγής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου υπό της επίβλεψη της καθηγήτρια Άννα Τσίχλη.
Το «Μακάρι όλοι ίσοι προς ίσους να ζούσαμε» σκηνοθετείται από τον Φραγκίσκο Παπαδάκη, ο οποίος σχολιάζει: «Προσπάθησα να δημιουργήσω μια διασύνδεση του αρχαίου και του σύγχρονου κόσμου με σκοπό την διαπραγμάτευση της γυναικείας υπόστασης. Έξι γυναίκες μας ταξιδεύουν χρόνια πίσω αναφερόμενες στην πιο τραγική γυναίκα του αρχαίου κόσμου. Με σύγχρονα μέσα προσπάθησα να αποδώσω τον ανέκφραστο καθημερινό πόνο και μέχρι ποιο σημείο μπορεί να φτάσει μια γυναίκα όταν της στερούν την ανθρώπινη και κοινωνική υπόστασή της».
Λίγα λόγια για την παράσταση:
Η παράσταση αποτελεί μια αλληγορία με βάση το ανθρώπινο δράμα, ένα ταξίδι στα άδυτα μέρη της ψυχής, στα πρωτόγονα ένστικτα της γυναικείας φύσης. Ο άνθρωπος σε κρίση είναι ικανός για τα πάντα. Αυτή η φράση αποτελεί τη βάση για την αρχή του ανθρώπινου δράματος. Μέσα από την αλληλουχία και εναλλαγή ανάμεσα στα πρόσωπα του χορού και τους ρόλους του θεατρικού κειμένου γίνεται μια προσπάθεια αναζήτησης των ορίων ηθικών και έννομων σε κοινωνικό και ατομικό επίπεδο. Η ιστορία εξελίσσεται μέσα από τα μάτια των γυναικών σε άγνωστο χώρο και χρόνο με τη μορφή τελετουργίας.
