- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ εξομολογήθηκε ότι ένιωθε νεκρός μετά τη διάλυση των Beatles - Τι εκμυστηρεύτηκε στο νέο βιβλίο του «Wings: The Story of a Band on the Run»
Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ ανοίγει ξανά το κεφάλαιο των Beatles στο νέο του βιβλίο με τίτλο «Wings: The Story of a Band on the Run», μιλώντας με ειλικρίνεια για τις δύσκολες στιγμές που ακολούθησαν τη διάλυση του θρυλικού συγκροτήματος το 1970. Ο 83χρονος μουσικός εξομολογείται ότι εκείνη την περίοδο αισθανόταν «νεκρός», συναισθηματικά και δημιουργικά, καθώς βρέθηκε αντιμέτωπος με μια πρωτόγνωρη αίσθηση κενού ύστερα από μια δεκαετία επιτυχίας που σημάδεψε την παγκόσμια μουσική.
Αναφερόμενος στη διαβόητη φήμη του 1966, σύμφωνα με την οποία είχε πεθάνει σε τροχαίο και είχε αντικατασταθεί από σωσία, ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ σημειώνει πως, αν και τότε το αντιμετώπιζε με χιούμορ, χρόνια αργότερα ένιωσε ότι σε ένα βαθύτερο επίπεδο η φήμη αυτή περιέγραφε την πραγματικότητά του.
«Με πολλούς τρόπους, ήμουν νεκρός», γράφει χαρακτηριστικά, περιγράφοντας τον εαυτό του ως έναν 27χρονο εγκλωβισμένο σε νομικές διαμάχες και προσωπικές συγκρούσεις που του “έκλεβαν” την ενέργεια και την ταυτότητα. Θυμάται πως είχε αστειευτεί με τη σύζυγό του, Λίντα, λέγοντάς της: «Πώς γίνεται να είμαι νεκρός;» — μια φράση που, όπως παραδέχεται, αργότερα απέκτησε πιο συμβολικό νόημα.
Ο ΜακΚάρτνεϊ αναφέρεται και στη δικαστική του διαμάχη με τους Τζον Λένον, Τζορτζ Χάρισον και Ρίνγκο Σταρ, όταν το 1970 μήνυσε τους πρώην συνεργάτες του για να διαλύσει την κοινή τους εταιρική σχέση, με στόχο να αποτρέψει τον έλεγχο του μάνατζερ Άλεν Κλάιν στα οικονομικά τους. Όπως είπε και στο British GQ το 2020, «ήταν ο μόνος τρόπος για να σώσω τους Beatles και την Apple».
Μετά τη διάλυση, ο ΜακΚάρτνεϊ αποσύρθηκε στο αγρόκτημά του στη Σκωτία, όπου βρήκε ξανά την ηρεμία του. Εκεί, μέσα στην απομόνωση, όπως γράφει, «άνθισε ξανά», νιώθοντας για πρώτη φορά μετά από χρόνια ελεύθερος να καθοδηγήσει τη ζωή του όπως ο ίδιος ήθελε.