Μουσικη

Πέθανε ο Γιώργος Ψωμόπουλος: Μάνατζερ των Magic De Spell και αφανής ήρωας του ελληνικού ροκ

Άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στη ροκ σκηνή, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας

Newsroom
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Πέθανε ο Γιώργος Ψωμόπουλος - Μάνατζερ των Magic De Spell και μορφή-κλειδί της ελληνικής ροκ σκηνής, που στήριξε γενιές μουσικών.

Η ελληνική ροκ σκηνή αποχαιρετά μία σημαντική μορφή της, καθώς πέθανε ο Γιώργος Ψωμόπουλος, μουσικός, στιχουργός και μάνατζερ των Magic De Spell, όπως ανακοίνωσε το συγκρότημα μέσα από μια συγκινητική ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Ο Γιώργος Ψωμόπουλος υπήρξε κομβική φιγούρα του ελληνικού ροκ από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, συμβάλλοντας στην πορεία καλλιτεχνών και σχημάτων που σημάδεψαν το είδος.

Πέρα από τους Magic De Spell, συνεργάστηκε με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, ενώ στήριξε ενεργά νεότερα συγκροτήματα, σε μια εποχή που το ροκ έψαχνε ακόμα τον χώρο του.

Οι Magic De Spell, στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά τους, μίλησαν για έναν «αδερφικό φίλο» και έναν άνθρωπο που υπήρξε κάτι πολύ περισσότερο από μάνατζερ. «Γνωριστήκαμε και συνεργαστήκαμε για πρώτη φορά το 1995. Γίναμε αχώριστοι. Φτιάχτηκε μια μεγάλη παρέα στα Εξάρχεια, με επίκεντρο τον ίδιο», αναφέρουν χαρακτηριστικά.

Ήταν ο εμπνευστής πίσω από τη μελοποίηση της ποίησης της Κατερίνας Γώγου, που οδήγησε στη δημιουργία του εμβληματικού τραγουδιού «Εμένα οι φίλοι μου» το 1998.

Πέρα από τη μουσική του δράση, ο Ψωμόπουλος πρωτοστάτησε στη διοργάνωση συναυλιών σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο, καθώς και σε εκδηλώσεις με κοινωνικό χαρακτήρα. Προτιμούσε να μένει «πίσω από τα φώτα», ωστόσο η συμβολή του ήταν καθοριστική για την εξέλιξη και τη διαμόρφωση του ελληνικού ροκ ήχου.

«Δεν του άρεσε η δημοσιότητα και έμενε πάντα αφανής. Αλλά χωρίς αυτόν, τίποτα δεν θα ήταν ίδιο για το ελληνικό ροκ σήμερα», σημειώνει η μπάντα στο μήνυμά της.

Ο αποχαιρετισμός των Magic De Spell στον Γιώργο Ψωμόπουλο

Στην ανάρτησή του για την απώλεια του Γιώργου Ψωμόπουλου, το συγκρότημα αναφέρει:

«Έφυγε ο Γιώργος Ψωμόπουλος… Αδερφικός μας φίλος. Μάνατζερ, αλλά και συντελεστής σε κάποια από τα τραγούδια μας. 

Γνωριστήκαμε και συνεργαστήκαμε για πρώτη φορά το 1995. Γίναμε αχώριστοι. Φτιάχτηκε μια μεγάλη παρέα στα Εξάρχεια με επίκεντρο τον ίδιο. Ατελείωτες συζητήσεις, καφέδες, ανταλλαγή ιδεών.

Υπήρξε φίλος της Κατερίνας Γώγου και εμπνευστής της ιδέας να την μελοποιήσουμε. Κάπως έτσι προέκυψε το τραγούδι “Εμένα οι Φίλοι μου” το 1998.

Σήμερα, η ροκ κοινότητα της Αθήνας πενθεί. Γιατί του οφείλουμε όλοι πολλά. Εκτός από εμάς, μανάτζαρε και οδήγησε σε δισκογραφικά συμβόλαια, μπάντες που έγιναν σημαντικές. Και βοήθησε αρκετά μικρότερα σχήματα, ανοίγοντας δρόμο στην κυριολεξία για την ελληνική ροκ σκηνή. Σε πρώιμες και δύσκολες εποχές. Πρωτοστάτησε σε διοργανώσεις συναυλιών σ’ ολόκληρη την Ελλάδα και την Κύπρο. Και σε εκδηλώσεις κοινωνικού περιεχομένου.

Δεν του άρεσε η δημοσιότητα και έμενε πάντα ένας αφανής ήρωας. Αλλά χωρίς αυτόν, τίποτα δεν θα ήταν ίδιο για το ελληνικό ροκ σήμερα.

Γιώργο θα μας λείψεις πολύ φίλε.

Χαιρετισμούς σε όλους τους δικούς μας εκεί πάνω…».