The Page of Cups: Θέλουμε οι συναυλίες μας να είναι εμπειρία που δεν μπορεί να αναπαραχθεί

Οι The Page of Cups δεν είναι απλή περίπτωση. Έχοντας μόλις δύο χρόνια ύπαρξης, έχουν ξεχωρίσει από νωρίς για το ξεχωριστό υβρίδιο από industrial στοιχεία, 90s pop και alternative rock αναφορές. Ένα υβρίδιο που παρά το γεγονός ότι οι επιρροές τους έχουν κλείσει δύο και τρεις δεκαετίες στο χώρο, δίνει τη δυνατότητα στους The Page of Cups να ισχυριστούν με άνεση πως έχουν δημιουργήσει τη δική τους ξεχωριστή μουσική ταυτότητα. Κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα από το ντεμπούτο άλμπουμ «Manifestor», που κυκλοφόρησε το 2024 κάνοντας ιδιαίτερη αίσθηση στο χώρο. Με την πεντακάθαρη παραγωγή του, ο δίσκος ακούγεται σαν την ιδανική γέφυρα που συνδέει τα νοσταλγικά 90s με τη σύγχρονη εποχή.

Με το σημερινό lineup των The Page of Cups να σχηματίζεται ουσιαστικά στις αρχές του 2024, η περσινή χρονιά αποδεικνύεται κομβική για το συγκρότημα καθώς μεταξύ άλλων θα σημαδευτεί και από την εμφάνισή τους στη σκηνή Strummerville στο Φεστιβάλ Glastonbury 2024. Όπου και μοιράστηκαν τη σκηνή με ονόματα όπως οι Fred Again, Lambrini Girls, Fat White Family και Frank Turner. Τον Οκτώβριο εμφανίστηκαν με τους Bad Movies στο Φεστιβάλ Μπύρας, ενώ λίγο πριν το τέλος του έτους και συγκριμένα στις 21 Δεκεμβρίου 2024, εντυπωσιάζουν κοινό και κριτικούς με το single «TERETETE». Πρόκειται για άλλη μια ιδανική σύνδεση της ηλεκτρονικής μουσικής με τo indie rock, με το τραγούδι να μας κάνει να περιμένουμε με ανυπομονησία τον επόμενο δίσκος του, ο οποίος έχει ήδη ολοκληρωθεί.

To «TERETETE» ξεχωρίζει για τον ρυθμό και την ενέργειά του, ενώ δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τον DJ και παραγωγό Nikkolas Dashy. Έχοντας ήδη αγαπηθεί από το κοινό, το «TERETETE» αποκτά τώρα μια οπτική διάσταση γεμάτη χιούμορ και ανατροπές. Δείτε την παρακάτω:

Λίγο πριν την πολυαναμενόμενη εμφάνισή τους στο Athens Music Week Festival, οι The Page of Cups μίλησαν στην Athens Voice για το ξεκίνημά τους, το ντεμπούτο άλμπουμ τους, καθώς φυσικά και για την εμφάνιση στο Glastonbury.

Πώς γεννήθηκε η ιδέα για τη δημιουργία των The Page of Cups το 2023 και τι ρόλο έπαιξαν οι προσωπικές αλλαγές στη ζωή του Panos Nou στην απόφαση να εξερευνήσει έναν νέο μουσικό δρόμο;

Η ιδέα για τους The Page of Cups γεννήθηκε από την ανάγκη να αλλάξει ο ήχος — να φύγουμε από κάτι "heavy" και να πειραματιστούμε με ένα blend ροκ οργάνων και ηλεκτρονικών στοιχείων, όπως ηλεκτρονικά beats, sampling, synths κ.ά. Οι προσωπικές αλλαγές στη ζωή μου έπαιξαν ρόλο· μαζί με την αλλαγή της "παλιάς ζωής" ήρθε και μια νέα αρχή, μια ελπίδα που έψαχνε τρόπο να εκφραστεί μέσα από κάτι καινούργιο.

Πόσο διαφορετικό είναι να ηγείσαι ενός rock συγκροτήματος, όπως οι Bombing the Avenue, σε σχέση με το εγχείρημα των The Page of Cups που έχει πιο εσωτερικές, ηλεκτρονικές και indie pop αναφορές;

Οι διαφορές είναι μεγάλες — όπως και ο ήχος ανάμεσα στις δύο μπάντες. Με τους Bombing the Avenue υπήρχε ένα rage, μια αντίδραση, ένα πιο επιθετικό vibe που πήγαζε από όσα ζούσαμε τότε. Αντίθετα, με τους The Page of Cups το όλο εγχείρημα βασίζεται στην καλή ενέργεια, στη μεταμόρφωση και στην αλλαγή. Ακόμα και μέσα από τους στίχους, το μήνυμα είναι πιο εσωτερικό, πιο φωτεινό — μια προσπάθεια να δώσεις ελπίδα και προοπτική. Η ηχητική αλλαγή είναι κι αυτή ριζική· από τη μία είχαμε ένα power τρίο με ωμά sludge και metal στοιχεία, και από την άλλη παραμένουμε μεν power τρίο, αλλά με τη συνοδεία συνθεσάιζερ, προηχογραφημένων και φωνητικά κι από τους τρεις.

Ποια ήταν η έμπνευση πίσω από το «Manifestor»; Συνδυάζει indie pop, punk, ηλεκτρονική μουσική και industrial στοιχεία. Πόσο εύκολη ή δύσκολη ήταν αυτή η σύμπραξη ειδών για εσάς και πώς καταλήξατε σε αυτό το ηχητικό αποτέλεσμα;

Ο ήχος του Manifestor είναι η αρχή ενός παντρέματος που συνδυάζει ροκ, indie pop, punk, ηλεκτρονικά και industrial στοιχεία. Ήταν ένα πείραμα, αλλά και μια φυσική εξέλιξη. Πολλοί άνθρωποι συμμετείχαν στη δημιουργία του άλμπουμ, ο καθένας με το δικό του στοιχείο, και αυτό του έδωσε τον πολυεπίπεδο χαρακτήρα του. Ο τίτλος του άλμπουμ έχει να κάνει με το manifestation. Πολύ κοντινοί μου άνθρωποι με λένε "Μέρλιν", γιατί συχνά συμβαίνουν πράγματα που έχω φανταστεί ή ευχηθεί. Οπότε το Manifestor είναι και μια προσωπική δήλωση — μια επιβεβαίωση ότι μπορείς να διαμορφώσεις την πραγματικότητά σου.

Πώς άλλαξε η μουσική σας χημεία με την προσθήκη του Χρήστου Βίγκου στα ντραμς και του Ανδρέα Θωμά στο μπάσο; Τι πιστεύετε ότι έφεραν στον ήχο και στο κλίμα της μπάντας;

Το παλιό συγκρότημα που είχα ήταν με τα αδέρφια μου, οπότε η δυναμική ήταν εντελώς διαφορετική. Όταν ξεκίνησα με τους The Page of Cups, ήξερα πως ήθελα να συνεργαστώ με ανθρώπους που να ταυτίζονται πραγματικά με το όραμα της μπάντας. Η εύρεση των κατάλληλων μουσικών πήρε χρόνο — για ένα μεγάλο διάστημα ήμασταν μόνο δύο άτομα. Το να καταλήξουμε στη σημερινή σύνθεση ήταν μια διαδικασία που απαίτησε υπομονή, δοκιμές και εμπιστοσύνη στο ένστικτο. Με τη συμμετοχή του Χρήστου Βίγκου στα ντραμς και του Ανδρέα Θωμά στο μπάσο, ο ήχος μας απέκτησε μια νέα, ξεκάθαρη δυναμική. Ο Χρήστος έχει ένα drumming που πραγματικά μοιάζει από άλλο πλανήτη — γεμάτο ένταση, βάθος και προσωπικότητα. Ο Ανδρέας, αν και κιθαρίστας στην ουσία, παίζει μπάσο με απίστευτη φινέτσα και ευαισθησία. Έχει φέρει άλλη ενέργεια στον ρυθμό και το groove της μπάντας. Αυτό όμως που θεωρώ ότι μάς διαφοροποιεί ουσιαστικά είναι πως και οι τρεις τραγουδάμε μέσα στα κομμάτια, ειδικά στα live. Δημιουργείται έτσι μια αίσθηση συλλογικότητας στον ήχο και μια άμεση σύνδεση με το κοινό — κάτι που για εμάς είναι βασικό στοιχείο της ταυτότητάς μας.

Εμφάνιση στο Glastonbury 2024: Πώς προέκυψε η ευκαιρία να παίξετε στη σκηνή Strummerville, και πώς βιώσατε αυτή την εμπειρία σε ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου;

Έπειτα από τη γνωριμία μου με τη γυναίκα του θρυλικού Joe Strummer —η οποία διαχειρίζεται τη σκηνή Strummerville στο Glastonbury— της μίλησα ανοιχτά για το αν υπάρχουν διαθέσιμα slots για νέες, ανεξάρτητες μπάντες. Ακολούθησε μια μικρή ανταλλαγή, στείλαμε βίντεο από live studio sessions και τελικά καταφέραμε να κλείσουμε ένα slot στο φεστιβάλ. Η εμπειρία ήταν πραγματικά αξέχαστη — γεμάτη ένταση, αγωνία, αλλά και τρομερή ενέργεια. Highlight της ημέρας; Αμέσως μετά από εμάς έκανε secret show ο Fred Again με αποτέλεσμα το Strummerville να γεμίσει ασφυκτικά, ο κόσμος ξεχείλιζε από κάθε πλευρά, μέχρι που χρειάστηκε να κλείσει το stage. Και για εμάς, ήταν κάτι αδιανόητο· δεν περιμέναμε ποτέ πως θα παίζαμε σε τόσο μεγάλο κοινό…

Τον ίδιο μήνα ανοίξατε τη συναυλία της Laura Jane Grace των Against Me!. Πώς ανταποκρίνεται το κοινό στο εξωτερικό και ποιες διαφορές ή ομοιότητες βλέπετε σε σχέση με την ελληνική σκηνή;

Εκείνη την περίοδο δούλευα με έναν παραγωγό (Jacopo Fokas )που, είναι και ο μπασίστας της Laura Jane Grace. Μετά από μια σειρά συναυλιών που έκανε στην Αθήνα σε συνεργασία με το Ίδρυμα Ωνάση, έκλεισαν με ένα τελευταίο live στο Bad Tooth, που απευθυνόταν περισσότερο στην underground σκηνή. Ήταν μεγάλη μας χαρά να συμμετέχουμε σε αυτό το show, και ακόμα μεγαλύτερη η τιμή να ανοίξουμε για μια τόσο εμβληματική μορφή της punk.

Ποια είναι η καλλιτεχνική φιλοσοφία σας όσον αφορά τις ζωντανές εμφανίσεις; Τι θέλετε να νιώθει το κοινό βλέποντάς σας επί σκηνής;

Θεωρώ ότι είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα η στούντιο δουλειά και η live εμφάνιση μιας μπάντας. Στην περίπτωσή μας, πιστεύω πως διαφέρουμε αρκετά — στο στούντιο όλα είναι πιο γυαλισμένα, προσεγμένα, με στόχο την τελειότητα. Αντίθετα, τα live μας έχουν κάτι πιο raw, πιο αυθεντικό και πιο ροκ. Θέλουμε το κοινό να νιώθει ότι συμμετέχει σε μια εμπειρία που δεν μπορεί να αναπαραχθεί — κάτι ζωντανό, που εξελίσσεται εκείνη τη στιγμή μπροστά στα μάτια του.

Το single "TERETETE" δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τον DJ/παραγωγό Nikkolas Dashy. Πώς προέκυψε αυτή η σύμπραξη και τι θεωρείτε ότι πρόσθεσε στον ήχο του τραγουδιού;

Ως παιδικός μου φίλος και κολλητός, ο Nikkolas Dashy ήταν πάντα δίπλα μου, οπότε δεν άργησε να έρθει στο τραπέζι η ιδέα να κάνουμε ένα κομμάτι μαζί — το λέγαμε χρόνια. Ξεκινώντας με το "TERETETE" καταλάβαμε ότι αυτό που φτιάχναμε πήγαινε κάπου κοινά . Η διαδικασία της σύνθεσης ήταν πραγματικά αξέχαστη, γεμάτη γέλιο και δημιουργικότητα. Το "TERETETE" είναι η επίσημη γέφυρα ανάμεσα στον ροκ ήχο μας και την ηλεκτρονική μουσική, και ο Νίκος μάς έδωσε ακριβώς εκείνο το εισιτήριο για να εξελιχθεί το μουσικό μας genre.

Οι στίχοι γεννήθηκαν από μια χιουμοριστική αλλά έντονη διαφωνία ανάμεσα σε σένα, Panos, και τη στιχουργό Άρτεμις Μπαλτογιάννη. Μπορείτε να μας περιγράψετε λίγο αυτή τη… «δημιουργική» σύγκρουση;

Η Άρτεμις είναι δίπλα στην μπάντα από τα πρώτα της βήματα — σκεφτείτε ότι το όνομα το βρήκαμε μαζί. Το στιχουργικό κομμάτι το έχει αναλάβει από το Manifestor και μετά, με ελάχιστες εξαιρέσεις (όπως το "Grey Panda"). Όλα τα κομμάτια έχουν ένα backstory με προσωπικές αναφορές — και το "TERETETE" δεν αποτελεί εξαίρεση. Η ιστορία του ξεκίνησε από ένα έντονο αλλά και χιουμοριστικό argument που είχαμε με την Άρτεμις, σχετικά με το πώς χωρίζονται τα δικαιώματα στους συντελεστές ενός τραγουδιού. Μετά το τέλος της «σύγκρουσης», υπήρχε τόσο χιούμορ γύρω από αυτό το σκηνικό, που αποφασίσαμε να το ενσωματώσουμε δημιουργικά στους στίχους. Και έτσι γεννήθηκε το "TERETETE".

Η ιστορία του clip παίζει με την ιδέα του «εγωισμού» και της «μαγείας της μουσικής» ως λύτρωση. Ποια είναι η άποψή σας για τη σχέση μουσικής και ψυχολογικής απελευθέρωσης;

Για τη δημιουργία και την υλοποίηση αυτού του video "ευθύνονται" ο Νίκος Λαγός και η Ολυμπία Θεοδωρίδου — που έκαναν τους στοίχους του κομματιού, αφού το video βασίζεται στους στίχους και κατάφεραν να το μεταφράσουν εντυπωσιακά σε εικόνα. Η απελευθέρωση που δημιουργεί η μουσική — είτε όταν την ακούω είτε όταν την παίζω — είναι απερίγραπτη· σίγουρα είναι η καλύτερη ψυχοθεραπεία που είχα και θα έχω πάντα. Κατά τη γνώμη μου, η προσωπική και εσωτερική αλλαγή είναι το πρώτο βήμα για να νιώσεις πραγματικά απελευθερωμένος. Η μουσική ήταν, είναι και θα είναι πάντα εκεί.

Συχνά περιγράφετε τους The Page of Cups ως ένα συγκρότημα που αγκαλιάζει τη μεταμόρφωση. Πώς ορίζετε την «καλλιτεχνική αναγέννηση» και ποιες θυσίες ίσως χρειάστηκε να κάνετε στη διαδικασία;

Το The Page of Cups είναι βασισμένο σε αυτήν την ιδεολογία — στη μεταμόρφωση και στην προσωπική αναγέννηση. Οι θυσίες που πιστεύω ότι χρειάζεται να κάνεις είναι να αφιερώσεις το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής σου σε αυτό. Να είσαι έτοιμος για αποτυχίες, χωρίς να το βάζεις κάτω.

Έχοντας ήδη κυκλοφορήσει το "MANIFESTOR" και το "TERETETE", ποια είναι τα μελλοντικά σχέδιά σας; Ετοιμάζετε νέο υλικό, συναυλίες ή ακόμη πιο πειραματικές συνεργασίες;

Έχουμε έτοιμο το EP μας το οποίο λέγεται "MOTHER SAUCE" και θα κυκλοφορήσει σύντομα από την Panik Records. Το "TERETETE" είναι μέρος αυτής της δουλειάς και σε λίγες ημέρες, στις 13 Μαΐου, έρχεται το δεύτερο single, "FRENEMY". Στις αρχές Ιουνίου 2025 έρχεται το τρίτο μας single, "LAURA GREEN" και στο τέλος του ίδιου μήνα θα ολοκληρωθεί το EP με τα κομμάτια "ADVENTURE CAPITALIST" και "FLEECE". Οι επόμενες προγραμματισμένες συναυλίες μας είναι στις 9 Μαΐου στο Athens Music Week, μαζί με τους Primo Bake, Buzz Dealers και άλλους και στις 10 Μαΐου στο This is Athens City Festival μαζί με τους Deaf Radio. Στις 28 Μαΐου θα κάνουμε ανακοίνωση μέσα από τη σελίδα μας για ένα live - έκπληξη το οποίο θα πραγματοποιηθεί μέσα στον Ιούνιο. Τέλος, τον Σεπτέμβριο έχουμε προγραμματισμένη την πρώτη μας ευρωπαϊκή περιοδεία, μαζί με τους Come, σε πάνω από 15 πόλεις.