Μετράμε αντίστροφα ήδη για «τα άλμπουμ της χρονιάς», παρακολουθώντας συστηματικά και μέχρι τέλους του χρόνου τις πιο ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες δίσκων. Για ολόκληρο το 2015 (όπως κάναμε και πέρυσι) θα σας ενημερώνουμε για τους καλύτερους δίσκους που κυκλοφορούν, τουλάχιστον κατά την άποψη της διεθνούς κριτικής. Παρουσιάζουμε με ήχο, εικόνα και πληροφορίες τα άλμπουμ που συγκεντρώνουν υψηλές βαθμολογίες από εφημερίδες, περιοδικά και μουσικά σάιτ διεθνούς εμβέλειας και ευρείας αποδοχής: (Uncut, Pitchfork, Spin, Guardian, Q, Mojo, BBC Music, PopMatters, Times, All Music Guide, Paste Magazine, Consequence of Sound κλπ.), ενώ λαμβάνουμε υπ’ όψη μας και όσα γράφονται στα ελληνικά έντυπα και σάιτ, και όλα αυτά βέβαια όχι άκριτα αλλά υπό το γενικό και αισθητικό πνεύμα της Athens Voice. Για τις πρώτες εβδομάδες του 2015 λοιπόν έχουμε τα εξής:
Napalm Death - Apex Predator / Easy Meat
Μετά από 3+ δεκαετίες ζωής και 15 άλμπουμ, το αγγλικό συγκρότημα του grindcore και του αναρχοπάνκ αποφάσισε να «βάλει νερό στο κρασί του» (αστειεύομαι) και να γίνει «πιο προσιτό» (αστειεύομαι και πάλι). Πάντως ανάμεσα στον ακραίο, καταιγιστικό θόρυβο ακούς δομή τραγουδιών και μια κάποια έννοια παραγωγής κι αυτό ενθουσίασε πολλούς.
Susanne Sundfor - Ten Love Songs
Η φολκ/ποπ (με την ευρύτερη έννοια) από τις σκανδιναβικές χώρες κερδίζει διαρκώς έδαφος και η νορβηγίδα με τον 5ο της δίσκο το αποδεικνύει. Για να της συμπαρασταθούν έχουν προστρέξει και οι: Antony Gonzalez (M83), Lars Horntveth (Jaga Jazzist), Svein & Torbjorn (Royksopp) και το Trondheimsolistente Chamber Ensemble.
Sleater - Kinney - No Cities to Love
Τα rock κορίτσια από τα 90's επιστρέφουν σωρηδόν (Babies in Toyland, L7, Courtney Love) και έτσι μετά από 10 χρόνια σιωπής οι Sleater - Kinney (Carrie Brownstein, Corin Tucker, Janet Weiss) με έναν 32λεπτο rock 'n roll δυναμίτη δηλώνουν παρούσες όχι ως νοσταλγία αλλά ως συγκρότημα που έχει κάτι να πει για το rock του 21ου αιώνα.
Enter Shikari - The Mindsweep
Με τον 4ο δίσκο τους οι Αγγλοι ρόκερς συνδυάζουν πολλά και διαφορετικά στοιχεία από ηλεκτρονικούς ήχους μέχρι σκληρό ροκ και κάνουν την πρόταση τους για το πως γεφυρώνεται το κενό ανάμεσα στους Rage Against The Machine και στους Radiohead.
Father John Misty - I Love You, Honeybear
O ντράμερ και τραγουδοποιός Josh Tillman (για ένα φεγγάρι και μουσικός των Fleet Foxes) αποφάσισε πως του ταιριάζει καλύτερα το όνομα: Father John Misty και με αυτό κυκλοφορεί τον 2ο δίσκο του με τη βοήθεια του νοσταλγού του παρελθόντος Jonathan Wilson.
The Mavericks - Mono
Η διάλυση τους δεν κράτησε πολύ κι αυτό είναι το 2ο άλμπουμ τους μετά την επανασύνδεση πριν από μερικά χρόνια. Οι παλαίμαχοι της country/rockabilly/tex-mex επέστρεψαν ώριμοι και μεστοί κι εδώ συναντιούνται με τον επίσης παλαίμαχο (και ελληνικής καταγωγής) παραγωγό Niko Bolas.
Bjork - Vulnicura
Το ξωτικό από τον πλανήτη Ισλανδία, που δεν κάνει απλώς μουσική αλλά έχει μετατρέψει σε τέχνη την ύπαρξη της, κάνει εδώ ένα ανθρώπινο άλμπουμ που απορρέει από τα ζόρια που τράβηξε χωρίζοντας μετά από μακροχρόνια σχέση. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε μόνο ψηφιακά αλλά η «κανονική» του κυκλοφορία είναι το Μάρτιο, όταν θα αρχίζει και η μεγάλη έκθεση για την διαδρομή της στο ΜοΜΑ της Νέας Υόρκης.
Natalie Prass - Natalie Prass
Απ 'ότι φαίνεται ένα από τα κορίτσια της χρονιάς και ένα από τα «ντεμπούτο άλμπουμ» της χρονιάς με την βοήθεια του Matthew E. White στην παραγωγή. Στα κείμενα που έχουν γραφτεί για να προσδιορίσουν τον ήχο της διαβάζω: «Easy-listening 70's, Sufjan Stevens, Shelby Lynne, Dusty Springfield», οπότε βγάλε συμπέρασμα.
Jazmine Sullivan - Reality Show
Μετά το: «Fearless» και το: «Love Me Back» η Jazmine Sullivan με τον 3ο της δίσκο οριοθετεί το χώρο της και κατοχυρώνει τη θέση της σαν μία από της πιο ενδιαφέρουσες, σημαντικές και ουσιαστικές παρουσίες στο χώρο του R&B και της nu-soul.
Bob Dylan - Shadows In The Night
Το είχε στο μυαλό του 30 χρόνια, όπως είπε... Να διασκευάσει τραγούδια που έγιναν γνωστά από τον Frank Sinatra, αποδομώντας τα όμως από το orchestral ύφος τους και μετατρέποντας τα σε τραγούδια κοντά στο attitude του ίδιου. Περίεργο απωθημένο αλλά φαίνεται πως τα κατάφερε.
Zun Zun Egui - Shackles Gift
Το ανορθόδοξο συγκρότημα από το Bristol που προκάλεσε αίσθηση με το ντεμπούτο του: «Katang» πριν από 3 χρόνια, συνδυάζοντας rock, jazz, afrobeat και πειραματική διάθεση, επανέρχεται με το «δύσκολο» δεύτερο άλμπουμ για να αποδείξει πως ο θόρυβος που προκάλεσε δεν ήταν τυχαίος.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
14°
