Various artists 315

Παράλληλες εκδηλώσεις

Μουσικοί που ζωγραφίζουν, ηθοποιοί που ηχογραφούν δίσκους, σκηνοθέτες που παίζουν σε μπάντες, συγγραφείς που σκηνοθετούν. Συνήθως με πενιχρά αποτελέσματα… Αν δεν ήταν γνωστοί από την κύρια δραστηριότητά τους κανείς δεν θα έδινε ιδιαίτερη σημασία στην part-time ενασχόλησή τους με κάποια άλλη τέχνη. 

Στη μακριά λίστα των ηθοποιών-μουσικών προστέθηκε τώρα και ο Tim Robbins, που μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ “Tim Robbins and the Rogues Gallery Band” (**), που δεν ξεφεύγει από τη συνήθη μετριότητα των συναδέλφων του. Απλές, μελαγχολικές, country-folk μπαλάντες, με προσωπικό χαρακτήρα αλλάε τυποποιημένο περιεχόμενο. Σαν να παίζει σε μια συμπαθητική ταινία που χαζεύεις Κυριακή βράδυ στην τηλεόραση. 

Λουβάνα δίσκοι

Η εικόνα που είχαμε, χρόνια τώρα, για τη μουσική πραγματικότητα της Κύπρου ήταν –μάλλον– απογοητευτική (και βασικά έτσι παραμένει). Θα περίμενε κανείς πως η αγγλική κυριαρχία θα είχε αφήσει και κάποια κατάλοιπα της ποπ κουλτούρας, αλλά αυτό δεν έγινε. Αντ’ αυτού υπήρξαν πάντα έντονες επιδράσεις από τις εκάστοτε ελληνικές τάσεις και μια ακατανόητη ροπή προς τα ελαφρολαϊκά και τα τσιφτελοπόπ, στα οποία έχουν συμβάλει κι αυτοί «παραχωρώντας» μας την Άννα Βίσση και τον Μιχάλη Χατζηγιάννη, ή προς το «έντεχνο», με τον Μάριο Τόκα και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. 

Για κάποια «σκηνή» με συγκροτήματα ή μουσικούς προσανατολισμένους στη διεθνή ποπ/ροκ πραγματικότητα, ούτε λόγος. Να όμως που φαίνεται πως ήρθε η ώρα, έστω και καθυστερημένα. 

Σχετικό Άρθρο

Μουσικη citybeat(s) 317

Γιώργος Δημητρακόπουλος 29.09.2010, 14:12

Ο λαός μίλησε

Τελικά δεν υπήρχε μια «σιωπηρή πλειοψηφία» που δεν μπορούσε να εκφραστεί. Η «δημοκρατία» του internet δεν άλλαξε τα πράγματα. Οι «κακές» εταιρείες που έκλειναν την πόρτα σε αξιόλογα γκρουπ και προωθούσαν τους μέτριους –σχεδόν– δεν υπάρχουν πια, αλλά τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει και πολύ, καθώς τα next big thing συγκροτήματα που ανακαλύπτουν οι νεαροί εξερευνητές του διαδικτύου είναι από μέτρια έως κακά. Αν δε σε αυτές τις «ανακαλύψεις» προσθέσουμε και τα διάφορα –ανά τον κόσμο– talent shows, στα οποία ο λαός έχει τον τελικό λόγο, τότε το πράγμα δείχνει ακόμη χειρότερο. Έτσι με «λαϊκή επιταγή» βγήκαν στην επιφάνεια από τον Justin Bieber ως τον Lemar κι από τον Steve Brookstein (που αναδείχτηκε από την καινούργια κατηγορία «νοικοκυρές στο ίντερνετ») ως τους JLS. Ο λαός μίλησε και… μας κούφανε.

makismilatos@gmail.com