Nick Cave: Το τραγούδι που παρήγαγε το viral λογισμικό ChatGPT με εντολή να είναι «γραμμένο στο ύφος του Nick Cave» - Πώς το χαρακτήρισε
Ο Nick Cave ανέλυσε ένα τραγούδι που παρήγαγε το viral λογισμικό ChatGPT με εντολή να είναι «γραμμένο στο ύφος του Nick Cave», χαρακτηρίζοντάς το «μαλακία» και «μια γκροτέσκα παρωδία του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος».
Γράφοντας στο The Red Hand Files τη Δευτέρα, ο Cave απάντησε σε έναν θαυμαστή του ονόματι Mark στη Νέα Ζηλανδία, ο οποίος του είχε στείλει ένα τραγούδι γραμμένο από το ChatGPT. Η τεχνητή νοημοσύνη, η οποία μπορεί να κατευθυνθεί ώστε να μιμείται το ύφος συγκεκριμένων ατόμων, χρησιμοποιήθηκε από τον Mark για να δημιουργήσει ένα τραγούδι «στο ύφος του Nick Cave».
Γεμάτο με σκοτεινές βιβλικές εικόνες, το τραγούδι του ChatGPT περιελάμβανε το ρεφρέν: «Είμαι ο αμαρτωλός, είμαι ο άγιος / είμαι το σκοτάδι, είμαι το φως / είμαι ο κυνηγός, είμαι το θήραμα / είμαι ο διάβολος, είμαι ο σωτήρας».
Ο τραγουδιστής απάντησε στον Mark, λέγοντας ότι «δεκάδες θαυμαστές του είχαν στείλει τραγούδια σε παραγωγή του ChatGPT» και πρόσθεσε:
«Αρκεί να πω ότι δεν αισθάνομαι τον ίδιο ενθουσιασμό με αυτού του είδους την τεχνολογία. Καταλαβαίνω ότι το ChatGPT βρίσκεται στα σπάργανα, αλλά ίσως αυτός είναι ο αναδυόμενος τρόμος της τεχνητής νοημοσύνης - ότι θα βρίσκεται για πάντα στα σπάργανα, καθώς θα έχει πάντα να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο, και η κατεύθυνση είναι πάντα προς τα εμπρός.
»Δεν μπορεί ποτέ να ανατραπεί ή να επιβραδυνθεί, καθώς μας οδηγεί προς ένα ουτοπικό μέλλον, ίσως, ή προς την ολοκληρωτική μας καταστροφή. Ποιος μπορεί να πει ποιο από τα δύο; Κρίνοντας από αυτό το τραγούδι "στο ύφος του Nick Cave" πάντως, δεν φαίνεται καλό, Mark. Η Αποκάλυψη βρίσκεται καθ' οδόν. Αυτό το τραγούδι είναι χάλια». Αποκάλεσε, δε, το ChatGPT «παρωδία» πριν συμπληρώσει για τον τρόπο που γράφεται ένα βιβλίο:
«Το να γράφεις ένα καλό τραγούδι δεν είναι μιμητισμός, ούτε αντιγραφή, ούτε παστίτσιο, είναι το αντίθετο», έγραψε. «Είναι μια πράξη αυτοδολοφονίας που καταστρέφει όλα όσα έχει προσπαθήσει κανείς να παράγει στο παρελθόν. Είναι αυτές οι επικίνδυνες, συγκλονιστικές αναχωρήσεις που εκτοξεύουν τον καλλιτέχνη πέρα από τα όρια αυτού που αναγνωρίζει ως τον γνωστό του εαυτό.
»Αυτό είναι μέρος της αυθεντικής δημιουργικής πάλης που προηγείται της επινόησης ενός μοναδικού στίχου πραγματικής αξίας- είναι η χωρίς ανάσα αντιμετώπιση της ευαισθησίας, της επικινδυνότητας, της μικρότητας του καθενός, αντιμέτωπη με την αίσθηση μιας ξαφνικής συγκλονιστικής ανακάλυψης- είναι η λυτρωτική καλλιτεχνική πράξη που συγκινεί την καρδιά του ακροατή, όπου ο ακροατής αναγνωρίζει στην εσωτερική λειτουργία του τραγουδιού το δικό του αίμα, τον δικό του αγώνα, τον δικό του πόνο».
«Μπορεί να ακούγεται σαν να τα παίρνω όλα αυτά λίγο πολύ προσωπικά, αλλά είμαι ένας τραγουδοποιός που ασχολείται, αυτή τη στιγμή, με τη διαδικασία της τραγουδοποιίας. Είναι μια δουλειά με αίμα και κότσια, εδώ στο γραφείο μου, που απαιτεί κάτι από μένα για να ξεκινήσει η νέα και φρέσκια ιδέα. Απαιτεί την ανθρωπιά μου» κατέληξε και ευχαρίστησε τον Μαρκ, αλλά είπε: «Με όλη την αγάπη και τον σεβασμό του κόσμου, αυτό το τραγούδι είναι μαλακία, μια γκροτέσκα παρωδία του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, και, λοιπόν, δεν μου αρέσει και πολύ».
13°
