Ο Γιώργος Δημητριάδης παρουσιάζει το νέο του τραγούδι «Ανοίγω τα Πανιά» στην ATHENS VOICE κι εξηγεί την ιστορία του
«Αυτή η δουλειά δεν θα έχει το ίδιο ύφος που έχει η προηγούμενη. Αλλά μη φανταστεί κάποιος ότι θα έχει γκάιντες μέσα. Θα είναι μια διαφορετική προσέγγιση, ούτε και τα τραγούδια θεματικά, στιχουργικά, θα είναι ίδια με τα προηγούμενα. Θα ήθελα τα τραγούδια να ακούγονται καλά, “κανονικά” με αρχή, μέση και τέλος. Ταινίες μικρού μήκους» είχε δηλώσει στην ATHENS VOICE ο Γιώργος Δημητριάδης πριν λίγους μήνες όταν τον συναντήσαμε στο στούντιο που ετοίμαζε το νέο επερχόμενο άλμπουμ του.
Το νέο του τραγούδι «Ανοίγω τα Πανιά» κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες από την Ogdoo Music Group και από τις πρώτες νότες και λέξεις του σου φτιάχνει τη μέρα. «Ο ήλιος με ξυπνά γλυκά / Σκάει καινούργια ημέρα / Ανοίγω το παράθυρο / Να νιώσω τον αέρα» τραγουδά ο Γιώργος Δημητριάδης ενώ τα ακόρντα της κιθάρας έρχονται σαν ένα γλυκό καλοκαιρινό ξυπνητήρι.
Το νέο του βιντεοκλίπ για το τραγούδι «Ανοίγω τα Πανιά» σε σκηνοθεσία του Νίκου Γώγου ξεκινά από ένα τοπόσημο της Αθήνας, την Πλατεία Μαβίλη, την πλατεία με την οποία συνδέθηκε υμνώντας την ο έλληνας rocker στο τραγούδι «Σαν να μην πέρασε μια μέρα» και μας μεταφέρει σε μια καλοκαιρινή σεκάνς όπου μαζί με τον Κώστα Μπουντούρη και μια παρέα παιδιών στην παραλία, ο Γιώργος Δημητριάδης τραγουδά και άδει για τη χαρά της ζωής.
Ποια ιστορία κρύβει το νέο του ηχογράφημα και πώς προέκυψε; Και τι μας περιμένει στο νέο του άλμπουμ; Ο Γιώργος Δημητριάδης παρουσιάζει στην ATHENS VOICE το νέο του τραγούδι «Ανοίγω τα Πανιά» και εξηγεί την έμπνευση πίσω από τη δημιουργία του.
Γιώργος Δημητριάδης: Το νέο τραγούδι «Ανοίγω τα Πανιά» είναι μια μικρή ωδή στη χαρά της ζωής
«Άρχισα να γράφω τραγούδια, μουσικά θέματα στα μέσα της δεκαετίας του 1980 περνώντας νύχτες και ημέρες προσπαθώντας να χτυπήσω φλέβα που λέμε, να βρω αυτή την ιδέα, αυτό το θέμα που θα ήξερα πως αξίζει πραγματικά.
Η υπομονή και φορές η αναπόφευκτη αρχική απελπισία και το πείσμα που εμφανιζόταν ξανά πιο δυνατό αλλά και η ζωή μου η ίδια μέσα από τις δυσκολίες της που δεν ήταν λίγες ήταν τα κλειδιά που άνοιξαν την πόρτα της αυτοπεποίθησης και της πίστης πως κάτι είχε αρχίσει να φωτίζει μέσα μου.
Κι έτσι ήρθαν τα πολλά τραγούδια, τα πολλά άλμπουμ όπως και αυτό το δέκατο τρίτο που θα κυκλοφορήσει μέσα στο φθινόπωρο. Ένα από αυτά τα τραγούδια ήταν και το «Ανοίγω τα Πανιά» που διαλέξαμε με τον παραγωγό μου και συνοδοιπόρο Κώστα Μπουντούρη σαν προπομπό αυτού του άλμπουμ.
Χρειαζόμουν να τραγουδήσω ένα κομμάτι σαν κι αυτό, το είχα ανάγκη έχοντας περάσει έναν πολύ δύσκολο χειμώνα μέσα από μία προσωπική περιπέτεια υγείας από την οποία έπρεπε να βγω πιο δυνατός, πιο ανοιχτός σε ο,τιδήποτε ήθελε να έρθει καλό ή κακό, να γιορτάζω την κάθε στιγμή για όσο θα είμαι εδώ, θα υφίσταμαι έως την στιγμή, την ώρα που θα γίνω αφιστάμενος.
Κάθε στιγμή και μια στροφή, μαζί η χαρά κι ο πόνος κάθε μια νύχτα και μια αυγή, όλα τα έχει ο δρόμος και εδώ θέλω να ευχαριστήσω τον Αλέξανδρο Ατσικπάση για την ακόμα μια φορά εξαιρετική συνεργασία που είχαμε στον στίχο.
Όσο και να ακούγεται περίεργο, παράξενο, αντιφατικό ή ακόμα και κοινός τόπος είναι ένα τραγούδι αποδοχής, ένα τραγούδι που γιορτάζει τη ζωή με όλα όσα έχει μέσα της αυτή και που κρατά μονάχα μια φορά για όλους. Είναι μία μικρή ωδή στη χαρά της ζωής, σαν ένα χαμόγελο μέσα στο δράμα και την τραγικότητα της, ένα τραγούδι νίκης και όχι ήττας».
