- CITY GUIDE
- PODCAST
-
25°
Release Athens 2022: Η ονειρική εμφάνιση των Pet Shop Boys σε 30 εικόνες
Περισσότερες από 15.000 φωνές έγιναν ένα στην Πλατεία Νερού - Καρέ-καρέ η μεγάλη συναυλιακή βραδιά
Φωτορεπορτάζ από την εμφάνιση των Pet Shop Boys, Thievery Corporation, Κ. ΒΗΤΑ, Mazoha, Bobya Cottisha, στο φεστιβάλ Release Athens 2022, στην Πλατεία Νερού.
Δεν μπορεί, δεν είναι μόνο τα χιλιάδες vouchers που ήταν στο συρτάρι μας εδώ και τριανταπέντε μήνες που φταίνε για την έως τώρα πιο πολυπληθή άρα πετυχημένη συναυλιακή βραδιά μετά την πανδημία! Είναι και η στριμωγμένη κάψα μας. Η ανάγκη μας να ξεδώσουμε μετά τον επιβεβλημένο μα άχαρο έως και ψυχοφθόρο εγκλεισμό. Να λικνίσουμε το αγκυλωμένο μας κορμί, να χορέψουμε ως που να γίνουμε λούτσα. Και να που ο ιδρώτας δεκαπέντε χιλιάδων («μες το νερό» που λένε) έτρεχε ποτάμι σαν τον Κηφισό... Μαζική αποσυμπίεση.
Η ζέστη στις πέντε το απόγευμα που έφτασα στο χώρο ήταν κυριολεκτικά αφόρητη. Ως εκ τούτου, κρανίου τόπος η Πλατεία. Λογικό και επόμενο σε εργάσιμη ημέρα σαράντα βαθμών κελσίου οι -πιο καλοκαιρινοί πεθαίνεις- Bobya Cottisha να ανοίξουν με καμιά διακοσαριά... γενναίους από κάτω, εκ των οποίων τα δυο τρίτα ήμασταν κρυμμένα υπό την τρανή σκιά του πύργου ηχοληψίας. Η έκπληξή μου μεγάλη, αφού το neo soul, funk & pop φίλτρο τους ανήκει στις καλοκαιρινές μου επιλογές, συχνά. Τόσο, που το μικρό πέρασμα του Θεσσαλονικιού σχήματος από τα λατρεμένα άσματα των Average White Band με ήθελε ξάφνου να κουνιέμαι ασυνείδητα. Ωραίο ξεκίνημα.
Ακολούθησε ο one-man-band Mazoha με τις λούπες και την ηλεκτρική κιθάρα του που μόνος, κόντρα στη δική του σύνθεση «Ένας Ίσον Κανένας», μάζεψε άλλους τόσους και βάλε δίπλα του, με στίχο Ελληνικό και προηχογραφημμένα. Με τη μπασκετική μπλούζα του θρυλικού Kukoc της Jugoplastika όλα αυτά, έτσι, για να θυμόμαστε οι παλαιοί.
Όσο για τον αέναα καλλιτεχνικά ανήσυχο Κ. Βήτα και το σχήμα του, παρέα ως συνήθως με τον εξίσου λατρεμένο Βάιο Μαχμουντέ εκ δεξιών του και πίσω του DJ και τυμπανιστή, κατάφερε να γλυκάνει μονομιάς τον καύσωνα της μέρας με τα «ιπτάμενα χαλιά» του να δημιουργούν ρεύμα ιαματικό. Ξεκίνησε ορχηστρικά το πρόγραμμά του αφήνοντας για τη συνέχεια τραγούδια με στίχους-ποιήματα, όπως αυτός μονάχα ξέρει να μας χαρίζει. Η ωριαία του πανδαισία ηχοχρωμάτων ήρθε να κλείσει άλλωστε ένα τεράστιο κύκλο εικοσιδύο ετών που τον ήθελε να ανοίγει ξανά συναυλία των Pet Shop Boys, σε συνέχεια εκείνης στο θέατρο Λυκαβηττού στα τέλη Ιουνίου του 2000.
Όταν πάτησαν τα ποδάρια τους (πολλά τα ποδάρια!) επί σκηνής οι αγαπημένοι του ελληνικού κοινού Thievery Corporation στις οκτώμισι το βραδάκι, είχε ακόμη ήλιο, μα πλέον ήλιο γλυκό. Ήταν αυτή η πιο γλυκιά μετάβαση λοιπόν από το φως στο σκοτάδι που κατακτά με τη σειρά του ο πλέριος τεχνητός φωτισμός, αφού οι γνώριμοι ταξιδιάρικοι και πολυπολιτισμικοί ήχοι Των Αμερικανών από τη Ουάσινγκτον και η μοναδική σκηνική παρουσία τους μοιάζει με φέρι που σε πάει διακοπές. Τραγούδι και χορός ολούθε, σε μια πλατεία που πλέον έσφυζε από κέφι. Με τις γνωστές και αναμενόμενες εναλλαγές ερμηνευτών από μικροφώνου, ταμπέλες ιδιωμάτων όπως dub reggae, hip & trip hop και downtempo έπεσαν στην πυρωμένη (απ’ τα ρυθμικά παπούτσια μας) άσφαλτο.
Εγγλέζοι οι Λονδρέζοι Pet Shop Boys και στο φετινό ραντεβού τους μαζί μας. Έντεκα ακριβώς ξεκίνησε το φαντασμαγορικό σόου εκατό λεπτών και μάλιστα με τη σημαία της Ουκρανίας να δεσπόζει στο γιγάντιο video wall στα μετόπισθεν. Η επιβεβλημένη απουσία φωτογράφων από το ίδιο το ντουέτο μας ήθελε ξανά με κομμένα τα φτερά, αφού αυτή η νέα «μόδα» θέλει παροπλισμένους εμάς τους επαγγελματίες, να βλέπουμε την επομένη εικονάρες από πανάκριβα κινητά των μπροστινών. Και μια σκηνογραφία / σκηνοθεσία εντυπωσιακότατη σαν και αυτή δε, το στρίβει το μαχαίρι!...
Όμως εμείς οι είκοσι ήμασταν η ισχνή εξαίρεση που επιβεβαίωνε τον κανόνα των χιλιάδων γύρω μας που δεν σταμάτησαν να τραγουδούν και να χορεύουν. Διαρκώς! Αφού η υπόσχεση του πολυπλατινένιου ντουέτου πήρα σάρκα και οστά, με ένα κυριολεκτικό best-of / greatest hits setlist όπως θα δεις πιο κάτω. Που ξεκίνησε με το “Suburbia”, συνέχισε με τα “Can You Forgive Her?” και “Opportunities (Let's Make Lots of Money)” για να απογειωθεί με το “Domino Dancing”. Όσο για τη χορευτική διασκευή του “Where The Streets Have No Name” των U2 που συμπτύχθηκε έξυπνα με το με το “Can't Take My Eyes Off You”, το “...I Love You Baby...” στο ρεφρέν ακούστηκε σε όλη την παραλιακή.
Και ήταν φυσικό και επόμενο το ανθεμικό “It's A Sin” να κλείσει το κυρίως πρόγραμμα εξίσου εκκωφαντικά. Με τα “West End Girls” και “Being Boring” να κλείνουν ως encore την αυλαία της πιο έντονα χορευτικής και feel good βραδιάς του φετινού Release Athens Festival. Έως τώρα.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Παρά το ότι είχε βρέξει νωρίτερα και οι συνθήκες δεν ήταν οι ιδανικότερες
Ο συνθέτης έφυγε λίγες μέρες πριν κλείσει τα 100 του χρόνια
Ο μεγάλος συνθέτης έπαιξε με κορυφαίους τζαζίστες στις ΗΠΑ
«Στο πατρικό μου "απαγορευόταν" το ελληνικό τραγούδι, αλλά όσο πιο πολύ απαγορεύεις κάτι τόσο πιο πολύ θα το έλξεις»
Ήταν συμπαρουσιαστής με τους Κώστα Φέρρη και Βασίλη Τσιβιλίκα
Mε αφορμή την ταινία «Ορατότης Μηδέν»
Επαναλαμβάνει πως δεν υπάρχει αντιγραφή του «Ah Thalassa»
Το pre-listening του «Moon Music» ήταν μια εμπειρία
Ξεκινά την περιοδεία του από τη χώρα μας - Πότε και πού θα εμφανιστεί ο νικητής της Eurovision
Μια παρέα από τα παλιά, ένα μουσικό φεστιβάλ, ένα αφιέρωμα στον Χατζηδάκι και μια παράσταση υπερπαραγωγή στο Ηρώδειο
Όσα δήλωσε σε συνέντευξη στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel
Στη Sony Music περνά ο κατάλογος του βρετανικού γκρουπ μετά τη συμφωνία - μαμούθ
Ο Βρετανός τραγουδιστής αστειεύτηκε για τις περιπέτειες της υγείας του
Ένα τριήμερο φεστιβάλ με ελεύθερη είσοδο και νέους ήχους στον Θόλο του ΚΠΙΣΝ
Ίσως η απόλυτη glam rock στιγμή του Λευκού Δούκα
«Γεννήθηκα στη Σαλονίκη και ξέρω απ’ έξω τη διαδρομή»
Το τρίο έκανε το ντεμπούτο του στις αρχές της δεκαετίας του 1990
«Never Too Late»: Η ταινία για τη μουσική κληρονομιά του Άγγλου καλλιτέχνη κάνει πρεμιέρα τον Δεκέμβριο
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.