Η LP μιλάει στην ATHENS VOICE

Μιλώντας με αριθμούς, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο συγκέντρωσε περισσότερα από 2 δισεκατομμύρια streams, κυκλοφόρησε 5 singles που ξεπέρασαν τα 80 εκατομμύρια streams και views. Μιλώντας με τραγούδια, επέστρεψε με 15 συνθέσεις που απαρτίζουν τη νέα της δισκογραφική κυκλοφορία «Churches», τόσο ρευστή όσο η ταυτότητά της. Μιλώντας με την LP, αντιλαμβάνεσαι γιατί οι συνθέσεις της περιστρέφονται γύρω από την αγάπη και την ευαισθησία. Η ερωτική της ζωή, το lockdown, η πνευματικότητά της, η εμπλοκή της και η συμμετοχή της με όσους έχει γύρω της, βρήκαν «ιερό» καταφύγιο σε ήχους και λέξεις. Ανοίξαμε κάμερες στο Zoom, συνδεθήκαμε και μάθαμε περισσότερα.

Συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ «Churches». Τι σας έδωσε έμπνευση για τη δημιουργία του;
Τόσα πολλά πράγματα! Μέρος του άλμπουμ γράφτηκε πριν την πανδημία κι ένα άλλο κατά τη διάρκειά της, πολλά τραγούδια δεν θα είχαν συμπεριληφθεί στο δίσκο αν δεν ήταν η πανδημία και αυτό γιατί είχαμε περισσότερο χρόνο. Η έμπνευση ήρθε από τον μεγάλο χωρισμό που πέρασα πάλι. Πάντοτε έγραφα τραγούδια, έχω ήδη δύο δίσκους έτοιμους, όμως συνεχίζω να συνθέτω γιατί δεν μου αρέσει να μένω με το έτοιμο υλικό. Νομίζω ότι δεν υπάρχει πιο εμπνευσμένη εποχή για να είσαι ζωντανός, όταν λέω εμπνευσμένη δεν εννοώ αυτό που οι άνθρωποι θετικά υποδηλώνουν αλλά τη σύνδεση που υπάρχει μεταξύ μας αυτή την εποχή σε σχέση με όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Είμαστε χώρια αλλά συνδεδεμένοι. Ήθελα να βάλω όση περισσότερη αγάπη μπορούσα σε αυτόν τον δίσκο, και να παρακαλέσω τους ανθρώπους να είναι πιο δεκτικοί και ανεκτικοί, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου. Συνειδητοποίησα πόσο χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον και πολιτισμικά μας περιμένουν τόσες προκλήσεις, έχουμε να σώσουμε τον πλανήτη εάν θέλουμε να ζήσουμε εδώ. Εγώ είμαι απλά καλλιτέχνις, μου αρέσει να προσπαθώ να κάνω τον κόσμο να νιώθει καλύτερα. 

Ποιο τραγούδι σας δυσκόλεψε περισσότερο στις ηχογραφήσεις;
Το «One Last Time» είχε ενδιαφέρον, τόσο, που το γράψαμε και το ηχογραφήσαμε στην Ελλάδα, στην Αθήνα, το καλοκαίρι του 2019. Δεν είχα ολοκληρώσει τους στίχους μέχρι την πανδημία, όπου εκεί πήραν μία πιο σοβαρή, βαθιά διάσταση. Δεν μπορούσα να το πιστέψω, άνθρωποι να αποχαιρετούν τους αγαπημένους τους από το Facetime, σου έφευγε το μυαλό! Αυτό με δυσκόλεψε, ο τόνος του. Το «Rainbow» ήταν δύσκολο για μένα τόσο στη σύνθεση όσο και στην ερμηνεία -τώρα δεν έχω πρόβλημα να το τραγουδήσω- αφορά όσα έγιναν με την πρώην αρραβωνιαστικιά μου και πώς δένουν όλα περίεργα, όπως η αγωνία που είχα με τον πατέρα μου. Νομίζω ότι πρώτη φορά σε τραγούδι ήμουν τόσο μπερδεμένη ως προς το πού οδηγείται το συναίσθημά του. Η σύνθεση ήρθε γρήγορα, και στιχουργικά αισθάνομαι ότι αυτός ο δίσκος για μένα είναι ένα ποιητικό άλμα, ένιωθα πως κύλησαν όλα ρευστά και γρήγορα. Έγιναν τόσα όλη αυτή την περίοδο, δεν ξέρω, αγάπησα το άλμπουμ και με ενθουσίασε περισσότερο η κυκλοφορία του με όλα τα κομμάτια μαζί αντί για ξεχωριστά singles, κάτι διαφορετικό συμβαίνει όταν τον ακούς όλο μαζί με τη μία.

Δεν αποτελεί μυστικό ότι σε κάθε κυκλοφορία έχετε πάντοτε νέο και ενδιαφέροντα ήχο. Μέχρι ποιο σημείο προσπαθείτε να αποφύγετε την επανάληψη και γιατί;
Δεν προσπαθώ ποτέ να γράψω το ίδιο τραγούδι δύο φορές, ούτε προσπαθώ να με ευχαριστήσω, το αφήνω να πετάξει και το εφάρμοσα πολύ σε αυτό τον δίσκο, απλά το διασκέδασα, ο Mike Del Rio κι εγώ συνθέτουμε για εμάς και για άλλους ανθρώπους, το κάνουμε πολύ καιρό, οπότε σε αυτό το σημείο της καριέρας μου όλοι ξέρουν τι να περιμένουν από εμένα. Η φωνή μου, το συναισθηματικό περιεχόμενο έχει πάντοτε μία σοβαρότητα, αφήνω τον εαυτό μου και το απολαμβάνω.

Τι αισθάνεστε ότι πήρατε από τη συνεργασία σας με τους Mike Del Rio και Valley Girl; Πως προέκυψαν αυτές; Tι στοιχεία νομίζετε ότι πρόσθεσαν στο συνολικό ύφος του «Churches»;
Ο Mike Del Rio ήταν ο πρώτος που έσπασε τον κώδικα με τη φωνή μου. Στο άλμπουμ «Forever For Now» γράψαμε τραγούδια αλλά δεν μπορούσε να κάνει την παραγωγή, ήμουν δεσμευμένη από τη μεγάλη δισκογραφική. Ουσιαστικά αναγκάστηκα να έχω συγκεκριμένο παραγωγό, ο οποίος ήταν ένας ευφυής, κάτοχος Grammy αλλά όχι ο σωστός για μένα. Τότε ήρθε ο Mike Del Rio και από την πρώτη φορά με ηχογράφησε με τον καλύτερο τρόπο, υπάρχει λόγος που νιώθω ότι το «Lost On You» σε άλλα χέρια δεν θα γινόταν θρίαμβος, σε αυτόν τον δίσκο ο Mike Del Rio επεκτείνει την ηχητική παλέτα του και δυναμώνει κι άλλο ως καλλιτέχνης, έχει το δικό του στιλ, τα δικά του projects, γι’ αυτό αγαπώ τη συνεργασία μαζί του, γιατί φέρνει τόσα πολλά πράγματα στο τραπέζι, που μόνο ενδιαφέροντα μπορεί να είναι.

Πώς καταλήξατε στον τίτλο «Churches»;
Το «Churches» ήταν το πρώτο τραγούδι που έγραψα για τον άλμπουμ, υπήρχαν και παλιότερα που είχα ήδη, αλλά όταν άρχισε το ταξίδι αυτού του τραγουδιού ένιωσα ότι το ερωτεύτηκα. Ακόμα μου συμβαίνει, και θεώρησα ότι είναι ένας καλός τρόπος να στρέψω την προσοχή επάνω του, σε περίπτωση που ως single δεν τύγχανε προσοχής. Ήθελα να αφηγηθώ τι συνέβη όταν επισκέφτηκα ορθόδοξες εκκλησίες στη Ρωσία και μου ζήτησαν να καλύψω το κεφάλι μου και δεν ήθελα να το κάνω. Δεν ήμουν θυμωμένη, ένιωσα άσχημα γιατί πιστεύω στον θεό, γιατί σέβομαι τη σχέση των ανθρώπων με τον θεό, ένιωσα άσχημα που δεν θα το έκανα αυτό για να μπω μέσα. Όταν σκεφτώ κυριολεκτικά το γιατί έπρεπε να το κάνω αυτό δεν θύμωσα, αλλά δεν ένιωσα και άσχημα, γιατί ο δικός μου θεός δεν απαιτεί να σκεπάζω το κεφάλι μου πουθενά, υπάρχει απόλυτη ισότητα ανάμεσα στα φύλα και οπουδήποτε αλλού στην καρδιά μου. Προσπαθώ να γίνω πιο δεκτική. Οπότε θεώρησα ότι ήταν ένα ενδιαφέρον θέμα να μιλήσω, η εκκλησία μου αφορά την αγάπη, όχι το να είσαι πάνω ή κάτω από κάποιον. Ο τίτλος τραβάει την προσοχή, κάθε τραγούδι είναι σχεδόν μια «εκκλησία», μία διάσταση του τι υπάρχει στην καρδιά μου.

Ποια είναι τα σημαντικότερα θέματα για τα οποία θέλετε να τραγουδάτε τώρα;
Όπως είπα πριν, για την αγάπη. Δεν με ενοχλεί να γράφω για την αγάπη ξανά και ξανά, είναι μία ωραία πλευρά της ζωής και οι περισσότεροι θα συμφωνούσαν σε αυτό. Γι’ αυτό γράφω και για την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων και την αγάπη του εαυτού. Μου αρέσει να ξεκινάω από τον εαυτό μου, τι θέλω να αλλάξω, θέλω να περπατάω εκεί έξω και να χαρίζω αγάπη, καλοσύνη και αποδοχή. Θέλω να βγαίνω καλύτερη από αυτό. Πάντοτε εκπαιδεύω τον εαυτό μου μέσα από αυτό.

Θυμάστε τον πρώτο δίσκο που αγοράσατε;
Ναι, το Led Zeppelin IV.

Πώς αισθανθήκατε όταν ακούσατε το πρώτο σας τραγούδι στο ραδιόφωνο;
Ναι, ωραία ήταν, το βίωσα σουρεαλιστικά, δεν ένιωθα ότι ήταν αληθινό, δεν ήταν όπως παλιά που στα αυτοκίνητα δεν υπήρχαν κασετόφωνα, ή cd players, ή τώρα το Spotify που μπορείς να παίξεις τη δική σου μουσική. Φαντάζομαι παλιά, ο μόνος τρόπος για να ακούσεις το τραγούδι σου στο αμάξι ήταν μέσω ραδιοφώνου, οπότε είπα «ωραία, πράγματι παίζει στο ραδιόφωνο αυτή τη φορά. Cool».

Ποιο είναι το πιο όμορφο μέρος που έχουν δει τα μάτια σας;
Έλα τώρα, η Ελλάδα! Είναι πανέμορφη. Θα είμαι ειλικρινής, είναι απίστευτη η Ελβετία μερικές φορές, είναι τόσο πρωτόγονη που αν πας εκεί δεν πιστεύεις στην παγκόσμια υπερθέρμανση. Όχι επειδή σου μιλάω, αλλά στην Ελλάδα θα έμενα.

Θυμάσαι το πρώτο σας ταξίδι στην Ελλάδα;
Ήταν εκπληκτικό, η Ελλάδα είναι και το πρώτο μέρος που το «Lost On You» έκανε επιτυχία. Οπότε έχω παντοτινές σκέψεις και αναμνήσεις από αυτό. Και από τον καλό μου φίλο Παναγιώτη Λουλουργά, που είναι επικεφαλής του διεθνούς ρεπερτορίου στην εταιρία μου, την Panik Records. Οι άνθρωποι πολύ ευγενικοί, το φαγητό σπουδαίο και το show ήταν τρελό, υπήρχε πολλή αγάπη και συγκίνηση.

Τι κάνετε για να φορτίσετε τις δημιουργικές σας μπαταρίες;
Δεν δουλεύω. Δεν ανησυχώ για τη δουλειά. Δεν πιέζω τον εαυτό μου να γράψει. Γράφω συνέχεια τόσο πολύ, που απλά δεν πιέζω τον εαυτό μου όπως έκανα στο παρελθόν.

Αντιμετωπίσατε ποτέ θέματα άγχους στη σκηνή;
Ναι, λίγο. Είχα προβλήματα με τη φωνή μου, ήταν αντανακλαστικό, όταν το παθαίνεις αυτό επηρεάζεται η φωνή και αυτό ήταν από στρες και κυρίως από τα προβλήματα που είχα στη σχέση μου. Δεν είναι δικαιολογία, αλλά ήταν δύσκολο για μένα. Είμαι πολύ cool με τα πλήθη, η ζωντανή τηλεόραση δεν είναι το αγαπημένο μου, αλλά αυτό είναι και το δυσκολότερο.

Ακολουθείτε κάποιο συγκεκριμένο τελετουργικό πριν βγείτε στη σκηνή;
Κάνω γιόγκα και ζεσταίνω τη φωνή μου.

Ποιο άλμπουμ, αν υπάρχει, άλλαξε τον τρόπο που ακούτε και που συνθέτετε μουσική;
Όλοι, από τον Roy Orbison και τους Rolling Stones, τον Jeff Buckley, τον Kurt Cobain, τη Joni Mitchell και την Aretha Franklin, οι Queen, το «Bohemian Rhapsody» που με συνεπαίρνει κάθε φορά. Εμπνέομαι από τα μεγάλα τραγούδια και σκέφτομαι, δεν θέλω απαραίτητα να γράψω τέτοια τραγούδια, εμπνέομαι από το να βάλω κι εγώ κάτι.

Τι διαφορετικό υπάρχει στον τρόπο που γράφετε για άλλους καλλιτέχνες κι εκείνον για τα προσωπικά σας άλμπουμ;
Είναι το ίδιο, δεν υπάρχουν διαφορές. Ίσως για κάποιον άλλον να κινηθώ πιο καθολικά, να μη χρησιμοποιήσω λεπτομέρειες από τη ζωή μου, όμως βασικά είναι το ίδιο, προσπαθώ να γράψω ένα σπουδαίο κομμάτι.

Ποιος από τους μουσικούς που έχετε συναντήσει σας εξέπληξε περισσότερο;
Ο Lionel Richie, όταν τον είδα να τραγουδάει για τη UNICEF, με παρέσυρε, ήταν τόσο ευγενικός και τόσο ανεπιτήδευτα ευφυής! Είμαι πολύ τυχερή που κάνω αυτό που κάνω, οπότε βλέπω πολλούς τέτοιους ανθρώπους.

Έχετε τραβήξει την προσοχή κι έχετε προκαλέσει εγκωμιαστικά σχόλια για το ευφάνταστο στιλ σας. Ποιος είναι ο ορισμός που δίνετε στο στιλ;
Ώστε είναι ευφάνταστο; Δεν ξέρω, αυτοπεποίθηση και άνεση, το να νιώθεις άνετα στο ίδιο σου το δέρμα. Το σώμα μου είναι ο οίκος μου, πρέπει να ζήσω μέσα σε αυτό, το στιλ είναι μεγάλη υπόθεση, δεν πρέπει να είναι το δικό μου ή να είναι ακριβό. Είναι η πρώτη εντύπωση για τους ανθρώπους και πέρα από την επίκριση στους άλλους, δεν μπορείς να ελέγξεις τι θα πουν οι άλλοι για σένα, όμως αν εσύ νιώθεις άνετα, αυτό θα βγει προς τα έξω. Δεν είναι εύκολο, ακόμα και το να κρατιέμαι σε φόρμα είναι τρόπος ζωής για μένα, είναι μία από τις «εκκλησίες» μου, να νιώθω ελεύθερη μέσα στο σώμα μου.

Πώς ορίζετε την επιτυχία;
Να κάνεις αυτό που επιθυμείς και να πληρώνεσαι. Είναι cool.

Ποια είναι η τέλεια συνταγή για το τέλειο πάρτι;
Ωραία ερώτηση! Έκανα πολλά πάρτι σπίτι μου. Το να έχεις ανθρώπους που δεν γνωρίζεις μέσα. Πρέπει να είσαι προσεκτικός γιατί πολλές φορές είναι η λάθος χημεία, αλλά όταν είναι κάποιοι που γνωρίζεις και μερικοί άγνωστοι –μερικές νύχτες πριν έμεινα μέχρι τις 6 το πρωί με φίλους και 3 άγνωστους– όπου κάναμε τη βαθύτερη συζήτηση περί θεού και ύπαρξης. Μου άρεσε αυτό. Νέοι άνθρωποι.

Ποιος είναι ο πιο διάσημος fan της LP;
Ίσως η Celine Dion, έτσι μπήκε ένα τραγούδι μου στον δίσκο της. Έλεγε ότι είναι fan και άκουσε τη μουσική μου στα μαθήματα μπαλέτου της.

Σε τι φάση σας βρήκε το lockdown;
Έπινα πολύ κρασί, αυτή ήταν η βασική μου ασχολία. Περπατούσα πολύ, έκανα ακόμη περισσότερη γιόγκα, έπαιζα κιθάρα, έγραφα και άλλα τραγούδια. Δέθηκα πιο πολύ με τον σκύλο μου.

Ποιο είναι το σημαντικότερο μάθημα που σας έμαθε η ζωή, εντός ή εκτός μουσικής, και γιατί είναι σημαντικό για εσάς;
Σταμάτησα να πιέζω τα πράγματα. Το να πηγαίνεις στο άγνωστο και να νιώθεις ότι δεν ξέρεις τι θα συμβεί χωρίς να έχεις καμία προσδοκία για το τι θα συμβεί, σου φέρνει πολλά. Δεν είναι εύκολο, αλλά το να μην έχεις προσδοκίες υπήρξε πολύ βοηθητικό για μένα.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας! Εύχομαι τα καλύτερα!
Ευχαριστώ, είσαι απίθανος! Λάτρεψα τις ερωτήσεις σου! Ελπίζω να σε συναντήσω στην Αθήνα σύντομα! Ciao!