Μουσικη

Ο Mr. Γιορτή της Μουσικής

Ο Γιώργος Perot, που την έφερε στην Ελλάδα, εξηγεί το μουσικό του όνειρο… που γίνεται πραγματικότητα

4169-207182.JPG
Γιώργος Δημητρακόπουλος
ΤΕΥΧΟΣ 487
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
70815-157438.jpg

Ο Γιώργος Perot, που έφερε στην Ελλάδα την Γιορτή της Μουσικής στην Ελλάδα, μιλάει στην ATHENS VOICE.

Γεννήθηκε στη Γαλλία, έζησε εκεί μέχρι τα 15 του, ήρθε στην Αθήνα. Μετά από κάποια χρόνια επέστρεψε στη Γαλλία, τελείωσε τη στρατιωτική του θητεία κι εκεί γνώρισε τους υπεύθυνους της γαλλικής διοργάνωσης της Γιορτής της Μουσικής. Κάπως έτσι ξεκίνησε η μακριά ιστορία της Ευρωπαϊκής Γιορτής στην ελληνική πραγματικότητα. Μεγαλώνοντας στο Παρίσι έζησε από κοντά τη συνεργατικότητα και το πνεύμα της Γιορτής. Το εγχείρημα ξεκίνησε με διαφορετική κλίμακα και φτάνει αισίως φέτος τα 15 χρόνια λειτουργίας. Οι ιδιαιτερότητες πολλές. Η ελληνική Γιορτή δεν σταματά να εξελίσσεται, διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα εθνικά δίκτυα και για πρώτη φορά εξαπλώνεται φέτος σε ένα τεράστιο επετειακό stage δίπλα στη θάλασσα με τη σύμπραξη της ΑΤΗΕΝS VOICE.

Η γνώριμη σκηνή της Kλαυθμώνος θα βλέπει φέτος θάλασσα στην παραλία του Μοσχάτου με βάση ένα συνεργατικό πνεύμα, όπου θα στηθεί η κοινή γιορτή για τα 15 χρόνια. Δεν είναι και λίγο. Μέσα από τις συχνές συναντήσεις μας με τον Γιώργο Perot όλες αυτές τις μέρες, διακρίνω μια ωραία τρέλα που μεταδίδεται γύρω του σαν ιός. Μια ανοίκεια για τα ελληνικά δεδομένα πίστη και όραμα για το τι μπορούμε να κάνουμε ενωμένοι. Τίποτε δεν είναι αδύνατο. Κοιτά μπροστά δίνοντας ασταμάτητα λύσεις σε μικρά ή μεγάλα προβλήματα, οργώνοντας την Αθήνα με το βεσπάκι του. Οραματίζεται το αδιανόητο και καταφέρνει να το κάνει πραγματικότητα. Κι επειδή είμαι σίγουρος ότι στον Georges δεν θα του αρέσει καθόλου που γράφω για αυτόν, το μήνυμα είναι ότι «φίλε, αυτά εδώ (δεν) γίνονται»…

Ποιες είναι οι διαφορές και πόσο έχουν αλλάξει τα μεγέθη όταν ξεκινούσες πριν από 15 χρόνια και τώρα; Άλλη χώρα, άλλες συνθήκες. Υπήρχε πολλή δυσπιστία ως προς το ενδιαφέρον μιας εκδήλωσης με ελεύθερη είσοδο και τελικά ξεκινήσαμε στην Αθήνα στις 21 Ιουνίου 1999 με δύο πλατείες (Κοτζιά, Σύνταγμα) και δύο παράλληλες δράσεις στον Εθνικό Κήπο.

Πώς φαντάζεσαι το μέλλον της Γιορτής σε 10 χρόνια, για παράδειγμα; Σε όλη την Ελλάδα, με ανταλλαγές και τη δημιουργία μόνιμου συνεργατικού οικοσυστήματος για την υποστήριξη της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Πώς πρόεκυψε το μεγάλο επετειακό stage της παραλίας του Μοσχάτου; Δεν σταματήσαμε ποτέ να ονειρευόμαστε! Πουθενά σε όλο τον κόσμο, από όσο γνωρίζουμε. Είμαστε η μόνη χώρα, πόλη, περιοχή που θα έχει θέα θάλασσα, τέτοιες διαστάσεις και ελεύθερο ωράριο στις 21 Ioυνίου!

Σε ποιους απευθύνεται η φετινή Γιορτή; Όπως πάντα, σε πολλές διαφορετικές ομάδες με καλές γνώσεις μουσικής που αναζητούν νέους ήχους και σε ανθρώπους που θέλουν να κάνουν περίπατο και να γνωρίσουν διαφορετικές μουσικές.

Tι διαφορές έχει η Ημέρα της Μουσικής στην Αθήνα από εκείνη άλλων πόλεων, όπως στο Παρίσι για παράδειγμα; Είναι η πιο συνεργατική από όλες και η μόνη με μηδέν προϋπολογισμό.

Τα free events έχουν αλλάξει το προφίλ της μουσικής πραγματικότητας; Οι νέες τεχνολογίες άρχισαν να αλλάζουν το προφίλ της μουσικής βιομηχανίας και η κρίση άλλαξε τα δεδομένα όλων.

Ποια ελληνικά ονόματα βγήκαν μέσα από τη Γιορτή; Δεν ξέρω εάν είναι μόνο μέσα από την ΕΓΜ, αλλά έχουν έρθει στις αρχές τους σίγουρα οι Monika, Sugahspunk, PopEye, Leon, GAD, Locomondo,Word Of Mouth, Yinka… ενώ έχουν κάνει και ιδιαίτερες εμφανίσεις καλλιτέχνες όπως Nikko Patrelakis, Mikael Delta, Γιάννης Αγγελάκας, Θεoδοσία Τσάτσου… και σίγουρα ξεχνώ και αδικώ πολλούς.

Πώς αλήθεια έκλεισες τους Scissor Sisters; Ήμουν σε ένα συνεργάτη που είχε MTV, άκουσα τον ήχο τους και έπαθα τιλτ! Κανένας δεν πίστευε σε αυτούς τότε και όλοι μου έλεγαν ότι ήταν απαράδεκτη η διασκευή τους στους Floyd!

Ποια ήταν φέτος η ανταπόκριση στο κάλεσμα της Γιορτής από κάθε γωνιά της Ελλάδας; Απίστευτη και μέσα από πολλές δυσκολίες, ειδικά για τους διοργανωτές, για αυτό και αργήσαμε να αναρτήσουμε το τελικό πρόγραμμα.

Σε τι διαφοροποιείται η φετινή επέτειος των 15 χρόνων από τις προηγούμενες χρονιές; Σίγουρα είναι αξιοσημείωτο ότι χωρίς κεφάλαιο και με παρενέργειες από τις εκλογές, η φετινή διοργάνωση είναι παρόλα αυτά η πιο εξαπλωμένη παραγωγή με τη μεγαλύτερη συμμετοχή από την αρχή του θεσμού, το 1999.

Οι δυσκολίες είναι σίγουρα πολλές. Πώς συντονίζονται όλες αυτές οι δραστηριότητες σε τόσο πολλά μέρη της Ελλάδας μέσα από το δίκτυο της Γιορτής; Με μια γερή δόση τρέλας και πολλούς φίλους μαζί, χάρη στην εμπειρία και το πάθος, τα εμπόδια ξεπερνιούνται. Σίγουρα θέλει και μεράκι με μπόλικη μεθοδικότητα! Δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη ευφυΐα, αλλά παίρνει χρόνο και απαιτεί μεγάλη ομάδα.

Ποια είναι η δική σου ικανοποίηση για όλο αυτό το στρες που διαρκεί 3 μέρες… Το ότι περισσότεροι από 5-6 χιλιάδες άνθρωποι συνεργάζονται σε τόσα διαφορετικά μέρη, ενώ δεν γνωρίζονται.

Φωτό: Χλόη Κριθαρά

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ