Alexi Laiho 1979-2021: Ο guitar hero που πέθανε σε ηλικία 41 ετών
Ο Χρήστος Κισατζεκιάν γράφει για τον αναπάντεχα πρόωρο χαμό του Φινλανδού κιθαρίστα και μοιράζεται μνήμες και εικόνες από την εμφάνισή του με τους Children Of Bodom το 2011 στο Gagarin 2005
Πέθανε σε ηλικία 41 ετών ο Alexi, Laiho, κιθαρίστας, ιδρυτής των Children Of Bodom - H συναυλία τους στην Αθήνα το 2011 μέσα από εικόνες του Χρήστου Κισατζεκιάν
«Είμαστε συντετριμμένοι, το σοκ είναι μεγάλο. Σε αυτές τις δύσκολες ώρες ζητούμε από εσάς κατανόηση. Η κηδεία του μικρού αδερφού μου θα πραγματοποιηθεί σε στενό ιδιωτικό κύκλο» δήλωσε την Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2021 η αδελφή του εκλιπόντα Alexi Laiho, ιδρυτή των Children Of Bodom.
«Είμαστε συντετριμμένοι από τον ξαφνικό χαμό του φίλου και συνοδοιπόρου μας. Οι λέξεις δεν μπορούν να χωρέσουν το σοκ και την δυσβάσταχτη δυστυχία που βιώνουμε» ανάρτησαν επισήμως τα υπόλοιπα μέλη της πρόσφατης, πολλά υποσχόμενης μουσικής ομάδας που ο αείμνηστος Alexi γέννησε μόλις πέρυσι τον Μάρτιο, τους Bodom After Midnight… Οι Daniel Freyberg, Mitja Toivonen και Waltteri Väyrynen άφησαν να εννοηθεί επίσης πως θα κυκλοφορήσουν σύντομα τα τρία τραγούδια και το video clipπου πρόλαβαν να ηχογραφήσουν με τον αγαπημένο τους φίλο.
«Ο Alexi ήταν ο πιο αξιαγάπητος και μαγευτικός σύζυγος και πατέρας. Οι καρδιές μας θα είναι πλέον μια για πάντα ραγισμένες» δήλωσε η σύντροφός του Kelli Wright-Laiho.
Ο εξαίρετος κιθαρίστας απολάμβανε τα τελευταία χρόνια όσο ποτέ άλλοτε τους πολλαπλούς ρόλους του ως πατέρας, θείος και νονός. Αυτοί οι σημαντικοί οικογενειακοί δεσμοί προσέδωσαν μια νέα, ευπρόσδεκτη ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική ζωή του και τις αμέτρητες υποχρεώσεις του ως περιοδεύοντα μουσικού. Ο Laiho ήταν ιδιαίτερα κοντά με τη μεγάλη του αδερφή, όπως και την κόρη της, την ανιψιά του.
Ο Alexi Laiho απεβίωσε στην εκπνοή της προηγούμενης εβδομάδας ενώ βρισκόταν στο σπίτι του στο Ελσίνκι της Φιλανδίας. Πουθενά δεν αναφέρεται η ακριβής ημέρα και ώρα, περιέργως. Όμως ήταν γνωστό πως τα θέματα υγείας που αντιμετώπιζε εδώ και κάποια χρόνια ήταν πλέον σοβαρότατα. Ήταν μόλις 41 χρονών. Και είχε τόσο πολλά να δώσει ακόμη στον κόσμο του εξτρεμιστικού metal!
Παγκοσμίως γνωστός ως εμπνευστής, ιδρυτής και ηγέτης των διάσημων death metalers Children Of Bodom από το 1993 έως και το Δεκέμβριο του 2019, υπήρξε άσβεστος και δραστήριος τόσο, που συνέδεσε το ονοματεπώνυμό του και με ονομαστές μπάντες όπως οι Impaled Nazarene, Hypocrisy, Sinergy, Kylahullut, Thy Serpent και Warmen. Όμως δεν σταμάτησε ούτε εκεί. Τα διεθνή βραβείαπου πρόλαβε να συλλέξει στην (πλέον απρόσμενα) μικρή πορεία του ως ένας από τους σημαντικότερους δεξιοτέχνες της ηλεκτρικής κιθάρας ήταν δεκάδες. Ένα από αυτά, το βαρυσήμαντο «Metal Hammer Golden Gods». Διόλου περίεργο, αφού ο Φιλανδός μουσικοσυνθέτης υπήρξε παιδί-θαύμα από τα 11 του χρόνια.
Από το 2000 και μετά ήταν εν τέλει τρεις οι φορές που πρόλαβε να επισκεφθεί τη χώρα μας με τους Children Οf Bodom. Η πρώτη στην αείμνηστη «Υδρόγειο» της Θεσσαλονίκης. Η δεύτερη τον Απρίλιο του 2011 στο Gagarin 205 από όπου και οι ιστορικές εικόνες. Η τρίτη και τελευταία, το Νοέμβριο του 2013, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Παρότι ουδέποτε υπήρξα οπαδός των ακραίων εκφάνσεων του heavy metal, γνώριζα καλά το απόβαρο τούτης της χαρισματικής περσόνας και ως εκ τούτου η παρουσία μου στα photo pits του συναυλιακού Gagarin 2045 εκείνο το sold-out Σαββατόβραδο του Απρίλη ήταν επιβεβλημένη. Κι έριχνε καρέκλες ο ουρανός. Το προσφερόμενο σκανδιναβικό πακέτο άλλωστε (Children Of Bodom, Ensiferum και Machinae Supremacy) ήταν αυτή τη φορά αυτούσιο όπως σε όλη την Ευρώπη, και όχι κουτσουρεμένο όπως δυστυχώς συμβαίνει συχνά…
Με την τότε πρόσφατη δισκογραφική τους κυκλοφορία «Relentless Reckless Forever» να κατέχει (ως είθισται) τη μερίδα του λέοντος στο εβδομηνταπεντάλεπτο setlist της βραδιάς και το «Hate Crew Deathroll» να ακολουθεί σε δεύτερο ρόλο, ο Alexi κατέκτησε έως και «τσαλάκωσε» μονομιάς το κόκκινο χαλί κάτω από τα πόδια του, σαρωτικά! Με ένα δάσος από monitors να τον περιστοιχίζουν, έδειξε εξαρχής τα κοφτερά του δόντια διεκδικώντας δικαίως όλα τα βλέμματα, τα χειροκροτήματα, τα φώτα της σκηνής. Το κοινό έμοιαζε λυσσασμένο. Τόσο, που με το που ήρθε η ώρα για κάποια γενικά πλάνα, ένιωσα τον εξώστη να λικνίζεται συντονισμένος ελαφρά κάτω από τα πόδια μου!...
Και να που σήμερα, στην εκκίνηση της πολυπόθητης (ως επουλωτικής) χρονιάς του 2021, κάθομαι και γράφω τούτες τις αράδες αποτυπώνοντας ένα πρώτο κακό μαντάτο, μια πρώτη χαστούκα που σαν ηλεκτροσόκ ταρακουνά τον εξουθενωμένο μας ψυχισμό…
