Συνέντευξη με την Κυβέλη Καστοριάδη λίγο πριν την εμφάνισή της στο Ίδρυμα Β&Ε Γουλανδρή με την μουσική παράσταση Blue Portraits: «Συναισθησία».
Γεννήθηκε από τη φιλοσοφία. Μεγάλωσε με τη μουσική. Μια μέρα, στο Παρίσι. Από έναν εκ των μεγαλύτερων στοχαστών του 20ού αιώνα.
Η Κυβέλη Καστοριάδη έγινε τραγουδίστρια γιατί δεν μπορούσε να σκεφτεί κάτι άλλο που θα μπορούσε να κάνει. Μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει συνέντευξή της που να μην ερωτάται ή να μην αναφέρεται στον διάσημο και σημαντικό τόσο για εκείνη όσο και για τη φιλοσοφία και μετέπειτα την ψυχανάλυση πατέρα της.
Ζει στο Παρίσι αλλά βρίσκει αφορμές για να έρχεται συχνά στην Ελλάδα. Μια από αυτές είναι η επερχόμενη συναυλία της «Συναισθησία» στο Ίδρυμα Β&Ε Γουλανδρή, την Παρασκευή που μας έρχεται.
Όταν ξεκίνησαν οι επιθέσεις και οι φόβοι
«Πιστεύω πως ο φόβος είναι ως ένα σημείο υγιής γιατί έτσι ο οργανισμός σου προσπαθεί να σου πει κάτι. Όμως από τη στιγμή που κυριαρχεί τις σκέψεις σου γίνεται πρόβλημα και εμπόδιο. Αυτό που φοβάμαι σε προσωπικό επίπεδο είναι να μην καταφέρω να κάνω όσα ονειρεύομαι. Σε γενικό επίπεδο, μια οικολογική καταστροφή μεγάλης κλίμακας».
Μόλις συνέβησαν οι επιθέσεις στο Παρίσι, φοβήθηκε πολύ. «Μου ήταν πιο δύσκολο να βγαίνω, να παίρνω τις συγκοινωνίες και να κυκλοφορώ ανέμελα, όπως παλιά. Τώρα μου είναι πιο εύκολο, αλλά ας πούμε ότι χάθηκε μια αθωότητα γιατί ξέρεις ότι μπορεί κάλλιστα να ξανασυμβεί».
Η συνειδητοποίηση του «είμαι το παιδί ενός φιλοσόφου»
Ήρθε τώρα. «Σήμερα που προσπαθώ να καταλάβω πώς λειτουργεί ο κόσμος μας και πού πηγαίνουμε. Μου λείπει πολύ η σκέψη του, γιατί είχε έναν τρόπο να βλέπει πάντα πιο πέρα από τους περισσότερους ανθρώπους και να μην παρασύρεται από τις προτιμήσεις του».
Ο ελεύθερος χρόνος της μαζί του
«Βρισκόμασταν ιδίως τα βράδια, και το Σαββατοκύριακο. Κάποιες φορές ερχόταν να με πάρει από το σχολείο Σάββατο πρωί. Μας άρεσε να περπατάμε δίπλα στον Σηκουάνα, να πηγαίνουμε στην απέναντι όχθη να πάρουμε γλυκά και να τα φέρουμε σπίτι. Μας άρεσε να παίζουμε ξερή».
Δεν θυμάται την πρώτη φορά που της μίλησε ο πατέρας της για την περίφημη θεωρία του περί αυτονομίας. «Οι συζητήσεις μας κρατούσαν αρκετά είτε στο τραπέζι, είτε σε διακοπές, και νομίζω ότι περνούσαμε και οι δύο πολύ ωραία».
Αν ο Κορνήλιος Καστοριάδης ήταν εδώ
«Πιστεύω ότι η γενική κατάσταση θα τον έθλιβε και θα τον εξόργιζε, αλλά μόνο ο ίδιος θα μπορούσε να σας πει τη σκέψη του».
Μία πατρική ανάμνηση: «Η κίνηση των χεριών του όταν τον πάθιαζε ένα θέμα, και το γέλιο του».
Αυτά που μένουν πίσω
«Δεν ξέρω αν θέλω να αφήσω πίσω μου έργο, πρώτον γιατί δεν σκέφτομαι έτσι, και δεύτερον επειδή δεν ξέρω πού θα βρισκόμαστε όλοι μας σε 20 χρόνια. Η σκέψη μού φαίνεται μάταιη. Μου φτάνει αν κατόρθωσα τραγουδώντας να συγκινήσω κάποιους ανθρώπους και να τους κάνω να βγουν από μια συναυλία μου με βήμα πιο ελαφρύ».
Blue Portraits: Μια συναυλία στο Ίδρυμα Β&Ε Γουλανδρή
«Μια συναυλία για κιθάρα-φωνή, εμπνευσμένη από την ιδέα του πορτρέτου. Δηλαδή από το γεγονός ότι αρκετά τραγούδια ζωγραφίζουν πρόσωπα, χαρακτήρες και καταστάσεις με την ίδια ακρίβεια όπως ένα ζωγραφιστό πορτρέτο. Θα ακουστούν τραγούδια του Χατζιδάκι, του Weill και πολλά άλλα».
Info
Η εμπνευσμένη από τις προσωπογραφίες της συλλογής του Ιδρύματος Β&Ε Γουλανδρή συναυλία «Συναισθησία» της Κυβέλης Καστοριάδη, συνοδεία του Ορέστη Καλαμπαλίκη στην κιθάρα, θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 31/1 στο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος.
12°
