Η βραζιλιάνα τραγουδίστρια Dillon έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα για μια σόλο performance στον Παρνασσό
Τραγουδίστρια, συνθέτης και πιανίστρια. Γεννήθηκε στη Βραζιλία, μεγάλωσε στη Κολωνία, ζει στο Βερολίνο και έχει γαλλικό όνομα. Η Dominique Dillon de Byington υπογράφει ως Dillon τα οffbeat baroque love letters που ξεκίνησαν με το «The Unknown» στο label Bpitch Control της Εllen Allien και συνεχίστηκαν με τo «This Silence Kills» πριν εμπλουτίσει τον ήχο της με χάλκινα μουσικά όργανα στο περσινό «Kind».
Στις 9 Οκτωβρίου παρουσιάζει το solo piano performance της στο κτίριο του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός με εστίαση στο υλικό από το τελευταίο της EP «When Breathing Feels Like Drowning» σε συνθέσεις με πιάνο και ηλεκτρονικές ηχητικές παρεμβάσεις και μια διασκευή στο «Wicked Games» του Weekend. Μια ιδιότροπη μελοδραματική indietronica με όπλο τη φωνή της και τις απογυμνωμένες μπαλάντες της ως ένα ιδανικό φθινοπωρινό soundtrack. Λίγο πριν την πρώτη της συναυλία στην Αθήνα μας δίνει το στίγμα της.
Πότε αποφασίσατε ότι η μουσική είναι ο δικός σας δρόμος;
Ξεκίνησα να γράφω δική μου μουσική στα 16 αλλά ήμουν 23 όταν ολοκλήρωσα το πρώτο μου άλμπουμ και συνειδητοποίησα ότι δεν ήθελα να σταματήσω να δουλεύω πάνω στη μουσική.
Ποιες φωνές θεωρείτε πιο επιδραστικές στον ήχο σας;
Θα έλεγα η δική μου. Εχει αλλάξει πολύ μέσα στα τελευταία 30 χρόνια και μεγαλώνοντας μαζί της, ακούγοντας τις αλλαγές της ήταν ο καθαριστικός παράγοντας που με οδήγησε να δουλέψω πάνω στις φωνητικές μου δυνατότητες.
Από πού ξεκινάτε όταν γράφετε μουσική;
Μπορεί να είναι μια μελωδία, μια λέξη, ένα γενικότερο vibe. Δεν ακολουθώ ένα συγκεκριμένο μονοπάτι. Άλλωστε το σημαντικό είναι να ακολουθεί κανείς την παρόρμηση.
Πώς επιδρά η πόλη του Βερολίνου στον ήχο σας;
Θα έλεγα ότι περισσότερο μου δίνει την ευκαιρία μιας δημιουργικής ελευθερίας χωρίς κριτικές αξιολογήσεις. Είμαι από τη φύση μου εσωστρεφής και το Βερολίνο μου παρέχει τόσο αυτή την προστατευτική ασφάλεια όσο και τον ζωτικό χώρο για να εξελιχθώ στο δικό μου ρυθμό. Αυτό με έχει οδηγήσει στην υιοθέτηση μιας πολύ ειλικρινούς προσέγγισης με τους στίχους μου και να γράφω μουσική μόνο όταν έχω κάτι να πω. Χωρίς καμία πίεση από κανέναν.
Ποιους μουσικούς της γενιάς σας εκτιμάτε;
Toν Frank Ocean.
Ποιο είναι το πιο χαρακτηριστικό σας γνώρισμα;
Nα λύνω βαρετά προβλήματα με δημιουργικό τρόπο.
Τι να περιμένουμε από το επερχόμενο live στην Αθήνα;
Mια απογυμνωμένη, καθαρή εμπειρία. Πιάνο και φωνή. Χωρίς άλλους μουσικούς, χωρίς φωτισμούς, χωρίς εφέ. Μια άμεση αναπαράσταση της διαδικασίας γραφής και παραγωγής του άλμπουμ «When Breathing Feels like Drowning», απομονωμένη αλλά γεμάτη ένταση.
H Dillon εμφανίζεται στις 9 Οκτωβρίου στο κτίριο του Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός καλεσμένη του Plissken Fest.
11°
