Τραγούδια «ερωτικές επιστολές» προς τη Νέα Υόρκη υπάρχουν πολλά και διαφόρων ειδών. Η πιο πρόσφατη είσοδος σε αυτή τη λίστα είναι ένα ποπ-λυπημένο-χαρούμενο τραγούδι της St. Vincent στο βίντεο κλιπ του οποίου, μέσα σε ένα σκηνικό δυνατών χρωμάτων, τραγουδάει ότι «η Νέα Υόρκη δεν είναι Νέα Υόρκη χωρίς εσένα» γιατί «είσαι ο μόνος motherfucker σ’αυτή την πόλη που μπορεί να με αντέξει».
Αυτή και μόνο η φράση μπορεί να κάνει το τραγούδι κλασικό και την Annie Clark/St. Vincent μία από τις μούσες της πόλης.
Η Annie, με τη θεαματική υμνητική χροιά που κουβαλάει από τους Polyphonic Spree στο ύφος της, με τον μποέμικο σουρεαλισμό από την μπάντα του Sufjan Stevens και το νεοϋορκέζικο άγγιγμα του David Byrne, δείχνει να ξέρει πώς να τραγουδήσει και να κινηθεί στη μητρόπολη της τέχνης και το αποδεικνύει, ευχάριστα, στο βίντεο κλιπ του τραγουδιού χρησιμοποιώντας μερικά urban art γνωρίσματα της Νέας Υόρκης.
Το βίντεο είναι ένα φουλ πολύχρωμο σκηνικό με την υπογραφή του, επίσης νεοϋορκέζου Alex Da Corte, καλλιτέχνη που δημιουργεί σαν παραμυθένια installations / χώρους χρησιμοποιώντας για παράδειγμα, εμβληματικά νεοϋορκέζικα αντικείμενα όπως οι περούκες του Andy Warhol.
Για το βίντεο του “New York” έβαλε την St.Vincent μέσα σε ηλεκτρικά χρωματιστά δωμάτια σαν ζαχαρωτά, φλούο σούπερ μάρκετ, κόκκινα βυνίλ, φυτά που καίγονται, της έβαλε δίπλα της έναν ήρεμο κύκνο (κάποιοι σκέφτηκαν ότι μπορεί να γίνει το νέο trend στα οικιακά ζωάκια).
Ο Alex Da Corte δήλωσε ότι αυτή η πόλη της St.Vincent «είναι η Νέα Υόρκη των ονείρων μου – μία Νέα Υόρκη θολή και κομματιασμένη, ονειρική και επίπεδη. Είναι η πόλη των καρτούνς στο δικό μου Χόλιγουντ. Όμορφη και ελαφρώς άπιαστη».
Μία άλλη χαρακτηριστική urban art στιγμή της Νέας Υόρκης στο βίντεο είναι τα πλάνα με την St.Vincent να διαβάζει εφημερίδα ανεβασμένη στον περιβόητο «Τοίχο» στο Σόχο, στο Μανχάταν, έργο του 1973, του παλαίμαχου Καλιφορνέζου γλύπτη Forrest Myers. Γνωστό και ως «Η Πύλη του Σόχο» το έργο καλύπτει τα ¾ της επιφάνειας ενός κτιρίου στο νούμερο 599 του Broadway, σε ύψος 8 ορόφων, ενώ αποτελείται από 42 ράβδους από αλουμίνιο βαμμένο πράσινο σε έναν μεγάλο μπλε φόντο.
Άλλο χαρακτηριστικό installation της Νέας Υόρκης είναι ο Κύβος ή “Alamo” όπως είναι ο τίτλος του έργου, του αμερικάνου γλύπτη Bernard Rosenthal, που βρίσκεται από το 1967 στο Astor Place, στο East Village στο Μανχάταν. Ένας μαύρος κύβος με πλευρές 2,4 μέτρων την κάθε μία, φτιαγμένος από μαύρο ατσάλι και επίπεδα ανάγλυφα σχέδια στην κάθε επιφάνειά του, ο οποίος ζυγίζει 820 κιλά, στηρίζεται σε μία κορυφή του στο έδαφος και μπορεί να περιστραφεί. Είναι ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία συνάντησης των νεοϋορκέζων και θεωρείται χαρακτηριστική εικόνα του Μανχάταν.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
11°
