Η Μεσόγειος φλέγεται αλλά δυστυχώς όχι από δημιουργικότητα, όπως θα μπορούσε κι όπως έχει συμβεί συχνά στο παρελθόν. Πόλεμοι, εντάσεις, άνθρωποι που πνίγονται προσπαθώντας να την διασχίσουν, όνειρα για κοιτάσματα που θα μας σώσουν, μπλε σημαίες, πολεμικές αρμάδες έτοιμες για μάχη, όλα όσα κάνουν την τέχνη να φοβάται και να υποχωρεί αλλά και να επιμένει, να προσπαθεί, να φωνάζει παρούσα κι ας τη σημαδεύουν με ένα όπλο διαρκώς.
Jakuzi - Fantezi Muzik
Ένα γενναίο συγκρότημα που τολμάει σε αυτή την ακραία συντηρητική Τουρκία που ξέρουμε (θυμίζω την επίθεση που έγινε πέρυσι σε ένα δισκάδικο όπου είχαν συγκεντρωθεί ακροατές για να ακούσουν το καινούργιο άλμπουμ των Radiohead), να κάνει ντεμπούτο με ένα synth-wave, lo-fi dream pop άλμπουμ και μάλιστα με αυτό το εξώφυλλο που βλέπεις και με αυτό το βίντεο που το συνοδεύει. Μπορεί ο δίσκος να μην έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, κινούμενος σε ένα χώρο που έχουν ειπωθεί τόσα πολλά και σπουδαία, αλλά η απόπειρα είναι συγκινητική κι έχει τη γοητεία της αθωότητας του πρωτόλειου.
Ένα κορίτσι από αυτό το ιδιαίτερο και φοβικό κράτος που λέγεται Ισραήλ του οποίου οι κανόνες και η δομή δεν πολυσηκώνει τέτοιους ήχους. Όμως η Noga Erez κάνει το ντεμπούτο της με ένα δίσκο που συνδυάζει τη φόρμα του χιπ-χοπ με τους ηλεκτρονικούς ήχους και την πειραματική διάθεση. Στίχοι με κοινωνικό/πολιτικό περιεχόμενο, ηλεκτρονικοί αφορισμοί που υπονομεύουν τη μελωδία μέχρι που την εξολοθρεύουν, αισθητική του 21ου αιώνα, το μέλλον είναι συγκοπτόμενο.
Η Κύπρος έχει μία αλλεργία στα εναλλακτικά και τα indie-περίεργα. Τα τελευταία χρόνια κάπως αυτό πάει να αλλάξει με την προσπάθεια της ομάδας «Λουβάνα δίσκοι», του φεστιβάλ Φέγγαρος και μερικών μουσικών που κινούνται σε αυτούς τους μουσικούς χώρους. Σε αυτή τη μικρή «σκηνή» προστίθεται τώρα η πολύ ενδιαφέρουσα δημιουργός Μαριλένα Ζακχαίου που κρύβεται πίσω από το project των Brendal Babies που ξεκίνησε στις ΗΠΑ όπου σπούδαζε για να καταλήξει στην Κύπρο. Στο «Oh My» δημιουργεί ένα περιβάλλον απόκοσμο και φιλικό, παιδικό και ονειρικό, ποιητικό (Σαπφώ, Εμιλι Ντίκινσον, Γουίλιαμ Μπλέικ) και παράδοξο, όπου μπλέκονται αριστοτεχνικά σουίνγκ και μπαρόκ, φολκ και τζαζ, βαλς και ποπ. Ένα πολλά υποσχόμενο ντεμπούτο.
Sugar Factory - Big Sky Sessions
Πόσο μακριά μπορείς να φτάσεις με μία ηλεκτρική κιθάρα; Ως την άκρη του κόσμου, ως τα σύνορα του ορίζοντα με τον μεγάλο ουρανό, λέει ο Στέλιος Γκαγκάρης (Stelreverb) που από το Κιλκίς μάς συνδέει με το σύμπαν. Με το χάρισμα των μελωδιών σαν βασικό όπλο και με τις δυνατότητες που του δίνει μια ηλεκτρική κιθάρα για να τις αναπτύξει, δημιουργεί ενδιαφέροντα μουσικά τοπία, ήχους που απελευθερώνουν συναισθήματα, συνθέσεις που κάνουν εξαιρετική παρέα και δίνουν ανάσες σε μοναχικά και μελαγχολικά απογεύματα.
Μάνος Μυλωνάκης - Festen
Το σάουντρακ για τη θεατρική παράσταση του Κ.Θ.Β.Ε. «Festen - Οικογενειακή ζωή», ενός έργου που στην κινηματογραφική του εκδοχή ήταν από τα πρώτα του περίφημου «δόγματος 95» και δεν είχε μουσική. Κυκλοφορεί από την καναδική Moderna Records και όπως ξέρει καλά να κάνει ο Μάνος Μυλωνάκης (Your Hand In Mine), δημιουργεί ατμόσφαιρες, στιλιζαρισμένα μοτίβα και εφιαλτικά τοπία για ένα έργο ξεμπροστιάζει τη σύγχρονη αστική οικογενειακή υποκρισία.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
14°
