Ένα βήμα μπρος, δύο πίσω

Αν ήταν εύκολο θα το κάνανε όλοι και θα γινόταν συνέχεια. Η ιστορία της ποπ κουλτούρας όμως και οι λίστες με τα καλύτερα όλων των εποχών μάς λένε πως από τη δισκογραφία των σπουδαίων συγκροτημάτων ένας ή δύο δίσκοι είναι αυτοί που αποκτούν διαχρονική αξία, που μπαίνουν στις λίστες με τα αξιομνημόνευτα άλμπουμ όλων των εποχών, που χαρακτηρίζουν την πορεία και την ιστορία του μουσικού ή του γκρουπ. Πολλές φορές δε, αυτοί οι δίσκοι δεν είναι καν συνεχόμενοι. Ένα καλό σερί δεν είναι τόσο εύκολο όσο στο μπιλιάρδο… Κι αν αυτός είναι ένας κανόνας που ισχύει για τους Beatles ή τους Beach Boys, για τους Kraftwerk ή τον Prince, για τους Velvets ή τους Led Zeppelin, δεν μπορεί παρά να ισχύει για τον Kendrick Lamar και για τον Kanye West. Τα προηγούμενα άλμπουμ και των δύο θα τους ακολουθούν για πάντα, θα χαρακτηρίζουν την προσωπική τους δισκογραφία, θα συγκαταλέγονται στα πιο σπουδαία άλμπουμ της δεκαετίας και του hip-hop, θα ορίζουν την προσωπική τους μουσική ιστορία. Η συνέχεια όμως δεν είναι ανάλογη…

Το «Yeezus» του Kanye West το 2013 και το «To Pimp A Butterfly» του Kendrick Lamar πέρυσι ήταν δύο πραγματικά σπουδαία άλμπουμ που δικαίως έχουν πια μια περίοπτη θέση στην ιστορία της μουσικής, βάζοντας τους δημιουργούς τους σε αυτή την «κλειστή λέσχη» των ιδιαίτερων και ιδιοφυών μουσικών που σπρώχνουν τα πράγματα μπροστά. Όμως το να κάνεις ένα πολύ καλό άλμπουμ κι ένα ακόμη στη σειρά, είναι ένα σπάνιο αστρικό φαινόμενο απ’ αυτά που συμβαίνουν μια φορά στο τόσο.

Ο Kendrick Lamar διάλεξε (σοφά ποιών) να μην αναμετρηθεί με τον προηγούμενο δίσκο του αλλά να μας δώσει κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και σαν b-side. Το «Untitled unmastered» είναι ένας δίσκος με ηχογραφήσεις σε μορφή (σχεδόν) demos της τριετίας 2013-2016, την περίοδο δηλαδή που ηχογραφούσε το «To Pimp A Butterfly». Περιλαμβάνει ένα ποικιλόμορφο μουσικό υλικό όπου παίζει με τις φωνές, τους jazz ήχους, το funk, τις μουσικές ατμόσφαιρες, και φανερώνει μεν το ταλέντο και τις δυνατότητές του αλλά αποτελεί περισσότερο συλλεκτικό υλικό για τους φανατικούς του φίλους παρά έναν κανονικό δίσκο. Βέβαια η δυναμική που απέκτησε το όνομά του από πέρυσι, έκανε κι αυτό το EP (παρά κανονικό άλμπουμ) να γνωρίσει μεγαλύτερη αποδοχή απ’ αυτή που πραγματικά του αξίζει.

Ο Kanye West μετά τους πειραματισμούς και την πρωτοπορία προτίμησε τη λύση ενός πιο συμβατικού δίσκου με minimal ύφος και εμμονικά επαναλαμβανόμενες μελωδίες, κυρίως όσον αφορά στα instrumental κομμάτια που δεν είναι και λίγα. Το «The Life of Pablo» περισσότερο συζητιέται για τον τίτλο του που άλλαζε συνεχώς μέχρι να οριστικοποιηθεί, αλλά και για το αν αναφέρεται στον Πικάσο ή στον Εσκομπάρ, παρά για το περιεχόμενό του. Ο Kanye West έχει ήδη δύο δίσκους σε πολλές λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών, αλλά το καινούργιο του άλμπουμ δεν θα είναι μία ακόμη προσθήκη.