Παραγωγός, DJ και μουσικός, ο RSN έχει ήδη διαγράψει μια σημαντική πορεία στη μαύρη μουσική με εστιάση σε soul, funk αλλά και το trip hop ύφος του Μπρίστολ. Τον περασμένο μήνα κυκλοφόρησε τη νέα του προσωπική δουλειά «Analog Memories» από τη Minos - EMI με πολλές ελληνικές και διεθνείς συμμετοχές. Ένα άλμπουμ που τον περνά σε ένα επόμενο στάδιο παραγωγής και δυναμικότητας. Από το 2009 συμμετέχει ως DJ στο βρετανικό nu-soul, future funk γκρουπ των Belleruche, έχει παίξει με ονόματα όπως Wailers, Charles Βradley, Ζaz κι έχει βάλει την υπογραφή του στη μουσική του ντοκιμαντέρ του Guardian «Greece’s Biggest Hospital» και του τηλεοπτικόυ spot των Γιατρών του Κόσμου. O Άρης εξηγεί τη συναρπαστική αυτή μουσική περιπέτεια.
Photo: Ορέστης Σεφέρογλου
Ποιες είναι οι πρώτες σου μουσικές μνήμες;
Ακούγαμε πολλή μουσική στο σπίτι μου. Κόλλησα και εγώ το μικρόβιο κι άρχισα να αγοράζω τα δικά μου βινύλια, να ψάχνομαι, να διαβάζω...
Πώς έγιναν οι πρώτοι σου μουσικοί πειραματισμοί και με τι όργανα ή equipment;
Στο υπόγειο του σπιτιού μου, με ένα sampler Akai Mpc2000, πολλούς δίσκους-πικάπ, έναν υπολογιστή και ένα keyboard της Υamaha. Περνούσα άπειρες ώρες εκεί να προσπαθώ να γράψω.
Πώς προέκυψε η συνεργασία με τους Belleruche;
Το 2009 ο Ricky και η Kathrin είχαν μπει στη διαδικασία να βρουν έναν dj κυρίως για τα τουρ εκτός Βρετανίας. Στα πλαίσια μιας περιοδείας τους παίξαμε στην Αθήνα, ταιριάξαμε on stage και μόλις τελείωσε η συναυλία μού έκαναν την πρόταση. Έξι χρόνια τώρα έχουμε ταξιδέψει πολύ και συνεχίζουμε, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι έχω κερδίσει δύο πραγματικούς φίλους. Δεν γινόταν να μην είναι στο «Analog Memories».
Πόσο διήρκεσε η προετοιμασία του «Analog Μemories» και πώς ολοκληρώθηκε μέσα και από τις πολλές συνεργασίες του;
Ένα χρόνο ακριβώς μου πήρε το μουσικό κομμάτι μαζί με επαφές και συνεννοήσεις. Είχα όλο το concept στο κεφάλι μου και δούλεψα πολύ σκληρά για να το κάνω ακριβώς όπως το είχα σκεφτεί. Φυσικά έπαιξαν μεγάλο ρόλο και οι συνεργασίες μου μία προς μία. Χωρίς αυτούς τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο και τους ευχαριστώ ειλικρινά!
Photo: Av spun
Πες μας για κάποιες ιδιαιτερότητες των συνεργασιών αυτών. Φαντάζομαι κάποιες έγιναν μέσω net, για παράδειγμα δίνοντας σου κομμάτια του συνολικού παζλ του άλμπουμ;
Mία ιδιαιτερότητα ήταν ότι έπρεπε να υπολογίσω τη διαφορά ώρας την περίοδο που βρισκόταν η Kathrin deBoer στην Αυστραλία. Όταν επέστρεψε στην Ευρώπη, έκανε ένα ταξίδι μέχρι την Αθήνα και κάναμε μαζί δύο κομμάτια (το «Everything» κι άλλο ένα για το δικό της δίσκο). Το «Lucky Old You» όμως το γράψαμε... υπερατλαντικά! Επίσης η Thaliah ήταν για μία σεζόν εκτός Αθηνών κι αυτή η απόσταση απαιτούσε λίγη παραπάνω προσπάθεια σε θέματα επικοινωνίας και ηχογραφήσεων. Στις υπόλοιπες συμμετοχές από το εξωτερικό (Αγγλία, Ρωσία, Γαλλία) βοήθησε βεβαίως το net. Το όμορφο σε όλο αυτό είναι ότι όλοι πίστεψαν στο «Analog Memories» και έδωσαν το 100% τους. Είχα τη χαρά να συνεργαστώ με μουσικούς που εκτιμώ και δεν είχαμε την ευκαιρία να δουλέψουμε μαζί πιο πριν, όπως π.χ. με τον Σεραφείμ Τσοτσώνη!
Tι έχει αλλάξει στον ήχο σου από την εποχή του «Μuddy Roads»;
Θέλω να πιστεύω ότι είναι πιο ώριμος. Και μουσικά και παραγωγικά.
Σίγουρα το «Hang on to a Dream». Απλά ήθελα να ακούσει κι άλλος κόσμος το αυθεντικό των Gandalf.
Ποια εμφάνισή σου θυμάσαι πιο έντονα από τα φεστιβάλ που έχεις συμμετάσχεις;
Μια εμφάνιση στο Les Herbieres της Γαλλίας πριν δυο χρόνια όπου παίξαμε σε ένα φεστιβάλ με τους Τhe Wailers και τον Dj Vadim. Πέρα από το ότι γνώρισα τη θρυλική μπάντα του Bob Marley, ήταν ένα φεστιβάλ με πολύ κέφι πάνω και κάτω από τη σκηνή και με πάρα πολύ κόσμο. Aξέχαστη εμπειρία.
Πόσο διαφορετική είναι η προσέγγισή σου στη μουσική για φιλμ;
Όταν γράφεις ένα δίσκο κάνεις εσύ την εικόνα στο μυαλό σου. Όταν γράφεις για μια ταινία, σου δίνει ο άλλος την εικόνα και την συμπληρώνεις εσύ με τη μουσική.
Πώς ήταν η παρουσίαση στο Ρομάντσο;
Zήσαμε όλοι πολύ όμορφες στιγμές. Παίξαμε το δίσκο από την αρχή ως το τέλος, κάποια covers και στο τέλος κλείσαμε όλοι on stage τζαμάροντας και φτιάχνοντας ένα κομμάτι εκείνη την ώρα! Η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη και πολύ θερμή. Ραντεβού στο επόμενο, που θα γίνει τον Φλεβάρη.
Last words… Ευχαριστώ όλους τους ανθρώπους που με βοήθησαν να γίνει το «Analog Memories» πραγματικότητα. Θα έρθουν πολλά νέα πράγματα σύντομα. Μπορεί κανείς να τα παρακολουθήσει στη σελίδα μου στο Facebook.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
11°
