Και που βγαίνουν ακόμη ελληνικοί δίσκοι, είναι από μόνο του ένα θαύμα. Πόσο μάλλον που είναι προφανές πια πως ο πήχης έχει ανέβει, πως το καλό και το αξιοπρεπές το συναντάς εύκολα, πως κάτι συμβαίνει εδώ «στο χώρο του αοράτου».
Από την ελληνική παραγωγή του 2015 που υπέπεσε στην αντίληψή μου δημιουργήθηκε μία λίστα ελληνικών άλμπουμ που αξίζουν μια πιο προσεκτική ματιά. Θα μου επιτρέψετε και μια μικρή αυταρέσκεια: Τα κείμενα που συνοδεύουν τους περισσότερους από τους δίσκους που ακολουθούν, προέρχονται από τις αντίστοιχες κριτικές παρουσιάσεις που έγιναν στην AthensVoice μέσα στη χρονιά...
Μιχάλης Δέλτα - Life Is Now
Ο Μιχάλης είναι πραγματικός καλλιτέχνης, άνθρωπος που διαρκώς εξελίσσεται και μεγαλώνει ωραία, οργισμένος αλλά και ήρεμος, δημιουργικός και κοσμοπολίτης. Έχει ξεφύγει από τα στενά όρια της electronica και απλώς είναι το εκφραστικό του όχημα για να αναπτύξει τις μουσικές του δημιουργίες που καθορίζονται όλο και πιο συχνά από συναισθήματα, εικόνες, ποιητική και λυρική διάθεση, νυχτερινά τοπία στην Αθήνα, στο Βερολίνο, στον κόσμο ολόκληρο.
Μόνος πια και αλλάζοντας μουσικό πεδίο δράσης, δημιουργεί αστικά μπλουζ με πειστικότητα και χιούμορ χωρίς να απεμπολεί την καλή αίσθηση τραγουδοποιίας με την οποία μας είχε συστηθεί.
Μετά από καιρό επιστρέφουν με ένα ακόμη ενδιαφέρον άλμπουμ. Τραγούδια που καλύπτουν μια μεγάλη περίοδο από το 1998 ως το 2015, ακούγονται όμως όλα νέα, δημιουργικά, ασυνήθιστα και ιδιαίτερα. Ο ήχος της τρομπέτας «προβοκάρει» το rock τρίο (κιθάρα, μπάσο, τύμπανα) και τα φωνητικά της Cassi δίνουν αισθήσεις στο ζοφερό τοπίο.
Φοίβος Δεληβοριάς - Καλλιθέα
Η νοσταλγία ως δημιουργικό όχημα και όχι ως τροχοπέδη. Αναμνήσεις παιδικότητας, γλυκόπικρα συμπεράσματα ενηλικίωσης, καρτ-ποστάλ από μια πόλη που άλλαξε άσχημα, ήχοι που παραπέμπουν σε αυτό που κάποτε μας περιέβαλε.
Jan Van De Engel - ΓιανΒαν
Ο JanVanDeEngel, βασισμένος σε εξαιρετικούς στίχους του Ευθύμη Φιλίππου, δοκιμάζει να εισβάλει στον κόσμο του λαϊκού τραγουδιού. Ήχος Ομόνοιας σε τζαζ ύφος, χρήση όλων των κλισέ του είδους αλλά με ανατρεπτική διάθεση, αίσθηση του χιούμορ (σε στίχους και ήχους), το άλμπουμ ακροβατεί σ’ εκείνο το σημείο που συναντιούνται τα πανηγύρια με την τζαζ, το χιούμορ και ο σουρεαλισμός με το λαϊκό νταλκά, το διαρκές ελληνικό χωνευτήρι Δύσης και Ανατολής.
Πέτρος Κλαμπάνης - Minor Dispute
Ο Ελληνας μπασίστας που δραστηριοποιείται στη Νέα Υόρκη και τρεις ακόμη μουσικοί (πιάνο, κιθάρα, τύμπανα) που παίζουν μαζί του, δημιουργούν ένα απολαυστικό άλμπουμ σύγχρονης jazz με ωραία παιξίματα και γάργαρο περιεχόμενο.
Η Νεφέλη Λιούτα δέχεται δημιουργικές επιδράσεις από τα ηπειρώτικα μοιρολόγια και συνεχίζει να διατυπώνει ένα λόγο με ποιητικό ενδιαφέρον, δημιουργώντας ένα ακόμη άλμπουμ που στέκεται αυτόφωτο σε ένα σύμπαν αντιγραφών.
The Next Step Quintet - 2
Με το 2ο άλμπουμ τους πιστοποιούν την αξία τους, το σεβαστικό τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν την παράδοση της jazz αλλά και τη δημιουργική τους διάθεση να την αναθεωρήσουν.
Δημήτριος Κουζής - The Circle of Life
Συνθέσεις για βιολί και βιόλα που κατορθώνουν να δημιουργήσουν ονειρικά τοπία, να μην εκπέσουν στην εύκολη συγκίνηση που προκαλούν τα ηχοχρώματα των συγκεκριμένων οργάνων και να προκαλέσουν αισθητική απόλαυση.
Κος Κ. - 40 μέρες
Ιδιοσυγκρασιακός καλλιτέχνης με λόγο που καδράρει στη στιγμή, σε εσταντανέ της ζωής, που αφηγείται ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι και μικρά διηγήματα, με σαρκασμό, χιούμορ και ειρωνεία, με θεατρικό στιλ και έναν ήχο που δεν συνοδεύει απλώς το λόγο αλλά τον γδέρνει, τον ματώνει, τον πονάει και μετά τον γλυκαίνει.
Ανδρέας Πολυζογόπουλος - Anicca
Ζεστή, φιλική, καταπραϋντική ατμόσφαιρα και ωραία ταξιδιάρικη παρέα από την αρχή ως το τέλος. Ο γνωστός τρομπετίστας με το καινούργιο του άλμπουμ φανερώνει μελωδικές αρετές, δημιουργική λιτότητα και γνώση της jazz και με τη βοήθεια καλών μουσικών φτιάχνουν ένα χειροποίητο άλμπουμ με ανθρώπινες διαστάσεις
Adolf Plays the Jazz - Tinder
Δείξε μου τους φίλους σου… Τα samples του δίσκου προέρχονται από ταινίες του Polanski και του Gilliam, από δίσκους των Archive και του RichardSkelton, από ποίημα του Ginsberg, όμως η ενδιαφέρουσα πλοκή δημιουργικού θορύβου είναι και πάλι δική τους υπόθεση και τα καταφέρνουν ακόμη καλύτερα από τον πρώτο τους δίσκο.
Παύλος Παυλίδης + B-movies - Στο διπλανό ουρανό
Ένας ευαίσθητος και ρομαντικός ποπίστας με ταλέντο στις μελωδίες, με στίχους που έχουν εμφανή ποιητική διάσταση, με λεπτοδουλειά (από τους b-movies) στα παιξίματα, με ευφάνταστες ενορχηστρώσεις και το χάρισμα να δημιουργεί όμορφες εικόνες, κι όλο αυτό πακεταρισμένο σε μία αντίστοιχης αισθητικής συσκευασία.
Thee Holy Strangers - Thee Holy Strangers
Ο Αλέξης Καλοφωλιάς παρέα με άξιους μουσικούς, όπως οι κυρίες Φλώρα Ιωαννίδη και Τζένη Καπάδαη στα φωνητικά, οι Νίκος Φυσάκης και JohnHardy από τους Dustbowl και Τάσος Παλαιολόγου (700 Machines) αφήνονται γλυκά στη γοητεία των blues, του rock της ερήμου, στη soul και στις slide κιθάρες και δημιουργούν ένα ενδιαφέρον,παρεΐστικο, σοβαρό, δουλεμένο με μεράκι άλμπουμ.
Η κοσμοθεωρία του «it’s only rock ’n’ roll but I like it» φαίνεται απλή αλλά (γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο) δεν είναι. Το αθηναϊκό ντουέτο γνωρίζει και σέβεται το σπορ της γκαραζοψυχεδέλειας και γι’ αυτό κάνει ένα άλμπουμ που, ενώ φαίνεται απλό, δεν είναι.
Eziak - No Place Land
Το δεύτερο μουσικό ταξίδι του σχήματος από τη Χαλκίδα είναι ακόμη καλύτερο από το πρώτο, πιο πλήρες και αποτελεσματικό. Κιθάρες, πνευστά, κρουστά και έγχορδα δημιουργούν ηχητικά τοπία συναισθηματικής φόρτισης αλλά και ψυχρής κομψότητας.
Whereswilder - Yearling
Οι Whereswilder είναι ένα ενδιαφέρον σύνολο που συνδυάζει επιτυχώς και αποτελεσματικά τo shoegaze (κυρίως στην πρώτη πλευρά) με την ψυχεδέλεια (κυρίως στη δεύτερη πλευρά) και δημιουργεί ένα προσωπικό υβρίδιο που έχει τσαγανό, έχει χρώματα, έχει νοσταλγία αλλά και προσωπική άποψη.
Λόλεκ - Ουρανός μολύβι
Ο πάντα δημιουργικός, ιδιαίτερος και προσωπικός Λόλεκ δοκιμάζει εδώ να δημιουργήσει αισθητική και συνθήκες ρεμπέτικης τραγουδοποιίας χρωματισμένης από το γνωστό απαλό, μελαγχολικό και ποιητικό του ύφος, δημιουργώντας ένα σύνολο σύγχρονων αστικών blues με ενδιαφέρουσα στιχουργία, επίσης επηρεασμένης από τη ρεμπέτικη αισθητική.
Σtella - Σtella
Electropop ήχοι, φωτεινές μελωδίες, ιδιαίτερη ερμηνεία, στοιχεία rock, φροντισμένη παραγωγή, αναμνήσεις από τα 80s και τα 90s είναι τα υλικά της για ένα ενδιαφέρον και αξιοσημείωτο ντεμπούτο που υπόσχεται πολλά.
Sugahspank! & the Swing Shoes - The Holy Show
Η χημεία τους είναι φανερή, τα πολλά live που έχουν κάνει μαζί έχουν μετατρέψει τη συνεργασία της Sugahspank! και των SwingShoes σε ένα δεμένο και αποτελεσματικό σύνολο που λειτουργεί άψογα.
Αγόρι Γιώργος - Αγόρι Γιώργος
Οι πάντα ενδιαφέροντες the Boy και Κτήρια τη Νύχτα συνεργάζονται δημιουργικά και ηχογραφούν μέσα σε μία μέρα ένα δίσκο ηχητικών θορύβων και ποπ μελωδιών ντύνοντας στίχους με τη σκληρότητα, την απόγνωση, την ποιητικότητα και τις εμμονές που μας έχει συνηθίσει ο Αλέξανδρος Βούλγαρης.
Στυλιανός Τζιρίτας - A.O.R.
Δημιουργικός θόρυβος, avant garde αναζητήσεις, ποιητικός σουρεαλισμός και ανατρεπτικά κείμενα, αλλά με τη συνοχή και τη συναρμολόγηση που κρύβουν από πίσω έναν καλλιτέχνη.
Θα ήθελα ακόμη να αναφέρω τα άλμπουμ: PutaVolcano - «theSun», theCaveChildren - «Quasiland», 7 Odds - PeopleWannaSee (EP), Άκης Περδίκης - Softcore (EP), VinylSuicide - «HomewardBound», MonsieurMinimal - «HighTimes», Artefacts Ensemble - «Thiva 102 km», Tania Giannouli Ensemble - «Transcendence», Λάμπρος Παπαλέξης & οι Χτισμένες των Θεμελίων - «Δηλητήριο ποτισμένο με αγάπη», ZebraTracks - «Waves», Parallel Worlds & Self Oscillate - «World Adapter».
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
17°
