Θυμός στο Χόλιγουντ: γιατί το deal Netflix – Warner Bros. θεωρείται απειλή για δουλειές, αίθουσες και ταινίες

Η αρχική μελαγχολία του Χόλιγουντ για την «πώληση» της Warner Bros. έχει μετατραπεί σε καθαρό θυμό. Η συμφωνία-μαμούθ των 83 δισ. δολαρίων με την οποία η Netflix αποκτά την ιστορική κινηματογραφική εταιρεία και το HBO Max δεν αντιμετωπίζεται πια ως ένα ακόμη επεισόδιο συγκέντρωσης ισχύος στο streaming, αλλά ως υπαρξιακή απειλή για ολόκληρο το οικοσύστημα της βιομηχανίας.

Συνδικάτα σεναριογράφων, αιθουσάρχες, δημιουργοί και πρώην «πρόσωπα» του Χόλιγουντ μιλούν ανοιχτά για απώλειες θέσεων εργασίας, κλείσιμο κινηματογράφων και περαιτέρω φτωχοποίηση της κινηματογραφικής δημιουργίας. Η Jane Fonda έφτασε να χαρακτηρίσει τη συμφωνία «επικίνδυνη κλιμάκωση μιας κρίσης συγκέντρωσης που απειλεί τη δημοκρατία της ψυχαγωγίας». Το Σωματείο Σεναριογράφων των ΗΠΑ προειδοποιεί ότι πρόκειται ακριβώς για το είδος συγχώνευσης που οι αντιμονοπωλιακοί νόμοι σχεδιάστηκαν για να αποτρέψουν.

Η Netflix επιμένει ότι θα σεβαστεί το “theatrical model” της Warner Bros. και ότι οι ταινίες θα συνεχίσουν να προβάλλονται πρώτα στις αίθουσες. Ωστόσο, ελάχιστοι στο Λος Άντζελες πείθονται. Οι παλαιότερες δηλώσεις του Ted Sarandos, που χαρακτήριζε τις κινηματογραφικές αίθουσες «ξεπερασμένη ιδέα για τον μέσο θεατή», στοιχειώνουν πλέον τη συζήτηση.

Ο φόβος δεν αφορά μόνο το box office ή τις αίθουσες. Μέσα σε μια πενταετία πανδημίας, απεργιών, εξαγωγής παραγωγών εκτός ΗΠΑ και ταχείας εισόδου της τεχνητής νοημοσύνης, δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι έχουν ήδη χάσει δουλειές. Για πολλούς στο Χόλιγουντ, «consolidation» σημαίνει απλώς το επόμενο κύμα απολύσεων.

Ίσως όμως η μεγαλύτερη ανησυχία να αφορά τη δημιουργικότητα. Όπως επισημαίνουν παραγωγοί και δικηγόροι ανεξάρτητου σινεμά, όταν οι αγοραστές λιγοστεύουν, το ρίσκο εξαφανίζεται. Και χωρίς ρίσκο, οι ταινίες γίνονται ασφαλείς, προβλέψιμες και λιγότερο πολιτικές.

Το deal Netflix – Warner Bros. μπορεί ακόμη να μπλοκαριστεί από τις ρυθμιστικές αρχές. Μέχρι τότε όμως, στο Χόλιγουντ έχει ήδη πέσει ο τίτλος τέλους της αθωότητας: το streaming δεν θεωρείται πια απλώς μέσο διανομής, αλλά δύναμη που επαναχαράσσει τους όρους του ίδιου του κινηματογράφου.

Πηγή: New York Times