Μονομάχος ΙΙ: Ο Ρίντλεϊ Σκοτ συνεχίζει να μονομαχεί στην αρένα του θεάματος

Αρκετά χρόνια μετά τον θάνατο του ηρωικού Μάξιμου από τα χέρια του θείου του, ο Λεύκιος, που ζει μακριά από τη Ρώμη (η οποία έχει παρακμάσει και μοιάζει χαοτική εξαιτίας των τυραννικών αυτοκρατόρων της), είναι αναγκασμένος να αναμετρηθεί με το παρελθόν του και να ζητήσει εκδίκηση για μια πρόσφατη τραγωδία που τον σημάδεψε.

Σχεδόν μια εικοσαετία μετά το τέλος του πρώτου «Μονομάχου» και με κάποια πρόσωπα από το παρελθόν να βρίσκονται στις θέσεις τους (η Λουκία, που είναι η μητέρα του Λεύκιου, κάποιοι συγκλητικοί, ο στρατηγός Ακάκιος, που είχε υπηρετήσει στο πλευρό του Μάξιμου), ο Ρίντλεϊ Σκοτ υπογράφει τη συνέχεια της ιστορίας. Δεν υπάρχει όμως ίχνος πρωτοτυπίας στο σίκουελ: η περιπέτεια του Λεύκιου είναι σχεδόν ίδια με εκείνη του Μάξιμου, ο κομβικός ρόλος του άρχοντα των μονομάχων (μακράν ο πιο ενδιαφέρον χαρακτήρας του φιλμ είναι ο Μάκρινους του Ντένζελ Ουάσινγκτον) ακολουθεί την πεπατημένη του αρχικού φιλμ, ακόμη και η ερωτική ιστορία με τη σχέση της Λουκίας και του στρατηγού Ακάκιου είναι κομμάτια βγαλμένα, θαρρείς, από την ταινία του 2000. Η μοναδική σημαντική διαφορά εντοπίζεται στο κομμάτι της δράσης, όπου κάποιες μάχες στο Κολοσσαίο (ο αήττητος μονομάχος με τον ρινόκερο, η αναβίωση της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας, με την αρένα να έχει μετατραπεί σε τεράστια δεξαμενή με καρχαρίες!) έχουν κάποιο ενδιαφέρον, αλλά ως εκεί. Ο Πολ Μεσκάλ («Aftersun») αρκετά πειστικός στον ρόλο του αποφασισμένου για όλα μονομάχου, όμως το δίδυμο των αδελφών τυράννων που βρίσκονται στον ρωμαϊκό αυτοκρατορικό θρόνο είναι ο ορισμός της καρικατούρας.