Κινηματογραφος

Μαύρος κότσυφας, μαύρο βατόμουρο: Σχέση ή ανεξαρτησία;

Εναλλάσσοντας το προβλέψιμο κοινωνικό σχόλιο με τη σκιαγράφηση του πορτρέτου της δυνατής ηρωίδας, η σκηνοθέτρια Ελέν Ναβεριάνι υπογράφει ένα αποστασιοποιημένο δράμα με έντονο καλλιτεχνικό προφίλ

Κωνσταντίνος Καϊμάκης
ΤΕΥΧΟΣ 901
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Μαύρος κότσυφας, μαύρο βατόμουρο: Κριτική για την ταινία της Ελέν Ναβεριάνι με πρωταγωνιστές τους Έκα Τσαβλεϊσβίλι, Τεμίκο Τσιτσινάντζε, Ανκα Κχουρστίντζε

Η Ετέρο είναι μια 48χρονη γυναίκα που ζει σε ένα μικρό χωριό στη Γεωργία. Η επιλογή της να μην παντρευτεί ποτέ καθώς αγαπά την ανεξαρτησία της και τα γλυκά, την κάνει πολλές φορές επίκεντρο κακεντρεχών συζητήσεων και κουτσομπολιών ακόμη και από τις κολλητές της, που είναι όλες παντρεμένες και μητέρες. Η Ετέρο δεν ασχολείται με όλα αυτά, ώσπου ένας απρόσμενος έρωτας την αναστατώνει.

Εναλλάσσοντας το προβλέψιμο κοινωνικό σχόλιο (η λεπτομερής καταγραφή της ζωής στην κλειστή κοινότητα του χωριού) με την επιδέξια σκιαγράφηση του πορτρέτου της δυνατής ηρωίδας, η ταλαντούχα Γεωργιανή σκηνοθέτρια υπογράφει ένα αποστασιοποιημένο δράμα με έντονο καλλιτεχνικό προφίλ. Τρομερή η πρωταγωνίστρια, κάνει κτήμα της έναν απαιτητικό και ζόρικο ρόλο χάρη στην ακρίβεια των ψυχολογικών και συναισθηματικών δοκιμασιών που βιώνει η ηρωίδα της και την κάνουν να αμφισβητεί το νόημα της λιτής ζωής της. Ειδικά όλο το εξαίσιο τελευταίο ημίωρο είναι η απόδειξη για το πώς μπορούν να ανατραπούν τα πάντα σε μια άκρως τακτοποιημένη συνθήκη από τη μια στιγμή στην άλλη, με καταλύτη ένα μικρό σκίρτημα ή μια απλή κίνηση τρυφερότητας. Η ταινία συμμετείχε στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών του Φεστιβάλ Καννών, ενώ κέρδισε τα βραβεία καλύτερης ταινίας και γυναικείας ερμηνείας στο φεστιβάλ του Σαράγεβο.