Κινηματογραφος

«Demeter: Η αφύπνιση του Κακού»: Το Κακό ταξιδεύει στο νέο κόσμο

Κριτική για τη νέα ταινία του Αντρέ Οβρενταλ

Κωνσταντίνος Καϊμάκης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Κριτική για την ταινία «Demeter: Η αφύπνιση του Κακού» του Αντρέ Οβρενταλ με τους Κόρεϊ Χόκινς, Εϊσλινγκ Φραντσίοζι, Λίαμ Κάνινγκχαμ

Η ρωσική σκούνα Demeter μεταφέρει από την Τρανσιλβάνια στο Λονδίνο ένα μυστηριώδες φορτίο 24 τεράστιων κιβωτίων. Κανείς δεν γνωρίζει το περιεχόμενο τους αλλά όταν κάποια περίεργα φαινόμενα αρχίζουν να συντελούνται στο πλοίο – μεταξύ άλλων μια ετοιμοθάνατη κοπέλα εντοπίζεται στο αμπάρι γεγονός που προκαλεί μεγάλη ανησυχία στο πλήρωμα- ο καπετάνιος αποφασίζει να ανοιχτούν τα κιβώτια.

Η πυκνή ατμόσφαιρα τρόμου που υπάρχει στο αρχετυπικό μυθιστόρημα του Μπραμ Στόκερ «Δράκουλας» αποτυπώνεται γλαφυρά στα καλοσχεδιασμένα κάδρα του Νορβηγός Αντρέ Όβρενταλ («Trollhunters»). Ο τελευταίος επιλέγει ένα μόνο κεφάλαιο του «Δράκουλα», το «Ημερολόγιο του Καπετάνιου» όπου καταγράφονται ανατριχιαστικά τα σκηνικά τρόμου στο Demeter που πυκνώνουν όσο το πλοίο πλησιάζει στο τελικό του προορισμό. Κι ενώ στο σχεδιασμό του κλειστοφοβικού τρόμου ο σκηνοθέτης δίνει δείγματα αυθεντικού horror ενστίκτου, το χτίσιμο της ιστορίας και η κλιμάκωση του σασπένς έχουν… θέμα. Οι φόνοι αρχίζουν να δείχνουν πανομοιότυποι, οι χαρακτήρες δυσκολεύονται να ξεφορτωθούν τη μονοδιάστατη ταυτότητα τους και η σταδιακή αποκάλυψη του προσώπου του Δράκουλα μάλλον απογοητεύει αντί να μας τρομάξει, λόγω της ανούσιας ευκολίας του CGI.