Κινηματογραφος

Η ευτυχία (Le Bonheur)

Η Ανιές Βαρντά των 60s στα ίχνη του ιμπρεσιονισμού

1965 | Έγχρ. | Διάρκεια: 79'
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
ΤΕΥΧΟΣ 707
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο Κωνσταντίνος Καϊμάκης γράφει την κριτική του για την ταινία «Η ευτυχία (Le Bonheur)» της Ανιές Βαρντά.

Ο Φρανσουά ζει ευτυχισμένος με τη σύζυγό του Τερέζ και τα δύο τους παιδιά σε ένα εργατικό προάστιο του Παρισιού. Εκείνος είναι ξυλουργός και εκείνη μοδίστρα. Όταν ο Φρανσουά πάει σε μια άλλη πόλη για δουλειά γνωρίζει την Εμιλί, υπάλληλο ταχυδρομείου, και ξεκινάει μια σχέση μαζί της που θα κάνει άνω κάτω τη ζωή του.

Το φιλμ της Ανιές Βαρντά από το 1965 διαδέχτηκε το ασπρόμαυρο αριστούργημά της «Η Κλεό από τις 5 ως τις 7». Σε αντίθεση με εκείνο το φιλμ, το έντονο χρώμα είναι το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κανείς από την εναρκτήρια κιόλας σεκάνς με το πικ-νικ που θυμίζει ιμπρεσιονιστικό πίνακα. Όμως η συνέχεια –παρότι η Βαρντά έχει πάντα την έγνοια να κάνει μια ταινία διαφορετική από τα συνηθισμένα– δεν αποκτά σημάδια πρωτοτυπίας ή σκηνοθετικής δεξιοτεχνίας. Παρότι το ρομαντικό στοιχείο της ιστορίας ιψενικού τριγώνου δίνεται με τη δέουσα προβλέψιμη γραφή, οι στάσεις των δύο γυναικών είναι εκείνες που αποδίδουν την πολυπλοκότητα των σχέσεων, με τον άντρα να μένει μάλλον απαθής στα όσα συμβαίνουν γύρω του. Η επιτηδευμένη ελαφρότητα και μια κάποια (παραπάνω από το κανονικό) φλυαρία αφαιρούν ίχνη της γοητείας του φιλμ, που προβάλλεται πρώτη φορά στη χώρα μας και στην εποχή του θεωρήθηκε ατόφιο αριστούργημα, κατακτώντας μάλιστα την Αργυρή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου καθώς και το βραβείο Louis Delluc ως η καλύτερη γαλλική ταινία της χρονιάς.

Σκηνοθεσία: Ανιές Βαρντά
Πρωταγωνιστούν: Ζαν-Κλοντ Ντρουότ, Κλερ Ντρουότ

INFO
Η ευτυχία Le Bonheur
1965 | Έγχρ. | Διάρκεια: 79'

  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Άγκνες Βάρντα
  • ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Ζαν-Κλοντ Νρουότ, Μάρκ Έιροντ, Μαρί-Φρανς Μπόγερ, Μαρσέλ Φάουρε-Μπέρτιν, Μάνον Λάνκλος, Σίλβια Σόρελ, Κριστιάν Ριελ
  • χρονολογια: 1965
Δες αναλυτικά