Ο Γιώργος Ταξίδης και το Άγιον Όρος ως υπέρτατος Τόπος Σιωπής

Στην Αγιορειτική Εστία για την έκθεση του Γιώργου Ταξίδη. Η σκιά και το φως, το μέσα και το έξω, η ποίηση και ο υπαινιγμός, το μολύβι και το κάρβουνο, το λάδι και η υδατογραφία, το πήγαινε και το έλα. Η εμπειρία και το βίωμα, η απουσία ανθρώπων, μοναχών ή επισκεπτών και την ίδια στιγμή η αίσθηση-βεβαιότητα ότι μόλις πριν λίγο κάποιος σηκώθηκε από το κρεβάτι του, το άφησε ξέστρωτο και τράβηξε για τον όρθρο. Ή για να συνεχίσει τον κάματο από εκεί που τον άφησε την προηγούμενη μέρα, μόχθος, αναπαλαίωση έργων τέχνης, συντήρηση ιερών βιβλίων αμύθητης αξίας.

Είκοσι σημεία της Μοναστικής Πολιτείας, Κουτλουμουσίου, Σίμωνος Πέτρας, Φιλοθέου, Ιβήρων, Καρυές, 15 πήγαινε και 15 έλα με το καραβάκι από την Ουρανούπολη, Χιλανταρίου, Ζωγράφου, στα Ιερά Κελιά του Παΐσιου στην Παναγούδα και στου Τιμίου Σταυρού. Εικόνες από το Άγιον Όρος της Ξηροποτάμου και της Καρακάλλου, της Διονυσίου και του Βατοπεδίου, περιηγήσεις σε μονοπάτια και μαγεμένες ώρες με μπλε φως εκεί στο λυκαυγές μεταξύ της μέρας και της νύχτας, ή βραδινή θέαση των άστρων, εκείνες τις στιγμές που από την κορυφή του Άθω το σύμπαν είναι ξάστερα ορατό, μα όσο μακριά και να το διαπεράσει η ματιά σου, είναι αδύνατον να διακρίνεις τον Θεό.

Στου Αγίου Ακάκιου και στην Παντοκράτορος, στη Γρηγορίου και την Αγίου Παύλου, δεν άφησε ούτε ένα σημείο που να μην το επισκεφθεί ο Δραμινός ζωγράφος Γιώργος Ταξίδης. 15 πήγαινε, 15 έλα και ιδού ρόπτρα, κρεβάτια, κλειδαριές, πόρτες σκαλισμένες περίτεχνα και εσωτερικές αυλές, κεριά και καντήλια, παράθυρα και έγχρωμα σούρουπα κοντράστ με τα βιβλία στην ασπρόμαυρη βιβλιοθήκη. Σε μια συζήτησή τους, ο Πατέρας Ιωακείμ θα παρομοιάσει το Όρος με έναν αλευρόμυλο: «Άλλος θα μείνει, άλλος θα φύγει, άλλος θα συναντήσει κάποιον, άλλος θα προσπεράσει γρήγορα. Ανεξάρτητα από τον χρόνο παραμονής τους, όλοι, κάτω στις σόλες των παπουτσιών τους θα έχουν λίγο αλεύρι».

Η έκθεση διακλαδώνεται, οι Μονές αλλάζουν όνομα, Μεγίστης Λαύρας, Σταυρονικήτα, Ιερό Κάθισμα Αγίου Ευσταθίου- Μυλοπόταμος, Ξενοφώντος, τετράδια σημειώσεων, ημερολόγια επισκέψεων, εκτός από ζωγραφική και γλυπτά με συμβολισμούς, δεσπόζουσα είναι και η περίτεχνη φωτορεαλιστική ματιά και τεχνική του καθώς η ζωγραφική του συνοψίζει τη σιωπή και το μυστήριο, την υπέρβαση και το μεταφυσικό, την εκκωφαντική μαγεία του άχρονου τόπου που ταξιδεύει ανά τους αιώνες ίδιος, πλήρης και απαράλλαχτος. Σχέδια ακριβή, απεικάσματα οξείας παρατήρησης και προσωπικής εμπλοκής με ό,τι και να αποτυπώνουν, λυρισμός, συγκίνηση και μια εντυπωσιακή απεικόνιση του Οστεοφυλακίου της Ξενοφώντος όπου φυλάσσονται ευλαβικά τα κρανία -memento mori και διαρκής υπενθύμιση περί του ποιοι είμαστε και πού πηγαίνουμε.

Είκοσι πέντε χρόνια από την ίδρυσή της, και η Αγιορειτική Εστία συνεχίζει να εντυπωσιάζει με μια έκθεση που είναι μακράν το πιο ενδιαφέρον τρέχον εικαστικό γεγονός του φετινού καλοκαιριού. Μην αμελήσετε…

Γιώργος Ταξίδης, Άγιον Όρος - Τόπος Σιωπής, έως 11/10
Επιμέλεια προγράμματος και οργάνωση, Αναστάσιος Ντούρος
Επιμέλεια έκθεσης, Γιάννης Μπόλης
Αγιορειτική Εστία, Εγνατίας 109, Θεσσαλονίκη