Αντώνης Κυριακούλης
©Αντώνης Κυριακούλης «Λασκαρίνα και Μαντώ, δύο φίλες από δω»
Εικαστικα

Το ’21 αλλιώς: Η ελληνική επανάσταση μέσα από την τέχνη σήμερα

11 Έλληνες εικαστικοί εμπνέονται από την ελληνική επανάσταση και μάς στέλνουν τα έργα και τις σκέψεις τους
62222-137653.jpg
A.V. Team
ΤΕΥΧΟΣ 777
8’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
  • ΤΕΥΧΟΣ 777
  • 62222-137653.jpg
    A.V. Team
  • 8’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
11 Έλληνες εικαστικοί εμπνέονται από την ελληνική επανάσταση και μάς στέλνουν τα έργα και τις σκέψεις τους

Ο Αντώνης Κυριακούλης, ο Νεκτάριος Σταματόπουλος, ο Γιάννης Αδαμάκης, ο Φίλιππος Φωτιάδης, ο Χρήστος Μποκόρος, οι Βαγγέλης Κύρης & Anatoli Georgiev, ο Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, η Μάρια Μπαχά, ο Cacao Rocks (Ιάσων Μέγκουλας) και ο Δήμος Τσορμπατζόγλου και η Αλεξία Οθωναίου εμπνέονται από την Ελληνική Επανάσταση. 

Αντώνης Κυριακούλης

Λασκαρίνα και Μαντώ, δύο φίλες από δω 

Βγες Μαντώ στο καλντερίμι
να σου πω το μυστικό
ο Παλ Πατ θα μας τινάξει
όλο μας τον τουρισμό

Να φοβάσαι Μαυρογένους
σε τουριστική season
δεν σηκώνουνε λαβάρων
παρά μόνο αφισών
 
«Λασκαρίνα και Μαντώ», 27x35 εκ., 2021, σπέσιαλ για την ATHENS VOICE 1821, ακουαρέλα

© Νεκτάριος Σταματόπουλος, «Ο Τσολιάς μας, λοιπόν... 200 χρόνια»

Νεκτάριος Σταματόπουλος

Ο Τσολιάς μας, λοιπόν... 200 χρόνια

Σχεδίασα αυτη την καρικατουρίστικη εκδοχή για ένα κομικ στα πρώτα τεύχη της Α.V. Και κάποτε, μάλιστα, τη μορφή αυτή τη συνάντησα με σάρκα και οστά (χωρίς τη φουστανέλα) σε κάποιο bar του κέντρου γεμάτη με τις αντιφάσεις που πάντα σε κάνουν να απορείς και να κοιτάς ξανά για να βγάλεις άκρη καχύποπτα. Όταν σκέφτομαι τον Τσολιά, σκέφτομαι συνειρμικά τον μεγάλο Γιάννη Τσαρούχη και τον στοχασμό του πάνω σε αυτή την αντίφαση της Ελληνικότητας, που ζητάει τη θέση της, και την ανάγκη μας για Μοντερνισμό. Και τι άσκοπη σύγκρουση, όμως, καθώς η αντίφαση είναι βασικό στοιχείο του Μοντερνισμού. Συνεπώς, το σύμβολο του Τσολιά για μένα συμπυκνώνει διαχρονικά την άσκοπη σύγκρουση του Έλληνα με τον εαυτό του. Τσολιάς μπροστά στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη ή τσολιαδάκι φολκλόρ σουβενίρ από απέναντι; 

© Νεκτάριος Σταματόπουλος, «Ο Τσολιάς μας, λοιπόν... 200 χρόνια»

Αλεξία Οθωναίου
©Αλεξία Οθωναίου

Αλεξία Οθωναίου

Αλεξία Οθωναίου
©Αλεξία Οθωναίου

Αλεξία Οθωναίου

Αλεξία Οθωναίου

Το κόμικ προέρχεται από το βιβλίο «21+1 συγγραφείς γράφουν - καλλιτέχνες εικονογραφούν για το 1821», εκδόσεις Παπαδόπουλος

Γιάννης Αδαμάκης 

Ξεχνιέμαι, πολλές φορές, ανάμεσα σε παιδικά παιχνίδια. Ψάχνω σε σκονισμένα συρτάρια. Ανακαλύπτω τα παλιά μου στρατιωτάκια. Ταξιθετώ σκηνές με όπλα. Οργανώνω φανταστικές μάχες. Παρελάσεις με μπάντες και ελληνικές σημαίες. Ακούω παράξενες μουσικές. Παρατηρώ από ψηλά. Υποκρίνομαι. Ξαπλώνω στο πάτωμα. Ξεφυλλίζω παραμύθια. Καταγράφω μαγικές ιστορίες. Περιφέρομαι σε ψηλά, γκρίζα δωμάτια. Υποκύπτω σε ελκυστικές ζαβολιές, σε υπαινιγμούς, σε βλέμματα. Θυμάμαι σχολικές γιορτές, ποιήματα που ξέχασα. Ζωγραφίζω με αόριστες πινελιές. Αφήνομαι στην αθανασία της στιγμής. Δεν θέλω να μεγαλώσω. Σκηνοθετώ, εντέλει, τη δική μου πραγματικότητα. Διαβάλλω την αλήθεια των μεγάλων. Ελπίζω.
 
«Δύο στρατιωτάκια», 2017, 30x40 εκ., ακρυλικά σε μουσαμά

© Φίλιππος Φωτιάδης, «Ευχαριστώ, κ. Τζέφερσον»
© Φίλιππος Φωτιάδης, «Ευχαριστώ, κ. Τζέφερσον»

Φίλιππος Φωτιάδης 

Το 1923 ο Αδαμάντιος Κοραής αλληλογραφεί με τον Τόμας Τζέφερσον, πρόεδρο των ΗΠΑ και κύριο συντάκτη της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας. Ο Τζέφερσον σε επιστολή του, αφού προσφέρει πλήθος συμβουλών για τη συγκρότηση του νέου ελληνικού κράτους, υμνεί τον Όμηρο, τον Δημοσθένη, τις αρετές των αρχαίων Ελλήνων σοφών και ηρώων.
 
«Ευχαριστώ, κ. Τζέφερσον», 2021, 43x58x3 cm, μικτή τεχνική: χαρτί και χαρτόνι, κοπή λέιζερ, ζωγραφική με μελάνι και ακουαρέλα, συναρμολόγηση, φωτογράφιση (φωτό Γ. Βδοκάκης). Για το βιβλίο «21+1 συγγραφείς γράφουν - καλλιτέχνες εικονογραφούν για το 1821», εκδόσεις Παπαδόπουλος

© Φίλιππος Φωτιάδης, «Ευχαριστώ, κ. Τζέφερσον»
© Φίλιππος Φωτιάδης, «Ευχαριστώ, κ. Τζέφερσον»

© Φίλιππος Φωτιάδης, «Ευχαριστώ, κ. Τζέφερσον»

Χρήστος Μποκόρος
Λεπτομέρεια από παλαιότερο έργο του 2008 με τίτλο «Εθνική μνήμη Ι», ζωγραφισμένο με χρώματα λαδιού σε πανί και ξύλο.

Χρήστος Μποκόρος

Χρήστος Μποκόρος
Λεπτομέρεια από παλαιότερο έργο του 2008 με τίτλο «Εθνική μνήμη Ι», ζωγραφισμένο με χρώματα λαδιού σε πανί και ξύλο.

Χρήστος Μποκόρος

Χρήστος Μποκόρος

Αυτό τον καιρό ο Χρήστος Μποκόρος ετοιμάζει την έκθεση με τίτλο «Η γιορτή /δόξα μονάχη», επετειακή τιμή στους ανθρώπους του 1821. Προγραμματίζεται για τα μέσα Μαΐου, στο Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού (Κουμπάρη 1), απέναντι από τον Εθνικό μας κήπο.

Βαγγέλης Κύρης & Anatoli Georgiev

Ένδυμα ψυχής

Τιμώντας τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, οι φορεσιές του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου ζωντανεύουν στο φακό του Βαγγέλη Κύρη και αποκτούν ξανά τρισδιάστατη υπόσταση με τη βελόνα του Anatoli Georgiev. 

«Οι ίδιες οι φορεσιές έγιναν αμέσως τεράστια έμπνευση για μας. Τις είδαμε όχι απλώς σαν υψηλή ραπτική αλλά “πανύψηλη” και προσπαθήσαμε να μελετήσουμε το έργο με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο. Σκεφτήκαμε ότι οι φορεσιές αυτές ήταν εν ζωή την εποχή μετά την αναγέννηση, μια αναγέννηση που είχε εμπνευστεί από την κλασική Ελλάδα, αλλά η Ελλάδα λόγω τουρκοκρατίας δεν βίωσε. Οπότε αποφασίσαμε να τα κάνουμε σαν αναγεννησιακά πορτραίτα. Δεν θέλαμε να κάνουμε καμιά αναπαράσταση της εποχής, ούτε των ηρώων, αλλά να φορεθούν οι ενδυμασίες από σημερινούς ανθρώπους και να κρατήσουμε διακριτικά τα στοιχεία της εποχής μας, όπως ένα σκουλαρίκι, ένα τατουάζ, χτενίσματα και μακιγιάζ (που επιμελήθηκε άψογα η Βανέσσα Κουτσοποδιώτου) διακριτικά τωρινά, με σεβασμό στις φορεσιές και έμπνευση από την αναγέννηση. Ένας δύσκολος συνδυασμός με λεπτές χρυσές τομές. 

» Η ενδυμασία που δημοσιεύουμε είναι του Βάσσου Μαυροβουνιώτη, ήρωα της επανάστασης του ’21 και αργότερα υπασπιστή του βασιλιά Όθωνα. Την ενδυμασία αυτή χρησιμοποιούσε την εποχή που ήταν υπασπιστής στην βασιλική αυλή. Είναι από τις πρώτες ενδυμασίες που φωτογραφίσαμε και την φοράει ο συνεργάτης μου Anatoli Georgiev -που κεντάει τα έργα επάνω στον καμβά.

»Υπήρχε μια περίοδος που κοιμόμουν και ξυπνούσα με την μορφή της κυρά-Φροσύνης, του Μακρυγιάννη, του Κολοκοτρώνη και όλων όσων φόρεσαν αυτές τις ενδυμασίες γιατί η συγκίνηση του μεγαλείου της εποχής, από την φορεσιά της χωριάτισσας μέχρι την ενδυμασία του βασιλιά Όθωνα, είχαν την απίστευτη ενέργεια να οδηγήσουν μόνες τους το έργο μας. Φτάσαμε στο σημείο να διαλέγουν οι φορεσιές τον άνθρωπο και όχι εμείς ποιος θα τις φορέσει.

»Οι μεγάλες δυσκολίες σε αυτό το project ήταν κυρίως στα μεγέθη γιατί οι άνθρωποι ήταν μικρόσωμοι σε γενικές γραμμές εκείνα τα χρόνια, οπότε η επιλογή εκείνων που μπορούσαν να φωτογραφηθούν φορώντας τις ενδυμασίες περιορίστηκε αρκετά. Φωτογραφήθηκαν περίπου 125 άτομα κάθε ηλικίας και φύλου, οποιουδήποτε επαγγέλματος, επώνυμοι και ανώνυμοι. Όλοι έπρεπε να είναι λεπτοί, δεν υπήρχε κανένα περιθώριο για να πιεστεί η φορεσιά.

»Μας μάγεψε το σύνολο των ενδυμασιών που ανοίχτηκε μπροστά μας. Μας μάγεψε που η ενδυμασία δεν αποτύπωνε μόνο το χαρακτήρα και την προσωπικότητα ενός ανθρώπου, αλλά μιας ολόκληρης χώρας, τόσο πλούσιας σε φαντασία και συμβολισμούς, τόσο διαφορετική από τόπο σε τόπο και τόσο ίδια στο μεγαλείο της, παρ'όλη την υποδούλωση της στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

» Εμείς βλέπουμε το συγκεκριμένο project σαν ένα ταξίδι από το παρελθόν στο μέλλον με καράβι το παρόν. Η απάντηση είναι ότι το παρελθόν έχει μέλλον.

Info: «Ένδυμα Ψυχής», τα έργα των Βαγγέλη Κύρη και Anatoli Georgiev προγραμματίζεται να εκτεθούν στη Συλλογή Ελληνικών Ενδυμασιών "Βικτώρια Καρέλια", στο Αρχοντικό Παύλου Κουντουριώτη στην Ύδρα, στο Λεβέντειο Δημοτικό Μουσείο Λευκωσίας και στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής – ΕΙΜ.

Αλέξανδρος Μαγκανιώτης
© Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, «Σκύλος ως Εύζωνας στη Ρωμαϊκή Αγορά»

Αλέξανδρος Μαγκανιώτης

Το έργο «Σκύλος Εύζωνας» ανήκει στη σειρά μου με θέμα την Αλφάβητο όπου για κάθε γράμμα της Ελληνικής αλφαβήτου εικονογραφώ ένα ζώο πάντα με ανθρώπινα χαρακτηριστικά, μια δουλειά με αναφορές από τη μυθολογία μέχρι τον Σουρεαλισμό  και με βάση τους ελευθέρους συνειρμούς που μου προκαλεί η κάθε λέξη. Ο σκύλος αποτελεί ένα από τα πιο οικία κατοικίδια ζώα, η σχέση του με τον άνθρωπο χρονολογείται από τα πολύ παλιά χρόνια. Συμβολίζει την αγάπη, την αφοσίωση και είναι πιστός φύλακας του σπιτιού, έχουν υπάρξει περιπτώσεις σκύλων  που θυσιάστηκαν για το «αφεντικό» τους στην προσπάθειά τους να το σώσουν ή να το προστατεύσουν. Ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, συνεπώς έχει κάθε δικαίωμα επετειακά να ενδυθεί τη στολή του Εύζωνα! 
 
«Σκύλος ως Εύζωνας στη Ρωμαϊκή Αγορά» (από τη σειρά «Η Αλφάβητος στην πόλη»), 2021,  35χ30 εκ, ψηφιακό κολάζ και ακρυλικοί μαρκαδόροι σε χαρτί

Αλέξανδρος Μαγκανιώτης
© Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, «Σκύλος ως Εύζωνας στη Ρωμαϊκή Αγορά»

© Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, «Σκύλος ως Εύζωνας στη Ρωμαϊκή Αγορά»

©Μαρία Μπαχά, «H ζωή του εθνικού μας ποιητή  Διονυσίου Σολωμού σε εικόνες»
©Μαρία Μπαχά, «H ζωή του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού σε εικόνες»

Μαρία Μπαχά: Πρόκειται για μια προσέγγιση στη ζωή και το έργο του Διονύσιου Σολωμού, όπως το βλέπω εγώ

©Μαρία Μπαχά, «H ζωή του εθνικού μας ποιητή  Διονυσίου Σολωμού σε εικόνες»
©Μαρία Μπαχά, «H ζωή του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού σε εικόνες»

Μαρία Μπαχά: Πρόκειται για μια προσέγγιση στη ζωή και το έργο του Διονύσιου Σολωμού, όπως το βλέπω εγώ

Μάρια Μπαχά

H ζωή του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού σε εικόνες

Τυχαία μπήκα στο έργο του. Άκουσα τον Εθνικό Ύμνο πριν μερικά χρόνια από τον γιο μου, όταν ήταν πέντε χρονών και τον είχε μάθει στο νηπιαγωγείο. Πρώτη φορά τον άκουσα σαν να είναι ένα ποίημα και διαισθάνθηκα ότι κάτι υπάρχει εκεί που με αφορά. Κάνοντας έρευνα και διαβάζοντας την αλληλογραφία του, ανακάλυψα την προσωπικότητα, την ακτινοβολία του, τον άνθρωπο πίσω από τη σχολική κορνίζα. Παρόλο που όλοι γνωρίζουμε στίχους του, μοιάζει σαν αόρατος. Πρόκειται για μια προσέγγιση στη ζωή και το έργο του, όπως το βλέπω εγώ. Με ενδιέφερε πολύ η σκέψη ότι ο Σολωμός δεν έγινε απευθείας ο εθνικός ποιητής, υπήρξε και ο ίδιος παιδί κι έκανε σκανταλιές, νέος με παρέες και ανησυχίες της ηλικίας κ.λπ. Υπάρχουν καταγεγραμμένες ιστορίες: από το πρώτο του σχολείο τον έδιωξαν επειδή ήταν άτακτος. Είναι οι ανθρώπινες ιστορίες που μας συνδέουν με ένα πρόσωπο τόσο σπουδαίο και μας φέρνουν σε επαφή με το έργο του.

Η μυθιστορηματική εικονογραφημένη βιογραφία της πολυβραβευμένης εικονογράφου Μάριας Μπαχά, με τίτλο «Μια Ιστορία για τον Διονύσιο Σολωμό», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο

«Ρήγας Φεραίος» ©Cacao Rocks (Ιάσων Μέγκουλας)
«Ρήγας Φεραίος», 2020, ακρυλικά σε καμβά ©Cacao Rocks (Ιάσων Μέγκουλας)

Cacao Rocks (Ιάσων Μέγκουλας)

O Ρήγας, ο Spiderman και μερικά ζώα που συνάντησα στη Βιέννη

Τον Δεκέμβριο του 2019 βρέθηκα στη Βιέννη. Με είχε καλέσει η AG18 Gallery για να λάβω μέρος σε μια έκθεση αφιερωμένη σε νέους Έλληνες καλλιτέχνες. Αποφάσισα να κάνω πρώτα ένα ταξίδι για να πάρω ιδέες και να αφιερώσω και εγώ με τη σειρά μου κάποια έργα σε αυτήν τη Βιέννη. Το βράδυ πριν την πτήση μου ένιωθα μια ανησυχία, όπως πριν από κάθε μου ταξίδι, και πήγα σε ένα μπαρ των Εξαρχείων για ένα «τελευταίο» χαλαρωτικό ποτό. Εκεί είχα την τύχη να συνομιλήσω με τον συγγραφέα Ευγένιο Α. που βρισκόταν σε μια κοινή παρέα. 

«Ρήγας Φεραίος» ©Cacao Rocks (Ιάσων Μέγκουλας)
«Ρήγας Φεραίος», 2020, ακρυλικά σε καμβά ©Cacao Rocks (Ιάσων Μέγκουλας)

«Ρήγας Φεραίος», 2020, ακρυλικά σε καμβά ©Cacao Rocks (Ιάσων Μέγκουλας)

Του είπα πως το πρωί πετάω για τη Βιέννη και κάπως δειλά τον ρώτησα να με συμβουλέψει για τα μέρη που πρέπει να επισκεφτώ. Μου πρότεινε ανεπιφύλακτα να πάω στους στάβλους του παλατιού για να δω τα πιο όμορφα άλογα, που λέγονται Λιπιτζάνερ. Μου μίλησε για την ταινία του Walt Disney «Miracle of the white Stalion» του 1963, που είχε δει όταν ήταν παιδί στον κινηματογράφο στην Κέρκυρα. Επισήμανε τη βαθιά αγάπη του για τα ζώα και με διαβεβαίωσε πως τα άλογα αυτά θα μου δώσουν έμπνευση για να κάνω ωραία έργα. Την πρώτη μέρα μου στη Βιέννη παρακολούθησα την πρωινή γυμναστική των Λιπιτζάνερ, των λευκών αλόγων του παλατιού. Ήταν πράγματι φανταστικά. Είχα ήδη βρει το θέμα για το πρώτο μου έργο. Θα ζωγράφιζα ένα άλογο σε εσωτερικό χώρο. Βγαίνοντας αναζήτησα να αγοράσω από αυτούς που φροντίζουν τα άλογα ένα πέταλο για να το φέρω σαν δώρο επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ευχαριστώντας τον κύριο Ευγένιο Α. (Ακόμα δεν έχω καταφέρει να του το δώσω). Πηγαίνοντας προς την γκαλερί, έκανα μια βόλτα στον κεντρικό εμπορικό δρόμο της πόλης, που θύμιζε την Ερμού λόγω των καταστημάτων και της πολυκοσμίας.  Αποφάσισα να σταματήσω για να πάρω το μπρέκφαστ μου σε ένα Starbucks. Ο υπάλληλος, που μου έφτιαξε τον καφέ, ήταν Έλληνας. Κάθισα σε ένα τραπέζι που είχε πρίζα ηλεκτρικού κοντά για τον υπολογιστή μου. Από το διπλανό τραπέζι άκουσα διαλόγους στα ελληνικά, ήταν μια παρέα νέων που μάλλον σπούδαζαν εκεί. Βγαίνοντας κοντοστάθηκα στη βιτρίνα από ένα μαγαζί με φθηνά σουβενίρ. Από δίπλα μου σταμάτησαν για τσιγάρο δύο κυρίες που φορούσαν ακριβά πανωφόρια και ήταν φορτωμένες με σακούλες διάσημων οίκων μόδας, μιλούσαν και αυτές ελληνικά. Σήκωσα το βλέμμα μου και είδα ένα άγαλμα του Spiderman σε φυσικό μέγεθος να σκαρφαλώνει τον τοίχο. Ήταν σαν ατραξιόν για τους τουρίστες. Στο αριστερό μέρος του Spiderman με μια έκπληξη «ανακάλυψα» μια ανάγλυφη αφιερωματική πλάκα για τον Ρήγα Φεραίο, που έγραφε «Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά». Τι δουλειά έχει ο Ρήγας δίπλα στον Spiderman; Γιατί επέτρεψαν στον Spiderman να του κλέβει τη δόξα; Όλοι αυτοί οι Έλληνες που περνάνε από αυτό το σημείο κάθε μέρα, τον έχουν άραγε προσέξει; Ο κύριος που δούλευε στην καφετέρια; Τα παιδιά που σπουδάζουν; Οι κυρίες με τα ψώνια; Είχαν ποτέ άραγε αναρωτηθεί τι δουλειά είχε ο Ρήγας στη Βιέννη; Είχαν ποτέ άραγε έστω κοντοσταθεί για να τον κοιτάξουν; Περισσότεροι Έλληνες γνωρίζουν τον Ρήγα Φεραίο ή τον Spiderman; Έχει άραγε σημασία; Τι είναι «ήρωας» στις μέρες μας; Ο άνθρωπος αράχνη ή ένας ποιητής που ενέπνευσε έναν λαό να επαναστατήσει; Ίσως και να έχω άδικο και όντως όποιος «ελεύθερα συλλογάται», πλέον, να έχει το δικαίωμα να θαυμάζει περισσότερο έναν άνθρωπο-αράχνη παρά έναν ποιητή που με τις ιδέες του έκανε πολύ αίμα να χυθεί. Ίσως καλύτερα να ήμασταν μια μεγάλη Οθωμανική αυτοκρατορία και να ετοιμαζόμασταν να γίνουμε «transhumans». Σιγά-σιγά να έχουμε εκτός από την επιθυμία αλλά και τη δυνατότητα να μεταμορφωνόμαστε σε ζώα και όχι μόνο στην ψηφιακή σφαίρα. Ίσως αυτό να είναι η ποίηση στην πράξη και η πραγματική αγάπη για τα ζώα, το να γίνουμε δηλαδή όλοι Spiderman ή άλλου είδους ζω-άνθρωποι, κλέβοντας τις ιδιότητές τους. Αυτό που όμως είχε περισσότερη σημασία για εμένα τη δεδομένη στιγμή είναι πως είχα βρει το θέμα για το δεύτερο έργο μου. Θα έκανα ένα πορτρέτο του Ρήγα. Για όσους έχουν απορία, το τρίτο έργο μου για αυτή την έκθεση, μετά το άλογο και τον Ρήγα, ήταν ένα πορτρέτο του Φρόιντ επηρεασμένο από το βιβλίο του συγγραφέα Ηλία Παπαγιανόπουλου, που μόλις είχε εκδοθεί και διάβασα σε αυτό το ταξίδι, και το τέταρτο έργο μου ήταν μια σύνθεση βασισμένη στο λογότυπο της τοπικής σοκοφρέτας «Manner». 

Το Πορτρέτο του Ρήγα Φεραίου, που φιλοτέχνησα για την έκθεση της Βιέννης, θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα στην Πινακοθήκη της Σύρου αυτό το καλοκαίρι. Μια κρυφή μου επιθυμία θα ήταν να ξαναταξιδέψω στη Βιέννη και να ξεσκονίσω το ξεχασμένο ανάγλυφο του Ρήγα, που δεν έχει καθαριστεί μάλλον ποτέ από τη δημιουργία του, αλλά και να αποκαθηλώσω τον Spiderman που βρίσκεται δίπλα του και του παίρνει τη δόξα. 

Καλή εθνική επέτειο να έχουμε, με αγάπη, ειρήνη και υγεία. 

Δήμος Τσορμπατζόγλου

Ψάχνοντας θεματική για μια σειρά μεγάλων σε διαστάσεις έργων με κυρίαρχο το ελληνικό στοιχείο, αλλά ταυτόχρονα με χαρακτήρα ανθρωποκεντρικό, το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν ο Εύζωνας.Το ανέκφραστο, αυστηρό βλέμμα και το ευθυτενές σώμα των Ευζώνων ήταν η δυναμική και η πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία έξι χειροποίητων έργων κολάζ από χαρτί πάνω σε καμβά με τίτλο «The Guard».

© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»
© Δήμος Τσορμπατζόγλου, «The Guard»

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

Δειτε περισσοτερα