Τη διαβαίνεις ή τη διαβάζεις; Μάλλον και τα δύο, αφού η έκθεση με τίτλο «ό,τι» στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης είναι ένα «μεγάλο βιβλίο» με εκθέματα τα βιβλία-έργα τέχνης των σπουδαστών της ΑΣΚΤ.
Η υπεύθυνη καθηγήτρια και οι συμμετέχοντες σπουδαστές και υπότροφοι μιλούν για την περιπέτεια της έκθεσης
Λεώνη Βιδάλη Μυρωδιά από τη δουλειά του Εργαστηρίου Γραφικών Τεχνών-Τυπογραφίας και Τέχνης του Βιβλίου της ΑΣΚΤ πήρατε με τις αφίσες που δημιούργησαν δύο από τις φοιτήτριες για το Φεστιβάλ Αθηνών πριν από 2 χρόνια, αλλά και από τις αφίσες για την ποίηση που κυκλοφόρησαν με λεωφορεία. Βιβλία μας δείξαμε και στην Art Athina. Όμως εδώ στο Μουσείο είναι η πρώτη φορά όπου εκτίθεται ό,τι έχει δημιουργήσει το εργαστήριο τα τελευταία 10 χρόνια, μαζί με βιβλία από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του, όταν υπεύθυνοι καθηγητές ήταν ο Γιάννης Κεφαλληνός –ίδρυσε το εργαστήριο το 1939– και μετέπειτα ο Κώστας Γραμματόπουλος και ο Γιάννης Παπαδάκης. Οι φοιτητές μας δημιουργούν βιβλία-έργα τέχνης. Τους ενθαρρύνουμε να γράφουν οι ίδιοι το κείμενο και μετά να το στοιχειοθετούν είτε με το χέρι είτε με έναν από τους πιο σύγχρονους τρόπους που προσφέρει η ψηφιακή τυπογραφία. Οι φοιτητές έρχονται σε εμάς αφού έχουν τελειώσει το 3ο έτος της ΑΣΚΤ και μετουσιώνουν τη μέχρι τότε δουλειά τους σε βιβλίο. Άλλα είναι μοναδικά και άλλα παράγονται σε παραπάνω από ένα αντίτυπα. Το εργαστήριο έχει δημιουργήσει γύρω στα 60 βιβλία – 4 έχουν κυκλοφορήσει στην αγορά από το εκδοτικό μας τμήμα, την ευθύνη του οποίου έχει η Κατερίνα Λογοθέτη. Εδώ θα δείτε γύρω στα 35. Την έκθεση έστησε μια φοιτήτριά μας, που έχει τελειώσει και αρχιτεκτονική, η Χαρά Μαραντίδου...
Χαρά Μαραντίδου Σκέφτηκα πως θα ήταν ωραία ο επισκέπτης στην έκθεση να μπαίνει μέσα στο βιβλίο. Έτσι κατασκευάσαμε μια διαδρομή 40 μέτρων, με ύψος 2,20 μέτρων, όπου μεγεθυσμένες σελίδες των βιβλίων αναρτώνται η μια δίπλα στην άλλη – σαν να ξετυλίγεις ένα πολύ μεγάλο πάπυρο. Το στοίχημα ήταν όλο αυτό να στηθεί με το μικρότερο budget, και το καταφέραμε. Καθώς οι σελίδες «αναρτώνται» η μία δίπλα στην άλλη, αν και από διαφορετικά βιβλία, ανακαλύπτεις πως μεταξύ τους υπάρχει μία συγγενική αισθητική και γραφίστικη προσέγγιση – αυτή του Εργαστηρίου. Αποκαλύπτεται έτσι ο τρόπος δουλειάς μας, πως το αποτέλεσμα βγαίνει από ένα κοινό τραπέζι. Όσο για τα βιβλία με τα οποία συμμετέχω στην έκθεση, έχουν και τα δύο να κάνουν με αναμνήσεις. Στο «Θυμάμαι» υπάρχει η δασκάλα των γαλλικών που μύριζε, το ψιλικατζίδικο που ήθελα να μπαίνω κάθε μέρα μικρή… ενώ στο “Homepage” υπάρχουν όλα τα σπίτια στα οποία έχω μείνει, αλλά και οι φόβοι που γεννούν οι σκοτεινοί τους χώροι…
Ελευθερία Αλεξανδρή Το βιβλίο μου ήθελα να έχει ένα πολύ απλό εξώφυλλο, χωρίς καθόλου πληροφορίες, για να διατηρήσω το στοιχείο της έκπληξης. Ανοίγοντάς το αρχίζει και ξεδιπλώνεται ένα ψάρι και αφού ανοίξει το στόμα του ανακαλύπτεις στο «στομάχι του» το ποίημα του Ελύτη «Το ψάρι που έφαγε του πελάγου το τριφύλλι»…
Κατερίνα Χαδουλού Το βιβλίο μου «Οθέλλος» είναι ένα πάντρεμα του σεξπιρικού κειμένου και ραπ στίχων. Η ιστορία του Μαυριτανού ήρωα είναι δοσμένη με στοιχεία από τη μαύρη κουλτούρα, τα γκράφιτι, ενώ δεν λείπουν και οι προσωπικές μου καλλιτεχνικές εμμονές, οι μέλισσες και οι καρδιές. Το άλλο μου βιβλίο «Το ημερολόγιο του συλλέκτη» στηρίζεται στο βιβλίο του Φόουλς «Ο συλλέκτης»…
Ιφιγένεια Ηλιάδου Το ένα από τα βιβλία μου πραγματεύεται το ποίημα του Καβάφη «Η πόλις» – ήταν η διπλωματική μου εργασία. Οι στίχοι δίνουν την αφορμή για την εικονογράφηση, αλλά και για να τα δέσω με προσωπικές μου αναφορές. Το άλλο έχει τίτλο «7 ταξίδια θα σου πω» και είναι ένα ταξιδιωτικό ημερολόγιο με πόλεις-στάσεις της ζωής μου…
Ελευθερία Σωτηροπούλου Το ομώνυμο ποίημα του Βερλέν «Οι ράθυμοι» έδωσε το έναυσμα. Ο διάλογος των δύο ανθρώπων που επιθυμούν να ερωτευτούν μεταφέρθηκε στο σήμερα σαν ένας διάλογος σε chat room, γι’ αυτό και η εικονογράφηση παραπέμπει σε στοιχεία από κομπιούτερ. Το άλλο μου βιβλίο «Δρόμος για ένα γυάλινο σίγμα» στηρίζεται σε κείμενα του Θοδωρή Κάργα – είναι σκέψεις που γεννιούνται καθώς κυκλοφορείς στην πόλη.
Ανδρέας Μαράτος Και τα δύο μου βιβλία «Το δάσος με τα πετρωμένα αηδόνια» και «Ο βροχοποιός» μοιάζουν με παραμύθια για ενήλικες. Κείμενο και σχέδια «γεννιόντουσαν» σχεδόν ταυτόχρονα. Νομίζω πως και τα δύο αποκαλύπτουν αυτό το μαγικό ταξίδι της περιπέτειας στο Εργαστήριο.
Οι συμμετέχοντες στην έκθεση με στελέχη του εργαστηρίου (από αριστερά προς τα δεξιά)
Πάνω: Χρύσα Λαμπρακοπούλου, Κατερίνα Χαδουλού, Λεώνη Βιδάλη (αναπληρώτρια καθηγήτρια, υπεύθυνη εργαστηρίου), Ευαγγελία Μπίζα (βιβλιοδέτης), Ιφιγένεια Ηλιάδου, Κώστας Μπάκας (διδάσκων, υπεύθυνος υπολογιστών και δικτύων), Ανδρέας Μαράτος.
Κάτω: Χαρά Μαραντίδου, Πατρίτσια-Ευγενία Δεληγιάννη (διδάσκουσα), Ελευθερία Σωτηροπούλου.
«Οι γραμμές των πόλεων είναι παντού γύρω μας. Αλλά είναι μπερδεμένες. Η καθαρότητα των γραμμών καθορίζει τη σκέψη». Μιλήσαμε με την καλλιτέχνιδα για την έκθεσή της στην γκαλερί Μελάνυθρος
10°
