Ένα καλοκαίρι στη Λήμνο

Τη δεκαετία του ’70, η Λήμνος υπήρξε γι’ αυτούς το ιδανικό πλαίσιο για μια γνωριμία που εξελίχθηκε σε ευτυχισμένη κοινή ζωή. Σήμερα, ο Γιάννης και η Αφροδίτη Σιγάλα χαίρονται στο «δικό» τους νησί και στο σπίτι που έφτιαξαν ανέμελες καλοκαιρινές διακοπές μαζί με τα παιδιά και τα παιδιά των παιδιών τους.

Πώς βρεθήκατε στη Λήμνο;

Υπάρχουν δεσμοί καταγωγής αλλά και μεγάλης αγάπης… Η γυναίκα μου, η Αφροδίτη, έχει μισή καταγωγή από τη Λήμνο. Κι εγώ πρωτοήρθα νεαρός… μια παρέα τριών συμφοιτητών που για αλλού πηγαίνανε (Ίο…) και αλλού βρέθηκαν. Στον αγαπημένο τόπο του ενός από εμάς, του Γιώργου, που πάντα μας έλεγε ιστορίες για ανέμελα καλοκαίρια, για τη μεγάλη του παρέα, για τις παραλίες, τις βόλτες με τα ποδήλατα, τις εκδρομές... Εκείνο, το πριν πολλά χρόνια καλοκαίρι, έμελλε να είναι καθοριστικό για τη ζωή μου μια και γνώρισα τη γυναίκα μου. Σήμερα, η ίδια πολυάριθμη παρέα συνεχίζει να έρχεται στο αγαπημένο νησί.

Η είσοδος με τον μπουφέ της γιαγιάς και τη σύνθεση από παλιές νησιώτικες λάμπες και καντήλια

Σε ποιο σημείο του νησιού βρίσκεται το σπίτι;

Η θέση λέγεται Λιμενάρια Κάσπακα και το σπίτι βρίσκεται σε μια πλαγιά με τυπική λημνιακή αγριάδα που όμως έχει γλυκάνει με τις επεμβάσεις των... εποικιστών. Το σπίτι βλέπει έναν όμορφο ημικυκλικό κόλπο, απεριόριστο Αιγαίο και στο βάθος το Άγιο Όρος.

Χρησιμοποιήσατε αρχιτέκτονα;

Χρησιμοποιήσαμε αρχιτέκτονα τόσο κατά την αρχική σύλληψη όσο και κατά τη διάρκεια των εργασιών. Του μεταφέραμε τις επιθυμίες μας, όπως π.χ. ότι θέλαμε ένα σπίτι που θα χωρούσε εμάς και τα δύο μας παιδιά με τις οικογένειές τους (που στη συνέχεια απέκτησαν), καθώς και κάποιους καλούς φίλους. Θέλαμε οι χώροι φιλοξενίας να είναι σε απόλυτα συμμετρική διάταξη και όσο το δυνατόν πιο αυτόνομοι. Στις προτεραιότητές μας ήταν να έχουμε χώρους από τους οποίους να μπορεί κανείς να απολαύσει τη μαγεία του Αιγαίου που απλόχερα προσφέρει η θέση του σπιτιού. Τέλος, θέλαμε δυνατότητα χρήσεως του σπιτιού εξίσου καλά και το χειμώνα.

Ακολουθήθηκε η ντόπια αρχιτεκτονική;

Στ’ αλήθεια, δεν υπάρχει ντόπια αρχιτεκτονική, με την έννοια π.χ. των Κυκλάδων. Μια επαναλαμβανόμενη μορφή είναι οι λημνιακές μάντρες, επιμήκη χαμηλά κτίσματα που παλιά ήταν οι στάνες των χωρικών. Τη μορφή αυτή είχε διακρίνει ο Ελβετός αρχιτέκτονάς μας Jean Francois Empeyta από τις αρχές του ’60 και την ανέδειξε εφαρμόζοντάς τη στη γνωστή ξενοδοχειακή μονάδα του νησιού «Ακτή Μύρινα», ένα πολύ συνεπές προς το ντόπιο περιβάλλον έργο που από τότε που φτιάχτηκε έχει αποτελέσει αντικείμενο αρχιτεκτονικών δημοσιεύσεων. Αυτή τη γεωμετρία της μάντρας συμφωνήσαμε να δώσει στην όψη της κύριας εισόδου, ενώ κατά τη διάρκεια της κατασκευής ο έμπειρος σε ό,τι σχετίζεται με το χτίσιμο της πέτρας φίλος αρχιτέκτονας Ν. Νασόπουλος, μετέφερε τα λημνιακά δεσίματα με πέτρα στις ακμές του σπιτιού και στο περίγραμμα της κύριας εισόδου και των παραθύρων («σοβελίκια»).

Η κρεβατοκάμαρα με το παλιό σιδερένιο κρεβάτι έχει θέα στο απέραντο μπλε του Αιγαίου

Και πώς το διακοσμήσατε;

Σε μεγάλο βαθμό χρησιμοποιήσαμε έπιπλα και σκεύη από τα σπίτια των προηγούμενων γενεών στη Λήμνο και τις Σπέτσες. Η άλλη μισή καταγωγή της γυναίκας μου, η σπετσιώτικη, είναι…«ένδοξη», μιας και είναι απόγονος του Χατζηγιάννη Μέξη (δικά του κατορθώματα γιορτάζουμε με την Αρμάτα στις Σπέτσες κάθε Σεπτέμβριο). Οπότε, τα έπιπλα που πήρε από το σπετσιώτικο σπίτι ήταν «αρχοντικά». Η τραπεζαρία με τις καρέκλες, το σκρίνιο και ο μπουφές, η ξύλινη κουνιστή καρέκλα πάρθηκαν από το σπίτι του Λημνιού πατέρα της. Πάνω από τον μπουφέ βρίσκεται ένα custom made έργο του Σωτήρη Σόρογκα, αποτέλεσμα της φιλίας της γυναίκας μου με τον καλλιτέχνη (βρήκε η ίδια μια παλιά λαγουδέρα κι εκείνος εμπνεύστηκε από το γαλάζιο του Αιγαίου). Ο μεγάλος λευκός γωνιακός καναπές, από τα λίγα σύγχρονα κομμάτια του σπιτιού, σχεδιάστηκε από την κόρη μας. Τα υπόλοιπα της διακόσμησης έγιναν μετά από συστηματικές αναζητήσεις της γυναίκας μου με την κόρη μας, που τότε σπούδαζε αρχιτεκτονική στο εξωτερικό.

Τι κομπλιμέντα κάνουν οι φίλοι σας για το σπίτι;

Μιλάνε για το πόσο χαλαρώνουν και ότι ξαναθυμούνται ξεχασμένα πράγματα, όπως ο μεσημεριανός ύπνος – λένε πως κοιμούνται βαθιά και ξεκούραστα. Η μεγαλύτερη χαρά βρίσκεται στη διάθεσή τους να έρχονται ξανά και ξανά... Στα καλά να προσθέσω (ίσως πάνω από όλα) τα σχόλια των Λημνιών μαστόρων που δούλεψαν μαζί μας.

Η υπαίθρια τραπεζαρία με την άμεση πρόσβαση στην κουζίνα όπου καθημερινά μαγειρεύονται νοστιμιές με ντόπια καλούδια

Μια τυχαία καλοκαιρινή μέρα στο σπίτι;

Καθένας ξυπνάει ό,τι ώρα θέλει. Κάποια στιγμή θα βρεθούμε όλοι στην αυλή για πρωινό. Μετά, κολύμπι στα πιο όμορφα νερά, στο Θάνος, στον Ζεματά, στην παραλία του Αϊ-Γιάννη. Οι πιο περιπετειώδεις θα κινήσουν για τον Παρθενόμυτο, λιγότεροι θα κατεβούν στο κολπάκι μπροστά από το σπίτι. Το απόγευμα μαζευόμαστε στο πίσω πλάτωμα του σπιτιού, σε μια γωνιά που σχηματίζεται από τους αριστοτεχνικά φτιαγμένους πέτρινους τοίχους αντιστήριξης, αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς των πιο ικανών «πετράδων» του νησιού, του Γιώργου, του Κώστα, του Γιώργου και του Λευτέρη. Το σημείο αυτό έχει άμεση πρόσβαση στην κουζίνα - στρατηγείο της χρυσοχέρας ιδιοκτήτριας. Το μενού περιλαμβάνει από το περιβόητο παστίτσιο της μέχρι αυτοσχέδια φαγητά με ό,τι έχει το μποστάνι μας (συγκλονιστικό μπριάμ), ψαράκια, μελίπαστο (τυρί Λήμνου) που μας φέρνουν οι άνθρωποι που δούλεψαν για το σπίτι σαν να ήταν δικό τους και που πια θεωρούμε φίλους μας. Μετά, θα μεταφερθούμε στις μπροστινές βεράντες για το απίστευτο ηλιοβασίλεμα, ένας ήλιος χρυσοκόκκινος που βουτάει μέσα στη θάλασσα δίπλα από το Άγιο Όρος. Τις μέρες με μπουνάτσα βλέπουμε και δελφίνια, ενώ συχνά έρχονται στην αυλή και ελάφια!

Αν το σπίτι ήταν ταινία, ποια θα ήταν;

Η αγαπημένη ταινία που θέλεις να βλέπεις ξανά και ξανά, όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Κι αν ήταν τραγούδι;

Θα ήταν όλα εκείνα τα τραγούδια που έχουν «ντύσει» τα γλέντια μας.

Κάποιοι καλοί λόγοι για να επισκεφθεί κάποιος τη Λήμνο;

Μόλις φτάνεις στο νησί γεμίζουν τα πνευμόνια σου με μυρωδιά από θυμάρι (γνωστό το λημνιό θυμαρίσιο μέλι), και το μάτι γεμίζει από τις ομορφιές του τόπου. Οι θάλασσες είναι υπέροχες και οι ντόπιοι εξαιρετικοί. Έχει πολλά χωριά, φημίζεται για τα καταπληκτικά της προϊόντα –τυριά, ψάρια, αστακούς–, τα οποία οι ταβέρνες μαγειρεύουν πεντανόστιμα. Η ομορφιά της Λήμνου μεταφέρεται από στόμα σε στόμα, από ανθρώπους που την έχουν επισκεφθεί και την έχουν πια βάλει στην καρδιά τους, αλλά και στη λίστα αγαπημένων προορισμών διακοπών. Σας περιμένουμε!

Η βεράντα έχει θέα στο συγκλονιστικό ηλιοβασίλεμα

Άπλετοι φωτεινοί χώροι, υλικά που αντέχουν σε «σκληρή» χρήση και έπιπλα με την πατίνα του χρόνου. Ο πίνακας του Σ. Σόρογκα

συμπληρώνει το μπλε της θάλασσας στο όμορφο καθιστικό.

Φωτό: Κώστας Πηγαδάς