Ένα εντυπωσιακό κτίριο δύο κατοικιών στην Σαντορίνη
Η πρόταση των Kapsimalis Architects στον Βουρβούλο της Σαντορίνης, θέλει δύο κατοικίες, σμιλεμένες σε πέτρα, να γίνονται ένα με το φυσικό ηφαιστειακό τοπίο.
Ένα κτίριο δύο κατοικιών στον Βουρβούλο της Σαντορίνης, σμιλεμένο σε πέτρα και ενσωματωμένο στο ηφαιστειακό τοπίο, είναι η πρόταση των Kapsimalis Architects.
Οι δύο κατοικίες βρίσκονται σε αγροτική περιοχή εκτός του οικισµού Βουρβούλου στο βορειοανατολικό τµήµα της Σαντορίνης. Το οικόπεδο βρίσκεται σε πλαγιά µε έντονη υψοµετρική κλίση, έχει προσπέλαση από αγροτικό δρόµο-«ποταµό» και θέα στο Αιγαίο.
Ζητούµενο από τους ιδιοκτήτες ήταν η δηµιουργία δύο όµοιων κατοικιών, σε σχετική γειτνίαση, η επίτευξη επαρκούς ιδιωτικότητας και µέγιστης θέας προς τη θάλασσα. Η ενσωµάτωση της σύνθεσης στο φυσικό ηφαιστειακό τοπίο αλλά ταυτόχρονα η δυναµική αρχιτεκτονική παρουσία της ήταν επίσης σηµαντικές παράµετροι για αυτούς.
Βάσει των παραπάνω, η κεντρική ιδέα της σύνθεσηςείναι η τεχνητή κοπή ενός κοµµατιού της πλαγιάς από το φυσικό τοπίο και η µετακίνησή του αυτούσιου προς τα εµπρός, µιµούµενη αντιστικτικά τη διάβρωση, τις φυσικές ρωγµές και η ολίσθηση τµηµάτων συµπαγούς µάζας πετρωµάτων, λόγω φυσικών αιτιών, που συναντώνται στο ηφαιστειακό τοπίο της Σαντορίνης. Το τεχνητό κοµµάτι γης στη νέα του θέση διαµορφώνει ένα στεγασµένο πέρασµα κάτω από αυτό, µέσω του οποίου γίνεται η κύρια είσοδος στις δύο κατοικίες και ένα ρήγµα-κενό στο πίσω µέρος του, όπου γίνεται η στάθµευση και η δευτερεύουσα είσοδος των δύο κατοικιών µε φόντο την τοµή του φυσικού βράχου. Το τεχνητό κοµµάτι γης στη συνέχεια διαβρώνεται τεχνητά δηµιουργώντας τους χώρους των κατοικιών στο εσωτερικό και εξωτερικό του και τα ανοίγµατα τους προς το έξω και τη θέα.
Οι δύο κατοικίες αποτελούνται από χώρο καθιστικού-τραπεζαρίας, κουζίνας, υπνοδωµατίου, λουτρού και wc, ενώ εντός της µάζας καθ’ύψος διαµορφώνεται χώρος παταριού όπου τοποθετείται υπνοδωµάτιο µε το λουτρό του. Στους υπόγειους χώρους που διαµορφώνονται τοποθετούνται χώροι αποθήκευσης, µηχανοστασίων και δεξαµενής συλλογής βρόχινου νερού. Οι κατοικίες πλαισιώνονται εκατέρωθεν από τους υπαίθριους χώρους τους. Στο πίσω αίθριο της κάθε κατοικίας διαµορφώνεται υπαίθρια γωνία καθιστικού µε τζάκι, ενώ στη µπροστινή αυλή προς τη θέα τοποθετείται υδάτινη επιφάνεια νερού, lounge καθιστικό για ηλιοθεραπεία και εστίαση. Η πορεία που ξεκινάει τέλος από το υπαίθριο πάρκινγκ των επισκεπτών επί του αγροτικού δρόµου και περνάει κάτω από το κτίριο-είσοδος κατοικιών- καταλήγει στην άκρη του οικοπέδου σε µία κοινή αυλή bbq-τραπεζαρίας για τις δύο κατοικίες, πλαισιωµένη από αµπέλια, φραγκοσυκιές και άγριους.
Ο εσωτερικός χώρος σχεδιάζεται ώστε να δηµιουργήσει µία ατµόσφαιρα κατοίκησης µέσα στον βράχο. Οι επιµέρους λαξευµένοι χώροι συνεπώς προκύπτουν από τις τεθλασµένες γραµµές της γήινης γεωµετρίας που µαζί µε τις αφαιρέσεις και τις εσοχές στους τοίχους και στις οροφές προκαλούν ποικιλία οπτικών φυγών και µυσταγωγικών περασµάτων του φυσικού φωτός στο εσωτερικό της µάζας του τεχνητού βράχου.
Οι εξωτερικές όψεις του κτιρίου κατασκευάζονται µε ανεπίχριστο σκυρόδεµα σε γήινη απόχρωση µε ξυλότυπο να προσοµοιάζει στις στρώσεις του φυσικού ανάγλυφου, αλλού λείου και αλλού ανεπεξέργαστου ή πελεκηµένου. To ίδιο υλικό και υφή χρησιµοποιείται στις εσωτερικές επιφάνειες των τοίχων, ενώ πατητή τσιµεντοκονία εφαρµόζεται στα δάπεδα. Φυσική ξυλεία στα κουφώµατα, οξειδωµένη λαµαρίνα για τα ερµάρια, και διάφορα φυσικά πετρώµατα για ορισµένα έπιπλα σε σκονισµένες και µατ υφές και γήινες αποχρώσεις συµπληρώνουν της αίσθηση της γήινης κατοίκησης.
«Το σημαντικότερο είναι να παραμένουμε πιστοί σε μια αρχιτεκτονική που βελτιώνει την καθημερινότητα και αφήνει θετικό αποτύπωμα στο περιβάλλον», τονίζει ο Πάνος Ευστρατίου.
Παλιά βιομηχανικά συγκροτήματα στην Αθήνα και τον Πειραιά μεταμορφώνονται σε σύγχρονες κατοικίες, γραφεία και πολιτιστικούς χώρους, συνθέτοντας τη νέα αφήγηση της πόλης
15°
