Στέγη Ιδρύματος Ωνάση: Το πρόγραμμα της σεζόν 2021-2022

«Σήμερα η Στέγη ανοίγει. Διαβάζουμε την πραγματικότητα και προσαρμοζόμαστε. Μέσα από τις ανατροπές συνεχίζουμε την αναζήτηση της καινοτομίας. Σήμερα κάνουμε επανεκκίνηση, μαζί με την κοινωνία των πολιτών, την πόλη, τους καλλιτέχνες. Στην πραγματικότητα ανοίγουμε χωρίς να έχουμε κλείσει ποτέ. Παρουσιάζουμε τον εαυτό μας ύστερα από μία καταλυτική αλλαγή»: με αυτό το καλωσόρισμα ο πρόεδρος Ιδρύματος Ωνάση, Αντώνης Παπαδημητρίου, συνόψισε κατά την αποψινή εκδήλωση στη Στέγη το στίγμα της δραστηριότητάς τους τη χρονιά που πέρασε προϊδεάζοντας, παράλληλα, γι’ αυτά που έρχονται. Μεγάλες παραγωγές από διεθνείς και Έλληνες καλλιτέχνες, δυναμική έξοδος με δράσεις και παρεμβάσεις στην πόλη, αλλά και έμφαση στην αξιοποίηση της τεχνολογίας με πολιτιστικό και κοινωνικό πρόσημο συνθέτουν την πολύπτυχη δράση του οργανισμού, που απλώνεται τόσο στην Ελλάδα όσο και στον κόσμο.

Το πρόγραμμα της σεζόν, που επανεκκινεί και στο φυσικό χώρο ενεργοποιώντας ξανά τις σκηνές και τις εκθεσιακές σάλες της Στέγης, αλλά και νέους χώρους, ανέλαβε να μας συστήσει, η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος. Μύθοι, Πόθοι, Πόλεις, Φύση, Εξωστρέφεια και Ψηφιακό Σύμπαν είναι οι λέξεις-κλειδί που διαπερνούν τις επιλογές του φετινού προγραμματισμού. 

Θεατρικές παραγωγές στη Στέγη για τη σεζόν 2021-22

Στο βαρύ πυροβολικό η άφιξη του Ίβο βαν Χόβε και της Γαλλίδας σταρ της υποκριτικής Ιζαμπέλ Ιπέρ με τον «Γυάλινο κόσμο» του Τενεσσί Ουίλιαμς – μια παραγωγή του παρισινού Οντεόν, σε συνεργασία με τη Στέγη –, ένα έργο-σταθμός του αμερικανικού ρεπερτορίου για «έναν κόσμο χωρίς ορατό ηρωισμό, που τον κατοικούν εύθραυστοι άνθρωποι. Ήρωες γεμάτοι αμφιβολίες, ουλές και μυστικά», όπως αναφέρει ο διάσημος σκηνοθέτης (13-14/11).

Στις ηχηρές συμπαραγωγές και το «Andy», το μουσικό πορτρέτο του πάπα της ποπ αρτ από τον βραβευμένο με Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, Γκας βαν Σαντ, στην πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα στο θέατρο (18-20/3/2022).

Η σεζόν ανοίγει με τη (σκηνοθετική και ερμηνευτική) ματιά του Νίκου Καραθάνου στον «Προμηθέα» μέσα από μια ανάγνωση του οικείου και έχοντας ως συνοδοιπόρους του επί σκηνής τους Χρήστο Λούλη, Γαλήνη Χατζηπασχάλη και Γιάννη Κότσιφας (10-31/10).

Μετά την παρουσία της στο Φεστιβάλ Αθηνών, η ανερχόμενη σκηνοθέτιδα Κατερίνα Γιαννοπούλου μας δίνει ραντεβού στον… «Παράδεισο», ένα πανκ ορατόριο για τον πλανήτη μας που χάνεται κάτω από τα σκουπίδια, με αφετηρία την «Τριλογία για το Κλίμα» του Αυστριακού βραβευμένου δραματουργού Thomas Köck (29/10-7/11).

Η Αργυρώ Χιώτη καταθέτει ένα πορτρέτο για τον «Χαλεπά» περπατώντας τον δύσβατο δρόμο του Τήνιου γλύπτη ανάμεσα στη σιωπή και στο παράλογο, στην αδράνεια και στη δημιουργία, μέσα από μια μουσική τραγωδία σε λιμπρέτο του Αλέξανδρου Βούλγαρη (The Boy), μουσική του Jan Van Angelopoulos και σκηνικό χώρο της Έφης Μπίρμπα (10-27/2/2022). Η Λένα Κιτσοπούλου καταπιάνεται με τον «Φρανκεστάιν» επιδιώκοντας να μιλήσει για τη μοναξιά, τον ναρκισσισμό, την απελπισία, τη βία και τον χαμένο παράδεισο της νιότης (14/5-10/6/2022), ενώ ο Λιβανέζος Ziad Antar με τη «Διπλωματία της ουροδόχου κύστης» διερευνά τις παρεμβάσεις στη φύση και τις διατροφικές συνήθειες που έχει σπείρει στην Ανατολική Μεσόγειο η παγκοσμιοποιημένη αγροτική οικονομία μέσα από μια αγροτική σάτιρα τη μορφή διάλεξης-περφόρμανς (16-17/10).

Τα μεγάλα χορευτικά ραντεβού στη Στέγη

Την περίοδο των Χριστουγέννων περιμένουμε στην Αθήνα το νέο έργο του Δημήτρη Παπαϊωάννου που έχει ενθουσιάσει κριτικούς και κοινό στην μέχρι τώρα διεθνή του περιοδεία. Υπό τον τίτλο «Εγκάρσιος Προσανατολισμός» θα επιδιώξει να μας εκτοξεύσει με εικόνες, κινήσεις και ήχους στη σφαίρα της φαντασίας και της δικής μας αλήθειας προς το φως (22/12/21-16/01/22).

Από τις γειτονιές του Ρίο ντε Τζανέιρο ορμώμενοι, ο Bruno Beltrão και η ομάδα του καταφθάνουν στην κεντρική σκηνή της Στέγης με μια νέα χορογραφία που θα επιδιώξει να μεταφράσει την ταραγμένη πολιτική ζωή της Βραζιλίας του Μπολσονάρο σε οριακό σωματικό παλμό (29-30/4/2022). Έναν χορευτικό στοχασμό για την εύθραυστη φύση της ανθρώπινης ύπαρξης και την αιωνιότητα του μαρμάρου καταθέτουν οι Rootless Root σε συνεργασία με τον Άγγλο γλύπτη Peter Randall-Page στο «Stones and Bones» (3-7/11), ενώ o Χρήστος Παπαδρόπουλος επιστρέφει στη Στέγη, τρία χρόνια μετά την παγκόσμια πρεμιέρα του «Ιόν», και φλερτάρει μέσα από το «Larsen C» με την κίνηση του ελάχιστου και την αθόρυβη μετάβαση των σωμάτων (30/3-3/4/2022).

Μουσική: ροκ μιούζικαλ, κλαρίνα και πρωτοπορία στη Στέγη και στην πόλη

Το μαύρο χιούμορ μάλλον δεν θα λείψει στο εσχατολογικό ροκ μιούζικαλ «Η θάλασσα ανάμεσα στην ψυχή μου» του Λιβανέζου καλλιτέχνη Ράεντ Γιασίν, με τη νευρική φωνή του Άλαν Μπίσοπ (των Sun City Girls) και ταριχευμένα ζώα να τραγουδούν τον θάνατό τους και να αποκαλύπτουν μια μακρά ιστορία φόνων στη Μεσόγειο (19-21/11). Ο σκηνοθέτης Μιχαήλ Μαρμαρινός και έξι συνθέτες του σύγχρονου μουσικού θεάτρου συναντιούνται με τα μη ταξινομημένα αρχεία έργων του πρόωρα χαμένου Γιάννη Χρήστου στην παράσταση μουσικού θεάτρου με τίτλο «Once to be realized» (15-17/4/2022).  Ένα ιδιότυπο μουσικό ταξίδι σε ένα επαρχιακό κέντρο διασκέδασης περασμένων δεκαετιών, με κλαρίνα, αυτοσχεδιασμούς και ηλεκτρονική μουσική μηχανεύεται ο Θανάσης Δεληγιάννης στο «Ενα Ενα» (17-21/11).

Δεν θα λείψουν τα συναυλιακά ραντεβού και εκτός Στέγης, από τα αφιερώματα στον Γιώργο Απέργη (στο Ωδείο Αθηνών, 17-20/3/2022) και στον Ιάννη Ξενάκη (Μια Γέφυρα Μουσικής πάνω από τη Συγγρού vol. 7, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, 2-03/3/2022) ως τα καθιερωμένα φεστιβάλ Borderline (εντός και εκτός Στέγης, 8-10/4/2022), Big Bang 6 (28 & 29/5/2022) και Tectonics Athens '22 (εντός & εκτός Στέγης, 3-5/12).

Τέχνη με έντονο ψηφιακό αποτύπωμα στη Στέγη για το 2021-22

Οι προβολές θα έχουν την τιμητική τους στο φετινό εικαστικό πρόγραμμα που ξεκινά με τη βίντεο-εγκατάσταση «End credits, 2012-ongoing» του Steve McQueen, στο πλαίσιο της έβδομης Μπιενάλε της Αθήνας (AB7) με τίτλο Eclipse. Ο διάσημος video artist και οσκαρικός σκηνοθέτης αποτίνει φόρο τιμής στον Αφροαμερικανό καλλιτέχνη, κοινωνικό ακτιβιστή και αστέρα του αμερικανικού ποδοσφαίρου Paul Robeson (1898-1976), ο οποίος τη δεκαετία του 1950 βρέθηκε στη μαύρη λίστα του FBI για τον αγώνα του κατά του ρατσισμού (24/9-24/10).

Στο πλαίσιο της ΑΒ7 Eclipse και το The New Infinity Athens, που θα φέρει προβολές 360° ταινιών και συνθέσεων καλλιτεχνών της ψηφιακής εποχής στο Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο Ιδρύματος Ευγενίδου (4-6/11). Μέσα στο φθινόπωρο αναμένουμε και την εγκατάσταση της γνωστής γνωστής καλλιτέχνιδας της γενιάς του ’70 Ρένας Παπασπύρου, η οποία ανασυστήνει στο ισόγειο της Στέγης έναν τοίχο από μια κατεδαφισμένη κατοικία στο Παγκράτι επιδιώκοντας να αναδείξει την αθέατη εξωτερική της όψη. 

Με λέξεις και σκέψεις

O καιρός, τα φυσικά φαινόμενα και η κλιματική αλλαγή γίνονται αφετηρία για το «Weather Engines» μια καλλιτεχνική έκθεση και ένα πρόγραμμα εργαστηρίων, ομιλιών και αναγνώσεων σε επιμέλεια της Δάφνης Δραγώνα και του Φιλανδού θεωρητικού των μέσων και πανεπιστημιακού Jussip Arikka (1/4-18/5/2022). Για την ερχόμενη άνοιξη, ωστόσο, έχουμε ήδη μαρκάρει στο χάρτη τη συνάντηση με την αντισυμβατική Νεοϋορκέζα συγγραφέα και κριτικό Fran Lebowitz, η οποία θα συζητήσει με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου για το σύγχρονο πολιτιστικό τοπίο, τη ζωή στις μητροπόλεις του κόσμου και τη σημασία του να είσαι ο εαυτός σου σήμερα (15/3/2022).

Άνοιγμα στην πόλη

Από την Πατησίων έως του Ρέντη, το Ίδρυμα Ωνάση ανοίγεται ακόμα περισσότερο στην πόλη. Ένα καινούργιο σύμπλεγμα δημιουργείται στη Στοά Ματάλα στην Πατησίων, εστιάζοντας στο φαγητό, τη μουσική ενώ μια αίθουσα που θα φιλοξενεί εκθέσεις από καλλιτέχνες διαφόρων εθνικοτήτων. Νέα στέγη το 2022 για το Αρχείο Καβάφη σε κτίριο της οδού Φρυνίχου, ενώ τον προσεχή Μάιο παίζει ξανά ραντεβού στο Πεδίον του Άρεως, σε συνέχεια του φεστιβάλ You and AI. Περισσότερη τέχνη στον αστικό χώρο θα φέρει το πρόγραμμα δημοσίων παρεμβάσεων On Athens. Στο ξεκίνημα της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, εκεί όπου ήταν κάποτε η «Μάντρα» του Αττίκ, ο Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης καταθέτει με το λεξιλόγιο της βίντεο τέχνης, της μουσικής αλλά και της υπερρεαλίστριας ποιήτριας Μάτσης Χατζηλαζάρου ένα «Έργο για Έναν Άνθρωπο Mονάχα» με θέμα την εξομολόγηση (14/10-14/11). Φέτος, όμως, το Onassis Renti μας προσκαλεί και εκτός κέντρου, σ’ ένα πρώην εργοστάσιο πλαστικών που μεταμορφώθηκε σε στέκι για καλλιτεχνικό πειραματισμό, με πρώτους «κατοίκους» του τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Βασίλη Μπισμπίκη με την ομάδα του.

Onassis Culture: Το αναλυτικό πρόγραμμα για τη σεζόν 2021-2022

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Steve McQueen, EndCredits, 2012-ongoing

Εκθεσιακός Χώρος -1, 24/9-24/10/2021, 16:00 – 22:00 | Στο πλαίσιο της 7^ης Μπιενάλε της Αθήνας

O βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης των ταινιών “Shame” και “12 Χρόνια Σκλάβος”, SteveMcQueen, δημιουργεί στον εκθεσιακό χώρο της Στέγης την εικαστική εγκατάσταση EndCredits, 2012-Οngoing. Ένας φόρος τιμής στον Αφροαμερικανό τραγουδιστή, ηθοποιό, κοινωνικό ακτιβιστή και αστέρα του αμερικανικού φούτμπολ Paul Robeson (1898-1976), ο οποίος τη δεκαετία του 1950 βρέθηκε στη μαύρη λίστα του FBI για τον αγώνα του κατά του ρατσισμού.

Ο ιδιαίτερα επιτυχημένος και βραβευμένος καλλιτέχνης SteveMcQueen, υπερβαίνοντας τη videoart, πέρασε με τόλμη στη βιομηχανία του κινηματογράφου για να καταπιαστεί με τον συλλογικό μας φόβο και να κατακτήσει την τέχνη της ανάσυρσης των ψυχολογικών τραυμάτων λόγω ταυτότητας και φυλής. Οι φόβοι που αποκαλύπτονται, η ένταση και το δραματικό στοιχείο στις αποφασιστικές πινελιές του McQueen όχι μόνο δεν καλοπιάνουν το κοινό αλλά το εξωθούν στα άκρα της ανθρώπινης βαναυσότητας και του παραλογισμού.

Στο υπό εξέλιξη έργο “EndCredits, 2012 – Ongoing, ο McQueen παρουσιάζει το πορτρέτο ενός ανθρώπου-συμβόλου, του Paul Robeson. Τραγουδιστής και κοινωνικός ακτιβιστής, ο Robeson έγινε στόχος του FBI όταν ξεκίνησε εκστρατεία ενάντια στο λιντσάρισμα. Μπήκε στη μαύρη λίστα και η ζωή και η καριέρα του καταστράφηκαν. Όταν ο φάκελός του στο FBI αποχαρακτηρίστηκε και βγήκε εν μέρει στη δημοσιότητα, ο SteveMcQueen ξεκίνησε ένα μεγάλο ταξίδι για να συγκροτήσει ένα μνημείο επικών διαστάσεων στον ηρωικό άνδρα.

Στους τίτλους τέλους (endcredits) των ταινιών μνημονεύονται όλοι οι συντελεστές. Μέσα από πολλές χιλιάδες σελίδες που ξετυλίγονται η μία μετά την άλλη, το “EndCredits, 2012 – Ongoing” συνιστά ένα καθαρτήριο της συλλογικής μας συνείδησης έναντι ανθρώπων που μαρτύρησαν όπως ο Robeson. Σαν πηγή ή ποτάμι, το έργο κυλά διαρκώς επί δεκάδες ώρες σαν ένα κήρυγμα εικόνων και λέξεων που καθηλώνουν με τη σκοτεινή τους ύλη και τον βαθύ, συμπυκνωμένο τους πόνο.

Το “End Credits, 2012 – Ongoing” είναι μια συμπαραγωγή του Onassis Culture και παρουσιάζεται στο πλαίσιο της έβδομης Μπιενάλε της Αθήνας (AB7) με τίτλο Eclipse.

ΘΕΑΤΡΟ

Νίκος Καραθάνος - Προμηθέας (από τον «Προμηθέα Δεσμώτη» του Αισχύλου)

Κεντρική Σκηνή, 10-30/10/2021

«Μα, τι ήθελε πάντα ο άνθρωπος; Μια στέγη και μια φωτιά, αιχμάλωτος και των δυο». Ο «Προμηθέας» του ΝίκουΚαραθάνουέρχεται να χαρίσει μόνο ανάσα ελευθερίας.

Ο Καύκασος δεν υπάρχει εδώ. Κανένας βράχος και καμία αλυσίδα δεν κρατούν αιχμάλωτο τον Προμηθέα. Τα πάντα συμβαίνουν σε ένα σπίτι. Σε ένα σπίτι-μετεωρίτη που αιωρείται στον χωροχρόνο και κατακλύζεται  από τα τέσσερα στοιχεία της φύσης. Εκεί ζούν, σαν συγγενείς, και «κοσμογονούν» ο Προμηθέας (Νίκος Καραθάνος), το Κράτος και ο Ερμής (Χρήστος Λούλης), η Βία και η Ιώ (Γαλήνη Χατζηπασχάλη), ο Ήφαιστος και ο Ωκεανός (Γιάννης Κότσιφας).

«Το να ζεις σημαίνει να τρως το φως και το σκοτάδι κάθε λεπτό». Ο Νίκος Καραθάνος προσεγγίζει την τραγωδία του Αισχύλου επιχειρώντας, όπως λέει, να «μυθολογήσει την καθημερινότητα»: «Πάντα προσπαθούσα να καταλάβω πώς ένας πόνος σ’ ένα δωμάτιο φεύγει από τους τοίχους, ταξιδεύει στον αέρα, γεννάει τέρατα και θεούς και δίνει μύθο».

Ο διακεκριμένος δημιουργός, ένας ευαίσθητος παρατηρητής των υπερβάσεων μέσα από την ανάγνωση του οικείου, ερμηνεύει και σκηνοθετεί τον Προμηθέα. Στο πρόσωπό του αναγνωρίζει τον καθέναν από εμάς. «Ο Προμηθέας εκπροσωπεί εσένα, εμένα, όλους, τη στιγμή που κοιτάξαμε το γεγονός της ζωής και μας είδε κι αυτό. Υπάρχει κάτι τόσο αρχαίο σε κάθε ανθρώπινο πρόσωπο που κάνει τον Χρόνο να καμπυλώνεται από ντροπή» παρατηρεί.

Είναι η δεύτερη φορά, μετά τους «Όρνιθες», που ο Νίκος Καραθάνος καταπιάνεται με το αρχαίο δράμα· ένα υλικό που τον συγκινεί γιατί, «μοιάζει συνέχεια να μου λέει πως “τάφος μου είναι οι απόψεις μου κι ανάστασή μου το δίκαιο”».

Συντελεστές

Μετάφραση/κείμενο: Γιάννης Αστερής

Διασκευή: Νίκος Καραθάνος, Γιάννης Αστερής

Σκηνοθεσία: Νίκος Καραθάνος

Σκηνικό: Εύα Μανιδάκη

Κοστούμια: Άγγελος Μέντης

Φωτισμοί: FeliceRoss

Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου

Επιμέλεια κίνησης: AmaliaBennett

Σχεδιασμός Ήχου: Γιώργος Πούλιος

Ηχολήπτης: Κωστής Παυλόπουλος

Συνεργάτρια Σκηνοθέτις: Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιωάννα Μπιτούνη

Βοηθός Σκηνογράφου: Άννα Ζούλια

Βοηθός Ενδυματολόγου: Όλγα Ευαγγελίδου

Βοηθός Παραγωγής: Νίκος Χαραλαμπίδης

Βοηθοί Πρόβας & Κινηματογράφηση Πρόβας: Δημήτρης Σταυρόπουλος, Ορέστης Σταυρόπουλος

Βοηθοί Μουσικής Πρόβας: Αλέξανδρος Μπαλαούρας, Γιώργος Μπραουδάκης, Νικόλας Σαρλής

Κατασκευή Σκηνικού: LazaridisScenicStudio

Γλύπτης & Ειδικές Κατασκευές: Σωκράτης Παπαδόπουλος

Ζωγράφος Σκηνικού: Νίκος Καρράς

Βοηθοί Ειδικών Κατασκευών: Στέφανος Γραμμένος, Νικολέτα Σωτηρίου

Ηθοποιοί (αλφαβητικά): Νίκος Καραθάνος, Γιάννης Κότσιφας, Χρήστος Λούλης, Γαλήνη Χατζηπασχάλη

Μουσικοί επί σκηνής: Άγγελος Τριανταφύλλου, Γιώργος Πούλιος και οι Δημήτρης Γκόγκας (τρομπέτα), Γιάννης Γούναρης (κόρνο), Γιάννης Καΐκης (τρομπόνι), Ντίνος Τριανταφύλλου (τούμπα)

Εκτέλεση Παραγωγής: POLYPLANITY Productions/ Γιολάντα Μαρκοπούλου & Βίκυ Στρατάκη Μετάφραση υπερτίτλων: Ορφέας Απέργης

Ταυτόχρονος υπερτιτλισμός: Γιάννης Παπαδάκης

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Η περιοδεία υποστηρίζεται από το πρόγραμμα « Εξωστρέφεια» της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Βρυάξιδος 11 και Ασπασίας: Η άγνωστη όψη

Ρένα Παπασπύρου

Φουαγιέ Ισογείου Στέγης,Φθινόπωρο ‘21

Καλλιτέχνις της γενιάς του ’70 και της αμφισβήτησης, με πλούσιο διδακτικό παρελθόν στην ΑΣΚΤ, η Ρένα Παπασπύρου παρουσιάζει στο ισόγειο της Στέγης μια ξεχωριστή εικαστική εγκατάσταση: την ανασύσταση ενός τοίχου από μια κατεδαφισμένη κατοικία στο Παγκράτι. Μπορείς να ενεργοποιήσεις την ιστορία του;

Στο ισόγειο της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, πάνω σε έναν ειδικά διαμορφωμένο γωνιακό τοίχο τον οποίο σχεδίασε η ίδια, η καλλιτέχνις Ρένα Παπασπύρου (γενν. 1938) έχει τοποθετήσει διάφορες αποτοιχισμένες επιφάνειες που απέσπασε από μια ερειπωμένη μονοκατοικία. Μέχρι πρόσφατα το κτίριο αυτό βρισκόταν επί των οδών Βρυάξιδος 11 και Ασπασίας στο Παγκράτι και σήμερα πια είναι κατεδαφισμένο. Τα τμήματα αποκαλύπτουν την αθέατη όψη των εξωτερικών τοίχων του κτιρίου, ενώ σε πολλά από αυτά διακρίνονται αποτυπώματα από τα γκράφιτι, διαστρωματώσεις και άλλα ίχνη που είχαν συσσωρευτεί στο πέρασμα των χρόνων.

Η διαδικασία της αποτοίχισης ξεκίνησε το 2015, διακόπηκε, και ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 2020. Τα περισσότερα κομμάτια αποσπάστηκαν την περίοδο του πρώτου lockdown. Όπως σημειώνει η ίδια για την εμπειρία δημιουργίας του έργου της, η αποτοίχιση ήταν «ο σκοπός της ημέρας, ο σηματοδότης της ημέρας· ήταν ένας τρόπος να μετράω τις μέρες, ένας τρόπος να μη χάνεις τον εαυτό σου».

Η εγκατάσταση της Παπασπύρου αποτελεί την ανασύσταση ενός τοίχου ο οποίος δεν υπήρξε ποτέ. Eίναι ένα αλληγορικό έργο, που αντλεί από τον γυναικείο ψυχισμό, την παρατεταμένη ανησυχία και τη συνθήκη της κοινωνικής απόστασης που βιώνουμε όλοι τον τελευταίο καιρό.

Σύλληψη & Δημιουργία: Ρένα Παπασπύρου

Διοργάνωση έκθεσης: Ίδρυμα Ωνάση

Επιμέλεια έκθεσης: Χριστόφορος Μαρίνος, Γιώργος Τζιρτζιλάκης 

Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός: Μαρία Μανέτα

Μεταφορά: Artlock

Οργάνωση και Εκτέλεση Παραγωγής:Cultópia

Ευχαριστίες στους Κώστα Βαλατσό και Δημήτρη Σκουρογιάννη για την τεχνική υποστήριξη

ΒΙΝΤΕΟ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Έργο για Έναν Άνθρωπο Μονάχα – Μέρος Πρώτο

Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης

Αθηναϊκό Θέατρο, Διονυσίου Αρεοπαγίτου 2,14/10-14/11/2021

Η «Αντίστροφη αφιέρωση» της σπουδαίας υπερρεαλίστριας ποιήτριας Μάτσης Χατζηλαζάρου στον Ανδρέας Εμπειρίκο, μια εκ βαθέων ερωτική εξομολόγηση, ακούγεται δυνατά στο έργο του εικαστικού Ιώκο Ιωάννη Κοτίδη.

Ανεβαίνοντας τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, δίπλα από την Ωνάσειο Βιβλιοθήκη, εκεί όπου ήταν η «Μάντρα» του Αττίκ, ένα blackboxμας προσκαλεί σε μία φορτισμένη εμπειρία. Τι σημαίνει να αφιερώνω το απόλυτο τραγούδισμα του έρωτά μου σε εκείνο το πρόσωπο που δεν είναι πια εδώ; Σημαίνει πως προσπαθώντας να ταξινομήσω όλα μου τα σημαντικά, καταλήγω να δημιουργώ για τον Έναν - Μου - Άνθρωπο.Το «Έργο για Έναν Άνθρωπο Mονάχα» είναι μια τριλογία-σύνθεση εικαστικών, μουσικών και παραστατικών τεχνών, με θέμα την εξομολόγηση. Το πρώτο μέρος είναι εμπνευσμένο από το σπουδαιότερο ποίημα της πρώτης Ελληνίδας υπερρεαλίστριας, Μάτσης Χατζηλαζάρου.

Το σώμα ως ενδιάμεσος. Ένας φορέας μνήμης, λόγων, βλεμμάτων, δακρύων, χειρονομιών, που μεταφέρει την ανάμνηση σε ένα οξύ παρόν. Μέσα από ένα videoart και λόγια που έμειναν χαραγμένα μέσα μας, ο εικαστικός Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα του κυνισμού, λέγοντας όλα όσα μας δυσκολεύουν, όλες τις εξομολογήσεις που δεν έγιναν. Προσπαθεί να διαφυλάξει με κάθε δυνατό τρόπο τη σχεδόν χαμένη τρυφερότητα του σήμερα, βάζοντας τους θεατές και ακροατές να αναρωτηθούν για όλα όσα εκείνοι δεν πρόλαβαν να πουν.

Η αντίσταση στην ευκολία. Η ετοιμότητα βλεμμάτων. Η ανιδιοτέλεια χαμόγελων.

Συντελεστές

Σύλληψη, δημιουργία: Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης

Σχεδιασμός & επίβλεψη κατασκευής: Ελένη Στρούλια

Σχεδιασμός φωτισμού: ΕλίζαΑλεξανδροπούλου

Συνεργάτης σχεδιασμού & επίβλεψης κατασκευής: ΖαΐραΦαληρέα

Διεύθυνση παραγωγής: Γιώργος Κατσώνης

Videoartcredits

Σύλληψη, σκηνοθεσία, μοντάζ: Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης

Video performance: Imiterasu

Πρωτότυπη Μουσική: Panú

Βοηθός σκηνοθέτις: Ηλιάνα Καλαδάμη

Κάμερα: Χρήστος Συμεωνίδης

PERFORMANCELECTURE

Bladder Diplomacy

Η διπλωματία της ουροδόχου κύστης
Ziad Antar

Μικρή Σκηνή,16 & 17/10/2021

Τι σχέση έχουν οι τομάτες με τον πόλεμο; Πατάτες, βλαβερά ζιζάνια, εμφύλιοι πόλεμοι, γεωπολιτικά παιχνίδια. Αστυνομικό θρίλερ και, ταυτόχρονα, αγροτική κωμωδία, από τον διακεκριμένο εικαστικό από τη Βηρυτό, ZiadAntar.

Συνυφαίνοντας ιστορίες της διεθνούς διπλωματίας, της καλλιέργειας πατάτας και τομάτας στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και προσωπικές οικογενειακές ιστορίες, η διάλεξη-περφόρμανς “BladderDiplomacy” θα διερευνήσει ριζικές παρεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον και τις διατροφικές συνήθειες που έχουν σπείρει σε αυτά τα εδάφη οι θεωρίες του εκσυγχρονισμού και της παγκοσμιοποιημένης αγροτικής οικονομίας, αλλά και τις ανατροπές και τη μυστηριώδη ανθεκτικότητα των ιθαγενών σπόρων. Σε αυτή την περφόρμανς, ο καταξιωμένος καλλιτέχνης ZiadAntar συνεργάζεται ξανά με τη συγγραφέα RashaSalti, σε έναν σατιρικό σχεδιασμό ενός γρίφου με κακόβουλα ζιζάνια και εμφύλιους πολέμους.

Δημιουργία & Ερμηνεία: ZiadAntar

Καλλιτεχνική συνεργάτρια: RashaSalti

Βοηθός παραγωγής: NaylaMabsout

Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση

Μετά την περφόρμανς θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ της Μαριάννας Οικονόμου «Όταν ο Βάγκνερ Συνάντησε τις Ντομάτες».

Τι σχέση έχουν οι «βιοπολιτικές πατάτες» του Λιβάνου με τις «βιοφιλοσοφικές τομάτες» του θεσσαλικού κάμπου;Η απάντηση δίνεται με το πρωτότυπο ντοκιμαντέρ της Μαριάννας Οικονόμου «Όταν ο Βάγκνερ συνάντησε τις ντομάτες» που παρουσιάζεται αμέσως μετά την performance-lecture του ΖiadAntar. Η ταινία μας ταξιδεύει σε ένα ερημωμένο χωριό του θεσσαλικού κάμπου. Με την πίστη πως κάθε φυτό θέλει και τη μουσική του, δύο ξαδέλφια και πέντε γυναίκες, αποφασίζουν να κάνουν μια νέα αρχή. Με λίγη βοήθεια από τη μουσική του Βάγκνερ που παίζουν στήνοντας ηχεία στα χωράφια τους και τις ιστορίες που διηγούνται για να πάρουν κουράγιο, επιχειρούν να διεισδύσουν στην παγκόσμια αγορά με τη βιολογική καλλιέργεια ενός παλιού σπόρου ντομάτας.

ΠΕΡΦΟΡΜΑΝΣ

Ποιητικές Συνομιλίες

09/2021 –06/2022

Η ποίηση σας καλεί. Κλείστε τηλεφωνικά ραντεβού για την πιο εμψυχωτική συνεδρία της ζωή σας.

Αν κάποιος διάλεγε ένα ποίημα ειδικά για εσάς, θα θέλατε να σας το «συνταγογραφήσει»; Στο πρωτότυπο τηλεφωνικό-ποιητικό πρόγραμμα του Τhéâtre de laVille, καταξιωμένοι ηθοποιοί σάς καλούν για μια διαφορετική συνομιλία. Μια απλή ιδέα μεταμορφώνεται σε μια καταπραϋντική τελετουργία: ο ακροατής κλείνει ένα ραντεβού, ο/η ηθοποιός τον καλεί και συνομιλεί μαζί του επί 20 λεπτά, του απαγγέλλει ένα ποίημα που εμπνεύστηκε από τη συνομιλία και, στο τέλος, του προτείνει μια ποιητική «συνταγή» ειδικά γι’ αυτόν. Η ποίηση μας δείχνει τον τρόπο να ζούμε, να απολαμβάνουμε, να αισθανόμαστε, να επιβιώνουμε. Αναμείνατε στο ακουστικό σας.

Συντελεστές

Το πρότζεκτ είναι μια σύλληψη των EmmanuelDemarcy-Mota (διευθυντής του ΤhéâtredelaVille) και FabriceMelquiot (συγγραφέας)

Γενικός συντονισμός: AliceMagdelenat, JuliePeigné, LoudiceGourmelon

Οργάνωση παραγωγής: TheatredelaVille (Παρίσι)

Συνδιοργάνωση& Συμπαραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Πρόγραμμα «Εξωστρέφεια»

Συντονισμός για τις ελληνικές «Ποιητικές Συνομιλίες»: Χριστίνα Λιάτα

Βοηθός παραγωγής: Ξένια Σωτήρχου

ΘΕΑΤΡΟ

Παράδεισος

του Thomas Köck

Κατερίνα Γιαννοπούλου

Μικρή Σκηνή, 29/10-7/11/2021

Είμαστε παιδιά ενός χαμένου παραδείσου; Χορός για τον πλανήτη που χάνεται κάτω από τα σκουπίδια,ένα ρέκβιεμ για τον Δυτικό πολιτισμό.

Πλημμύρες έχουν καλύψει όλη την επιφάνεια της Γης, παρασέρνοντας τους λίγους επιζώντες, που επιπλέουν ανάμεσα στα σκουπίδια, στις αναμνήσεις και στις προδομένες ελπίδες τους. Η Κατερίνα Γιαννοπούλου φαντάζεται ένα όχι πολύ μακρινό μέλλον, όπου τα απομεινάρια του Δυτικού πολιτισμού ξαναγράφουν την ιστορία του.

Με αφετηρία την ορμητική «Τριλογία για το Κλίμα» του Αυστριακού Thomas Köck (“Klimatrilogie”) πάνω στην περιβαλλοντική καταστροφή του πλανήτη, η ανερχόμενη σκηνοθέτις παρακολουθεί το χρονικό διάψευσης του καπιταλιστικού μοντέλου παραγωγής. Από τις φυτείες καουτσούκ του Αμαζονίου τον 19ο αιώνα μέχρι τις πολεμικές συρράξεις του 21ου αιώνα για τον έλεγχο των τελευταίων φυσικών κοιτασμάτων, η παράσταση αναζητά τα ίχνη της παταγώδους αποτυχίας του Δυτικού κόσμου.

Ένας Χορός από ματαιωμένα όνειρα και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις έρχεται ενώπιόν μας από το μέλλον, για να θρηνήσει τον χαμένο μας παράδεισο.

Συντελεστές

Κείμενο: Thomas Köck

Σκηνοθεσία: Κατερίνα Γιαννοπούλου

Μετάφραση & Δραματουργία: Γρηγόρης Λιακόπουλος

Μουσική: Γιάννης Βεσλεμές

Σκηνικά: Νίκη Ψυχογιού

Κοστούμια: Νεφέλη Μυρτίδη

Σχεδιασμός Φωτισμών: Χριστίνα Θανάσουλα

Βίντεο: Κωστής Χαραμουντάνης

LiveCamera: Γιώργος Κυβερνήτης

Επιστημονικοί Σύμβουλοι: Δρ. Χρήστος Βαρβαντάκης, Ευθύμης Θέου

Βοηθός Σκηνοθέτης:  Έφη Χριστοδοπούλου

Οργάνωση & Εκτέλεση Παραγωγής: Σεραφείμ Ράδης, ΒάσιαΑτταριάν

Ταυτόχρονος Υπερτιτλισμός: Γιάννης Παπαδάκης

Ερμηνεύουν: Γιώργος Κισσανδράκης, Γωγώ Παπαϊωάννου, Δήμητρα Παρασκελίδου, Μιχάλης Πητίδης, Βασίλης Σαφός, Μαρία Φιλίνη

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση     
Με την υποστήριξη του Ινστιτούτου Γκαίτε

Η περιοδεία υποστηρίζεται από το πρόγραμμα « Εξωστρέφεια» της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση

ΧΟΡΟΣ

Stones and Bones - RootlessRoot

Κεντρική Σκηνή, 3-7/11/2021
Πόσο συχνά συναντάμε σε ομάδες χορού την ελευθερία και τον πειραματισμό με υλικά, όπως το μάρμαρο; Οι διεθνείς RootlessRoot χορογραφούν την ανάγκη να αφήσουμε το αποτύπωμα μας στον κόσμο.

Στο νέο τους έργο, “Stones and Bones”, οι RootlessRoot συνεργάζονται με τον Άγγλο γλύπτη PeterRandall-Page και δημιουργούν μια παράσταση για την παροδικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Στο επίκεντρο του έργου τοποθετείται το λευκό μάρμαρο –το υλικό με τη μεταφυσική διάσταση, το θεμέλιο του ευρωπαϊκού πολιτισμού– παρόλο που η φυσική του θέση είναι μέσα σε μεγαλόπρεπα βουνά και έξω από θεατρικές συμβάσεις. Στο “StonesandBones’’, πέντε ερμηνεύτριες, με τη συνοδεία της πρωτότυπης μουσικής σύνθεσης του Βασίλη Μαντζούκη, δημιουργούν ένα ποίημα για την εύθραυστη φύση της ανθρώπινης ύπαρξης και την ανάγκη να αφήσουμε το σημάδι μας στον κόσμο.

Καλλιτεχνική διεύθυνση & Χορογραφία: RootlessRoot - Λίντα Καπετανέα, JozefFruček

Με τις: Λίντα Καπετανέα, Έλενα Τοπαλίδου, Ηρώ Κόντη, Δήμητρα Μερτζάνη, Μάρθα Φριντζήλα

Μουσική Σύνθεση: Βασίλης Μαντζούκης

Μουσικοί επί σκηνής: Βασίλης Μαντζούκης, Κώστας Νικολόπουλος, Νίκος Παπαϊωάννου, Παναγιώτης Μανουηλίδης

Σκηνικά & Εικαστική επιμέλεια: Thomas Randall-Page, Peter Randall-Page

Σκηνογραφική Επιμέλεια: Πάρις Μέξης

Ηχητικός Σχεδιασμός: Χρήστος Παραπαγκίδης

Σχεδιασμός Φωτισμών: Περικλής Μαθιέλλης

Κοστούμια: IsabelleLhoas

Κείμενα: JozefFruček

Επιμέλεια Κειμένων: Ιωάννα Νασιοπούλου

Φωτογραφία: Αλέξανδρος Παπαθανασόπουλος

Η αρχική χορογραφία δημιουργήθηκε από κοινού με τις χορεύτριες: Λίντα Καπετανέα, Έλενα Τοπαλίδου,AnnaCalsinaForelladκαι HuyjeenLee

Οργάνωση Παραγωγής&Touring: Cultόpια

Με την υποστήριξη της IktinosMarmaron

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

H περιοδεία της παράστασης "Stones&Bones” υποστηρίζεται από το πρόγραμμα «Εξωστρέφεια» της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση και επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

The New Infinity Athens

Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο Ιδρύματος Ευγενίδου, 4-6/11/2021 | Στο πλαίσιο της 7^ης Μπιενάλε της Αθήνας

Είναι τα πλανητάρια οι γκαλερί του μέλλοντος; 

Από το 2017, το Berliner Festspiele έχει καταστήσει αυτή την αντισυμβατική αρχιτεκτονική μορφή διαθέσιμη σε εικαστικούς, ηχητικούς καλλιτέχνες, κινηματογραφιστές και game developers παρουσιάζοντας έργα τους σε πλανητάρια και φεστιβάλ fulldome σε όλο τον κόσμο. Η σειρά The New Infinity Athens 2021 θα παρουσιάσει επί τρεις ημέρες μια συλλογή έργων στην εμβυθιστική αρχιτεκτονική του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου στην Αθήνα, ενός από τα μεγαλύτερα και πιο σύγχρονα πλανητάρια του κόσμου. Το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο είναι ένας χώρος υψηλής τεχνολογίας που πλέον θα είναι ανοιχτός για προβολές 360° ταινιών και συνθέσεων καλλιτεχνών της ψηφιακής εποχής. Ανάμεσα στις πρεμιέρες της Αθήνας περιλαμβάνεται το fulldome έργο VHW7 του Θεόκλητου Τριανταφυλλίδη, μια συμπαραγωγή της Μπιενάλε της Αθήνας και του BerlinerFestspiele. Στο πρόγραμμα παρουσιάζονται επίσης μεταξύ άλλων έργα των AgnieszkaPolska, DavidOReilly, Florence To & Bendik Giske & Bridget Ferrill, Lucas Gutierrez & Robert Lippok, Patricia Detmering, Fatima Al Qadiri, Jan Kounen, JohnWhitney και ThomasWilfred.

Το «TheNewInfinity» είναι μια συνεργασία ανάμεσα στο OnassisCulture, το Ίδρυμα Ευγενίδου, την Μπιενάλε της Αθήνας και το BerlinerFestspiele.

ΘΕΑΤΡΟ

Ο Γυάλινος Κόσμος

του TennesseeWilliams

Σκηνοθεσία: Ivo van Hove με την Isabelle Huppert

Κεντρική Σκηνή, 13 & 14/11/2021

Καλώς ήρθατε στον εύθραυστο κόσμο του Τενεσί Ουίλλιαμς και των ανθρώπων που βρίσκονται σε διαρκή φυγή. Δύο σταρ του θεάτρου και της υποκριτικής, ο Ίβο βαν Χόβε και η Ιζαμπέλ Ιπέρ, επιστρέφουν στη Στέγη.

«Η σκηνή είναι μνήμη». Κατοικείται από τρία πρόσωπα: μια μητέρα, την Αμάντα, και τα δύο παιδιά της, τη Λόρα και τον Τομ. Η Αμάντα ακόμα φαντάζεται πως είναι μια ευγενής κυρία του Νότου. Ο Τομ φροντίζει την οικογένεια και πηγαίνει σινεμά με κάθε ευκαιρία. Η Λόρα περνάει ατέλειωτες ώρες με τα γυάλινα ζωάκια της… Τρεις μοναξιές πίσω από σχεδόν κλειστές πόρτες, τρεις ανθρώπινες αδυναμίες, τρεις τρόποι να ονειρεύεσαι μια διαφορετική ζωή. Η πλοκή είναι απλή, φευγαλέα σαν ανάμνηση. «Στον “Γυάλινο Κόσμο” ανακάλυψα έναν κόσμο χωρίς ορατό ηρωισμό, έναν κόσμο που τον κατοικούν εύθραυστοι άνθρωποι. Οι ήρωες είναι γεμάτοι αμφιβολίες, ουλές και μυστικά» αναφέρει ο Ivo van Hove, που επιστρέφει στη Στέγη με το αριστούργημα του Tennessee Williams και προσφέρει στην Isabelle Huppert έναν από τους πιο θρυλικούς ρόλους του αμερικανικού ρεπερτορίου.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: IvovanHove

Παίζουν: Isabelle Huppert, Justine Bachelet, Cyril Guei, Antoine Reinartz

Μετάφραση στα γαλλικά: Isabelle Framchon

Δραματουργία: Koen Tachelet

Καλλιτεχνικός Συνεργάτης:Mathieu Dandreau

Σκηνογραφία & Σχεδιασμός Φωτισμών: Jan Versweyveld

Κοστούμια: An D’Huys

Μουσική: George Dhauw

Δημιουργία: Odéon – Théâtre del'Europe, 6 Μαρτίου 2020

Παραγωγή: Odéon – Théâtre del’Europe

Συμπαραγωγή: Comédiede Clermont-Ferrand scène nationale, Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, de Singel (Αμβέρσα), Barbican (Λονδίνο)

Με την υποστήριξη: Le Cercle del’Odéon

ΜΟΥΣΙΚΗ

ENAENA

Θανάσης Δεληγιάννης

Εκθεσιακός Χώρος -1, 17-21/11/2021

Ένα ιδιότυπο μουσικό ταξίδι σε ένα επαρχιακό κέντρο διασκέδασης περασμένων δεκαετιών.

Το «ENAENA» είναι το όνομα ενός φανταστικού επαρχιακού κέντρου διασκέδασης. Κυριολεκτικά σημαίνει «ένα προς ένα» και μας θυμίζει τις φράσεις «βήμα βήμα», «σιγά σιγά», «κομμάτι κομμάτι». Μια μπάντα, ένας τραγουδιστής, ένας σερβιτόρος και μια κάμερα ασφαλείας δίνουν ζωή στον κόσμο της παράστασης, αλληλεπιδρώντας μεταξύ τους και με το κοινό. Η μουσική που παίζουν είναι ένα μικροτονικό αμάλγαμα των ελληνικών κλαρίνων των δεκαετιών 1970-90, αναμειγμένο με αυτοσχέδια μέρη, ηλεκτρονική μουσική και ηχογραφήσεις πεδίου, κάνοντας χρήση της έντονα ενισχυμένης αισθητικής αυτής της εποχής – ένα αλλόκοτο πανηγύρι.

Συντελεστές

Σύλληψη, Σκηνοθεσία, Ηχητικός Σχεδιασμός, Περφόρμανς: Θανάσης Δεληγιάννης

Σκηνογραφία & Σχεδιασμός Φωτισμών: Roelof Pothuis

Δραματουργία: Γιάννης Μιχαλόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη & Βοηθός Παραγωγής: Δανάη Μπελοσίνωφ

Ενδυματολόγος: Βασιλική Σουρρή

Φωνή: Νατάσα Τσακηρίδου

Βιολί: George Dumitriu

Πλήκτρα: Kaja Draksler

Ντραμς: Onno Govaert

Creative Coder: David Jonas

Τεχνικός ήχου: Κώστας Χαϊκάλης

Τεχνικός Φώτων: Stijn van Kortenhof

Project Development: Frank van der Weij

Το «ΕΝΑ ΕΝΑ» είναι μια δημιουργία και παραγωγή της Ι/Ο, σε συμπαραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και της Gaudeamus

Με την υποστήριξη του Performing Arts Fund(Ολλανδία), του Norma Fondsκαι του Γιώργου Ιγνατίδη

ΜΟΥΣΙΚΗ

The sea between my soul

Σκηνοθεσία: Raed Yassin

Μουσική: Alan Bishop

Κεντρική Σκηνή, 19-21/11/2021

Μαύρο χιούμορ από τον Λιβανέζο καλλιτέχνη Ράεντ Γιασίν. Ένα ροκ μιούζικαλ με τη νευρική φωνή του Άλαν Μπίσοπ, όπου ταριχευμένα ζώα τραγουδούν τον θάνατό τους και αποκαλύπτουν την πολυετή ιστορία φόνων στη Μεσόγειο.

Ένα ροκ μιούζικαλ με ταριχευμένα ζώα στον ρόλο των ερμηνευτών, το “The Sea between My Soul” (Η θάλασσα ανάμεσα στην ψυχή μου) του Ράεντ Γιασίν υπόσχεται να υπερβεί τα όρια μεταξύ εγκατάστασης και θεάτρου, μουσικής και φωτός, ζωής και θανάτου.

Το έργο αποτελεί έναν στοχασμό πάνω στην πολυετή ιστορία θανάτων στη Μεσόγειο Θάλασσα. H νευρική φωνή του Alan Bishop (από την μπάντα των Sun City Girls) προσθέτει μια άλλη διάσταση στο εσχατολογικό σενάριο για τον σημερινό κόσμο.

Συντελεστές

Σύλληψη & Σκηνοθεσία:RaedYassin

Μουσική & Στίχοι:AlanBishop

Σκηνικά:HusseinBaydoun

Σχεδιασμός Φωτισμών: Charlie Åström

Τεχνική Επίβλεψη: Βασίλης Σάλτας

Βοηθός:Raisa Hagiu

Τρισδιάστατα Μοντέλα & Κατασκευή Κτιρίων: Γιώργος Λουκρέζης

Μετάφραση στίχων: Λένια Ζαφειροπούλου

Κατασκευή & Εγκατάσταση Σκηνικών: Παναγιώτης Λαζαρίδης

Ηλεκτρολογικός Εξοπλισμός & Εγκατάσταση Φωτιστικών: Νίκος  Παπαθανάσης
Οργάνωση Παραγωγής:DeltaPi

Διεύθυνση Παραγωγής: Κωνσταντίνος Σακκάς

Βοηθός Εκτέλεσης Παραγωγής: Αγγέλικα Σταυροπούλου

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Ιδιαίτερες ευχαριστίες

Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Χρήστος Καρράς, Χριστίνα Πιτούλη, MoniraAlQadiri, SaidBaalbabki, AshBulayev
Μουσική/Συντελεστές

Πιάνο, όργανο, τσέμπαλο, κλαβινέτο, φωνητικά: AdhamZidan

Φωνή, ακουστική κιθάρα, ηλεκτρικό μπάσο, άλτο σαξόφωνο: AlanBishop

Τσέλο: AmelieLegrand

Φωνή, κρουστά: Aya Hemeda
Ηλεκτρική κιθάρα, φωνητικά: Cherif ElMasri

Βιόλα: Eyvind Kang

Φωνή: Jessika Kenney

Ντραμς: Morgan Mikkelsen

Φωνή: Nadah El Shazley

Mastering: Mark Gergis

Παραγωγή:Alan Bishop & Adham Zidan

ΛΕΞΕΙΣ & ΣΚΕΨΕΙΣ

I’MPOSITIVE

Ας μιλήσουμε για μια κοινωνία αποδοχής.

Κεντρική & Μικρή Σκηνή, 24 & 25/11/21

Μοιραζόμαστε αλήθειες, νικάμε φόβους, βάζουμε θετικό πρόσημο. Σε συνεργασία με τη «Θετική Φωνή», τον Σύλλογο Οροθετικών Ελλάδας, διοργανώνουμε ένα διήμερο ενημέρωσης και αποδοχής ενάντια στην προκατάληψη για τον HIV.

Για τέταρτη χρονιά στη Στέγη, άνθρωποι με αληθινές ιστορίες μιλούν για τη διαφορετικότητα, την ορατότητα και την αποδοχή, σε μια ανοιχτή συζήτηση με τη σφραγίδα της «Θετικής Φωνής». Μέσα από προσωπικές αφηγήσεις, άνθρωποι που ζουν με ή χωρίς τον HIV μιλούν με τόλμη και ειλικρίνεια ενάντια στις στερεοτυπικές και φοβικές αντιλήψεις. Εκπρόσωποι της επιστημονικής κοινότητας ενημερώνουν παιδιά και εφήβους για θέματα σεξουαλικής υγείας. Στόχος μας η καταπολέμηση του στίγματος και το άνοιγμα σε μια καλύτερη κοινωνία. «Η Επιστήμη έχει προχωρήσει, ας ακολουθήσει και η κοινωνία».

Σε συνεργασία με τη Θετική Φωνή.

ΜΟΥΣΙΚΗ

Tectonics Athens '22

Εντός & εκτός Στέγης, 03-05/12/2021

Μετρώντας 27 διοργανώσεις σε διάφορες πόλεις, το ανατρεπτικό φεστιβάλ νέας μουσικής έρχεται για τρίτη χρονιά στη Στέγη.

Το φεστιβάλ Tectonics έκανε το ντεμπούτο του στο Ρέικιαβικ της Ισλανδίας το 2012. Από τότε, έχει πραγματοποιήσει 27 διοργανώσεις σε διάφορες πόλεις. Κύριος επιμελητής του είναι ο φημισμένος μαέστρος Ilan Volkov, ο οποίος ξεκίνησε το φεστιβάλ με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Ισλανδίας.
Το επίκεντρό του είναι η νέα μουσική, από την κλασική ορχηστρική μουσική έως τις σόλο αυτοσχεδιαστικές παραστάσεις, την ηλεκτρονική μουσική, τα νέα όργανα, τις μουσικές εγκαταστάσεις και πολλά άλλα.

Εκτός από την ανάπτυξη ενός ευρέος διεθνούς δικτύου καλλιτεχνών και την εμβάθυνση στο έργο τους, το φεστιβάλ εστιάζει επίσης στην εκάστοτε τοπική σκηνή, δίνοντας νέες και ασυνήθιστες ευκαιρίες σε καλλιτέχνες και κοινό να συναντηθούν και να εξελίξουν μια νέα σχέση.

Συντελεστές

Επιμέλεια φεστιβάλ: IlanVolkov, Anne Hilde Neset, Μιχάλης Μοσχούτης

ΧΟΡΟΣ

Εγκάρσιος Προσανατολισμός

Δημήτρης Παπαϊωάννου

Κεντρική Σκηνή, 22/12/21-16/01/22

Ας ισορροπήσουμε για να μη χαθούμε. Το νέο έργο του Δημήτρη Παπαϊωάννου, μας προσανατολίζει προς την πηγή του φωτός.

Οι πρώτες κριτικές από διεθνή Μέσα αποθεώνουν τον Δημήτρη Παπαϊωάννου και τη νέα του παραγωγή με τη Στέγη: «Αν ο Μιχαήλ Άγγελος ζούσε τώρα, μια τέτοια δουλειά δεν θα μας παρέδιδε;» αναφέρει το κορεάτικο auditorium.kr· «κόσμημα εφευρετικότητας και ομορφιάς» γράφει το γαλλικό “Le Progress”· «μια παρατεταμένη πράξη καλλιτεχνικής μαγείας που δημιουργήθηκε μπροστά στα μάτια μας από τους ανυπέρβλητα ακριβείς ερμηνευτές» επισημαίνουν οι “New York Times”. Η αυλαία θα ανοίξει τον Δεκέμβριο στη Στέγη και εμείς θα μείνουμε για άλλη μια φορά έκθαμβοι.

Κάθε νέα του παραγωγή, μια εμπειρία που θέλεις να ζήσεις. Γιατί «ο Παπαϊωάννου είναι χωρίς αμφιβολία ένας από τους τέσσερις πιο σημαντικούς χορογράφους στον κόσμο» όπως χαρακτηριστικά έγραψε η εφημερίδα “Le Figaro” τον Ιούνιο του 2021. Εικόνες, κινήσεις, ήχοι που σε εκτοξεύουν προς την πηγή της ζωής, της δημιουργίας, της φαντασίας, του παιχνιδιού και σε καλούν να ανακαλύψεις τη δική σου αλήθεια προς το φως. Εγκάρσιος Προσανατολισμός είναι η μέθοδος που χρησιμοποιούν τα έντομα για να διατηρούν μια σταθερή γωνία προς μια μακρινή πηγή φωτός για προσανατολισμό, ο λόγος για τον οποίο πετούν προς ό,τι λάμπει. Η παραγωγή της Στέγης και του Δημήτρη Παπαϊωάννου, με πάνω από 20 σπουδαίους διεθνείς συμπαραγωγούς, άρχισε το παγκόσμιο ταξίδι της τον Ιούνιο του 2021.

Συντελεστές

Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παπαϊωάννου
Με τους:Damiano Ottavio Bigi, Šuka Horn, Jan Möllmer, Breanna O’Mara, Τίνα Παπανικολάου, Łukasz Przytarski, Χρήστος Στρινόπουλος, Μιχάλης Θεοφάνους

Μουσική:Antonio Vivaldi

Σχεδιασμός Σκηνικού: Τίνα Τζόκα & Λουκάς Μπάκας

Σχεδιασμός Ηχητικού Περιβάλλοντος και Σύνθεση Ήχων: CotiK.

Σχεδιασμός Κοστουμιών: Άγγελος Μέντης

Συνεργάτης Σχεδιαστής Φωτισμού: Στέφανος Δρουσιώτης

Μουσική Επιμέλεια: Στέφανος Δρουσιώτης

Γλυπτική & Ειδικές Κατασκευές Σκηνικών Αντικειμένων: Νεκτάριος Διονυσάτος

Μηχανικές Εφευρέσεις: Δημήτρης Κορρές
Διεύθυνση-Εκτέλεση παραγωγής & Βοηθός Σκηνοθέτη:Τίνα Παπανικολάου

Βοηθοί Σκηνοθέτη & Διεύθυνση Προβών: Παυλίνα Ανδριοπούλου & Δρόσος Σκώτης

Βοηθός Σκηνογράφου: Τζέλα Χριστοπούλου

Βοηθός Σχεδιαστή Ηχητικού Περιβάλλοντος: Μάρθα Καπάζογλου

Βοηθός Ενδυματολόγου: Άελλα Τσιλικοπούλου

Βοηθός Ειδικών Κατασκευών Σκηνικών Αντικειμένων:Εύα Τσαμπάση

Φωτογράφιση – Κινηματογράφιση: JulianMommert

Τεχνικός Διευθυντής:Μανώλης Βιτσαξάκης

Βοηθός Τεχνικού Διευθυντή:Μάριος Καραολής

Διευθυντής Σκηνής, Ηχολήπτης & Κατασκευή Σκηνικών Αντικειμένων: DavidBlouin

Διεύθυνση Φροντιστηρίου:Τζέλα Χριστοπούλου

Προγραμματισμός Φωτισμών:Στέφανος Δρουσιώτης

Κατασκευή Κοστουμιών:Λίτσα Μουμούρη, Έφη Καραντάσιου, IslamKazi

Τεχνικοί Σκηνής:Κώστας Κακουλίδης, Ευγένιος Αναστόπουλος, Πάνος Κουτσουμάνης

Φωτιστικές Κατασκευές:Μίλτος Αθανασίου
Το μωρό από σιλικόνη κατασκευάστηκε από την:JoannaBobrzynska-Gomes
Τα σκηνικά αντικείμενα κατασκευάστηκαν σε συνεργασία με τους:Αντώνης Βασιλάκης, Μαριλένα Καλαϊτζαντωνάκη, Τίμοθυ Λασκαράτος, Αναστάσης Μελέτης, Ναταλία Φραγκαθούλα

Εκτέλεση Παραγωγής:2WORKS σε συνεργασία με την POLYPLANITYProductions

Συνεργάτης Εκτέλεσης Παραγωγής:Βίκυ Στρατάκη
Βοηθός Εκτέλεσης Παραγωγής: Κάλη Καββαθά

Διεύθυνση Παραγωγής Φροντιστηρίου: Παυλίνα Ανδριοπούλου
Διεθνείς Σχέσεις & Επικοινωνία:JulianMommert
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την ομάδα του:LemonPoppySeed για τις κομμώσεις των ερμηνευτών

Μια παραγωγή της: Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση

Δημιουργήθηκε για να κάνει πρεμιέρα στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση (2021)

Συμπαραγωγή:Festivald'Avignon (Αβινιόν), BiennaledeladansedeLyon 2021 (Λυών), DanceUmbrella / Sadler'sWellsTheatre (Λονδίνο), FondazioneCampaniadeiFestival - NapoliTeatroFestivalItalia (Νάπολη), GrecFestivaldeBarcelona (Βαρκελώνη), HollandFestival (Άμστερνταμ), Luminato / TOLive (Τορόντο), NewVisionArtsFestival (ΧονγκΚονγκ), Ruhrfestspiele (Ρέκλινγκχαουζεν), SaitamaArtsTheatre / ROHMTheatre (Κιότο), StanfordLive / StanfordUniversity (Στάνφορντ, ΗΠΑ), TeatroMunicipaldoPorto (Πόρτο), ThéâtredelaVille - Paris / ThéatreduChâtelet (Παρίσι), UCLA’sCenterfortheArtofPerformance (ΛοςΆντζελες)

Με την υποστήριξη:FestivalAperto (Ρέτζιο Εμίλια), FestivaldeOtoñodelaComunidaddeMadrid (Μαδρίτη), HELLERAU – EuropeanCentrefortheArts (Δρέσδη), NationalArtsCentre (Οτάβα), NewBalticDanceFestival (Βίλνιους), OneDanceWeekFestival (Πλόβντιβ), P.P. CultureEnterprisesLtd (ΤελΑβίβ), TanecPrahaInternationalDanceFestival (Πράγα), TeatrodellaPergola (Φλωρεντία), TorinodanzaFestival / TeatroStabilediTorino - TeatroNazionale (Τορίνο)

Με χρηματοδότηση από το Ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου υποστηρίζεται από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

ΣΙΝΕΜΑ

Gener8ion

ROMAINGAVRAS

Εκθεσιακός Χώρος -1, 08/01-27/02/2022

Ο Ελληνογάλλος σκηνοθέτης Romain Gavras έχει υπογράψει μερικά από τα πιο ανατρεπτικά videoclip για τον Kanye West, στη M.I.A, τον Jay-Z και τους Justice. Στον εκθεσιακό χώρο της Στέγης παρουσιάζει το νέο του έργο, Gener8ion. Σέρφερ, αντάρτες, αλλά και η Charlize Theron συναντιούνται σε μια ποπ, πολυμεσική εγκατάσταση για ένα μέλλον που θυμίζει το παρόν.

«Το μέλλον είναι ήδη εδώ, μόνο που είναι άνισα κατανεμημένο. Η δυστοπία είναι επίσης εδώ, μόνο που είναι άνισα κατανεμημένη κι αυτή» λέει ο Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας και θεμελιωτής του cyberpunk, WilliamGibson. Η φράση του Gibson είναι το ιδανικό υπόβαθρο του “Gener8ion”,του νέου πρότζεκτ του κινηματογραφιστή RomainGavras. Τοποθετημένη στοέτος 2034, η εγκατάσταση, που αποτελείται από τρεις ταινίες μικρού μήκους, σκιαγραφεί την ιστορία ενός μέλλοντος που θυμίζει τόσο πολύ το παρόν.HCharlizeTheron ως σκάνερ τεχνητής νοημοσύνης που συλλαμβάνει συναισθήματα, ένας εναέριος συμμαχικός σχηματισμός που ποζάρει με ένα αιχμαλωτισμένο διαστημόπλοιο σε προπαγανδιστικό βίντεο, νεαροί να διασκεδάζουν με ιπτάμενες σανίδες του σερφ σε μια βιομηχανική περιοχή στα περίχωρα της Αθήνας. Δεν υπάρχει ούτε κάποια ξαφνική εξωανθρώπινη απειλή, ούτε το τέλος του κόσμου, αλλά ένα φαινομενικά «φυσιολογικό»περιβάλλον υποστηριζόμενο από ένα νήμα αδιόρατης, «αργής» βίας, σαν αυτό ακριβώς που βιώνουμε σήμερα, εν μέσω μιας πανδημίας. Αναθεωρώντας τα όρια των κινηματογραφικών ειδών, η εγκατάσταση δημιουργεί ένα όραμα για τη συνύπαρξη μεταξύ της ανθρώπινης δημιουργικότητας και της ανθρώπινης αποτυχίας.

Συντελεστές

Σενάριο: RomainGavras Σενάριο:RomainGavras, LadjLy και EliasBelkeddar Πρωταγωνιστούν:CharlizeTheron,DaliBenssalah, AnthonyBajon, AlexisManenti, OuassiniEmbarek, SamiSlimane

Παραγωγή:Iconoclast

ΘΕΑΤΡΟ

ΧΑΛΕΠΑΣ

Αργυρώ Χιώτη

Κεντρική Σκηνή, 10-27/02/2022

Οι ζωές και οι θάνατοι του Γιαννούλη Χαλεπά σε ένα ονειρικό αφήγημα. Μια σύγχρονη μουσική τραγωδία για τον βίο του γλύπτη που αναγεννήθηκε δημιουργικά στην πλήρη ωριμότητά του.

Ο Γιαννούλης Χαλεπάς, αυτή η ασκητική μορφή της ελληνικής γλυπτικής που κάποιοι αποκάλεσαν «Ροντέν της Ελλάδας» και κάποιοι άλλοι «άγιο, τρελό, ιδιοφυϊα και καταραμένο καλλιτέχνη»,  συναντά το βλέμμα της Αργυρώς Χιώτη.

Από τη γέννησή του στον Πύργο της Τήνου μέσα στα μάρμαρα και στις σκόνες του πατρογονικού εργαστηρίου έως τη θρυλική «Κοιμωμένη» στο Α’ Νεκροταφείο. Κι από την κατάρρευση, τον ψυχιατρικό εγκλεισμό και την πολύχρονη απομόνωση στα βουνά του νησιού του έως την πνευματική αφύπνιση και την ορμητική αναγέννηση που τον καθιέρωσε στα γεράματα. «Ο νέος (γέρος) Χαλεπάς ξεπέρασε τον παλιό (νεαρό)» έλεγε ο ίδιος.

Μέσα από τις αισθήσεις του ονείρου, η Αργυρώ Χιώτη περπατά τον δύσβατο δρόμο του γλύπτη, ανάμεσα στη σιωπή και στο παράλογο, στην αδράνεια και στη δημιουργία, παραδίδοντας μια σύγχρονη μουσική τραγωδία με λιμπρέτο του Αλέξανδρου Βούλγαρη (TheBoy), μουσική του JanVanAngelopoulos, σκηνικό χώρο της Έφης Μπίρμπα και  μια εξαιρετική ομάδα ερμηνευτών.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Αργυρώ Χιώτη

Κείμενο: TheBoy

Μουσική: JanVanAngelopoulos

Σκηνικός Χώρος: Έφη Μπίρμπα

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας

Ερμηνεύουν: Σίμος Κακάλας, Κώστας Κορωναίος, Χαρά Κότσαλη, Αντώνης Μυριαγκός,Γιώργος

Νικόπουλος, Δημήτρης Σωτηρίου,Τζωρτζίνα Χρυσκιώτη, κ.ά

Βοηθός Σκηνοθέτριας: Κατερίνα Κώτσου

Εκτέλεση Παραγωγής: Μαρία Δούρου

Ταυτόχρονος υπερτιτλισμός: Γιάννης Παπαδάκης

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συμπαραγωγή: ERT Emilia Romagna Teatro (Ιταλία)

Η περιοδεία υποστηρίζεται από το πρόγραμμα « Εξωστρέφεια» της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση

ΜΟΥΣΙΚΗ

Μια Γέφυρα Μουσικής πάνω από τη Συγγρού vol. 7

Πάντειο Πανεπιστήμιο, 02-03/03/2022

Η μουσική γέφυρα ανάμεσα στη Στέγη και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο γιορτάζει τα100 χρόνια από τη γέννηση του πρωτοπόρου συνθέτη Ιάννη Ξενάκη, με αναθέσεις έργων, νέους μουσικούς και πρώτες εκτελέσεις.

H Γέφυρα μουσικής πάνω από τη Συγγρού, ανάμεσα στη Στέγη και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώνει σταθερά τα δύο ιδρύματα για έβδομη συνεχή χρονιά.Μετά τη διαδικτυακή, λόγω πανδημίας, Γέφυρα του 2020, επιστρέφουμε στη ζωντανή μουσική πράξη με ένα πρόγραμμα όπου τα πνευστά όργανα έχουν την τιμητική τους, ενώ γιορτάζουμε και τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Ιάννη Ξενάκη (1922-2001). Ακούμε πώς ο συνθέτης συνδιαλέγεται με υλικό που προέρχεται από την παραδοσιακή μουσική, αλλά και πώς εφαρμόζει τη μαθηματική θεωρία των παιγνίων χρησιμοποιώντας το ηχόχρωμα των χάλκινων πνευστών. Ταυτόχρονα, μια νέα γενιά δημιουργών αποτίνει φόρο τιμής στη μνήμη του, μέσα από τεχνικές που επεκτείνουν τη σκέψη του, αλλά και με αναπάντεχες γειτνιάσεις ξενάκειων θραυσμάτων με κλασικούς συνθέτες και ηλεκτρονικούς ήχους.

Υπεύθυνη πρότζεκτ: Λορέντα Ράμου

Υπεύθυνη καθηγήτρια Παντείου: Ανδρομάχη Γκαζή

DESIGN – ΨΗΦΙΑΚΟΣΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

CircularCultures

Στέγη 3 & 4/3/2022

Για άλλη μία χρονιά, η Στέγη και το BritishCouncil διερευνούν το ζήτημα της κυκλικής οικονομίας στους τομείς του design, της μόδας, της επιχειρηματικότητας και του ψηφιακού πολιτισμού.

Πώς μπορούμε να ξανασκεφτούμε και, κυρίως, να επανασχεδιάσουμε τον κόσμο μας, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε περιβαλλοντική δικαιοσύνη, να παράγουμε και να χρησιμοποιούμε βιώσιμες τεχνολογίες και να αποκτήσουμε την ανθεκτικότητα που απαιτεί η εποχή μας; Μέσα από τη συνεργασία του Ιδρύματος Ωνάση και του BritishCouncil, συνεχίζουμε και επεκτείνουμε το πρόγραμμα “CircularCultures” στους τομείς του design, της μόδας, της επιχειρηματικότητας και του ψηφιακού πολιτισμού.

Σε μια εκδήλωση που περιλαμβάνει συμμετέχοντες από όλο τον κόσμο,διαδραστικά φυσικά και ψηφιακά εργαστήρια και συνέργειες με φορείς, εταιρείες και συλλογικότητες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, θέτουμε τις βασικές παραμέτρους του θέματος και αναζητούμε εφαρμοσμένες και εφαρμόσιμες βέλτιστες πρακτικές στην καθημερινότητά μας. Γιατί και η κυκλική οικονομία είναι θέμα πολιτισμού.

Υπεύθυνοι προγράμματος:Μαρία Παπαϊωάννου (BritishCouncil), Πρόδρομος Τσιαβός (Ίδρυμα Ωνάση)

Υπεύθυνες παραγωγής:Κατερίνα Γαλάνη (BritishCouncil), Ιωάννα Μαργαρίτη (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση)

Σε συνεργασία μετο BritishCouncil

ΧΟΡΟΣ - ΠΕΡΦΟΡΜΑΝΣ

Onassis New Choreographers Festival 9 - ONC 9

Εντός & εκτός Στέγης, 10&13/03/2022

Διεθνές και ελληνικό. Σε σκηνές και οθόνες. Στην πόλη και στο διαδίκτυο. Με καλλιτέχνες του χορού αλλά και των πολυμέσων. Το φεστιβάλ της Στέγης που παρουσιάζει το αύριο» του σύγχρονου χορού θα γίνει αυτή τη χρονιά εξίσου ζωντανά όσο και ψηφιακά. Συντονίσου στον ρυθμό του.

Το καθιερωμένο φεστιβάλ της νέας γενιάς Ελλήνων δημιουργών του χορού. Για 9η χρονιά, με ζωντανά έργα στις σκηνές της Στέγης, αλλά και ψηφιακά έργα στο OnassisYouTubeChannel. Με έργα που αψηφούν το δίλημμα «ποπ κουλτούρα ή υψηλή τέχνη». Με έργα που ξεπερνούν τα όρια του σύγχρονου χορού και ανοίγονται στο διευρυμένο τοπίο των υβριδικών τεχνών. Με έργα που μιλούν για το εδώ και τώρα, το άλλοτε και το πάντοτε. Από καλλιτέχνες που δεν είναι απαραίτητα μόνο χορογράφοι ή μόνο νέοι ηλικιακά και δεν αυτολογοκρίνονται ως προς το καλλιτεχνικό υπόβαθρο, το ταπεραμέντο ή το εννοιολογικά σύνθετο έως και εξεζητημένο περιεχόμενό τους, αλλά είναι έτοιμοι να στήσουν danceballs στην καρδιά της Αθήνας και διεθνείς συνέργειες στα πέρατα του κόσμου, που δεν διστάζουν να γίνουν πολύ προσωπικοί όσο και αντιδραστικοί, πολιτικοί και, ταυτόχρονα, αβίαστα συναισθηματικοί. Γιατί όταν πρόκειται για χορό, μιλάμε για μια πολυαισθητηριακή, συνεργατική, σωματική, βιωματική και δημόσια εμπειρία.

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

FranLebowitz

ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ

Κεντρική Σκηνή, 15/03/2022

Νέα Υόρκη-Αθήνα, urbancoolness και η σημασία του να λες αυτό που σκέφτεσαι.Όταν η αντισυμβατική Νεοϋορκέζα συγγραφέας και κριτικός Fran Lebowitz συναντά τη Διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση, Αφροδίτη Παναγιωτάκου, κανείς δεν ξέρει τι πρόκειται να συμβεί.

Αν η Νέα Υόρκη ήταν γυναίκα, θα ήταν η FranLebowitz. Αντισυμβατική, πνευματώδης και με καυστικό χιούμορ, μανιώδης καπνίστρια και αναγνώστρια, συγγραφέας που όμως έχει writer’sblock εδώ και κάτι δεκαετίες –όπως παραδέχεται η ίδια–, συνεργάτρια του AndyWarhol (χωρίς να τον συμπαθεί), προκλητική και γκρινιάρα. Η αστείρευτη FranLebowitz, που έγινε πιο γνωστή στο ελληνικό κοινό από τη σειρά ντοκιμαντέρ του Netflix, “PretendIt’saCity”του στενού της φίλου MartinScorsese, έρχεται στη Στέγη για μια απρόβλεπτη συζήτηση με τη Διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση,  Αφροδίτη Παναγιωτάκου. Μια συζήτηση για το σύγχρονο πολιτιστικό τοπίο, τη ζωή στις μητροπόλεις του κόσμου και τη σημασία του να είσαι ο εαυτός σου σήμερα, όπου το αθηναϊκό κοινό θα βρει την πιο οξυδερκή απάντηση σε κάθε του ερώτηση.

ΘΕΑΤΡΟ

Andy

GusVanSant

Κεντρική Σκηνή, 18-20/03/2022

Στην πρώτη του θεατρική παράσταση, ο βραβευμένος με Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών και υποψήφιος για Όσκαρ Αμερικανός σκηνοθέτης GusVanSantπαρουσιάζει ένα αντισυμβατικό μουσικό πορτρέτο του πατέρα της popart, Andy Warhol.

Αμφιλεγόμενος καλλιτέχνης, μέντορας διασημοτήτων, εξωφρενικός κινηματογραφιστής, φιλόσοφος του καπιταλισμού – ο αταξινόμητος Άντι Γουόρχολ εμπνέει τον καταξιωμένο auteur Γκας Βαν Σαντ (“MyOwnPrivateIdaho”, “GoodWillHunting”, “FindingForester”, “Elephant” κ.ά.) να καταπιαστεί για πρώτη φορά με το θέατρο, αναβιώνοντας ένα ανολοκλήρωτο κινηματογραφικό του εγχείρημα. Με «σημαία» του την κονσέρβα της σούπας Campbell’s, ο Γουόρχολ ταρακούνησε τον κόσμο της Τέχνης στα 60s και ο Βαν Σαντ ιχνηλατεί την καριέρα του και τη γέννηση της popart μέσα από μια υβριδική αφήγηση που συνδυάζει τραγούδι, μυθοπλασία, τεκμηρίωση, αναμνήσεις και φαντασία, με εμβληματικές φιγούρες όπως ο LouReed, ο TrumanCapote και η EdieSedgwick να ενσαρκώνονται από έναν νεαρό θίασο που αναθεωρεί τις έννοιες της εικόνας και της ταυτότητας.

Συντελεστές

Κείμενο,Μουσική&Σκηνοθεσία: Gus Van Sant

Παίζουν: Carolina Amaral, Diogo Fernandes, Francisco Monteiro, Helena Caldeira, João Gouveia, Lucas Dutra, Martim Martins, Miguel Amorim, Valdemar Brito

Καλλιτεχνική Συνεργασία &Δραματουργία: John Romão

Μουσική Διεύθυνση: Paulo Furtado / The Legendary Tigerman

Φωνητική Διεύθυνση: João Henriques

Σχεδιασμός Σκηνικών: José Capela

Βοηθός Σκηνογράφου: António Pedro Faria

Εικόνες για τα σκηνικά: José Carlos Duarte

Πορτρέτα: Bruno Simão

Κοστούμια: Joyce Doret

Σχεδιασμός Φωτισμών: Rui Monteiro

Σχεδιασμός Ήχου: João Neves

Χορογραφική Υποστήριξη: Sónia Baptista Βοηθός

Σκηνοθέτη :Teresa Coutinho

Τεχνικός Ήχου: RuiAntunes

Τεχνικός Διευθυντής: Gi Carvalho

Εκτελεστική Παραγωγός: Francisca Aires

Παραγωγή: BoCA (Λισαβόνα)

Συμπαραγωγή: National Theatre D. Maria II (Λισαβόνα), deSingel (Αμβέρσα), Festival Romaeuropa (Ρώμη), Ίδρυμα Ωνάση, Kampnagel (Αμβούργο), La Comédie de Reims (Ρενς), Teatro Calderón (Μαδρίτη)

Με την υποστήριξη: Teatro Thalia, Suspenso

Το“Andy” είναι μια ανάθεση του BoCA Biennial of Contemporary Arts.

ΧΟΡΟΣ

Χρήστος Παπαδόπουλος - LarsenC

Κεντρική Σκηνή, 30/03-03/04/2022

Χορεύοντας, όπως ένας παγετώνας.

Μια γιορτή για τις κινήσεις που ορίζουν τη φυσική τάξη των πραγμάτων.

Παγετώνας ή παγοκρηπίδα. Αυτή είναι η επιστημονική ονομασία του τεράστιου ακινητοποιημένου όγκου νερού LarsenC, ηλικίας 10.000 ετών, που βρίσκεται στην Ανταρκτική. Ο LarsenC, με έκταση διπλάσια της Ουαλίας, κινείται τόσο αργά, ώστε δεν συλλαμβάνεται από τις ανθρώπινες αισθήσεις. Λες και ο παλμός της κίνησής του απορροφάται από τον χώρο και τον χρόνο.

Στην ομώνυμη, νέα χορογραφία του Χρήστου Παπαδόπουλου, τα ανθρώπινα σώματα συντονίζονται στον ίδιο αέναο ρυθμό, σε μια ονειρική ακολουθία, όπου προοδευτικά φαντάζουν εξίσου απόκοσμα με το πολικό τοπίο.

Τρία χρόνια μετά το «Ιόν» και την παγκόσμια πρεμιέρα του στη Στέγη, ο Χρήστος Παπαδόπουλος γίνεται ξανά παρατηρητής της κίνησης του ελάχιστου που, στην εσωτερικότητα και στην επανάληψή της, παράγει ζωή. Το “LarsenC” είναι ένα πάρτι-φόρος τιμής στην αθόρυβη μετάβαση των σωμάτων. Είναι «μια μεταφορά», σχολιάζει ο ίδιος, «της ζωής που, ακατανίκητη, προχωρά».

Συντελεστές

Σύλληψη & Χορογραφία: Χρήστος Παπαδόπουλος

Χορεύουν: Αντώνης Βαής, Χαρά Κότσαλη, Γεώργιος Κοτσιφάκης, Σωτηρία Κουτσοπέτρου, Μαρία Μπρέγιαννη, Αλέξανδρος Νούσκας Βαρελάς, Ιωάννα Παρασκευοπούλου

Μουσική & Ηχητική Σύνθεση: Γιώργος Πούλιος

Σκηνικά: Κλειώ Μπομπότη

Σχεδιασμός Φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου

Κοστούμια: Άγγελος Μέντης

Δραματουργία : Αλέξανδρος Μιστριώτης

Βοηθός Χορογράφου: Μάρθα Πασακοπούλου

Βοηθός Σκηνογράφου: Φιλάνθη Μπουγάτσου

Οργάνωση Παραγωγής: Ρένα Ανδρεαδάκη, Ζωή Μουσχή

Υπεύθυνος Φωτισμών Περιοδείας: Σταύρος Καριώτογλου

Τεχνική Διεύθυνση Περιοδείας: Μιχάλης Σιούτης

Οργάνωση Περιοδείας: Κωνσταντίνα Παπαδοπούλου

Διεθνής Διανομή: Key Performance

Ένα έργο του Χρήστου Παπαδόπουλου // Λέων και Λύκος

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Με την υποστήριξη:Fondationd’entrepriseHermès στο πλαίσιο του NewSettingsProgram Συμπαραγωγή:A-CDCN (LesHivernales - CDCNd’Avignon, LaManufacture - CDCNNouvelle-AquitaineBordeaux · LaRochelle, L’échangeur - CDCNHauts-de-France, LeDancingCDCNDijonBourgogne-Franche-Comté, ChorègeICDCNFalaiseNormandie, LePacifique - CDCNGrenoble - Auvergne - Rhône-Alpes, ToukaDanses - CDCNGuyane, AtelierdeParis / CDCN,LeGymnaseCDCNRoubaix - Hauts-de-France, Pole-SudCDCN / Strasbourg, LaPlacedelaDanse – CDCNToulouse / Occitanie, LaMaisonCDCNUzèsGardOccitanie, LaBriqueterieCDCNduVal-de-Marne) (Γαλλία), ThéâtredelaVille, Παρίσι (Γαλλία), LesHallesdeSchaerbeek, Βρυξέλλες (Βέλγιο), Julidans, Άμστερνταμ (Ολλανδία), RomaeuropaFestival (Ιταλία), ThéâtreJeanVilardeVitry-sur-Seine (Γαλλία), Οργανισμός Πολιτισμού και Ανάπτυξης

ΝΕΟΝ (Ελλάδα), Festival Aperto / Fondazione I Teatri – Reggio Emilia (Ιταλία), Festival de Otoño de la Comunidad deMadrid (Ισπανία)

Σε συνεργασία με:Département du Val-de-Marne, ωςμέροςτου Creation Residency Aid (Γαλλία),Lavanderia a Vapore choreographic residencies projects (Ιταλία)

H περιοδεία υποστηρίζεται από το πρόγραμμα «Εξωστρέφεια» της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση

ΜΟΥΣΙΚΗ

Γιώργος Απέργης
Αποκρυπτογραφώντας το σύμπαν του

Ωδείο Αθηνών, 17-20/03/2022

Με μια παράσταση μουσικού θεάτρου που γίνεται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα, ένα masterclass και συναυλίες, η Στέγη και το Ωδείο Αθηνών συνεχίζουν την επιτυχημένη συνεργασία τους, τιμώντας τον κορυφαίο Έλληνα συνθέτη, ο οποίος βραβεύτηκε το 2021 με ένα από τα σημαντικότερα βραβεία σύνθεσης παγκοσμίως, το Ernst von Siemens Music Prize.

Η Στέγη συνεργάζεται και πάλι με το Ωδείο Αθηνών για ένα αφιέρωμα στο ηχητικό σύμπαν του Γιώργου Απέργη, μετά από την αναβολή της εκδήλωσης λόγω της πανδημίας το 2020, αλλά και συνεχίζοντας πάνω στο έντονο αποτύπωμα που άφησε το αντίστοιχο αφιέρωμα στον OlivierMessiaen το 2019. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, το έργο του Γιώργου Απέργη διδάσκεται από τον ίδιο και επίλεκτους συνεργάτες του σε μια νεότερη γενιά καλλιτεχνών.

Ο συνθέτης Νικόλας Τζώρτζης, ο οποίος μαθήτευσε κοντά στον Απέργη και είχε την ιδέα του συνολικού προγράμματος του αφιερώματος, καθοδηγεί μια ομάδα μουσικών, ηθοποιών και χορευτών στη δημιουργία μιας νέας εκδοχής του έργου “Énumérations” (1988), με βάση το αρχικό υλικό του Απέργη (17/3).

Η FrançoiseRevalland, εκτελέστρια κρουστών και στενή συνεργάτρια του Απέργη, θα δώσει ένα masterclass πάνω σε έργα μουσικού θεάτρου και θα συμμετάσχει σε μια συναυλία για φωνή, κρουστά και ακορντεόν, μαζί με την AngèleChemin και τον VincentLhermet (18 & 20/3).

Η Λενιώ Λιάτσου, που έχει στο ενεργητικό της την ηχογράφηση των πιανιστικών έργων του Απέργη, θα εμφανιστεί σε ένα ρεσιτάλ (18/3), ενώ συναυλία θα δώσουν και οι συμμετέχοντες στο masterclass (19/3).

Συντελεστές

Γενική επίβλεψη αφιερώματος: Γιώργος Απέργης

Σχεδιασμός: Γιώργος Απέργης, Νικόλας Τζώρτζης, Françoise

Rivalland

Συντονισμός: Λορέντα Ράμου

Συντονισμός για το Ωδείο Αθηνών: Νίκος Αθηναίος

Συμμετέχουν: Γιώργος Απέργης, Νικόλας Τζώρτζης (διδασκαλία σεμιναρίου), FrançoiseRivalland (κρουστά/cymbalum/διδασκαλία masterclass), AngèleChemin (σοπράνο), VincentLhermet (ακορντεόν), Λενιώ Λιάτσου (πιάνο), Αθηνά Αλεξοπούλου(ηθοποιός), Άγγελος Μίτσιος (ηχητική επεξεργασία)

ΕΚΘΕΣΗ – ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ

WeatherEngines

ΔΑΦΝΗ ΔΡΑΓΩΝΑ &JUSSIPARIKKA

Μικρή Σκηνή & Εκθεσιακός Χώρος -1, 01/4-18/05/2022

Η έκθεση “WeatherEngines”διερευνά την ποιητική και τις πολιτικές, την αισθητική και τις τεχνολογίες του περιβάλλοντός μας, από το έδαφος έως τον ουρανό, από τον αέρα έως την ατμόσφαιρα.

Ο καιρός είναι ένα δυναμικό σύστημα ατμοσφαιρικής πίεσης, θερμοκρασίας και υγρασίας. Αποκαλύπτεται σε χάρτες, μέσα και προσομοιώσεις, ενώ αγγίζει το δέρμα. Η αίσθηση του καιρού είναι ανομοιόμορφη, από τα ακραία φαινόμενα έως το τετριμμένο αεράκι. Κάποιοι είναι εκτεθειμένοι στον καιρό και κάποιοι προστατευμένοι από αυτόν· άλλοι καταβάλλονται από τον καιρό και άλλοι πλουτίζουν από αυτόν. Το “WeatherEngines” είναι μια καλλιτεχνική έκθεση και ένα πρόγραμμα εργαστηρίων, ομιλιών και αναγνώσεων. Προσεγγίζει τον καιρό ως περίπλοκο σύστημα, ως αντικείμενο παρατήρησης και ελέγχου, καθώς και ως βιωμένη εμπειρία. Τα πρότζεκτ και οι εκδηλώσεις αναφέρονται στα φυσικά φαινόμενα και στην κλιματική αλλαγή, σε παλαιότερες και σύγχρονες στρατηγικές μηχανικής του καιρού. Προσεγγίζοντας τα μοντέλα και τα συστήματα της τέχνης ως τεχνικές γνώσης, το “WeatherEngines” θίγει την ανάγκη για κλιματική δικαιοσύνη

και για εναγκαλισμό κόσμων που δεν είναι μόνο ανθρώπινοι. Η έκθεση πλαισιώνεται από την έκδοση “WordsofWeather: Aglossary” (Λέξεις για τον καιρό: Ένα γλωσσάρι), που χαρτογραφεί όρους για μια πολιτική οικολογία της εμπειρίας.

Επιμέλεια: Δάφνη Δραγώνα, JussiParikka

Το Weather Engines υλοποιείται στο πλαίσιο του δικτύου Studiotopia που συγχρηματοδοτείται από το πρόγραμμα «Δημιουργική Ευρώπη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης

ΜΟΥΣΙΚΗ

Borderline ’22

Εντός & Εκτός Στέγης, 08-10/04/2022

Υπάρχει νορμάλ, αποδεκτό ή μη αποδεκτό στη μουσική; Tο φεστιβάλ Borderlineείναι πάντα στα όρια. Αφεθούν «στο εδώ και στο τώρα» του ήχου.

Υπάρχει νορμάλ, κανονικό, αποδεκτό ή μη αποδεκτό στη μουσική; Και τελικά, πόσο επιζητούμε την έκπληξη ή την ανατροπή των προσδοκιών μας μέσω του ήχου και της ακρόασης; Τι είναι εκτός και τι εντός ορίων, και σε τι ακριβώς χρησιμεύουν οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ διαφορετικών μουσικών ειδών και καλλιτεχνικών πρακτικών;

Αναγνωρίζοντας την πολιτική διάσταση της μουσικής έκφρασης, το φεστιβάλ Borderline καλεί τους ακροατές να αμφισβητήσουν καθιερωμένες οριογραμμές και να αφεθούν στο εδώ και στο τώρα του ήχου. Θορυβώδες, χαμηλόφωνο, ήπιο, επιθετικό και πάνω από όλα αντιφατικό, το τριήμερο φεστιβάλ έχει στο επίκεντρο τη ζωντανή μουσική πράξη και στοχεύει στη συμμετοχικότητα και στην αλληλεπίδραση μεταξύ κοινού και καλλιτέχνη.

Μια σειρά από μοναδικές μουσικές εμπειρίες που δεν θα μπορούσαν να αποτυπωθούν σε μέσα καταγραφής ήχου και εικόνας. Συναυλίες, εγκαταστάσεις, εργαστήρια, προβολές και ομιλίες εντός και εκτός Στέγης, στο πλαίσιο του φεστιβάλ, που είναι πλέον συνώνυμο με την τοπική και διεθνή μουσική πρωτοπορία.

Επιμέλεια φεστιβάλ: Μιχάλης Μοσχούτης

ΜΟΥΣΙΚΗ

Oncetoberealized

ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΥ

ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΣ

Γιάννης Χρήστου: έξισυναντήσεις με το έργο του

EnsembledissonArt

Κεντρική Σκηνή, 15-17/04/2022

Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός και έξι συνθέτες του σύγχρονου μουσικού θεάτρου συναντιούνται με τα μη ταξινομημένα αρχεία έργων του Γιάννη Χρήστου σε μια παράσταση που μοιάζει με αρχαϊκό δράμα αλλά και με κοινωνικό γλυπτό.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Γιάννης Χρήστου δημιούργησε σχεδόν 130 προσχέδια για συνθέσεις που θα ολοκλήρωνε αργότερα. Κατάφερε να επεξεργαστεί μόνο μερικά από αυτά πριν από τον πρόωρο θάνατό του σε τροχαίο δυστύχημα, το 1970, στα 44α γενέθλιά του. Τα περισσότερα από εκείνα τα οραματιστικά προσχέδια δεν υλοποιήθηκαν ποτέ μέσα σε αυτά τα 50 χρόνια από τον θάνατό του και μόλις τώρα θα αποτελέσουν τη βάση ενός νέου, μουσικού θεατρικού έργου.

Μαζί με τον καταξιωμένο Έλληνα σκηνοθέτη Μιχαήλ Μαρμαρινό, έξι συνθέτες, από τους πιο διακεκριμένους δημιουργούς του σύγχρονου μουσικού θεάτρου, θα αναμετρηθούν με τα σχέδια του Χρήστου. Τα συναντούν μέσα από τη δική τους μουσική γλώσσα, τα εξερευνούν, αφήνουν τους εαυτούς τους να εμπνευστούν και δουλεύουν μέσα από αυτά. Το αποτέλεσμα είναι ένα μουσικό θέατρο που μοιάζει τόσο με αρχαϊκό δράμα όσο και με κοινωνικό γλυπτό.

Έξι συναντήσεις με τα μη ταξινομημένα αρχεία έργων του Γιάννη Χρήστου από τον Beat Furrer, την Barblina Meierhans, την Olga Neuwirth, τη Young hi Pagh-Paan, τον Samir Odeh-Tamimi και τον Christian Wolff.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Μαρμαρινός

Βοηθός Σκηνοθέτη: AnnavonGehren / LeaTheus

Σκηνικά, Κοστούμια & Βίντεο: Γιώργος Σαπουντζής

Βοηθός Σκηνογράφου: MartinKu

Βοηθός Ενδυματολόγου: MatthijsHolland

Δραματουργία: SebastianHanusa

Σύλληψη: Λενιώ Λιάτσου

Μουσική Διεύθυνση: CordulaBürgi

Σχεδιασμός Φωτισμών: Steffen Hoppe

Βίντεο: Nicolai Roloff

Ήχος: Isabell Bernhard

PiaDavila: μεσόφωνος

Matthew Cossack: βαρύτονος

Marius Böhm, Meik Van Severen: Perfomers (Schauspiel)

NN: χορός

Robyn Schulkowsky: κρουστά (στο κομμάτι της Olga Neuwirth)

Ebsemble dissonArt

Γιάννης Ανισέγκος: φλάουτο

Αλέξανδρος Σταυρίδης: κλαρινέτο

Θοδωρής Πατσαλίδης: βιολί

Χαρά Σειρά: βιόλα

Βασίλης Σαΐτης: τσέλο

Λενιώ Λιάτσου: πιάνο

Γιάννης Χατζής: κοντραμπάσο

Κώστας Αργυρόπουλος: κρουστά

Cantando Admont

Friederike Kühl: υψίφωνος

Elina Viluma-Helling: υψίφωνος

Annika Westlund: μεσόφωνος

Helena Sorokina: μεσόφωνος

Hugo Paulsson Stove: τενόρος

Bernd Lambauer: τενόρος

Matias Bocchio: βαρύτονος

Christoph Brunner: βαθύφωνος

Μια ανάθεση του Δήμου Μονάχου για την Μπιενάλε Μονάχου

Μια συμπαραγωγή της Μπιενάλε Μονάχου με τη Γερμανική Όπερα του Βερολίνου και τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση

Με χρηματοδότηση από το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Πολιτιστικό Ίδρυμα

Οι αναθέσεις σύνθεσης στην Olga Neuwirth, στον Samir Odeh-Tamimi, στη YounghiPagh-Paanκαι στον Christian Wolff χρηματοδοτήθηκαν από το Ernst von Siemens Musikstiftung
Με χρηματοδότηση από το Pro Helvetia, Ελβετικό Συμβούλιο Τεχνών

ΧΟΡΟΣ

GRUNOBELTRÃO

BrunoBeltrão

Κεντρική Σκηνή, 29 & 30/04/2022

Ο χορός ως κίνηση, ο χορός ως κίνημα αντίστασης. Από τις γειτονιές του Ρίο ντε Τζανέιρο, ο Βραζιλιάνος BrunoBeltrão και η ομάδα του αντιδρούν στις ακροδεξιές πρακτικές και στη βαρβαρότητα της κυβέρνησης Μπολσονάρο. 

Στο Νιτερόι, στο νοτιοανατολικό άκρο του Ρίο ντε Τζανέιρο, η ομάδα χορούGrupodeRua του BrunoBeltrãoπροσπαθεί να κατανοήσει τον βίαιο κόσμο που τους περιβάλλει.

Οι χορευτές  απαντούν μέσα από την τέχνη τους στην κυβέρνηση Μπολσονάρο και στις πρακτικές καταστολής της.

Ανανεωτής της σκηνής του hiphop με παγκόσμια αναγνώριση, ο Beltrão αφουγκράζεται τους έντονους κραδασμούς στην πολιτική ζωή της πατρίδας του και τους μεταφράζει σε οριακό σωματικό παλμό. Εμπλουτίζοντας τη διαλεκτική του urban dance με τις αρχές του σύγχρονου χορού, παραδίδει έργα υψηλής ενέργειας και χορευτικής δεξιοτεχνίας, ικανά να τον χαρακτηρίσουν ως William Forsythe του hiphop. Η νέα του χορογραφία επιβεβαιώνει πως το να μένεις σε κίνηση είναι συνειδητή πολιτική πράξη.

Συντελεστές

Καλλιτεχνική Διεύθυνση: BrunoBeltrão

Από και με: τηνGrupodeRua

Μια παραγωγή: τηςGrupodeRua (Νιτερόι, Βραζιλία)

σε συνεργασία με τη SomethingGreat (Βερολίνο)

Συμπαραγωγή: KünstlerhausMousonturm (Φρανκφούρτη), Festivald’Automne à Paris (Παρίσι), Kampnagel (Αμβούργο), SadlerWells (Λονδίνο), KunstenfestivaldesArts (Βρυξέλλες), SPRINGFestival (Ουτρέχτη), WienerFestwochen (Βιέννη), Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση (Αθήνα), Culturgest (Λισαβόνα), TeatroMunicipaldoPorto (Πόρτο), LeMaillon (Στρασβούργο), ArsenalMetz (Μετς, Γαλλία), Romaeuropa (Ρώμη), CharleroiDanse (Σαρλερουά, Βέλγιο)

Διαχείρηση & Διανομή: SomethingGreat

Μια ανάθεση του KünstlerhausMousonturm στο πλαίσιο του German Alliance of International Production Houses

ΘΕΑΤΡΟ

Φράνκενσταϊν – Ο χαμένος παράδεισος

Λένα Κιτσοπούλου

Κεντρική Σκηνή, 14/05-10/06/2022

Και ο δημιουργός έπλασε το τέρας. Η Λένα Κιτσοπούλου φέρνει στον κόσμο της σκηνής τον Φράνκενσταϊν και το τερατούργημά του, διερωτώμενη για το τίμημα της δημιουργίας.

Μήπως το Τέρας είμαι εγώ; Ή εσύ;

Ο βικτοριανός μύθος του Φράνκενσταϊν, του δημιουργού που έπλασε το ανθρωπόμορφο κτήνος, οδηγεί τη Λένα Κιτσοπούλου πίσω στη σκηνή της Στέγης.

Ρομαντισμός, μηδενισμός, ευγονική και ανελέητη σάτιρα με πηγή έμπνευσης το μυθιστόρημα που έγραψε το 1820 και σε ηλικία 19 ετών η Μαίρη Σέλλευ, «Φράνκενσταϊν ή ο σύγχρονος Προμηθέας», στοιχειώνοντας για πάντα την παγκόσμια λογοτεχνία με την περιπέτεια ενός γιατρού και ανατόμου που συλλέγει ανθρώπινα μέλη, κατασκευάζει ένα ανθρωπόμορφο πλάσμα και του δίνει ζωή με τη δύναμη του ηλεκτρισμού. Ο νεαρός επιστήμονας Βίκτορ Φράνκενστάιν, σαν άλλος Προμηθέας, φτιάχνει ζωή μέσα από τον θάνατο, και τιμωρείται ανελέητα για την πράξη του αυτή. Συγγραφέας, σκηνοθέτις, περφόρμερ, εικαστικός και διάσημη περσόνα του ελληνικού θεάτρου, η Λένα Κιτσοπούλου, στη νέα δραματουργία-σκηνοθεσία της, αντλεί την πρώτη ύλη από το πιο εμβληματικό μυθιστόρημα τρόμου για να μιλήσει για τα τέρατα της σημερινής καθημερινότητας. Για τη μοναξιά. Για τον ναρκισσισμό. Για την απελπισία. Για τη βία. Για τους σταρ δολοφόνους. Για τους ηθικούς αυτουργούς που θεωρούνται αθώοι. Για τον χαμένο παράδεισο της νιότης. Πάνω από όλα, για τη φύση της δημιουργίας. Πάντα με αχαλίνωτο σαρκασμό και έναν ατρόμητο θίασο που μας παρασύρει όλους να δούμε το «Τέρας» -κάθε τέρας- κατάματα.

Συντελεστές

Σύλληψη, Κείμενο & Σκηνοθεσία: Λένα Κιτσοπούλου

Σκηνικά: Τεό Τριανταφυλλίδης

Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού

Μουσική: Νίκος Κυπουργός

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Σχεδιασμός Βίντεο: Τεό Τριανταφυλλίδης

Ηθοποιοί: Λένα Κιτσοπούλου, Έμιλυ Κολιανδρή, Γιάννης Κότσιφας, Ιωάννα Μαυρέα, Πάνος Παπαδόπουλος κ.ά.

Βοηθός Σκηνοθέτριας: Μαριλένα Μόσχου

Εκτέλεση Παραγωγής: POLYPLANITYProductions / Γιολάντα Μαρκοπούλου & Βίκυ Στρατάκη

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

ΜΟΥΣΙΚΗ

BigBang 6

Εκτός Στέγης, 28 & 29/05/2022

Το ευρωπαϊκό φεστιβάλ μουσικής για παιδιά 0-12 ετών μεταμορφώνει για 6η χρονιά τη Στέγη και τη γειτονιά της σε μια ατελείωτη μουσική περιπέτεια.

Σε αυτό το φεστιβάλ, κάθε ερώτηση έχει την ίδια απάντηση: Μουσική. Στις σκηνές, στα φουαγιέ, στους διαδρόμους, στα ασανσέρ, αλλά και έξω από τη Στέγη, στη γειτονιά. Μουσικοί από όλο τον κόσμο γίνονται μια τεράστια παρέα, μαζί με παιδιά, γονείς και φίλους.

Για 6η χρονιά το BigBang πάει κόντρα στα «μην» και ζητάει από τους συμμετέχοντες να δοκιμάσουν, να ακούσουν, να παίξουν, να τραγουδήσουν, να χορέψουν. Εξάλλου, τα παιδιά ξέρουν καλύτερα από όλους να διασκεδάζουν και να αφήνονται στη μουσική. Ελάτε, λοιπόν! Η Στέγη ανοίγει τις πόρτες της και περιμένει ψηλά ντεσιμπέλ και την ενεργή συμμετοχή κάθε παιδιού.

Συντελεστές

Επιμέλεια φεστιβάλ: Χρήστος Καρράς, Μυρτώ Λάβδα, WoutervanLooy

Συνεργαζόμενοι φορείς:

Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση (Ελλάδα), Zonzo Compagnie (Βέλγιο), Centro cultural de Belém (Πορτογαλία), Opéra de Rouen, Opéra de Lille (Γαλλία), Bozar (Βέλγιο), Insitituto de laCultura y de las Artes Sevilla - ICAS (Ισπανία), Childrens' Cultural Centre LTD - The Ark (Ιρλανδία), Wilminktheater&Muziekcentrum Enschede (Ολλανδία), Eesti Kontsert (Εσθονία), Δήμος του Ρέικιαβικ (Ισλανδία) και AAP-media (Βέλγιο)

Το Big Bang Festival είναι μια συμπαραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και της ZonzoCompagnie και αποτελεί μέρος του Ευρωπαϊκού Δικτύου των Φεστιβάλ BIG BANG.

Συγχρηματοδοτείται από το πρόγραμμα Δημιουργική Ευρώπη της Ευρωπαϊκής Ένωσης

ΜΟΥΣΙΚΗ

Xenakis Alive

Εκτός Στέγης, 25/05/2022

Μουσικοί της πειραματικής και ηλεκτρονικής σκηνής μεταφράζουν την πολύπλευρη ενέργεια του Ιάννη Ξενάκη στους ήχους του αύριο. Ένα αφιέρωμα στον επιδραστικό συνθέτη, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του.

Ο Ιάννης Ξενάκης υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες και διανοητές του 20ού αιώνα και με διαφορά ο πιο επιδραστικός συνθέτης ελληνικής καταγωγής. Το 2022, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννησή του στη Βραΐλα της Ρουμανίας, θα υπάρξουν σε όλο τον κόσμο επετειακές εκδηλώσεις για το έργο του.Ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι το έργο του Ξενάκη συνεχίζει να εμπνέει νέους μουσικούς και ότι πολλοί από αυτούς δεν προέρχονται από τον ακαδημαϊκό χώρο της «νέας μουσικής», αλλά από την πιο πειραματική,underground, ηλεκτρονική σκηνή. Ίσως είναι ο τρόπος που έπλαθε τους ηχητικούς όγκους με την τέχνη του αρχιτέκτονα, ίσως η σύνδεση της σύνθεσης με τρόπους σκέψεις που δεν οφείλουν πολλά στις κλασικές παραδόσεις, ίσως η αίσθηση του επείγοντος που απορρέει από τη χωρίς συμβιβασμούς γραφή του.Η Στέγη, πιστή στην αρχή της να συμμετέχει σε επετειακές εκδηλώσεις μόνο κοιτάζοντας προς το μέλλον, θα αναθέσει σε μουσικούς της πειραματικής και ηλεκτρονικής σκηνής να ετοιμάσουν ηχητικές συνθέσεις και περφόρμανς που να μεταφράζουν την πολύπλευρη ενέργεια του Ξενάκη στους ήχους του αύριο.

Επιμέλεια: Χρήστος Καρράς, Ορέστης Καραμανλής, Δημήτρης Μαρωνίδης

Σε συνεργασία με: Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, Université Paris 8 - MUSIDANSE, The Friends of Xenakis Association, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου