Οι επιστήμονες ανακάλυψαν τον λόγο που οι μεγάπτερες φάλαινες πιάνονται εύκολα σε δίχτυα

Με μεγάλα μάτια, σε μέγεθος γκρέιπφρουτ, θα ήταν λογικό οι φάλαινες να έχουν αρκετά καλή όραση. Γιατί λοιπόν αυτά τα έξυπνα κητη συνεχίζουν να μπλέκονται στα δίχτυα των ψαράδων;

Τα αποτελέσματα έρευνάς που δημοσιεύτηκαν την Τετάρτη στο περιοδικό Proceedings of the Royal Society B, έχουν συνέπειες για τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι μπορούν να βοηθήσουν τις φάλαινες να αποφύγουν τα δίχτυα.

Συνολικά, η όραση των φάλαινων είναι εκπληκτικά λιγότερο οξεία από ό,τι είχαν υποθέσει οι επιστήμονες, δεδομένου του μεγέθους των ματιών τους, σύμφωνα με μια άλλη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature. Αυτό σημαίνει ότι οι φάλαινες μπορεί να μην βλέπουν τα δίχτυα των ψαράδων μέχρι να είναι πολύ αργά.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το εστιακό μήκος του ματιού της φάλαινας – η απόσταση μεταξύ του φακού του ματιού και του αμφιβληστροειδούς είναι μικρότερο από το αναμενόμενο. Η μεγαλύτερη εστιακή απόσταση συνήθως υποδηλώνει οξυδερκή όραση, οπότε αυτό ήταν ένα σημάδι ότι οι φάλαινες μπορεί να έχουν κακή όραση.

Ένας άλλος περιορισμός που ανακάλυψαν αφορούσε τον αριθμό των γαγγλιακών κυττάρων του αμφιβληστροειδούς, τα οποία είναι σαν «τα pixel του ματιού». Αυτοί οι νευρώνες είναι υπεύθυνοι για τη μετατροπή της εικόνας στον αμφιβληστροειδή στο πίσω μέρος του ματιού σε ηλεκτρικά σήματα για τον εγκέφαλο. Η ανατομή αποκάλυψε ότι οι φάλαινες έχουν εκπληκτικά χαμηλή πυκνότητα αυτών των κυττάρων, ειδικά σε σύγκριση με τους ανθρώπους. Η φάλαινα είχε, το πολύ, 180 γαγγλιακά κύτταρα του αμφιβληστροειδούς ανά τετραγωνικό χιλιοστό, ενώ οι άνθρωποι έχουν έως και περίπου 40.000 στην ίδια περιοχή.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η φάλαινα με καμπούρα μπορούσε να δει με 3,95 κύκλους ανά μοίρα (CPD), μια μέτρηση της όρασης που καθορίζεται από τον αριθμό των ζευγών μαύρων και λευκών γραμμών που μπορεί να διακρίνει ένα ζώο σε ένα μοίρα του οπτικού χώρου. Οι άνθρωποι έχουν πολύ υψηλότερη οπτική οξύτητα, μεταξύ 60 και 100 CPD, σύμφωνα με την έρευνα.

Τελικά, οι ερευνητές υποδηλώνουν ότι η εργασία τους θα μπορούσε να εμπνεύσει το σχεδιασμό αλιευτικών διχτυών που θα είναι πιο ορατά στις φάλαινες και ενδεχομένως να οδηγήσει σε λιγότερα περιστατικά εμπλοκής.

Πηγή: Smithsonian Magazine