ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ

Ύδρα: απαραιτήτως ξημέρωμα. Το νησί ολόκληρο, σαν Ρωμαίος, περιμένει κάτω από το παράθυρό μου,

Μην το σκέφτεστε... επισκεφτείτε Σύβοτα-Πάργα καλοκαίρι 2013!

Ένα νησί που όσες φορές κι αν πήγα, δεν το χόρτασα.

Ο κόπος της ανάβασης, τα πόδια που πια τρέμουν, ήδη συνθέτουν μια προσευχή.

Έχεις δεν έχεις βρεθεί στη Χαλκιδική... αξίζει να πας κάποια στιγμή. Θα με θυμηθείς!

Ποτέ μην ξεχνάτε πως η Χαλκιδική είναι ένας ευλογημένος τόπος

Οι πρώτοι έρωτες, οι πρώτες μουσικές, τα ψαρέματα στο μώλο, χωρισμοί, γλέντια κι άλλα πολλά κάνουν τις Σπέτσες για μένα το πιο οικείο μέρος του κόσμου.

Το πρώτο πρωινό στην Ντάπια κάτω στον Πέρα Γιαλό, στο παλιό λιμάνι, να νιώθεις την ηρεμία να σε γεμίζει... ενέργεια!