Ταξιδια

Βένια Σταματιάδη: Η Σαμοθράκη για μένα είναι τεράστιοι σάκοι, φόρτωμα, γέλια και ανυπομονησία

Η ηθοποιός Βένια Σταματιάδη γράφει για τις αναμνήσεις της στη Σαμοθράκη

A.V. Guest
ΤΕΥΧΟΣ 965
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Βένια Σταματιάδη: Σαμοθράκη είναι αυτή η παραλία-νησί μέσα στο νησί, δάσος μέσα στο ποτάμι

Η δική μου Σαμοθράκη είναι ξύπνημα πρωινό στην Αθήνα και αλάφιασμα μέχρι το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Είναι Spotify και playlists στον δρόμο κι ολόκληρη η δισκογραφία του Μουζουράκη, ενώ λαγοκοιμάμαι στη θέση του συνοδηγού. Είναι τεράστιοι σάκοι και φόρτωμα και γέλια και ανυπομονησία και συνωμοσία.

Κάθε χρόνο. Η ίδια ανυπομονησία. Η ίδια συνωμοσία. Η δική μου Σαμοθράκη είναι βουνό που πλέει και όλο πλησιάζει τα ιδρωμένα καταστρώματα του άλλοτε Σάος 2, άλλοτε Σαόνησος και του σημερινού Αδαμάντιος Κοραής. Είναι η Καμαριώτισσα που αρχίζει να ξεχωρίζει πολύχρωμη – ναι, πολύχρωμη.Είναι θάλασσα στ’ αριστερά, βουνό στα δεξιά.

Είναι βρύσες τρεχούμενες και πλατάνια και πινακίδες – Χώρα πάνω αριστερά, Κάτω Καρυώτες, Άνω Καρυώτες. Είναι τα Θέρμα. Το καφενείο, τα πλατάνια, τα νερά. Είναι το πρώτο μπλουμ σε κάτι νερά κρυστάλλινα, που σου ανατριχιάζουν το δέρμα. Και την ψυχή. Συνήθως σούρουπο. Είναι τα τριζόνια. Είναι η βάθρα που μοιάζει με καρδιά – που απορείς βλέποντάς την από πάνω. Πώς γίνεται; Πώς γίνεται να μη χορταίνει το μάτι, το σώμα, το μυαλό;

Η δική μου Σαμοθράκη είναι ο Αύγουστος του 2012. Εκείνος ο Αύγουστος ο ξεχωριστός, που όμως δεν το ’ξερε το πόσο ξεχωριστός ήταν. Η δική μου Σαμοθράκη είναι πατήματα στο κενό και φόβος που σου παραλύει τα πόδια και ένα «συγκεντρώσου, βαθιά ανάσα και… πέρασες». Άφησες τον φόβο πίσω, από την άλλη μεριά, και πέρασες. Νίκησες.

Είναι γρατζουνισμένα γόνατα και χώμα και μελανιές παράσημα. Η δική μου Σαμοθράκη είναι αυτή η παραλία-νησί μέσα στο νησί, δάσος μέσα στο ποτάμι. Με το αυτοσχέδιο πηγάδι και το ροζ ηλιοβασίλεμα. Και τη μία γουλιά τσίπουρο την ώρα που πέφτει ο ήλιος. Και τη βουτιά που σε στέλνει αλμυρισμένο για ύπνο. Για να κοιμηθείς κάτω από έναν ουρανό ολοφώτεινο είτε από τα εκατομμύρια αστέρια είτε από το φεγγάρι. Το ολοστρόγγυλο, το ολόγιομο. Είναι το χαμόγελο καθώς σε παίρνει ο ύπνος. Και πάλι τα τριζόνια. Η δική μου Σαμοθράκη είναι μάγισσα. Σε διαλέγει και ποτέ δεν της ξεφεύγεις.

* Η Βένια Σταματιάδη είναι ηθοποιός.