Η Τήνος της Βάσιας Ζαχαροπούλου

Οι πρώτες διακοπές της ζωής μου ήταν στην Τήνο και τις πρώτες βουτιές τις έκανα στην κολυμπήθρα του ναού της Παναγίας του νησιού! Από τότε κάναμε διακοπές με την οικογένειά μου στο νησί σχεδόν κάθε χρόνο. Κάθε φορά, θυμάμαι, ανυπομονούσα να επισκεφθώ την οικογενειακή μας φίλη και πιανίστα, κυρία Φιλιώ, και να βρεθώ στο πανέμορφο μουσικό σπίτι της, στον Τριαντάρο. Εκεί καθόμουν στο πιάνο της κι έπαιζα όση ώρα εκείνη μας μαγείρευε τηνιακά εδέσματα με πεντανόστιμα τοπικά προϊόντα. Η κυρία Φιλιώ «ταξίδεψε» και μαζί της έφυγε η εποχή της αθωότητας, αφήνοντας όμως υπέροχες αναμνήσεις.

Το νησί το αγάπησα από την αρχή το 2010, όταν το επισκέφθηκα στο πλαίσιο περιοδείας με μια ομάδα όπερας δρόμου. Παρουσιάσαμε την «Τραβιάτα» του Βέρντι στον Πύργο, στον πλάτανο της πλατείας. Θυμάμαι πόση εντύπωση μου είχε κάνει ο ενθουσιασμός του κόσμου και η συμμετοχή του σ’ ένα τόσο πρωτόγνωρο για το νησί θέαμα. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία που ολοκληρώθηκε με τις ολοήμερες εξορμήσεις που κάναμε ανακαλύπτοντας το νησί σπιθαμή προς σπιθαμή, βουτώντας κάθε μέρα και σε διαφορετική παραλία ανάλογα με τα κέφια του καιρού και του ανέμου. Στη Χώρα, στην Καρδιανή, στον Βόλακα, στα Υστέρνια στον Πάνορμο και σε τόσα άλλα μέρη περιπλανηθήκαμε, μιλήσαμε με ανθρώπους του νησιού και προσπαθήσαμε να καταλάβουμε κάτι από τη ζωή στο νησί, τις ομορφιές του, τις δυσκολίες του, τα μυστικά του. Κολυμπήσαμε στα ζεστά νερά στις Κολυμπήθρες, στο Μαλλί, στην Παχιά Άμμο, απολαύσαμε φαγητό στη Στενή και καφέ στη χόβολη με ζεστό γαλακτομπούρεκο στην πλατεία του Πύργου για να αρχίζει γλυκά η μέρα.

Πέρυσι συναντήθηκα πάλι καλλιτεχνικά με το αγαπημένο μου νησί. Αυτή τη φορά εκπροσωπούσα την Εθνική Λυρική Σκηνή. Με τους συναδέλφους μου δώσαμε μία υπέροχη συναυλία όπερας στο φιλόξενο Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού, του οποίου ο διευθυντής, κύριος Μάρκος Βιδάλης, φρόντισε ώστε όλοι, κοινό και καλλιτέχνες, να βιώσουμε μια ξεχωριστή βραδιά. Η συμβολή του ιδρύματος στον πολιτισμική και καλλιτεχνική ζωή των Κυκλάδων, η κουλτούρα των Τηνίων, η λαϊκή τέχνη, η παράδοση, οι καλλιτέχνες του νησιού, ο Γύζης, ο Χαλεπάς, ο Λύτρας και άλλοι ήταν τα θέματα που κυρίως συζητήσαμε λίγο αργότερα με τον πολύ δραστήριο και πολύπλευρο κύριο Βιδάλη, στο δείπνο που μας παραχώρησε στον Ταρσανά, στην άκρη του λιμανιού, όπου πάλι η γεύση ήρθε να συμπληρώσει την ομορφιά της Τήνου και τη φιλοξενία των ανθρώπων της.

Νιώθω όμορφα σε αυτό το νησί. Η Τήνος, εκτός από ανεξάντλητα όμορφη, είναι τόπος πνεύματος, τόπος φωτισμένος. Με μακρόχρονη παράδοση στη γλυπτική, την αρχιτεκτονική και τη λαϊκή τέχνη, όπου κι αν βρεθεί κανείς θα χαζέψει τους περιστερώνες που ξεπετιούνται σε απόκρυφες πλαγιές, τα μαρμάρινα υπογεγραμμένα τραπέζια στα γραφικά καφενεία των χωριών, τα προσεγμένα, φρεσκοβαμμένα και περιποιημένα σπίτια. Η Τήνος συνδυάζει τη φυσική ομορφιά, την παράδοση, την τέχνη και την πνευματικότητα με τρόπο μοναδικό και από αυτό το μείγμα προκύπτει μια αισθητική που τη συναντά κανείς σε κάθε γωνιά του νησιού, σε κάθε άνθρωπο.

Αυτή η αισθητική είναι που πάντα με κάνει να ξέρω πως κάθε φορά που αφήνω πίσω μου το νησί, σίγουρα δεν είναι η τελευταία.

* Η Βάσια Ζαχαροπούλου είναι σοπράνο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.