Ταξιδια

Η Μεσσηνία του Δημήτρη Παπαϊωάννου

Το «Διεθνές Φεστιβάλ Χορού» είναι ο προθάλαμος του καλοκαιριού µου

A.V. Guest
ΤΕΥΧΟΣ Summer Guide 2011
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Μεσσηνία: Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου γράφει για το αγαπημένο του μέρος στην Athens Voice

Για µένα η Καλαμάτα είναι το φεστιβάλ

Γνώρισα την πόλη µε αφορμή το «Διεθνές Φεστιβάλ Χορού» πριν από 17 χρόνια και από τότε την επισκέπτομαι κάθε χρόνο. Το φεστιβάλ είναι ο προθάλαμος του καλοκαιριού µου.

Η βόλτα εδώ είναι τελείως προσωπική. Τo πρωινό µπάνιο στην άκρη της παραλίας όταν ακόµα το νερό είναι σχεδόν ακίνητο και παγωµένο από τις πηγές που κατεβαίνουν από τον Ταΰγετο. Η όψη του Ταΰγετου. Το µεσηµέρι στην Όαση έχει κοτόπουλο κοκκινιστό, πραγµατικές τηγανητές πατάτες. Έχει ντόπιο ψάρι, το µουσµούλι (αλήθεια, πώς λέγεται αλλού;), έχει και τέλειο καρπούζι. Το άρωµα που σε υποδέχεται ανεβαίνοντας το βράδυ στο Kάστρο για τις παραστάσεις. Γιασεµί ανθισµένο στην ντόπια υγρασία. Τα ξενύχτια στον Κουµάνη (που φέτος θα µετακινηθούν αλλού, θα δούµε πού), οι ξένοι χορευτές ανακατεύονται µε τους  Έλληνες, µεθούν και απορούν πώς ένα τόσο µοντέρνο φεστιβάλ συµβαίνει εδώ, σε τέτοια θεαµατική παραθαλάσσια φιλοξενία. Εδώ χορεύουµε κάτω από τον ήχο του γέλιου της Νατάσσας. Άσκοπες βόλτες στην άκρη του πάρκου του σιδηροδροµικού σταθµού. Όποτε το «καλαµατιανό» κλίµα χτυπήσει µε υπογλυκαιµία: ο Αθανασίου! Λίγη παραπάνω ζάχαρη, αλλά δεν παίζονται γλυκά και παγωτά! Το λούνα παρκ της παραλίας. Πηδάµε τα σύρµατα και κάνουµε τραµπολίνο τα βράδια. Αν έχουµε µεθύσει αρκετά. Ωραία ζωή ανάµεσα στις παραστάσεις. Ωραίο φεστιβάλ, απίστευτο που φύτρωσε εδώ. Τόσο καθαρό, αποφασισµένο και ακραίο. Να ζήσει κι άλλο να γεράσουµε παρέα. Εδώ είδα ένα από τα καλύτερα που έχω δει στη ζωή µου: το «Self Unfinished» του Xavier Le Roy.

* Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου είναι χορογράφος