Η Χίος του Χρήστου Τριαντόπουλου

Το στοιχείο που μου έκανε εντύπωση από τη Χίο στην πρώτη μου γνωριμία με το νησί, σαράντα περίπου χρόνια πριν, ήταν ότι οι ντόπιοι αποκαλούσαν ξένους τους μη Χιώτες. Η συνήθεια αυτή που ισχύει ακόμη και σήμερα σε μεγάλο βαθμό, δείχνει το έντονο δέσιμο της χιώτικης κοινωνίας, που όμως ταυτόχρονα είναι ιδιαίτερα φιλόξενη στους επισκέπτες του νησιού, Έλληνες και ξένους. Η καλύτερη εποχή να επισκεφθεί κανείς τη Χίο είναι αναμφισβήτητα η άνοιξη όπου τα πάντα ευωδιάζουν – εξ ου και ο όρος Μυροβόλος. Η πυκνότητα της βλάστησης, πέραν των μοναδικών μαστιχόδενδρων στα νότια χωριά, είναι εντυπωσιακή και σε παρασύρει σε ένα μεθυστικό ταξίδι αρωμάτων. Το καλοκαίρι οι ιδιαίτερες, μοναδικές παραλίες του νησιού, όπως τα Μαύρα Βόλια, η Κώμη, η Ελίντα, κερδίζουν τον επισκέπτη με τη φυσική τους ομορφιά, που δεν έχει επηρεαστεί από υπερβολική δόση «οργάνωσης». Στη Χώρα δύο σημεία αποτελούν πόλο έλξης για ντόπιους και επισκέπτες: το λιμάνι με τα αναρίθμητα καφέ κι εστιατόρια, καθώς και ο διάσημος εμπορικός δρόμος της Απλωταριάς που έχει εδώ και κάποια χρόνια πεζοδρομηθεί και οδηγεί στη μεγάλη κεντρική πλατεία. Για καλή χιώτικη κουζίνα ξεχωρίζουν ο γνωστός Χότζας στο κέντρο της Χώρας, το Ρούσικο στην παραλία της Νέας Ερμιόνης, η Μουριά στο Βροντάδο, αλλά και ο Καραβέλλας στην παραλία της Κώμης. Αξιοθέατα που αξίζει να επισκεφθεί κανείς είναι το νέο σύγχρονο και πολύ ενδιαφέρον Μουσείο της Μαστίχας στο νότιο μέρος του νησιού, το μοναστήρι της Νέας Μονής, το παλιό κάστρο στη Χώρα και η περιοχή του Κάμπου με τα εντυπωσιακά αρχοντόσπιτα όπου ξεχωρίζει το ξενοδοχείο Αργέντικο.

Εκδρομές που θα πρέπει οπωσδήποτε να οργανώσει κανείς είναι στο μεσαιωνικό χωριό των Μεστών, στο Πυργί με τη χαρακτηριστική αρχιτεκτονική του, καθώς και στον Ανάβατο με την ονειρεμένη θέα του. Τέλος, η μικρή απόσταση του νησιού από τα τουρκικά παράλια προσφέρει την ευκαιρία μιας ενδιαφέρουσας επίσκεψης στο Τσεσμέ, χωρίς την ανάγκη ιδιαίτερης προετοιμασίας ή διατυπώσεων.

Φεύγοντας, τα καταστήματα με τα παραδοσιακά προϊόντα της Χίου (ποτό, λικέρ, μαστίχα, γλυκά του κουταλιού) θα κρατήσουν για κάποιο διάστημα νωπή την ανάμνηση και τα αρώματα του νησιού. Ένα είναι βέβαιο: μία επίσκεψη ακόμη και μιας εβδομάδας δεν αρκεί για να ανακαλύψει κανείς αυτόν τον πολυσύνθετο θησαυρό που λέγεται Χίος.

*Ο Χρήστος Τριαντόπουλος είναι εκδότης, TCT Media Group