Ταξιδια

Ζάκυνθος

Γράφει η Φωτεινή Δάρρα

A.V. Team
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ποτέ δεν είχα «καλό χέρι»… Μάλιστα στο Δημοτικό σχολείο ζήλευα τη διπλανή μου, η οποία ζωγράφιζε εξαιρετικά. Έτσι τουλάχιστον φαινόταν στα παιδικά μου μάτια. Κι όμως, την πρώτη φορά που μας έβαλαν να ζωγραφίσουμε κάτι στο νηπιαγωγείο, εγώ ζωγράφισα μια θάλασσα. Τη θυμάμαι σαν τώρα αυτή τη ζωγραφιά… Πώς να την ξεχάσω, αφού κάθε καλοκαίρι την αντικρίζω ξανά; Είναι ήρεμη πάντα, γαλαζοπράσινα τα νερά της. Μια φορά κολυμπούσα και νόμιζα ότι ήμουν δίπλα σε ένα βράχο. Μα πού στο καλό βρέθηκε ο βράχος σ’ αυτή την αμμουδερή θάλασσα; Ξαφνικά ο βράχος κουνήθηκε και… συνειδητοποίησα ότι είχα δίκιο. Δεν υπήρχαν ποτέ βράχια σε αυτό το σημείο. Δίπλα μου κολυμπούσε μία καρέτα-καρέτα! Βγήκα να το πω στους γονείς μου και τότε άκουσα τον πατέρα μου να λέει: «Μη φοβάσαι. Κι εγώ μια φορά κολύμπησα δίπλα σε μία, όταν ήμουν μικρός».

«Λες να ήταν η ίδια;» σκέφτηκα. Από τότε όσες φορές έλεγα αυτή την ιστορία, οι φίλοι μου με κοιτούσαν καχύποπτα, τόσο που κι εγώ η ίδια άρχισα να το αμφισβητώ. Μέχρι που πέρυσι βρέθηκα ξανά σ’ αυτή την αγαπημένη μου παραλία. Και πάνω που ήταν έτοιμοι οι οικολόγοι να μας πουν να φύγουμε, γιατί άρχισε να σουρουπώνει και θα ενοχλούσαμε τα περιφραγμένα, θαμμένα κάτω από την άμμο αυγά των χελωνών, ακούστηκε μια παιδική φωνή που ξεσήκωσε όλη την παραλία: «Ένα χελωνάκιιιιι!». Άρχισε να μαζεύεται ο κόσμος γύρω από το παιδί. Πήγαμε κι εμείς. Όντως ένα χελωνάκι μόλις είχε «σκάσει» από το αυγό του και προσπαθούσε να φτάσει στο νερό πριν το κατασπαράξουν οι γλάροι. «Μην το βοηθάτε! Πρέπει να τα καταφέρει μόνο του! Μην κάνετε φασαρία! Του αποσπάτε την προσοχή!» φώναζαν οι οικολόγοι. Το μικρό νεογέννητο άρχισε να κάνει τα πρώτα του βήματα και μετά από κάνα δυο λεπτά αγωνίας βούτηξε στο νερό και χάθηκε στο πέλαγο, αποσπώντας ένα θερμό χειροκρότημα που θα ζήλευε κάθε τραγουδιστής μετά από μια καλή ερμηνεία του…

Άραγε ήταν παιδί της χελώνας με την οποία είχα κολυμπήσει όταν ήμουν παιδί; Μήπως εγγόνι αυτής που είχε δει ο πατέρας μου; Ή μήπως τελικά η ίδια μ’ αυτή που συνάντησε ο Κάλβος, ο Σολωμός, ο Φώσκολος και ο Ξενόπουλος; Το σίγουρο είναι ότι εγώ κάποτε κολύμπησα δίπλα σε μια χελώνα, στην ωραιότερη θάλασσα της παιδικής μου μνήμης: Στην παραλία του Γέρακα, στην παι-δική μου Ζάκυνθο.

* Η Φωτεινή Δάρρα είναι τραγουδίστρια