Η Τήνος του ηθοποιού Μίνου Θεοχάρη

Η Τήνος δεν είναι μόνο που ομοιοκαταληκτεί με το Μίνως και μου αρέσει. Είναι που από το νησί έχω τις καλύτερες αναμνήσεις. Όταν πήγα με δυο φίλους μου που ο ένας ακούει στο όνομα Ρίνος και ο άλλος στο όνομα Φοίβος, και όλο εκείνο το καλοκαίρι ακουγόταν σαν ανέκδοτο...

Μια άλλη φορά, από τα γέλια, ένα βράδυ στα Υστέρνια με τον Χρήστο μού βγήκε μία εξαιρετική πορτοκαλόπιτα, που τρώγαμε, από τη μύτη!

Στο Κτικάδο, στην κυρα-Λένη, να τρώμε μεγάλη παρέα αρνάκι στη λαδόκολα και κοκκινιστά και να μην μπορούμε να σταματήσουμε.

Η περιπέτεια με το χαμένο μου δαχτυλίδι με τον Γιαννάκη και τον Μάριο και τον Κωνσταντίνο που μου ’φυγε σε ένα βραδινό μπάνιο, άφαντο, και το θαύμα την επόμενη μέρα-μεσημέρι που δέσαμε με τη Σταυρίνα ό,τι είχαμε πρόχειρο, κόμπο, βάλαμε τις γιαγιάδες μας να φτιάξουν φανουρόπιτες και μέσα στην κατάμεστη από κόσμο παραλία βρέθηκε!!!

Η Πόλα στον Πύργο να τρώει γαλακτομπούρεκο κάτω από τον πλάτανο και να φωνάζει «μάνα μου, εν crunchy η κρούστα και juicy η κρέμα».

Οι Κολυμπύθρες! Είναι δύο παραλίες-αδερφάκια, η μια οργανωμένη, η άλλη η χαρά του σέρφερ. Εγώ στη δεύτερη κολυμπάω φυσικά, χωρίς σερφ αλλά με πολλή χαρά, στο έτσι! Χύμα στο κύμα!

Η Λιβάδα, άλλη παραλία που όταν έχει νοτιά φέρνει κάπως σε παραλία της Μήλου στο λίγο πιο μπεζ.

Το Πάσχα με την Εύα που τρέχαμε να βρούμε ένα μοναστήρι σε κάποιο μακρινό χωριό και χαθήκαμε, χάσαμε και την Ανάσταση!

Το Θαλασσάκι. Το καλύτερο φαγητό στο νησί στον Όρμο Υστερνίων με την Ελευθερία και τον Δημήτρη. Του σκασμού!

Ψημένη ρακή δίπλα στον Μάρκο από το απόγευμα ακούγοντας Μάλαμα.

Άλλο Πάσχα με τη Νάντια και τον Φοίβο σε μεγάλες στιγμές κεφιού...

Η Τήνος είναι οι φίλοι μου, είναι διακοπές, είναι φαγητό και ξεκούραση και ομοιοκαταληκτεί και με το όνομά μου!!! Μίνως

*Ο Μίνως Θεοχάρης είναι ηθοποιός