Θεσσαλονίκη 10 νέα και καλά: Η πόλη βράζει κι όλοι οι δρόμοι κάπου βγάζουν

Οκτώβρης, ο μήνας των βροχών και της περιπλάνησης στις νέες τάσεις και στα νέα στέκια, τους φρέσκους ήχους και τα καινούργια πράγματα που ανανεώνουν την πίστη στη μητροπολιτική αστική ζωή. Από το νέο πρόσωπο του Μουσείου Φωτογραφίας (πιο ευρύχωρο, πιο φωτεινό, πιο φιλόξενο, συγχαρητήρια για το λίφτινγκ τους MMA architects και ντιρέκτ ρισπέκτ, Μάγδα Μαυρίδου), έως τα γεμιστά σύκα με κατσικίσιο τυρί και τα ροδάκινα με σύγκλινο και τυριά στην Τιτίζα (punch line Μαγείρων έργα, Κορίνθου 6), η Θεσσαλονίκη κρύβει εκπλήξεις, αξιοσημείωτα και ευκαιρίες για ξεπόρτισμα. 

Ορίστε ένα random play με ωραία που ανακάλυψα τριγυρνώντας από εδώ και από κει, τύπου τι μπαντάρα αυτοί οι Love Underground. Αλλά και πόσο άτυχοι αυτοί οι παικταράδες οι Love Underground, αφού το κοφτό ριφ, το ποστ πανκ, το γρήγορο, το Killing Joke, το Buzzkocks, το Wire, το αγχωτικό, το ορθόδοξο, μετρημένοι μείναμε στη Θεσσαλονίκη που το αναζητάμε. Ε, και; Λίγοι ξελίγοι, στην περίπτωση των γενναίων Κωσταντίνος Καράτζιος (φωνή), Τζόνι Παπαιωάννου (μπάσο), Γρηγόρης Μανίκας και Ασκληπιός Ζαμπέτας (κιθάρες) και Γιώργος Ξένος (ντραμς), έχουμε να κάνουμε με μια παρέα που κυκλοφόρησε έναν δίσκο με 11 διαμάντια στα 11. Το Never Ends ανέβηκε στο bandcamp, είναι συγκίνηση, λατρεία και σκέτη υπαρξιακή ρομαντική αλητεία, μαύρο και new wave ως το κόκαλο. 

Έξω από την επικράτεια του κέντρου με τα νέα μπαρ που άνοιξαν και τα παλιά που πάνε τρένο (όλοι μιλάνε για το Marais της Καρόλου Ντιλ και λένε φτου μην το ματιάξουμε για το Flipside της Κορομηλά, που για δεκαετίες συνεχίζει να ροκάρει στην Κορομηλά τα Σαββατόβραδα), πάμε στην Τούμπα. Στην Τούμπα, εκεί που παλιά βρισκόταν το μυθικό στούντιο Αγροτικόν του Νίκου Παπάζογλου, στον ίδιο χώρο, η μουσική ακόμα πάλλεται και η καρδιά του Αγροτικόν βρυχάται λάιβ. Μικρή Σκηνή το όνομά της και κράτα την ημερομηνία, 2 Νοεμβρίου οι Seahorse παρουσιάζουν το Not an AI project. 

Πίσω στο κέντρο. Στο 6 της Ερνέστου Εμπράρ, το 45M2 είναι ένα multiroom, γκαλερί και pop up store, τόσα τετραγωνικά όσα λέει το όνομά του, ενώ λίγο παραδίπλα, το παλιό εστιατόριο Poster των Beetroot στην Πάικου του Φραγκομαχαλά ετοιμάζεται να επανακάμψει με μαέστρους στην κουζίνα και την οινοχοΐα τον Σωκράτη Μπεληγιάννη και τη Ρόη Αποίκου. 

Κόψ’το με τα πόδια ίσια επάνω, πέρνα την Εγνατία και βγες στη Φιλίππου 51, στην γκαλερί Νίτρα όπου εκθέτει το 1ο Εργαστήριο Ζωγραφικής της Καλών Τεχνών (Δαλίδου, Ευαγγελούδη, Θεοδωρούδη, Μαρτσέκη, Νικολάου, Στεφάνου, Τσιτουρίδου, Υφαντίδου), σε επιμέλεια της Αλίκης Τσιρλιάγκου. 

Εννέα στάσεις ως εδώ και πάμε για το δέκα το καλό, την αποφώνηση: Οκτώβρης, ο μήνας των βροχών και της περιπλάνησης στις νέες τάσεις και στα νέα στέκια, τους φρέσκους ήχους και τα καινούργια πράγματα που ανανεώνουν την πίστη στη μητροπολιτική αστική ζωή, και τελευταία στάση Αφέσου SKG. Στη γωνία Ζεύξιδος και Παύλου Μελά, με σύνθημα «το λαϊκό προσκύνημα της Gen Z» και παρασύνθημα «Spritzeria με καφέ και ελαφρύ μπραντς από το πρωί και απεριτίβο, πίντσες, Βίσση και Αργυρό το βράδυ». Αυτό είναι το σποτ για τους φασαίους in crowders που αναρωτιούνται πού βράζει η φάση και τι παίζει εκεί!