Προς κατάρρευση κρίσιμο σύστημα ωκεάνιων ρευμάτων, με καταστροφικές συνέπειες για το κλίμα.
Το σύστημα του ρεύματος του Κόλπου μπορεί να καταρρεύσει ήδη από το 2025, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Η διακοπή της λειτουργίας των ζωτικών ωκεάνιων ρευμάτων, που οι επιστήμονες αποκαλούν Μεσημβρινή Ανατρεπτική Κυκλοφορία του Ατλαντικού (Amoc), θα επιφέρει καταστροφικές κλιματικές επιπτώσεις.
Το Amoc ήταν ήδη γνωστό ότι βρισκόταν στο πιο αδύναμο σημείο του εδώ και 1.600 χρόνια λόγω της παγκόσμιας θέρμανσης και οι ερευνητές εντόπισαν προειδοποιητικά σημάδια ενός σημείου καμπής το 2021.
Μια νέα έρευνα εκτιμά ότι το χρονικό διάστημα της κατάρρευσης κυμαίνεται μεταξύ 2025 και 2095, με κεντρική εκτίμηση το 2050, εάν δεν μειωθούν οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
Η προοπτική μιας κατάρρευσης του Amoc είναι εξαιρετικά ανησυχητική και θα πρέπει να ωθήσει σε ταχείες περικοπές των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Το Amoc μεταφέρει θερμό ωκεάνιο νερό προς τα βόρεια, προς τον πόλο, όπου ψύχεται και βυθίζεται, οδηγώντας τα ρεύματα του Ατλαντικού. Όμως η εισροή γλυκού νερού από το επιταχυνόμενο λιώσιμο των πάγων της Γροιλανδίας και άλλες πηγές πνίγει ολοένα και περισσότερο τα ρεύματα.
Μια κατάρρευση του Amoc θα είχε καταστροφικές συνέπειες σε όλο τον κόσμο, διαταράσσοντας σοβαρά τις βροχές από τις οποίες εξαρτώνται δισεκατομμύρια άνθρωποι για να τραφούν στην Ινδία, τη Νότια Αμερική και τη Δυτική Αφρική. Θα αύξανε τις καταιγίδες και θα έριχνε τις θερμοκρασίες στην Ευρώπη και θα οδηγούσε σε άνοδο της στάθμης της θάλασσας στις ανατολικές ακτές της Βόρειας Αμερικής.
Θα έθετε επίσης σε περαιτέρω κίνδυνο τα τροπικά δάση του Αμαζονίου και τα στρώματα πάγου της Ανταρκτικής.
Συγκεκριμένα, η ισχύς των ρευμάτων εξαρτάται από την θερμοκρασία και την ποσότητα αλατιού του νερού, τα οποία επηρεάζονται λόγω της κλιματικής κρίσης. Όταν οι ωκεανοί θερμαίνονται και οι πάγοι λιώνουν, περισσότερο γλυκό νερό εισρέει στον ωκεανό και μειώνει την πυκνότητα του νερού, καθιστώντας το λιγότερο ικανό να βυθιστεί. Όταν τα νερά γίνονται πολύ γλυκά, πολύ θερμά ή και τα δύο, «ο ιμάντας μεταφοράς» σταματά.
Για την μελέτη, οι επιστήμονες ανέλυσαν τις επιφανειακές θερμοκρασίες της θάλασσας στον Βόρειο Ατλαντικό σε μια περιοχή νότια της Γροιλανδίας για μια περίοδο 150 ετών μεταξύ 1870 και 2020. «Έπρεπε να πάμε πίσω στο χρόνο», δήλωσε ο Peter Ditlevsen, καθηγητής κλιματικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης και ένας από τους συντάκτες της έκθεσης.
Ανακάλυψαν προειδοποιητικά σήματα για κρίσιμες αλλαγές στο AMOC, γεγονός που τους οδήγησε να προβλέψουν ότι θα μπορούσε να κλείσει ή να καταρρεύσει ήδη από το 2025 και το αργότερο μέχρι το 2095.
Ο πρόεδρος του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Woods Hole, Peter de Menocal, ο οποίος δεν συμμετείχε στην μελέτη δήλωσε πως «η πρόβλεψη της μελέτης ότι η κατάρρευση θα συμβεί γύρω στο 2050 είναι ανησυχητικά σύντομη, δεδομένου του παγκόσμιου ανατρεπτικού αντίκτυπου ενός τέτοιου γεγονότος».
Η έκθεση ζητά να ληφθούν γρήγορα και αποτελεσματικά μέτρα για να μειωθεί η ρύπανση που προκαλεί υπερθέρμανση του πλανήτη ώστε να πέσουν οι παγκόσμιες θερμοκρασίες και να επιβραδυνθεί το λιώσιμο της Αρκτικής.
Οι διακυμάνσεις της παραγωγής ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο δημιουργούν μεγάλες προκλήσεις στη διαχείριση του ενεργειακού μας συστήματος, με την αποθήκευση και το υδρογόνο να είναι οι κύριες απαντήσεις
Υποθαλάσσιες έρευνες σε βάθος 5.000 μέτρων αποκάλυψαν ένα τεράστιο κοίτασμα μαγγανίου που περιέχει και αρκετό κοβάλτιο για να καλύψει τις ανάγκες της Ιαπωνίας για περίπου 75 χρόνια
Χρειαζόμαστε το αττικόψαρο (Pelasgus-marathonicus), όπως μας χρειάζεται και αυτό. Η απώλεια της φύσης μοιραία θα οδηγήσει στη δική μας φτώχεια και δυστυχία
15°
