Το ταξίδι του WWF Ελλάς, η γνωριμία μας με τη Μεσογειακή Διατροφή και οι δυνατότητες του προγράμματος #Eat4Change.
«Αν ήσουν μεσογειακό φαγητό, ποιο θα ήθελες να ήσουν;». «Φάβα» λέει η Βίκυ, «παρεξηγημένες μπάμιες» θα πει η Μαρίνα, «γεμιστά πολύχρωμα και μυρωδάτα» συμπληρώνουν γελώντας η Χρίστη και η Χαρίκλεια, «ντολμαδάκια δροσερά» επιθυμεί η Ευγενία, σαν ένα ωραίο κρητικό ντάκο φαντάστηκα τον εαυτό μου και «σαν ένα ταψί λιγουρευτό μπριάμι» ο Παναγιώτης τον δικό του.
Το ταξίδι του WWF Ελλάς για τη γνωριμία μας με τη Μεσογειακή Διατροφή έχει ξεκινήσει και οι δυνατότητες του προγράμματος #Eat4Change, στην πρώτη δράση του οποίου συμμετείχαμε, είναι ατελείωτες όπως είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε.
Φτάνουμε στο αγρόκτημα Odyssey Eco Farm στον Γαλατά, η Κατερίνα Σακελίου, η ιδιοκτήτρια της φάρμας, μας καλωσορίζει με ένα ποτήρι σπιτική λεμονάδα από το διάσημο λεμονόδασος της περιοχής… και με ένα πλατύ χαμόγελο.
«Σήμερα θα μαγειρέψουμε με ό,τι υπάρχει μέσα στο περιβόλι» μας λέει η Κατερίνα «ή… μέσα στο ψυγείο μας», συμπληρώνει ο σεφ Γιώργος Τσούλης. Και όπως κάνουν όλοι οι με τους μεγάλους σεφ, τους ακολουθούμε υπάκουα στο μποστάνι, ρωτάμε για τα υλικά μας και τα βιώνουμε μέσω των αισθήσεών μας. Τα αγγίζουμε, τα μυρίζουμε, τα κοιτάμε, τα ακουμπάμε…
Μοσχοβολάει η λεβάντα, η ελιά η κορωνέικη και το μανάκι, η ρίγανη και η μαντζουράνα. Το φασκόμηλο που εξαγνίζει την ψυχή αλλά που έχει εφαρμογή και στη μαγειρική. Θυμάρι, λεμονοθύμαρο καλλιεργημένο -αφού τα άγρια θέλουνε τα βράχια τους-, δυόσμος και βασιλικός και ρόδια. Ρόδια που τα βάζουμε στα κόλλυβα αλλά είναι και το γούρι για την καλή χρονιά. «Πολλά από αυτά τα είδη κρύβουν πολιτισμικά στοιχεία, όπως το ρόδι με την αποτροπή του κακού. Πέρα από τη διατροφική τους αξία εγκλωβίζουν και τη θετική ενέργεια» μας λέει η Χαρίκλεια Μινώτου από το WWF Ελλάς.
Οι μέλισσες, νιόφερτες κι αυτές, ψάχνουν τη θέση τους μέσα στον χώρο, κάνουν τις προβλέψεις τους και χρησιμοποιούν τις αισθήσεις τους για να παρατηρήσουν τις αλλαγές. Σαν τις μέλισσες κι εμείς αναρωτιόμαστε πώς θα μετατρέψουμε τα υλικά που μαζέψαμε από το μποστάνι σε φαγητό. Ο σεφ Γιώργος Τσούλης είναι ο οδηγός μας σε αυτό το γευστικό ταξίδι. Δημιουργεί τις συνταγές, μας χωρίζει σε ομάδες και μας εμπνέει για να εξερευνήσουμε και να δημιουργήσουμε… Οι υφές, τα χρώματα, τα υλικά μάς συνεπαίρνουν…
Από το χωράφι μέχρι τη δημιουργία του φαγητού μας, το υπέροχο συναίσθημα της συνεργασίας και η συνειδητοποίηση του αποτελέσματος αυτής της συνεργασίας είναι άλλο ένα μάθημα που πήραμε εκτός από την αξία της μεσογειακής διατροφής για την υγεία μας και για τον πλανήτη μας. Τι καλύτερο λοιπόν από το να μοιραστούμε το φαγητό μας στο μεγάλο στενόμακρο τραπέζι της Κατερίνας.
Να μοιραστούμε τη σοφία της γυναίκας για την καλλιέργεια της τροφής αλλά και τις δεξιότητες του σεφ για τη μαγειρική. Να μοιραστούμε τις προσδοκίες της προσωπικής μας ανάπτυξης που σιωπηρά περνάει μέσα από την παραγωγή της τροφής μας, αφού η διατροφή μας είναι εκείνη καθορίζει τη σωματική και πνευματική μας υγεία. Τις σκέψεις μας και πώς αυτές μετουσιώνονται σε δράσεις.
Μέσα από το μεγάλο στενόμακρο τραπέζι της Κατερίνας μοιραστήκαμε και γίναμε φίλοι. Μέσα από τα εμπνευσμένα «παιχνίδια» της Βίκυς Μαρκολέφα από το WWF Ελλάς γίναμε κοινωνοί των βαθύτερων μηνυμάτων του προγράμματος #Eat4Change και μέσα από την «συνάντηση» των ανθρώπων με τη φύση ετοιμαστήκαμε για τις νέες περιπέτειες της ζωής, περιπέτειες αναγέννησης του εαυτού μας και της γης. Γιατί, όπως λέει και η προσηνής και μελίρρυτη Χρίστη Σωτηρίου από το WWF Ελλάς, «έτσι γίνονται οι αλλαγές και ποτέ δεν είναι υπόθεση ενός ανθρώπου…»
