Soft Clubbing: H Gen Z αποχαιρετά τα hangover της επόμενης ημέρας

Μέχρι πρότινος το κλάμπινγκ σήμαινε το εξής: ξενύχτι μέχρι το πρωί, φτηνό αλκοόλ με ακριβό αντίτιμο την επόμενη μέρα και φωτογραφίες που κανείς δεν θυμάται πώς τραβήχτηκαν. Αυτή ήταν κάτι σαν την τελετουργία της ενηλικίωσης. Βγήκες, άντεξες, μεγάλωσες. Το βαρύ κεφάλι και το σώμα «λες και το ’χει πατήσει φορτηγό» ήταν «λάβαρο» και μια απόδειξη ότι χθες βράδυ «του ’δωσες και κατάλαβε». Ωστόσο, το σκηνικό φαίνεται ν’ αλλάζει.

Το κυνήγι της ευεξίας και ενός πιο υγιεινού lifestyle εν γένει, ανατρέπει τον παραδοσιακό χάρτη της νυχτερινής ζωής. Σήμερα, η Gen Z βγαίνει με πρόγραμμα. Δεν αρνείται το πάρτι, απλώς το επαναπροσδιορίζει. Σου λέει: «θα χορέψω, αλλά θα κοιμηθώ. Θα βγω, αλλά δεν θα καταστραφώ». Έτσι προκύπτει το soft clubbing.

Τι είναι το soft clubbing

Πρόκειται για μια τάση που κερδίζει ολοένα και περισσότερους υποστηρικτές, προσφέροντας μια πιο ισορροπημένη εμπειρία εξόδου, χωρίς να χάνεται το στοιχείο της διασκέδασης και της κοινωνικής επαφής, ίσα ίσα μεγαλώνει. Μια εναλλακτική προσβάσιμη στην παραδοσιακή νυχτερινή ζωή, πιο νηφάλια και πιο συνειδητή. Το πάρτι μεταφέρεται για νωρίτερα. Το βράδυ δίνει τη θέση του σε απογεύματα ή πρωινά και τα σκληρά ποτά στη μετρημένη κατανάλωση πιο ποιοτικού αλκοόλ. Ως χώροι διασκέδασης δεν επιλέγονται πια υπόγεια «μαύρα» κουτιά –χτυποκάρδι των κλειστοφοβικών–, των οποίων οι τοίχοι έχουν «ποτίσει», αλλά ταράτσες με ανοιχτωσιά, micro bakeries με δανέζικο hygge, βιβλιοθήκες κι άλλα απρόσμενα μέρη.

Όπως φαίνεται στα social media

Στα social media το soft clubbing εμφανίζεται κυρίως μέσα από reels και stories με golden hour φωτισμό, djs να παίζουν σε καφετέριες ή roof tops, φίλους να κρατούν matcha ή mocktails αντί για ποτήρια με αλκοόλ, και λεζάντες του τύπου: Not too late, not too loud ή Day time dance, sober vibes. Το feed γεμίζει με hashtags όπως #SoftClubbing, #DaytimeDance και #SoberCurious. Πολλοί influencers μιλούν για «πάρτι χωρίς hangover», ενώ τα brands wellness και lifestyle το αγκαλιάζουν ήδη με συνεργασίες. Το mood που περνάει είναι καθαρό: λιγότερη υπερβολή, περισσότερη παρουσία και μεγαλύτερη αίσθηση του community – λογικό, αν σκεφτείς ότι έχεις χρόνο να μιλήσεις νηφάλιος/α, χωρίς η μουσική να σου παίρνει τ’ αυτιά.

Τι λένε τα στατιστικά για το soft clubbing 

Δεν πρόκειται για hype των social. Τα νούμερα είναι ξεκάθαρα. Στο Ντένβερ τα πάρτι τις πρωινές ώρες ανέβηκαν 343% μέσα σε έναν χρόνο, σύμφωνα με ανάλυση της Eventbrite για την άνοδο του soft clubbing στις ΗΠΑ. Στο Σικάγο οι καφετέριες γεμίζουν με dj sets χωρίς σταγόνα αλκοόλ. Στην Αμερική γενικότερα, οι διοργανώσεις coffee clubbing σημείωσαν αύξηση 478%, τα sauna raves 256%, ενώ τα πρωινά dance parties περίπου 20% – στοιχεία που επίσης κατέγραψε η Eventbrite.

Γιατί;

Η γενιά αυτή ενηλικιώθηκε με κρίσεις – οικονομικές, οικολογικές, υγειονομικές. Οι έξοδοι που αφήνουν πονοκέφαλο, τρύπιο πορτοφόλι και ίσως κενά μνήμης δεν φαντάζουν πια και τόσο ελκυστικές. Όπως λέει η RoseliIlano της Eventbrite: «Δεν είναι για να στερηθείς, είναι για να κερδίσεις περισσότερα. Παρουσία, πρόθεση, χαρά». Η στροφή προς το λεγόμενο «ήπιο κλάμπινγκ» δεν είναι τυχαία. Ήρθε ως αποτέλεσμα κόπωσης από τα ξενύχτια και την υπερβολή, αλλά και του αυξημένου κόστους της νυχτερινής ζωής, όπου ένα ποτό πλέον ισοδυναμεί με μικρό προϋπολογισμό. Στην Αθήνα του 2025, με ποτά στα 12€ και μπουκάλια που φλερτάρουν με τον κατώτατο μισθό, το να πας σε ένα απογευματινό event με είσοδο 8€ και να πιεις ένα Aperol ακούγεται πολύ πιο λογικό και budget friendly. Παράλληλα, η γενικότερη κουλτούρα ευεξίας –με γιόγκα, σωστή διατροφή και φροντίδα του ύπνου– έχει επηρεάσει τον τρόπο που διασκεδάζει η νεότερη γενιά.

Η καραντίνα λειτούργησε ως σημείο καμπής: τα μεγάλα clubs έμειναν κλειστά, οι άνθρωποι συνήθισαν σε πιο ήπιες μορφές ψυχαγωγίας, όπως επιτραπέζια στο σπίτι, και όταν οι πόρτες ξανάνοιξαν, δεν υπήρχε η ίδια διάθεση για υπερβολή.

Κλάμπινγκ στην Αθήνα, αλλά αλλιώς

Αν και η τάση είναι ακόμα στα σπάργανα εδώ, εμφανίζονται μικρά δείγματα. Roof tops που δοκιμάζουν πρωινές yoga με live dj, καφέ στο κέντρο που οργανώνουν απογευματινά vinyl sessions, concept stores που κάνουν meet-ups με ambient μουσική. Δεν είναι rave αλλά ούτε και αποστειρωμένη διάλεξη, είναι κάτι στο ενδιάμεσο, που ταιριάζει σε μια πόλη η οποία έχει μάθει να βγαίνει αργά, αλλά τελευταία έχει κουραστεί να ξενυχτάει.

Όλα για το content;

Μήπως βέβαια όλο αυτό το trend αφορά μόνο την αισθητική και κατ’ επέκταση την προβολή/επίδειξη αυτής στα So Me; Σίγουρα είναι πιο ινσταγκραμικό, ένα βινύλιο σε ένα industrial καφέ από ένα φωτισμένο μπουκάλι βότκας σε ένα αδιάφορο μπαρ. Αν καταλήξουμε βέβαια στο ότι όλα γίνονται για το «content», τότε προτιμώ να είμαι με δύο ποτά στο χέρι, παρά μ’ ένα κινητό. Θα δείξει.

Και, κάπως έτσι, η πιο «ανήλικη» γενιά δείχνει να έχει βρει τον πιο ενήλικο τρόπο διασκέδασης. Ίσως τελικά δεν μεγάλωσε τόσο γρήγορα, όπως λένε, απλώς διάλεξε να μεγαλώσει αλλιώς.